Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

1) วัตถุแห่งหนี้ - Coggle Diagram

- - - - ความตกลงระหว่างบุคคลตั้งแต่สองฝ่ายขึ้นไป โดยมีวัตถุประสงค์จะ
      - ก่อให้เกิดหนี้ขึ้นตามกฎหมาย สัญญานั้นอาจจะเป็นสัญญาต่างตอบแทน เช่น สัญญาซื้อขาย แลกเปลี่ยน เช่า
      - ทรัพย์ เช่าซื้อ จ้างแรงงาน จ้างท าของเป็นต้น หรืออาจจะเป็นสัญญาไม่ต่างตอบแทนเช่น สัญญายืม ฝากทรัพย์
      - ให้โดยเสน่หา เป็นต้น สัญญาเป็นบ่อเกิดแห่งหนี้ที่สำคัญที่สุด
  - - - ถ้าหนี้เงินได้แสดงไว้เป็นเงินตราต่างประเทศ
        จะส่งใช้เป็นเงินไทยก็ได การเปลี่ยนเงินนี้ ให้คิดตามอัตราแลกเปลี่ยนเงิน ณ สถานที่และในเวลาที่ใช้เงิน (ปพพ.มาตรา 196) เงินตราเป็นวัตถุกลางแห่งการแลกเปลี่ยน เป็นทรัพย์ที่ไม่มีชนิดดีชนิดเลวหรือปานกลางอย่างทรัพย์ อื่น ๆ กฎหมายได้บัญญัติไว้ว่า ถ้าหนี้นั้นได้แสดงไว้เป็นเงินตราต่างประเทศ ูกหนี้จะส่งใช้เป็นเงินไทยก็ได้ หาก
        คู่กรณีได้ตกลงกันเจาะจงว่าต้องใช้เป็นเงินตราต่างประเทศเท่านั้น จะใช้เป็นเงินตราไทยไม่ได้ ข้อตกลงดังกล่าว
        ย่อมเป็นโมฆะ
  - - - ถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้นั้นมิได้กำหนดลงไว้หรือจะอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ไซร้ ท่านว่าเจ้าหนี้ย่อมจะเรียกให้ชำระหนี้ได้โดยพลันและฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกัน
      - หนี้ที่มีกำหนดชำระหนี้
    - - 1) การผิดนัด(ลูกหนี้ )
        
        (1) ลูกหนี้ผิดนัดโดยต้องตักเตือน
        
        มาตรา 204 วรรคสอง บัญญัติว่า “ถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทิน และลูกหนี้มิได้ชำระหนี้ ตามกำหนดไซร้ ท่านว่าลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัด โดยมิพักต้องเตือนเลย วิธีเดียวกันนี้ ท่านให้ใช้บังคับแก่กรณีที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนชำระหนี้ ซึ่งได้กำหนดเวลาลงไว้อาจคำนวณนับได้โโยปฏิทินวันที่ได้บอกกล่าว
        
        กำหนดเวลาชำระหนี้ตามวันแห่งปฏิทิน
        
        เป็นการกำหนดให้ชำระหนี้ตามวัน เดือน ปี ปฏิทิน เช่น สัญญากู้ให้ชำระเงินคืนวัน ที่ 1 มกราคม 2554 หากถึงกำหนดแล้วลูกหนี้ ไม่ชำระหนรี้ตามสัญญากู้ ลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดทันที โดยผู้ให้กู้ซึ่งเป็นไม่ต้องตักเตือนเลย
        
        (2) ลูกหนี้ผิดนัดโดยเจ้าหนี้ไม่ตักเตือน
        
        (3) กำหนดชำระหนี้กับการผิดนัด
        
        (4) กรณีที่ไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัด