Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความรับผิดกระทำละเมิดด้วยตนเอง, ความรับผิดในการกระทำของบุคคลอื่น, 127…

- - - - (การกระทำโดยรู้สำนึกและในขณะเดียวกันก็รู้ว่าจะต้องทำให้เขาเสียหาย)
      - เช่น เจตนาฆ่า / เจตนาทำร้าย
      - ในทางอาญาผู้กระทำต้องเล็งเห็นผล ส่วนจงใจเรื่องละเมิดบางกรณีไม่ได้ผิดในทางอาญาแต่เป็นละเมิดต้องชดใช้ค่าเสียหาย
      - ตวอย่าง ก. ชกต่อย ข.โดยคิดจะให้ข.เพียงปากแตกโลหิตไหล บังเอิญ ข.ล้มหัวฟาดพื้นถนน หัวแตกสลบไป ดังนี้เป็นการที่ก.ทำร้ายร่่างกาย ข.โดยจงใจ
    - - (การกระทำที่ขาดความระมัดระวังจนเป็นเหตุให้เกิดความเสียหาย)
      - เช่น นายก. ขับรถยนต์ไปในที่ที่มีคนเดินจอแจด้วยความเร็วและไม่ได้ให้สัญญาณแตรแล้วเฉี่ยวชนถูกคนเดินฉนนได้รับบาดเจ็บ
  - - - หากไม่มีการกระทำตามที่ถุกกล่าวหาแล้ว ผลจะไม่เกิดขึ้นเช่นนั้นจะไม่มีความเสียหายดังที่กล่าวอ้าง ผลที่เกิดขึ้นนั้นเป็นผลอันเกิดจากการกระทำที่ถูกกล่าวหาผลอันใดอันหนึ่งอาจเกิดขึ้นจาำเหตุผลหลายประการ
      - เช่น ก. ทำร้ายร่างกาย ข. โดยเตะเข้าที่ท้องเบาๆแต่ปรากฎว่า ข. มีโรคประจำตัว ซึ่งถ้าถูกกระทบกระเทือนอย่างแรง ข. อาจตายได้ แต่ก. ไม่ทราบมาก่อน ข. ถึงแก่คว่มตาย ดังนี้ความตายของข. เป็นผลจากการกระทำของก.แม้ก. จะไม้รู้ว่าข.เป็นโรคดังกล่าว คิดแต่เพียงว่า ข. อาจได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้นแต่ ก.ก็ต้องรับในความตายของข.
    - - เหตุทั้งหลายที่ก่อให้เกิดผลขึ้นนั้น ในความรับผิดชอบของผูกระทำการใดๆแล้ว เฉพาะแต่เหตุที่ตามปกติย่อมก่อให้เกิดผลเช่นนั้นที่ผู้กระทำจะต้องรับผิด
      - เช่น ตามตัวอย่างที่แล้ว ปกติชนอย่าง ก. ย่อมไม่ทราบว่า ข.มีโรคประจำตัว ถ้าทำร้ายเช่นนั้น ข. อาจได้รับอันตรายถึงตายได้ ก. จึงรับผิดชอบเฉพาะในกรณีที่ ข. ได้รับบาดเจ็บอย่างธรรมดาเท่านั้น
- - - - นายจ้างต้องร่วมรับผิดกับลูกจ้างในผลแห่งละเมิด ซึ่งลูกจ้างได้กระทำลงไปในทางการจ้าง
      - ถ้าเข้าลักณษณะสัญญาจ้างแรงยอมเป็นสัญญาจ้างแรงงาน เช่นจ้างคนเข้าทำงานในบ้านเรือน
      - จ้างคนทำงานในบริษัทห้างร้าน ธนาคาร หรือ ข้าราชการในกระทรวง ทบวง กรม จะไม่แทนว่านายจ้างและลูกจ้าง จะแทนว่า พนักงาน
      - ตัวอย่าง การที่ลูกจ้างไม่ได้ขับรถยนต์ทับขาผู้เสียหายโดยประมาทเลินเล่อ การกระทำของลูกจ้างจำงไม่เป็นละเมิด นายจ้างไม่ต้องรับผิดร่วมด้วย
    - - ตัวอย่าง ข.เป็นลูกจ้างขับรถของ ก.ขณะที่รถไปส่งของให้ลุกค้าของก. ข.ตะโกนด่า ค.ศัตรูคู่อาฆาตกันซึ่งเดินอยู่ริมถนน ก.ไม่ต้องรับผิดร่วมในการกระทำของ ข. แม้ขณะทำละเมิดนั้น ข. กำลังขับรถเพื่อประโยชน์ของ ก.
      - ตัวอย่าง ข. เป็นลูกจ้างของ ก. มีหน้าที่ซ่อมเครื่องรับโทรทัศน์ที่มีผู้มาจ้าง ข. ซ่อมโดยประมาทเลินเล่อขณะที่ทำการซ่อมตามหน้าที่ ข. ทำเครื่องรับโทรทัศน์ของลูกค้าของ ก. เสียหาย ก.ต้องร่วมผิดชอบต่อลูกค้าด้วย
      - ลูกจ้างทำกิจส่วนตัวในขรธเดียวกัน เช่น ขณะขับรถได้ถือได้ถือโอกาสดื่มสุราไปด้วย จนเกิดชนคนข้างถนนโดยประมาทเลินเล่อ
      - - กรณีที่นายจ้างมีคำสั่งห้าม
        
        การที่นายจ้าง จ้างลูกจ้างทำงานให้แก่ตน หากลูกจ้างฝ่าฝืนคำสั่ง/ระเบียบแต่ยังปฏิบัติงานของนายจ้างอยู่ นายจ้างอ้างคำสั่ง/ระเบียบภายในมาต่อสู้บุคคลภายนอกไม่ได้ นายจ้างต้องร่วมรับผิดชอบ
        
        การที่ลูกจ้างจำเลยเห็นคนทิ้งก้นบุหรี่ แล้วเติมนำ้มันเบนซินต่อไปจนเกิดเพลิงไหม้รถของโจทก์เสียหาย เป็นการกระทำของลูกจ้างจำเลยโดยประมาทเลินเล่อในทางการที่จ้าง
      - - การละเมิดจงใจ
        
        เป็นการกระทำโดยจงใจเรื่องที่ผู้กระทำเล็งเห็นผลว่า การกระทำของตนถ้าทำลงไปแล้วทำให้ผู้อื่นได้รับความเสียหาย
        
        ตัวอย่าง การที่นายจ้างมอบอาวุธปืนให้ลูกจ้างไปใช้ในการอยู่ยามเพื่อรักษาทรัพย์สินของนายจ้าง และลูกจ้างใช้ปืนนั้นลอบไปยิงผู้เสียหายในขณะที่ลูกจ้างปฏิบัติหน้าที่ยามเพื่อรักษาทรัพย์สินของนายจ้างซึ่งอยู่ในเมือง ถือว่าเป็นการกระทำในทางการที่จ้าง
    - - เป็นการกระทำของลูกจ้างต่อบุคคลภายนอกโดยลำพัง นายจ้างต้องร่วมรับผิดด้วย
      - ระหว่างนายจ้างลูกจ้าง นายจ้างไม่ต้องรับผิดร่วมกับลูกจ้างในผลที่ทำละเมิด
      - ระหว่างนายจ้างลูกจ้างซึ่งเป็นลูกหนี้ร่วมกันกับผู้เสียหาย นายจ้างลูกจ้างยังคงต้องรับผิดต่อผู้เสียหายในฐานะลูกหนี้กันจนกว่าหนี้นั้นจะได้ชำระสิ้นเชิง
      - ตัวอย่าง ลูกจ้างทำละเมิด นายจ้างถูกฟ้อง ได้ใช้ค่าเสียหายไปตามคำพิพากษาแล้วเอาจากลูกจ้างได้ แต่ค่าธรรมเนียมที่นายจ้างต้องใช้แก่ผู้เสียหายตามคำพิพากษานั้น ไม่ใช่ค่าเสียหายอันเป็นผลโดยตรงจาการละเมิดของลูกจ้าง นายจ้างไล่เบี้ยไม่ได้
    - - ลักษณะตัวการตัวแทน
        
