Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ความรับผิดเพื่อละเมิดในการกระทำของตนเอง, นางสาวตติยาภรณ์ ทิพยานนท์…
ความรับผิดเพื่อละเมิดในการกระทำของตนเอง
“ผู้ใด” เบื้องแรกที่จะถือว่าเป็นการการทำละเมิดได้นั้นต้องเป็นการกระทำของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นบุคคลที่บรรลุนิติภาวะแล้วหรือผู้เยาว์
ผู้ใด = บุคคลธรรมดา นิติบุคคล
การกระทำไม่ได้หมายถึงความเคลื่อนไหวในอิริยาบถของบุคคล ย่อมหมายถึงความเคลื่อนไหวอิริยาบถโดยรู้สำนึก
ผู้เยาว์และบุคคลวิกลจริต เมื่อได้กระทำละเมิดจะต้องรับผิดตามมาตรา 420 และมาตรา 429
การงดเว้นไม่กระทำ
“การกระทำ” มาตรา 420 ไม่ได้หมายความว่าเพียงการกระทำในทางเคลื่อไหวอิริยาบถ ยังหมายถึงการงดเว้นไม่กระทำ ต้องเป็นการงดเว้นหรือละเว้นไม่กระทำการที่มีหน้าที่ต้องทำ
หน้าที่ตามกฎหมาย พึงสังเกตว่าการงดเว้นไม่กระทำในสิ่งที่กฎหมายไม่ได้บัญญัติให้กระทำ
หน้าที่ตามสัญญา
หน้าที่ตามกฎหมาย เพราะสัญญาที่ใช้บังคับกันได้ย่อมเป็นกฎหมายระหว่างคู่สัญญา
หน้าที่เกิดจากความสัมพันธ์ทางข้อเท็จจริงที่มีอยู่ระหว่างผู้งดเว้นกับผู้เสียหาย หรือเป็นผลมาจากฐานะที่ผู้งดเว้นได้ก่อขึ้น
การงดเว้นกระทำการเป็นละเมิด
การงดเว้นกระทำซึ่งไม่เป็นละเมิด
การกระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อ
มาตรา 420 “จงใจหรือประมาทเลินเล่อ”
จงใจ = รู้สำนึกถึงผลเสียหายที่เกิดจากการกระทำของตน
ไม่เพียงแต่รู้สำนึกถึงความเคลื่อนไหวของตน แต่ยังต้องรู้ถึงผลเสียหายที่เกิดจากการกระทำของตนด้วย รู้ว่าเกิดผล=จงใจ
ประมาทเลินเล่อ = ไม่จงใจ แต่ไม่ใช้ความระมัดระวังที่ควรจะใช้
ความระมัดระวังต่างกับความระมัดระวังในความรับผิดทางอาญาในระดับของวิญญูชน เว้นแต่บางกรณี ยิ่งหรือหย่อนกว่านั้น
การใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น
การกระทำโดยผิดกฎหมาย
“โดยผิดกฎหมาย” มาตรา 420 มีความหมายเพียงว่า มิชอบด้วยกฎหมาย
การใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น
ข้อสำคัญอยู่ที่การใช้ หาใช่เกี่ยวกับตัวสิทธิเพราะสิทธินั้นมีอยู่แล้ว แต่วิธีนั้นดำเนินไม่ถูกต้อง ผิดกาลเทศะ
การกระทำโดยประสงค์ต่อผลอันเป็นธรรมดาแห่งการใช้สิทธิแล้ว แม้จะเห็นว่าจะมีผู้อื่นเสียหายก็ไม่เป็นละเมิด
ความยินยอมไม่ทำให้เป็นละเมิด
ผู้กระทำไม่ต้องรับผิดฐานละเมิด ไม่เป็นการกระทำโดยผิดกฎหมาย
หลักเกณฑ์ให้ความยินยอม
ผู้ให้ความยินยอมต้องเป็นผู้ถูกกระทำ
การให้ความยินยอมจะต้องให้ก่อน ไม่ว่าล่วงหน้านานขนาดไหน
การให้ความยินยอมต้องให้แก่ผู้กระทำโดยตรง
ให้ความยินยอมโดยสมัครใจ
