Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
วัตถุแห่งหนี้, หากมีเจ้าหนี้คนเดียวลูกหนี้คนเดียวและวัตถุแห่งหนี้มีอย่างเด…
-
หากมีเจ้าหนี้คนเดียวลูกหนี้คนเดียวและวัตถุแห่งหนี้มีอย่างเดียวเรียกได้ว่า “หนี้เดี่ยว” แต่หากมีวัตถุแห่งหนี้หลายอย่างเรียกว่า “หนี้ผสม” หนี้ผสมนี้อาจเป็นหนี้ซึ่งต้องกระทำ ทุกอย่าง หรือเป็นหนี้เลือกชำระอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได
-
หนี้เลือกชำระได้มีลักษณะคล้ายคลึงกับหนี้ชำระแทน ซึ่งมีวัตถุแห่งหนี้เพียงอย่างเดียวแต่แรกแต่เมื่อหนี้
ถึงกำหนดลูกหนี้มีสิทธิเลือกชำระหนี้อย่างอื่นแทนหนี้เดิมได้
1) ผู้เลือก โดยปกติแล้วสิทธิในการเลือกตกอยู่แก่ฝ่ายลูกหนี้เว้นแต่จะตกลงกัน เป็นอย่างอื่น (มาตรา 198) แต่ถ้าลูกหนี้ไม่เลือกภายในเวลากำหนด สิทธิในการเลือกตกอยู่กับอีกฝ่ายหนึ่ง(มาตรา 200)หากตกลงให้บุคคลภายนอกเป็นผู้เลือกแล้วบุคคลภายนอกไม่เลือก สิทธิในการเลือกตกอยู่เเก่ลูกหนี้(มาตรา 201วรรคสอง)
2) วิธีการเลือก การเลือกให้ทำโดยแสดงเจตนาแก่คู่กรณีอีกฝ่ายหนึ่ง(มาตรา 199 วรรคแรก) แต่ถ้าบุคคลภายนอกเป็นผู้เลือกให้แสดงเจตนาแก่ลูกหนี้และลูกหนี้จะต้องแจ้งความนั้นแก่เจ้าหนี้(มาตรา201วรรคแรก)
3) กำหนดเวลาที่ต้องเลือก
(1) กรณีกำหนดเวลาเลือกถ้ามีกำหนดเวลาให้เลือกไว้ ฝ่ายที่มีสิทธิเลือกต้องเลือก
ภายในเวลาที่กำหนดนั้น หากไม่เลือกสิทธิในการเลือกตกอยู่แก่อีกฝ่ายหนึ่ง (มาตรา 200วรรกแรก) หาก
บุคคลภายนอกเป็นผู้เลือกแล้วไม่ใช้สิทธิ สิทธิที่จะเลือกตกอยู่เเก่ลูกหนี้(มาตรา 201วรรคสอง)(2) กรณีมิได้กำหนดระยะเวลาเลือกเมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระฝ่ายที่ไม่มีสิทธิเลือกอาจ
กำหนดเวลาพอสมควร แล้วบอกกล่าวให้อีกฝ่ายใช้สิทธิเลือกภายในเวลาอันนั้น (มาตรา 200วรรคสอง)
มาตรานี้ต้องเป็นทรัพยทั่วไป เพียงแต่ระบุประเภทไว้เท่านั้น ไม่ได้ระบุชนิด กฎหมายวางหลักไว้ว่าให้ลูกหนี้ส่งมอบทรัพย์ชนิดปานกลาง คำว่า “ประเภท”คือระบุว่าเป็นทรัพย์ประเภทไหน ไม่ได้ระบุชัดว่าเป็นทรัพย์ ชนิดไหน เช่นระบุเพียงว่าเป็น ข้าวเปลือกข้าวสาร น้ำ ตาล ช้าง ม้า วัวควาย รถยนต์
-
-
วัตถุแห่งหนี้เป็นทรัพย์เฉพาะสิ่ง
