Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความรับผิดการกระทำละเมิดด้วยตนเอง - Coggle Diagram

- - - - ต้องเป็นคนเท่านั้น เป็นได้ทั้งบุคคลธรรมดาทั่วไปที่บรรลุนิติภาวะแล้วหรือผู้เยาว์ บุคคลวิกลจริต
        "มาตรา 429 บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถ เพราะเหตุเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ต้องรับผิดในผลที่ตนทำะเมิด"
      - 1.1ต้องรู้สำนึกในการกระทำ
        
        ในการเคลื่อนไหวนั้นบุคคลที่เคลื่อนไหวต้องรู้สำนึกในการเคลื่อนไหวของตน เมื่อรู้สำนึกแล้วก็ถือไก้ว่าบุคคลดังกล่าวมีการกระทำ
        -ตัวอย่าง การพลิกตัวโดยที่ตนเองก็ยังรู้สึกตัวอยู๋นั้นก็ยังมีความรู้สำนึกในการกระทำของตน ถือว่าเป็นการกระทำ
      - 1.2 มีการกระทำ "ทำต่อบุคคลอื่น"
        
        การกระทำนั้นมีทั้งเคลื่อนไหวร่างกายโดยรู้สำนึกและการงดเว้นไม่กระทำ การงดเว้นกระทำต้องเป็นการงดเว้นหรือละเว้นไม่กระทำการที่มีหน้าที่ต้องทำ หน้าที่อาจเกิดจากฎหมาย หรือสัญญา หรือความสัมพันธ์ทางข้อเท็จจริงระหว่างผู้งดเว้นกับผู้เสียหายก็ได้ หรือผลจากฐานะทางข้อเท็จจริงซึ้งผู้งดเว้นได้ก่อขึ้นเองก็ได้
        
        -หน้าที่ตามกฎหมาย
        
        กฎหมายกำหนดหน้าที่
        *ตัวอย่างเช่น บิดามารดามีหน้าที่เลี้ยงดูบุตรที่ยังเป็นผู้เยาว์ หากบิดามารดาไม่เลี้ยงดูให้อาหารจนบุตรตาย เพราะอดอาหาร ถือว่าการไม่กระทำหรืองดเว้นของบิดามารดา เป็นการงดเว้นในกรณีที่มีหน้าที่ตามกฎหมาย
        
        -หน้าที่ตามสัญญา
        
        หน้าที่ที่จะต้องกระทำมาจากนิติสัมพันธ์หรือความผูกพันทางกฎหมายที่เกิดจาดสัญญา
        *ตัวอย่างเช่น สัญญาจ้างแพยท์รักษาโรค แต่แพทย์ไม่ปฎิบัติหน้าที่อันเกิดจากสัญญา คือไม่ยอมรักษา เป็นผลให้เกิดความเสียหายแก่ตัวเขา ย่อมเป็นการงดเว้น จึงเป็นทั้งผิดสัญญาและละเมิด
        
        -หน้าที่ที่เกิดจากความสัมพันธ์ทางข้อเทฺ็จจริงที่มีอยุ๋ระหว่างผู้งดเว้นกับผู้เสียหาย
        
        กรณีบุคคลที่อยู่ในฐานะอันสามารถควบคุมสิ่งของหรือบุคคลใดเพื่อความปลอดภัยของบุคคลอื่น ย่อมมีหน้าที่ต้องทำตามสมควรเพื่อความปลอดภัยของบุุคลอื่น
        *ตัวอย่างเช่น แขกมาเยี่ยมบ้าน เจ้าของบ้านก็ต้องจัดเตรียมเก้าอื้ให้แขกนั้ง และเก้าอี้นั้นต้องมีสภาพสมบูรณ์ เรียบร้อยไม่ชำรุดเพื่อต้อนรับแขก
        
        -หน้าที่ที่เป็นบผลมาจากฐานะทางข้อเท็จจริงซึ่งผู้งดเว้นได้ก่อขึ้น
        
        *ตัวอย่างเช่น แพทย์ประจำโรงพยาบาลระหว่างเดินทางกลับบ้าน เห็นผู้ป่วบก็เข้าช่วยเหลือ อันมิใช่หน้าที่ตามกฎหมายหรือตามสัญญา หากงดเว้นไม่ทำหน้าที่ต่อให้ตลอดก็ย่อมเป็นการงดเว้น
    - - จงใจ
        
        จงใจ คือ รู้สำนึกถึงผลเสียหายที่จะเกิดจากการกระทำของตน รู้สำนึกในการเคลื่อนไหวของตนและรู้ถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้น ถ้ารู้ว่าจะเกิดความเสียหายปก่เขาก็เป็นจงใจ **ผลที่เกิดจะมากหรือน้อยก็ไม่สำคัญ
        ตัวอย่างเช่น ก.ยกแก้วนํ้าราดบนศีรษะของ ข. ก.รู้ถึงผลเสียหายที่จะเกิดแก่ ข. จากการกระทำของตน จึงเป็นจงใจ
        *การกระทำโดยหลงผิด พลั้งพลาด เข้าใจโดยสุจริต (เข้าใจผิดในข้อเท็จจริง) ไม่เป็นจงใจ
      - ประมาทเลินเล่อ
        
