Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

1)วัตถุแห่งหนี้, ลูกหนี้ต้องกระทำการนั้นหรือชำระหนี้ด้วยตัวเอง …

- - - - การโอนกรรมสิทธิ์คือการให้เข้าอยู่ เช่น การขายวัววัตถุประสงค์คือการโอนกรรมสิทธิ์ในวัวให้แก่อีกฝ่าย
    - - วัตถุประสงค์แห่งนิติกรรมคือเป็นที่มาแห่งหนี้ประการหนึ่งส่วนวัตถุแห่งนี้เป็นผลเมื่อนิติกรรมเกิดขึ้น
  - - - ทรัพย์สินที่จะส่งมอบจะเป็นทรัพย์สินประเภทใดก็ไดแต่หากไม่ใช่ทรัพย์เฉพาะสิ่งที่กฎหมายกำหนดหลักเกณฑ์ไว้
        
        การที่ทรัพย์นั้นจะเป็นวัตถุแห่งหนี้ เช่น ปุ๋ยหมัก1กระสอบจะนำกระสอบใดมาก็ได้กฎหมายจึงได้กำหนดไว้เกี่ยวกับทรัพย์สินทั่วไปที่จะเป็นวัตถุแห่งหนี้ดังนี้
        -ลูกหนี้ได้กระทำการอันตนจะพึงต้องทำเพื่อส่งมอบทรัพย์สิน
        -ลูกหนี้ได้เลือกกำหนดทรัพย์แล้วด้วยความยินยอมของเจ้าหนี้
    - - 1เงินตรานั้นมูลค่าขึ้นอยู่ที่ราคาที่ตั้งไว้มิได้อยู่กับคุณภาพใหม่เก่า
        2เงินตรานั้นโดยสภาพไม่มีการชำระด้วยเงินตราจะกลายเป็นพ้นวิสัยไปได้
        3หนี้เงินนั้นมีดอกเบี้ยได้
        4เงินตรานั้นไม่มีความแตกต่างกันในตัวเงิน
        
        1 กรณีเงินได้แสดงไว้เป็นเงินต่างประเทศกฎหมายนี้ให้สิทธิ์แก่ลูกหนี้ที่จะชำระหนี้เป็นเงินต่างประเทศตามที่แสดงไว้ก็ได้หรือจะใช้เป็นเงินไทยก็ได้ แต่ให้คิดอัตราแลกเปลี่ยนตามสถานที่วันและเวลาที่ใช้เงิน
        2 กรณีเงินตราที่เพิ่งจะส่งมาให้ใช้เป็นอันยกเลิกไม่ได้แล้วกฎหมายบัญญัติว่าหากเงินตรานั้นได้ยกเลิกไม่ใช้แล้วให้ถือเสมือนนึ่งว่ามิได้ระบุไว้ให้เป็นเงินตราชนิดใด และต้องบังคับแก่2ฝ่าย
  - - - เป็นสิ่งสำคัญในการชำระหนี้ของลูกหนี้หากลูกหนี้ไม่รู้เวลาชำระหนี้ของตนแล้วอาจชำระหนี้ไม่ตรงตามความประสงค์อันแท้จริงของมูลหนี้ได้อาจทำให้ลูกหนี้เป็นผู้ผิดนัดซึ่งถ้ามีความเสียหายลูกหนี้ต้องรับผิดชอบถ้ายังไม่ถึงเวลาชำระหนี้ไม่สามารถเรียกร้องได้แต่ไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัดแบ่งเป็น2กรณีดังนี้
        
        1) หนี้ที่มิได้กำหนดเวลาชำระหนี้
        
        ถ้าเวลาชำระหนี้ได้กำหนดไว้หรือจากพฤติกรรมทั้งปวงไม่ได้ไซร้ท่านว่าเจ้าหนี้ย่อมเรียกให้ชำระหนี้ได้โดยพลันและฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกันแต่กฎหมายถือว่าการชำระหนี้ทันทีคือ เท่ากับหนี้กำหนดทันที ที่ได้ก่อหนี้ขึ้นนั่นเองแต่ไม่ถึงขนาดที่ถือว่าเมื่อไม่ชำระทันทีแล้วจะผิดนัด
        
        2) หนี้ที่มีกำหนดเวลาชำระหนี้
        
        1 กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้แต่เป็นที่สงสัย”ถ้าได้กำหนดเวลาไว้แต่หากกรณีที่สงสัยท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเจ้าหนี้จะเรียกชำระก่อนกำหนดนั้นก็ได้”ข้อที่เป็นกรณีสงสัยก็คือเจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนหรือกำหนดนั้นได้หรือไม่หรืออีกนัยหนึ่งเผื่อสงสัยขึ้นว่าประโยชน์แห่งเวลาได้แก่ฝ่ายเจ้าหนี้ไม่ใช่แก่ฝ่ายลูกหนี้
        
        2) กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ไม่เป็นที่สงสัย
        
        1กำหนดเวลาชำระหนี้ตามวันแห่งปฏิทินแปลความถึงกำหนดเป็นวันเดือนปีด้วย การกำหนดชำระหนี้ได้กรณีนี้เป็นกรณีที่ต้องบอกล่วงหน้าก่อนชำระหนี้
        2กำหนดเวลาชำระหนี้มิได้ใช้ตามวันแห่งปฏิทินหากไม่ได้ทำตามปฏิทินแล้วก็ต้องชำระหนี้ตามที่ตามที่นัดกันไว้ไม่ทำตามถือว่าผิดนัดเช่นกำหนดฤดู
    - - 2)ดอกผลของการผิดนัด
        