        ตัวแทนต้องทำตามคำสั่งของตัวการ ทำนองว่าเดียวกับนายจ้างลูกจ้าง จึงมีเหตุผลอย่างเดียวกันที่ตัวการจะต้องรัผิดในผลแห่งละเมิดที่ตัวแทนได้ทำไปในการกระทำกิจการของตัวเอง เช่น เจ้าของขับเรือไม่เป็นจึงให้ ก. ขับเรือไปรับขบวนผ้าป่า เจ้าของนั่งไปด้วยดังนี้ ก. เป็นตัวแทน เจ้าของเรือต้องรับผิดร่วมกับ ก. ที่ขับเรือชนโจทก์เสียหาย
      - ความรับผิดของตัวการ
        
        ตัวแทนได้รับมอบอำนาจแต่เฉพาะการ ย่อมทำการได้แต่เพียงในสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้กิจการอันตัวได้รับมอบหมายแก่ตนนั้นสำเร็จลุล่วงไป
        
        ตัวแทนที่ได้รับมอบอำนาจแต่เฉพาะการหรือตัวแทนที่ได้รับมอบอำนาจทั่วไปในเหตุฉุกเฉินเพื่อจะป้องกันไม่ให้ตัวการต้องเสียหาย
        
        ตัวอย่าง ก. ตั้ง ข. เป็นตัวแทนขายที่ดินตามโฉนดแปลงหนึ่งของก. ซึ่งมีพื้นที่เป็นหลุมบ่อมากข. หลอกลวง ค. ผู้ซื้อโดยพาไปดูที่ดินอีกแปลงหนึ่งซึ่งไม่มีหลุมบ่อเลย และเป็นของบุคคลตามโฉนดของก. ค.ตกลงรับซื้อโดยคิดว่าเป็นที่ดินของก. ในขอบเขตแห่งการเป็นตัวแทนของก. ก.ตัวการต้องรับผิดต่อค. ร่วมกับข.
  - - - ความรับผิดของผู้ว่าจ้างทำของเป็นรับผิดการกระทำของบุคลลอื่น เป็นความรับผิดแทนกันซึ่งเป็นความเข้าใจผิด
      - บุคคลที่ับผิดในการกระทำของบุคคลอื่น แต่เป็นความผิดของบุคคลในการกระทำของตน (ผู้ว่าจ้างจะต้องรับผิด ถ้าหากเป็นผู้ผิด)
      - ความเสียหายที่เกิดขึ้นอาจไม่ได้เกิดจากการกระทำที่จงใจ/ประมาทเลินเล่อของผู็รับจ้างก็ได้ ผู้รับจ้างไม่ต้องรับผิดเพราะได้มีส่วนผิด
      - ความรับผิดของผู้ว่าจ้างไม่ใช่ความรับผิดในการกระทำของบุคคลอื่น ในเมื่อผู้ว่าจ้างได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แกบุคคลภายนอกผู้ได้รับความเสียหายไปแล้ว
    - - ผู้ว่าจ้างไม่มีสิทธิที่จะออกคำสั่งบังคับบัญชาผู็รับจ้างดังนายจ้างกับลูกจ้างในสัญญาแรงงาน
      - ความเสียหายที่ผู็รับจ้างก่อขึ้นแก่บุคคลภายนอกในระหว่างทำงานที่ว่าจ้างอันเป็นไปตามหลัก เพราะเป็นผลมาจากการกระทำของผู้รับจ้าง ซึ่งถ้าเป็นกรณีผู้รับจ้างกระทำโดยจงใจ/ประมาทเลินเล่อต่อบุคคลภายนอกแล้วก็เป็นเรื่องที่รับจางทำผิดต่อหน้าที่ต่อบุคคลภายนอก ไม่ใช่การกระทำของผู้จ้าง
        