ทรัพย์เฉพาะสิ่งคือวัตถุแห่งหนี้ซึ่งเป็นทรัพย์ที่ต้องมีอยู่และมีลักษณะแน่นอน และต้องมีการกำหนดหรือได้ระบุไว้ชัดแจ้งว่าเป็นทรัพย์ใดแน่นอน มิใช่ระบุไว้เพียงแต่ประเภทหรือชนิดถ้ามีการคัดหรือแยกไว้เป็นพิเศษเป็นการแน่นอน หรือกำหนดทรัพย์โดยความยินยอมของลูกหนี้มีผลทำให้ทรัพย์นั้นเป็นทรัพย์เฉพาะสิ่ง(มาตรา 195 วรรคสอง)
ทรัพย์เฉพาะสิ่ง บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 370 , 460
ผลตามกฎหมายของทรัพย์เฉพาะสิ่ง
1.ผลเกี่ยวกับการโอนกรรมสิทธิ์( มาตรา 458)
2.ผลเกี่ยวกับภัยพิบัติ (มาตรา 370)
3.ผลเกี่ยวกับการขำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัย
4.ผลเกี่ยวกับการรักษาทรัพย์ (มาตรา 323 วรรคสอง)
5.ผลเกี่ยวกับการส่งมอบทรัพย์ (มาตรา 323 วรรคเเรก)
6.ผลเกี่ยวกับสถารที่ชำระหนี้ (มาตรา 324)
วัตถุแห่งหนี้ คือสิ่งที่เจ้าหนี้อาจเรียกร้องเอาจากลูกหนี้ได้ซึ่งอาจเป็นการกระทำบางอย่าง เช่น การโอนทรัพย์สิน การกระทำการ งดเว้นการกระทำการ
-
-
เงินตรามีลักษณะพิเศษกว่าทรัพย์สินอื่น เพราะทำหน้าที่เป็นเครื่องวัดราคา หรือมูลค่าของทรัพย์สิน เป็นเครื่องกำหนดค่าแรงงานและค่าบริการเงินตราจึงกลายเป็นสื่อกลางในการซื้อขาย หรือการโอนโดยมี
ค่าตอบแทนในรูปแบบอื่น เงินตราจึงเป็นวัตถุทั่ว ไปของหนี้
หากชำระเป็นเงินไทยก็ไม่ค่อยมีปัญหาทางกฎหมายเท่าไร แต่หากกำหนดชำระเป็นเงินตราต่างประเทศ
กฎหมายลักษณะหนี้ก็กำหนดหลักเกณฑไว้ในมาตรา 196 และมาตรา 197
4) ผลของการเลือกเมื่อฝ่ายที่มีสิทธิเลือกใช้สิทธิเลือกแล้วให้ถือว่าเป็นวัตถุแห่งหนี้ประการเดียวที่ลูกหนี้ต้องปฏิบัติชำระหนี้มาแต่ต้น และเจ้าหนี้จะเรียกร้องให้ชำระหนี้อย่างอื่นไม่ได้(มาตรา 199 วรรคสอง)
5) วัตถุแห่งหนี้บางอย่างตกเป็นอันพ้นวิสัยกรณีที่มีวัตถุแห่งหนี้หลายอยา่งแต่เมื่อถึงเวลาชำระหนี้ปรากฏว่าวัตถุแห่งหนี้
บางอย่างตกเป็นพ้น วิสัยไม่ว่าจะตกเป็นพ้น วิสัยแต่ต้น หรือแต่ภายหลังก็ตาม กฎหมายให้จำกัดวัตถุแห่งหนี้
อย่างอื่นที่ไม่พ้นวิสัย เว้นแต่การพ้นวิสัยจะเป็นความผิดของผู้เลือก(มาตรา 202)
-
หนี้ที่ไม่มีกำหนดเวลาชำระหนี้ ลูกหนี้ผิดบัดเมื่อเจ้าหนี้เตือน (ม.204 วรรคแรก)
ถ้าเป็นหนี้มีกำหนดระยะเวลาชำระหนี้ตามปฏิทิน ลูกหนี้ผิดนัดทันทีเมื่อถึงกำหนดเวลาโดยไม่ ต้องเตือน (ม.204 วรรค 2)
หนี้เกิดจากมูลละเมิด ลูกหนี้ผิดนัดตั้งแต่เมื่อเวลาที่ทำละเมิด