        ประมาทเลินเล่อ คือ บุคคลที่ทำละเมิดนั้นมิได้ตั้งใจหรือมุ่งหมายให้เขาเสียหาย แต่เป็นการไม่ใช้ความระมัดระวังตามสมควรที่จะใช้
        ตัวอย่างเช่น ก.ขับรถยนต์ด้วยความเร็วสูงในตอนกลางคืนและฝนตกหนัก ขับไปชน ข. ได้รับบาดเจ็บ ถ้า ก.ใช้ความระมัดระวังมากกว่าก็จะไม่เกิดความเสียหายแก่ ข.
    - - ความเสียหายต่อสิทธิ
        
        ก.ไม่เกิดความเสียหายแต่ละเมิด*ตัวอย่างเช่น ไก่ ใช้มือสะอาดตบหัว ไข่ ไม่มีอะไรเปรอะร่างกายไข่ แต่ไก่ละเมิดสิทธิไข่
        
        ข.ความเสียหายให้พิจารณาจากปกติชนที่คิดเห็นโดยชอบในสังคม *ตัวอย่างเช่น นายเอก จับแขน นางสาวโท ในประมวลอาญา ถือว่าเป็นอนาจาร ในประมวลแพ่งและพาณิชย์เป็นการละเมิดสิทธิ
        
        ค. ทำให้เขาเกิดความเสียหายถึงแก่ชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด ถือเป็นการละเมิดสิทธิ
      - ลักษณะสิทธิ
        
        สิทธิ คือ อำนาจหรือประโยชน์ที่กฎหมายรับรองคุ้มครอง
      - ความเสียหายที่คำนวณเป็นเงินได้และไม่อาจคำนวณเป็นเงินได้่
        
        *ตัวอย่าง เช่น ถูกทำร้ายร่างกาย ค่ารักษาสามารถคำนวณเป็นเงินได้
        รอยแผลเป็นติดตัวไปตลอดชีวิต ไม่สามารถคำนวณเป็นเงินได้
    - - 3.1มีกฎหมายบัญญัติไว้โดยชัดแจ้งว่าเป็นความผิดในกฎหมายอาญา เช่น การฆ่า การทำร้ายร่างกาย การขโมย เป็ฯการกระทำอันมิชอบด้วยกฎหมาย
      - 3.2ไม่มีกฎหมายกำหนดไว้โดยชัดเจน แต่ทำเสียหายแก่สิทธิอย่างใดอย่างหนึ่ง ในใมาตรา 420 กล่าวคือ เกิดความเสียหายปก่ชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด
      - การใช้สิทธิ
        
        การใช้สิทธิในมาตรา 241 ต้องโดยสุจริต ไม่ก่อให้เกิดความเสียแก่ผู้อื่น และต้องมีสิทธิตามกฎหมาย
        *ตัวอย่างเช่น นายไก่ ปลูกบ้านในที่ดินของตน และทำกำแพงล้อมรอบบ้านเพื่อป้องกันโจรผู้ร้าย กรณีนี้นายไก่ มีสิทธิที่จะทำกำแพงล้อมรอบบ้านของตน แม้กำแพงที่นายไก่ทำจะสูงบังแดดบังลมของบ้านนายไข่ ก็ถือเป็นการใช้สิทธิโดยชอบด้วยกฎหมาย แต่หากนายไก่ สร้างกำแพงบ้านสูงๆเพื่อแกล้งนายไข่ ไม่ให้บ้านนายไข่ ได้รับแดดรับลม ในกรณีนี้ แม้การสร้างกำแพงจะอยู่ในพื้นที่บ้านของนายไก่ ซึ้งนายไก่มีสิทธิที่จะสร้างก็ตาม แต่การใช้สิทธิในกรณีนี้ต้องถือว่ามุงหมายจะให้นาบไข่เสียหาย ถือเป็นการใช้สิทธิโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย
    - - -ทฤษฎีเงื่อนไข คือ ความเท่าเทียมแห่งเหตุ
        ตัวอย่างเช่น ก.ทำรเายร่างกาย ข. โดยการแตะที่ท้องเบาๆแต่ปรากฎว่า ข. มีโรคร้ายประจำตัว ซึ่งหากกระทบกระเทอนอย่างแรง ข. อาจตายได้ แต่ ก.ไม่ทราบมาก่อน ข. ถึงแก่ความตาย ดังนี้ ความตายของ ข. เป็นผลมาจากการกระทำของ ก. แม้ก.จะไม่รู้ว่าข.เป็นโรคก็ตาม ก.ต้องรับผิดในความตายของ ข.
        *ในละเมิดจะใช้ทฤษฎีเงื่อนไขเป็นหลัก
      - -ทฤษฎีมูลเหตุเหมาะสม คือ ความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้นเหมาะสมหรือเป็ความเสียหายปกติที่เกิดจากการกระทำหรือไม่
        *ตัวอย่างเช่น ตามตัวอย่างในทฤษฎีเงื่อน ปกติชนอย่าง ก. ย่อมไม่ทราบว่า ข. มีฃโรคร้ายประจำตัว ถ้าทำร้ายเช่นนั้น ข. อาจถึงตายได้ ก. จึงต้องรับผิดในกรณีที่ ข. ได้รับบาดเจ็บอย่างธรรมดาเท่านั้น ไม่ต้องรับในความตายของ ข.