Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

วัตถุแห่งหนี้, การผิดนัด(ลูกหนี้), ผลของการผิดนัดของลูกหนี้ - Coggle…

- - - - ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 วรรคสอง
      - หนี้ที่ลูกหนี้ต้องปฏิบัติชำระหนี้ให้แก่เจ้านี้ตามที่ตกลงกันไว้
      - EX. นายทัชจ้างให้นางน้ำเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านหมูกะทะเพื่อชดเชยที่นางน้ำทำรถนายทัชเสียหาย หากนางน้ำไม่กระทำตามสัญญาที่ตกลงกันไว้ นายทัชสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 วรรคสอง วัตถุแห่งหนี้ คือ เป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านหมูกะทะ
  - - - ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 194 ประกอบ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 วรรคสาม
      - หนี้ที่ลูกหนี้ต้องงดเว้นปฏิบัติและกระทำการให้แก่เจ้าหนี้ตามที่ตกลงกันไว้
      - EX. นายทัชตกลงกับนางน้ำว่าจะไม่เปิดร้านหมูกะทะแข่งกัน เพราะนางน้ำเป็นคนสอนสูตรหมักหมูกะทะให้แก่นายทัช หากนายทัชไม่กระทำตามสัญญาที่ตกลงกันไว้ นางน้ำมีสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 194 ประกอบประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 วรรคสาม วัตถุแห่งหนี้ คือ การงดเว้นกระทำการเปิดร้านหมูกะทะ
  - - - ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 วรรคหนึ่ง
      - หนี้ที่ลูกหนี้ต้องส่งมอบทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ตามที่ตกลงกันไว้
      - EX. นายทัชทำสัญญากับนางน้ำว่าจะมอบโทรทัศน์ จอ 56 นิ้วให้แก่นางน้ำที่บ้าน เวลา 15:00 โมง หากนายทัชไม่ส่งมอบโทรทัศน์ จอ 56 นิ้ว ตามเวลาที่กำหนด นางน้ำมีสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 วรรคหนึ่ง วัตถุแห่งหนี้ คือ ส่งมอบโทรทัศน์ จอ 56 นิ้ว
- - - - กำหนดเวลาชำระหนี้
        
        หนี้ที่มิได้กำหนดเวลาชำระหนี้
        
        หนี้ที่จะถือว่าไม่ได้กำหนดเวลาชำระต้องหมายถึงหนี้นั้นไม่ได้กำหนด
        เวลาชำระไว้โดยชัดแจ้ง และอนุมานจากพฤติการณ์ก็ไม่ได้ด้วย แต่ถ้าแม้จะมิได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ แต่สามารถอนุมานจากพฤติการณ์ได้ ก็ต้องถือว่าเป็นหพฤติการณ์ได้มีกำหนดเวลาชำระเช่นกันและจะบังคับตามนี้ไม่ได้ ตามมาตรา203 วรรคเเรก ว่า "ถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้นั้นมิได้กำหนดลงไว้ หรือจะอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ไซร้ ท่านว่าเข้าหนี้ย่อมจะเรียกให้ชำระหนีได้โดยพลัน และฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกัน"
        
        หนี้ที่มีกำหนดเวลาชำระหนี้
        
        กำหนดเวลาชำระแต่เป็นที่สงสัย
        
        กรณีนี้มาตรา 230 วรรค 2 บัญญัติไว้ว่า"ถ้าได้กำหนดเวลาไว้แต่หากกรณีเป็นที่สงสัยให้ท่านสันนิษฐานไว้ก่อนว่าเจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนถึงเวลานั้นหาไม่ได้ในฝ่ายลูกหนี้จะชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นก็ได้"
        
        Ex. กำหนดชำระหนี้ไว้ว่าจะชำระหนี้ในวันสิบห้าค่ำเดือนแปด ก็มีข้อสงสัยได้ว่าที่กำหนดว่าสิบห้าค่ำเดือนแปดนั้น เป็นขึ้นสิบห้าค่ำ หรือแรมสิบห้าค่ำหรือแม้คู่กรณีกำหนดกันไว้ว่า ขึ้นสิบห้าค่ำ เดือนแปด แต่บังเอิญปีนั้นในทางจันทรคติ เป็นปือธิกสุรทิน คือมีเดือนแปดสองหน คือ เดือนแปดแรก กับเดือนแปดหลัง เช่นนี้ก็เป็นกรณีที่สงสัยในกำหนดเวลาชำระหนี้ได้ และต้องสันนิษฐานตามมาตรา 203 วรรดสอง คือ เจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระก่อนถึงเวลาที่สงสัยนั้นไม่ได้คือ เจ้าหนี้ต้องรอถึงสิบห้าค่ำ เดือนแปดหลังแต่ฝ่ายลูกหนี้จะชำระในวันขึ้นสิบห้าค่ำเดือนแปดแรกก็ได้
        
        กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ไม่เป็นที่สงสัย
        
        แบ่งออกเป็น 2 อย่าง
        
        1.กำหนดเวลาชำระหนี้ตามวันแห่งปฏิทิน
        
        1 more item...
        