การให้ความยินยอมเมื่อผู้กระทำเข้าใจในผลแห่งความยินยอม
มีขอบเขตที่จำกัด
การให้ความยินยอมอาจให้โดยตรงหรือโดยปริยาย
ความยินยอมอาจถอนได้ก่อนมีการกระทำ
การกระทำฝ่าฝืนบทบังคับแห่งกฎหมาย
พระราชบัญญัติ พระราชกำหนด
การกระทำที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น
มีความเสียหายต่อสิทธิ
ความเสียหายต้องอาศัยการวินิจฉัยของบุคคลธรรมดาหรือปกติชนที่ความคิดเห็นโดยชอบในสังคมเป็นมาตรฐาน
ลักษณะแห่งสิทธิ
สิทธิกล่าวถึงชีวิต ร่างกาย ทรัพย์สินย่อมเป็นวัตถุแห่งสิทธิ รวมไปถึงสิ่งที่ไม่สามารถสัมผัสแตะได้
ความเสียหายที่คำนวณเป็นตัวเงินได้และไม่อาจคำนวณได้
Ex. ต้อยตบตีกิ่ง แต่กิ่งไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่จำเป็นที่กิ่งต้องรักษา เป็นความเสียหายที่คำนวณเงินไม่ได้
ความเสียหายนั้นเป็นผลมาจากการกระทำของผู้ทำความเสียหาย
ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุกับผล หรือระหว่างความผิดกับความเสียหาย
ทฤษฎีเงื่อนไข
ผลที่เกิดขึ้นเป็นผลที่เกิดจากการกระทำที่ถูกกล่าวหา ผลอันใดอันหนึ่งอาจะเกิดขึ้นได้จากเหตุหลายประการ
ทฤษฎีมูลเหตุเหมาะสม
ในแง่รับผิดของผู้กระทำการใดๆ แต่เหตุก่อให้เกิดผล ผู้กระทำ=ต้องรับผิด
ละเมิดโดยหมิ่นประมาท การพิพากษาคดี การร่วมกันทำละเมิด
ละเมิดโดยการหมิ่นประมาท
เป็นบทบัญญัติว่าด้วยความรับผิดในการกระทำของตนเองเป็นการกระทำต่อบุคคลอื่นให้เขาเสียหายในสิทธิ
การกล่าวหรือไขข่าวแพร่หลายคือแสดงข้อความใดๆ ให้บุคคลที่สามได้ทราบ “กล่าว” คือพูด “ไข่ขาว”คือพูดข่าวจากคนอื่น ไม่จำกัดว่าต้องทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อ
ถ้ากล่าวโดยสุจริตแม้จะประมาทเลินเล่อควรจะรู้ข้อความที่กล่าวไม่เป็นความจริง ผู้กล่าวก็ไม่ต้องรับผิด
การพิพากษาคดี
มาตรา 424 บุคคลถูกฟ้องทั้งคดีส่วนแพ่งในคดีส่วนอาญาในเรื่องเดียวกันการพิพากษาคดีส่วนแพ่งนั้นศาลจำต้องถือข้อเท็จจริงที่ปรากฏในคำพิพากษาคดีของอาญาและคู่ความจะผูกพันโดยข้อเท็จจริงที่ไม่ใช้แล้วต้องเป็นคู่ความในคดีอาญาด้วย
การร่วมกันทำละเมิด
ลักษณะการร่วมกันทำละเมิด
เป็นการกระทำโดยมีเจตนาหรือความมุ่งหมายร่วมกัน จะต้องมีการกระทำร่วมกันเพื่อความมุ่งหมายร่วมกันด้วยทั้งเจตนาและการกระทำร่วมกัน
ความรับผิดระหว่างผู้ร่วมกันทำละเมิด
กรณีที่บุคคลหลายคนได้ร่วมกันทำละเมิดกฏหมายมุ่งหมายถึงการกระทำไม่ได้ดูผลแห่งความเสียหายว่าแยกกัน แม้ไม่รู้ว่าในระหว่างผู้ที่ร่วมกันนั้นทำละเมิดผู้ใดทำอะไรลงไปหรือใครทำมากน้อยเพียงไหนทุกๆคนก็ต้องรับผิดร่วมกันในผลแห่งละเมิดเต็มจำนวน
นางสาวตติยาภรณ์ ทิพยานนท์ 64012310051