        ตัวอย่าง จำเลยจ้างพ. ไปยึดรถของจำเลยคืน พ.ไปจ้างธ. ไปยึดอีกต่อหนึ่ง ความสำเร็จของงานเป็นวัตถุประสงค์ของสัญญา สัญญาระหว่างจำเลยพ. ไปจ้างทำของ จำเลยธ. ไม่มีนิติสัมพันธืต่อกัน ธ. ขับรถที่ยึดมาส่ง พ. ระหว่างได้ทางได้ชนรถของโจทกืเสียหาย จำเลยไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์
      - ความผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำ
        
        จ้างให้ทำถนนเข้าไปในที่ดินผู้อื่นเพื่อผ่านไปถึงที่ของตนอันเป็นการละเมิด
        
        ตัวอย่าง จำเลยจ้างผู้รับเหมาตอกเสาเข็มในการปลูกสร้างโรงภาพยนตร์ในที่ดินของจำเลยกว่า 100 ต้นๆหนึ่งยาว 16-17 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลาง 30 เซนติเมตร โดยใช้เครื่องกดลงไปแล้วใช่ตุ้มเหล็กตอก เป็นผลให้ดาดฟ้าตึกของโจทก์ซึ่งอยุ่ในที่ดินต่อกันร้างรั้งสังกะสีเสียหาย ดังนี้ จำเลยเป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำ
        
        ตัวอย่าง ไม่ปรากฏว่าผู้จ้างสั่งให้ผู้รับจ้างตอกเสาเข็มด้วยเครื่องจักรอันก่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ การตอกเสาเข็มจึงเป็นกระทำของผู้รับจ้างเอง ผู้ว่าจ้างไม่ต้องรับผิดชอบ
      - ความผิดในสั่งที่ตนให้ไว้
        
        แนะนำให้ช่างทำรางนำ้ชายคาขอบ้านใกล้ชิดกับแนวที่ดินข้างเคียงของผู้อื่น เวลาฝนตกนำ้ไหลตกลงในที่ดินข้างเคียง
      - ความผิดในการเลือกหารับจ้าง
        
        จ้างสร้างบ้านด้วยไม้ ไปจ้างผู้ที่เข้าตัวไม้ไม่แน่นหนาจึงเป็นผลทำให้บ้านทรุดพังลงมาถูกทรัพย์สินของบุคคลข้างเคียงเสียหาย
        
        จำเลยจ้างเหมาต่อเติมอาคาร ลูกจ้างของผู้รับเหมาซึ่งเป็นผู็รับจ้างทำโดยประมาทเลินเล่อปล่อยให้เศษปูนตกลงบนหลังคาและท่อฝนล้นรางเปียกหนังสือพิมพ์ขายในร้ายของโจทก์ ไม่ปรากฏว่าจำเลยผู้ว่าจ้างเป็นผู้ผิดในการงานที่สั้งให้ทำในคำสั่งที่ให้ไว้/ในการเลือกผู้รับจ้าง จำเลยไม่ต้องรับผิด
  - - - เยาว์/บุคคลวิกลจริตจะมีความรับผิดฐานละเมิดได้ ต้องมีการกระทำโดยจงใจ/ประมาทเลินเล่อและเป็นการจงใจกต้องรู้สำนึก
      - เด็กไร้เดียงสา/บุคคลวิกลจริตไม่รู้สำนึกการกระทำของตน/บุคคลวิกลจริตที่ไม่รู้สภาพการกระทำของตน จะถือว่าจงใจ/ประมาทเลินเล่อไม่ได้
      - ถ้ารู้ว่าทำอะไรลงไป แต่ไม่รุ้สำนึกผิดชอบ/ยับยั่งไม่ได้อาจเป็นการจงใจ/ประมาทเลินเล่อ
      - ตัวอย่าง มารดาบุตรถือปืนจึงได้กล่าวตักเตือน บุตรไม่เชื่อฟังจึงเอาปืนไปซ้อนเสียพอลับหลังก็เอาปืนออกมาเล่นอีก ถือว่าการกล่าวตักเตือนของมารดาเพียงเท่านี้หาพอกับกับที่จะต้องใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลของตนไม่ มารดาจึงต้องร่วมรับผิดในการที่บุตรยิงปืนโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นตาย
      - ตัวอย่าง เด็กอายุ 9 ขวบ ชกต่อยกับเพื่อนฝูง ย่อมถือว่าเด็กนั้นกระทำลำเมิดแล้ว บุคคลวิกลจริตก็อาจมีความตั้งใจก่อให้เกิดความเสียหายขึ้นได้ กล่าวได้ว่า ปัญหาที่ผู้เยาว์/บุคคลวิกลจริตนั้นพอที่จะรู็สำนึกและเข้าใจในการกระทำของตนหรือไม่เป็นปัญหาในข้อเท็จจริงในแต่ละกรณีไป
      - ตัวอย่าง โจทก์เป็นเด็กไปเล่นที่บ้านของจำเลย ถูกบุตรของผู้เยาว์ยิงด้วยหนังสติ๊กนัยน์ตาบอด บุตรของจำเลยเล่นอยู๋แต่ภายในบริเวณบ้านโดยยิงทางบนเรือนเพียงครั้งเดียวก็ถูกโจทก์ ถื่อว่าจำเลยได้ใช้วามระมัดระรังตามสมควรแก่หน้าที่แล้วไม้ต้อง รับผิด
      - สิทะิในการไล่เบี้ยของบิดามารดา/ผู้อนุบาล
        
        บิดามารดา/ผู้อนุบาลได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอกไปแล้วก็ชอบที่จะได้ชดใช้จากผู้เยาว์/บุคคลวิกลจริตและไล่เบี้ยเอาได้จนครบจำนวนที่ได้ชดใช้ ไม่ใช่เรียกได้ตามส่วนเท่าๆกันอย่างในระหว่างลูกหนี้ร่วมกันตาม ม. 296
    - - ผู้ทีต้องรับผิดร่วมกับบุคคลไร้ความสามารถ คือ ครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นที่ซึ่งรับดูแลบุคคลดังกล่าว
      - ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแล
        
        ผู้มีหน้าที่ดูแลไม่ได้ใช่ความระมัดระวังตามสมควรแก่ที่ต้องดูแล ถ้าไม่นำสืบหรือนำสืบให้ฟังไม่ได้ บุคคลที่รับดุแลบุคคลไร้ความสามารถก็ไม่ต้องรับผิด
        
        ตัวอย่าง ในตอนเช้า ครูประจำชั้นของเด็กผู้ทำละเมิดเห็นเด็กนักเรียนเอากระบอกพลุมาเล่นกันเกรงจะเกิดอันตรายให้เก็บไปทำทำลายและห้ามเด้ผไม่ให้เล่นต่อไป แต่เด็กได้ใช้พลุยิงกันในเวลาหยุดพักกลางวันและนอกห้องเรียน ถือว่าได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแล้ว
      - สิทธิไล่เบี้ยของครูบาอาจารย์หรือบุคคลอื่นซึ่งรับดุแลบุคคลไร้ความสามารถ
        
        ครูบาอาจารย์หรือบุคคลซึ่งรับดุแลบุคคลไร้ความสามารถได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอกก็ชอบที่ใช้จากบุคคลผู้ไร้ความสามารถและไล่เบี้ยเอาได้ครอบจำนวนที่ได้ชดใช้
        
        ตัวอย่าง เด้กหนีออกจากบ้านไปตั้งแต่ 12 ปี แม้ถุกล่ามโซ่ไว้ก็ยังหนีจนอายุ 18 ปี ไปรับจ้างขับยนต์ บิดามารดาใช้ความระมัดระวังอย่างดีแล้ว นอกเหนืออำนาจของบิดามารดาจะระมังได้ บิดามารกาไม่ต้องรับผิดในละเมิดที่บุตรชนผู้อื่นโดยประมาท