ความรับผิดเพื่อละเมิด

3.1 จงใจ คือบุคคลที่ตำทำละเมิดนั้น รู้ถึงผลของการกระทำแต่ก็ยังทำกระทำอยู่ ตัวอย่าง นาย เอขับรถชนนายวา แต่นายเอรู้ถึงว่าการกระทำนี้อาจทำให้นานวาบาทเจ็บหรือเสียชีวิตได้แต่ก็ยังกระทำ

3.2 ประมาทเลินเล่อ คือ การไม่ใช้ความระมัดระวังพึงพอในการจะกระทำการนั้น หรือไม่รู้ว่าถ้ากระทำสิ่งนั้นไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ตัวอย่าง เอขับรถเร็วมาก เกินกว่าที่กฎหมายกำหนด แล้วไปชนกับรถขายก๋วยเตี๋ยวโดยไม่ได้ตั้งใจ

ตัวอย่าง นางจ๋ารู้สึกเกลียดและอิจฉานาง เอ๋เพราะนางเอเป็นคนที่สวยขาว มีแต่คนรักคนชอบ พอมาวัน1นางจ๋าถึงคิดวิธีให้คนที่สนใจนางเอ๋เลิกสนใจ จึงไปป่าวประกาสว่า นางเอ๋เป็นนิสัยไม่ดี ชอบยุ่งกะคนมีเเฟน แล้วก้ทำให้เขาเลิกกันกับแฟน ทั้งๆที่เอ๋ยังไม่ได้กระทำ และไม่ได้เป็นแบบที่นางจ๋ากล่าว ดังนั้นการกระทำของนางจ๋าเป็นกระกระทำที่ละเมิดโดยหมิ่นประมาท จึงเข้ามาตรา326

ตัวอย่าง เอตั้งใจจะยิงปืนใส่นายบีตอนที่เอจะกระทำนั้นเอได้มีความนึกคิดว่าจะยิงให้แค่นายบีบาทเจ็บ แต่พอเอได้กระทำการเอยิงไปโดนหัวนายบีจึงทำให้นายบีเสียชีวิต

ตัวอย่าง นางบี เห็นนาง จ๋าใส่ชุดสวย ตนรู้สึกไม่พอใจ ว่านางบีสวยกว่าตน ตนจึงพูดไปว่าแต่งแบบนี้ไม่มีใครเจ้าคิดว่าสวยหรอกนะ โชว์หน้าโชว์หลังไม่อายบ้างเหรอ

ตัวอย่าง เอ็มเอามีดไปกรีดเสื้อผ้าคนอื่นในขนะที่เขาเอาเสื้อมาฝากซักรีด