        2.กำหนดเวลาชำระหนี้มิใช่ตามวันแห่งปฏิทิน
        
        1 more item...
      - หน้าที่ชำระหนี้ให้ถูกต้อง
        
        วัตถุแห่งหนี้กับวัตถุประสงค์แห่งนิติกรรม
        
        ความแตกต่างกันของวัตถุแห่งหนี้กับวัตถุที่ประสงค์แห่งนิติกรรม
        
        วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นอยู่ในข้อมูลฐานก่อนก่อหนี้แต่วัตถุแห่งหนี้นั้นเป็นผลเมื่อนิติกรรมเกิดและเกิดหนี้ขึ้นจึงมีวัตถุแห่งหนี้ขึ้นมา
        
        วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นมีเฉพาะในนิติกรรมเท่านั้นแต่วัตถุแห่งหนี้นั้นมีหนี้ที่ทุกชนิด
        
        วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นมีได้ไม่จำกัดขึ้นอยู่กับความประสงค์ของผู้ทำนิติกรรมแต่ว่าวัตถุเเห่หนี้ไม่ว่าจะเป็นหนี้เกิดจากอะไรก็มีได้เพียง 3 อย่างคือ หนี้การกระทำ หนี้งดเว้นการกระทำ และหนี้ส่งมอบทรัพย์
        
        ทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้
        
        ทรัพย์ที่ลูกหนี้มีหน้าที่ต้องส่งมอบแก่เจ้าหนี้
        
        1.ทรัพย์ที่จะส่งมอบเป็นทรัพย์สินทั่วไป
        
        ทรัพย์สินที่จะส่งมอบเป็นทรัพย์สินทั่วไปนี้อาจเป็นได้ทั้งสังหาริมทรัพย์และอสังหาริมทรัพย์
        
        2 more items...
        
        2.ทรัพย์ที่จะส่งมอบเป็นเงินตรา
        
        ทรัพย์ที่ลูกหนี้จะต้องส่งมอบหรือทรัพย์ที่เป็นวัตถุแห่งการชำระหนี้นั้นนอกจากทรัพย์ทั่วๆไปต่างเห็นแล้วเงินตราก็เป็นทรัพย์ที่ลูกหนี้จะต้องส่งมอบอย่างหนึ่ง
        
        ลักษณะพิเศษของเงินตรา
        
        4 more items...
        