        1ลูกหนี้ต้องรับผิดชอบค่าเสียหายอันเกินขึ้น
        2เจ้าหนี้อาจไม่รับการชำระหนี้ เวลาในการชำระหนี้แม้เป็นส่วนหนึ่งของหนี้ก็ตาม
        3ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกินขึ้นระหว่างการผิดนัด
      - 1)การผิดนัด ทำให้ลูกหนี้มีความรับผิดชอบบางอย่างเพิ่มขึ้น
        และก่อให้เกิดสิทธิ์บางอย่างแก่เจ้าหนี้การผิดนัดมีกฎหมายกำหนดไว้ในลักษณะต่างๆ
        
        1)ลูกหนี้ผิดนัดโดยต้องเตือนก่อน คือการผิดนัดเกิดจากการกระทำของเจ้าหนี้เพื่อให้ครบเงื่อนไขตามกฏหมายประเภทที่เจ้าหนี้ต้องเตือนก่อนลูกหนี้จึงจะผิดนัดได้แก่หนี้2กรณีนี้
        
        2หนี้ที่ไม่กำหนดเวลาชำระหนี้ตาม มาตรา203
        
        1หนี้ที่มีกำหนดเวลาชำระมิใช่ตามวันแห่งปฎิทิน
        
        2)ลูกหนี้ผิดนัดโดยเจ้าหนี้ไม่ต้องเตือน
        
        2หนี้ละเมิด
        
        เกิดจากการล่วงสิทธิ์ของผู้อื่นมิใช่เกิดจากนิติกรรมสัญญาจึงไม่มีการกำหนดชำระหนี้ไว้การผิดนัดในเรื่องละเมิดถือว่าผิดนัดมาตั้งแต่เวลาที่ทำละเมิดทันทีโดยไม่ต้องเตือนอย่างใดทั้งสิ้นรวมถึงค่าเสียหายในอนาคตก็ต้องเสียดอกเบี้ยตั้งแต่เวลาที่ทำละเมิด
        
        1หนี้ที่กำหนดชำระหนี้ตามวันแห่งปฎิทิน
        
        3)กำหนดชำระหนี้กับการผิดนัด
        
        1.การกำหนดชำระหนี้เป็นกำหนดที่ลูกหนี้จะต้องชำระหนี้แต่การผิดนัดเป็นเรื่องของการไม่ชำระตามกำหนดประกอบกับเงื่อนไขทางกฏหมาย
        2.กำหนดเวลาชำระหนี้เป็นกำหนดที่เจ้าหนี้สามารถเรียกให้ลูกหนี้ชำระได้เป็นองค์ประกอบสำคัญประการหนึ่งของการผิดนัด
        
        4) กรณีที่ไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัดปกติเมื่อถึงเวลากำหนดชำระหนี้และเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ต้องตกเป็นผู้ผิดนัดหรือ ในกรณีที่ต้องเตือนแต่บางกรณีที่กฎหมายกำหนดว่ายังไม่ให้ลูกหนี้เป็นผู้ผิดนัด
        
        1.เป็นเหตุที่เกิดจากเจ้าหนี้เองได้แก่ก็รณีเจ้าหนี้ผิดนัดและกรณีที่เจ้าหนี้ต้องรับผิดชอบเหตุอื่นๆการที่เจ้าหนี้ผิดนัดอาจเพราะด้วยไม่รับชำระหนี้ตามมาตรา 207 หรือเพราะไม่เสนอชำระหนี้ตอบแทนเมื่อตนมีหน้าที่ต้องชำระหนี้ตอบแทนมาตรา 210 ก็ดีก็ถือเป็นการชำระหนี้ที่ยังมิได้กระทำลงเพราะพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบลูกหนี้จึงยังไม่ผิดนัด
        
        เหตุเกิดจากบุคคลภายนอกบางครั้งการชำระหนี้ไม่ได้กระทำลงเป็นพฤติการณ์ที่ต้องโทษลูกหนี้ไม่ได้เพราะเป็นเหตุเกิดจากบุคคลภายนอกซึ่งเป็นเรื่องนอกอำนาจที่ลูกหนี้จะป้องกันได้
        *สรุปแนวคิดคำพิพากษาจะเห็นได้ว่ามีเหตุที่จะทำให้ไม่อาจชำระหนี้ตามกำหนดจะเกิดบุคคลภายนอกแต่ก็ต้องเป็นเรื่องที่ลูกหนี้ไม่มีส่วนผิด
        
        เกิดจากภัยธรรมชาติการที่ลูกหนี้ไม่อาจชำระหนี้ได้ทันตามกำหนดอาจมีสาเหตุจากภัยธรรมชาติที่ลูกหนี้ป้องกันไม่ได้ดังนั้นลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบเช่นกัน
- - - - แต่กับกันการโอนกรรมสิทธิ์ เกิดขึ้นเมื่อมีการจดทะเบียนแต่อาจไม่มีการส่งมอบทรัพย์ก็อาจเป็นได้