        กรณีวัตถุแห่งหนี้ซึ่งเลือกที่จะชำระได้
        
        หนี้เกิดจากมูลแห่งหนี้ต่างๆไม่ว่าจะเกิดจากสัญญาหรือหนี้เกิดจากละเมิดก็อาจมีหนี้ที่มีวัตถุแห่งหนี้เป็นอย่างเดียวที่เรียกว่าเป็นหนี้เดี่ยว เช่น กู้ยืมเงินกันไปก็มีหนี้ที่ต้องชำระเงินกู้คืนซื้อขายสินค้าที่ไม่มีข้อกำหนดของสัญญาอื่นก็มีเพียงหนี้ส่งมอบสินค้าและหนี้ชำระราคา
- - - - หนี้ที่กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทินถ้าลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ผิดนัดทันทีไม่ต้องเตือน
      - กฎหมายกำหนดไว้ในมาตรา 204 วรรค 2 ว่า "ถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้ไม่ได้ชำระหนี้ตามกำหนดไซร้ ท่านว่าลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนเลย วิธีเดียวกันนี้ทำให้ใช้บังคับแก่กรณีที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนการชำระหนี้ซึ่งได้กำหนดเวลาลงไว้อาจคำนวณนับได้โดยปฏิทินนับแต่วันที่บอกกล่าว"
    - - หนี้ละเมิดเกิดจากการร่วมสิทธิของผู้อื่นมิใช่เกิดจากนิติกรรมสัญญาจึงไม่มีกำหนดเวลาชำระหนี้
      - การผิดนัดสำหรับหนี้ละเมิดนั้นมีบัญญัติไว้ในมาตรา 206 ว่า "ในกรณีนี้อันเกิดแต่มูลละเมิดลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด" เพราะกฎหมายเห็นว่าเมื่อการทำละเมิดทำให้เขาเสียหายก็มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดแทนทันทีที่ทำละเมิดจึงถือว่าผิดนัดมาตั้งแต่ทำละเมิดทันทีโดยไม่ต้องเตือนแต่อย่างใดทั้งสิ้นรวมถึงค่าเสียหายในอนาคตก็ต้องเสียดอกเบี้ยตั้งแต่เวลาที่ทำละเมิด
- - - - บางครั้งการชำระหนี้ยังไม่ได้กระทำลงนั้นเป็นพฤติการณ์ที่โทษลูกหนี้ไม่ได้เพราะเป็นเหตุเกิดจากบุคคลภายนอกซึ่งเป็นเรื่องนอกอำนาจของลูกหนี้ที่จะป้องกันได้
      - Ex. ตกลงกันทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินโดยตกลงกันว่าลูกหนี้จะรังวัดแบ่งแยกที่ดินที่จะซื้อขายและไปโอนให้แก่ผู้ซื้อภายในเวลาที่กำหนดปรากฏว่าลูกหนี้ได้พยายามดำเนินการเพื่อรังวัดแบ่งแยกที่ดินตามสัญญาเต็มความสามารถแต่รังวัดแบ่งแยกไม่เสร็จเพราะเจ้าพนักงานที่ดินไม่อาจดำเนินการได้ทันถือว่าลูกหนี้ไม่ผิดนัด
    - - การที่ลูกนี้ไม่อาจชำระหนี้ได้ทันตามกำหนดอาจมีมาสาเหตุมาจากภัยธรรมชาติที่ลูกหนี้ไม่อาจคาดการณ์และไม่เอาป้องกันได้ก็ถือว่าเป็นพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ
      - Ex. รังวัดแบ่งแยกให้ไม่ทันเพราะน้ำท่วมรังวัดไม่ได้จึงไม่สามารถโอนที่ดินได้ตามกำหนดก็ถือว่าลูกหนี้ไม่ผิดนัด
    - - การที่ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้นั้นหากเกิดเพราะเจ้าหน้าหนี้ จะต้องรับผิดแล้วก็ถือเป็นพฤติการณ์ที่ลูกนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ
      - Ex. เจ้านี้ไม่ยอมออกหลักฐานแห่งการชำระหนี้ให้ลูกหนี้ตามที่กำหนดในมาตรา 326 หรือเจ้าหนี้ไม่ปฏิบัติการอันตนต้องทำก่อนตามสัญญาลูกหนี้จึงไม่ชำระหนี้ตามกำหนด
- - - - 1.หนี้ที่กำหนดเวลาชำระหนี้มิใช่ตามวันปฏิทิน
        
        มาตรา 204 วรรคแรกบัญญัติว่า "ถ้านี่ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้วลูกนี้ยังไม่มาชำระหนี้ไซร้ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว"
        
        Ex. กำหนดชำระหนี้เมื่อเกี่ยวข้าวเสร็จเมื่อสิ้นสุดฤดูน้ำหลากไม่อาจกำหนดวันที่แน่นอนชัดเจนได้ ดังนั้น เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระแล้วกฎหมายจริงได้กำหนดให้เจ้าหนี้ต้องให้คำเตือนลูกหนี้ก่อนเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระตามที่เจ้าหนี้เตือนลูกหนี้จึงจะผิดนัด ดังนั้นเเม้หนี้จะถึงกำหนดชำระแล้วและลูกหนี้ก็ยังไม่มาชำระหนี้ถ้าหากเจ้าหนี้ก็ยังไม่เตือนเเล้วลูกหนี้ก็ยังผิดนัด
      - 2.หนี้ที่ไม่มีคนชำระหนี้
        
        มาตรา 203 ที่ไม่มีกำหนดเวลาชำระหนี้ไว้และจะอนุมานจากพฤติการณ์การทั้งปวงก็ไม่ได้นั้น มาตรา 203 กำหนดให้เจ้าหนี้มีสิทธิ์เรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้โดยพลันและลูกหนี้ก็มีสิทธิ์ชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกันแต่นั้นหากไม่มีการเตือนให้ชำระหนี้จากเจ้าหนี้ลูกหนี้ก็ยังไม่มีหน้าที่ชำระหนี้และยังไม่ผิดนัดจึงถือได้ว่าหนี้ประเภทนี้ลูกหนี้ผิดนัดโดยการเตือนของเจ้าหนี้ด้วยเช่นกัน