Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษาที่ 2 ผู้คลอดรายหนึ่ง G3P2-0-0-2 last 2 ปี GA 38 สัปดาห์ -…

- - - - อัตราการเต้นของหัวใจผิดปกติ คือ 110<P>160 ครั้งต่อนาที
      - 2.มีลักษณะของขี้เทาปนในน้ําคร่ํา
      - 3.เลือดของทารกเป็นกรด
      - 4.ทารกดิ้นน้อยลง
    - - มีโอกาสเกิดภาวะ Fetal distress
      - กิจกรรมพยาบาลที่สําคัญ
        
        1.ประเมิน FHS ทุก 15 นาที ค่าปกติคือ 110-160/minเพื่อประเมินประเมินอัตราการเต้นของหัวใจทารก
        
        2.ให้มารดานอนตะแคงซ้ายเพื่อไม่ให้มดลูกทับของInferior vena cavaให้เลือดไปเลี้ยงมดลูกได้ดีขึ้น
        
        3.ให้ O2 Mask with bag 10 LPM/ O2 Canular 8-10LPMเพื่อช่วยเพิ่มออกซิเจนในกระแสเลือดของผู้คลอด ทําให้ทารกได้รับออกซิเจนเพิ่มขึ้น
        
        4.ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษา
        
        5.ตรวจภายใน เพื่อประเมินภาวะสายสะดือย้อย และประเมินความก้าวหน้าของการคลอด
        
        6.วัดความดันโลหิตอย่างเที่ยงตรง แม่นยํา เพื่อค้นหาภาวะความดันโลหิตต่ํา
        
        7.ติด Monitor เฝ้าติดตามการเปลี่ยนแปลงของ อย่างต่อเนื่อง FHR เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของ FHR
      - นลพรรณ ศิริลักษณ์.(253).การดูแลมารดาที่มีภาวะ fetal distress.เอกสารวิธีการปฏิบัติงานโรวพยาบาลควนขนุน.(แก้ไขครั้งที่2).1-4.
    - - ภาวะที่เลือดไหลเวียนไปที่รกไม่ดีหรือไม่เพียงพอ
        
        1.แบบฉลับพลัน
        
        มดลูกหดรัดตัวมากหรือแรง
        เกินไป
        
        รกลอกตัวก่อนกําหนด
        
        รกเกาะต่ำ
        
        2.แบบเรื้อรัง
        
        การเจ็บป่วย เช่น โรคหัวใจ ปอด โลหิตจาง ภาวะพร่องออกซิเจน รกเสื่อม
        
        จากการตั้งครรภ์เกินกําหนด
        
        เยื่อหุ้มทารกอักเสบ
      - 2.สายสะดือถูกกดทับ
        
        สายสะดือย้อย สายสะดือพันคอ
- - - - Malpresentation หรือ Malposition พบบ่อยในเด็กท่าขวาง
      - ช่องเชิงกรานไม่ได้สัดส่วนกับขนาดของศีรษะทารก
      - Twins Pregnancy เกิดจากส่วนนําไม่พอดีกับโพรงมดลูกส่วนล่าง หรือถุงน้ําแตกก่อนกําหนด
      - มีปริมาณน้ําคร่ํามากเกินไป จนส่วนนําไม่พอดีกับโพรงมดลูกส่วนล่าง
      - สายสะดือยาวกว่าปกติ
      - สายสะดืออยู่ใกล้กับปากมดลูก
      - Head float เมื่อถุงน้ําทูนหัวแตกหรือเจาะถุงน้ําทูนหัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายที่เป็นครรภ์หลัง
    - - กรณีที่ถุงน้ําคร่ํายังไม่แตกเสียงหัวใจทารกเต้นช้าลง เมื่อมดลูกหดรัดตัว แล้วกลับขึ้นเป็นปกติเมื่อมดลูกคลายตัว
      - กรณีที่ถุงน้ําคร่ําแตกแล้วเกิดจะคลําได้สายสะดือชัดเจน หรือมองเห็นถ้าสายสะดือโผล่ออกมานอกช่องคลอด
      - เสียงหัวใจทารกเปลี่ยนทันทีภายหลังถุงน้ําคร่ําแตก
      - เสียงหัวใจทารกเปลี่ยนไปเนื่องจากการขาดออกซิเจน
      - สายสะดือเคลื่อนลงมาต่ํากว่าส่วนนําโดยที่ถุงน้ํายังไม่แตก สามารถคลําชีพจรบนสายสะดือผ่านถุงน้ำคล่ำได้
    - - มีภาวะสายสะดือพลัดต่ำ
      - กิจกรรมพยาบาลที่สําคัญ
        
        4.ให้ออกซิเจนเพื่อให้ระดับออกซิเจนมารดาสูงขึ้น 10-12 LPM
        เพื่อลดภาวะทารกในครรภ์ขาดออกซิเจนประมาณ
        
        3.หลีกเลี่ยงการจับ คลํา กระตุ้นหรือผลักให้สายสะดือกลับเข้าไปในช่องคลอด เพราะจะกระตุ้นทําให้สายสะดือหดรัดตัว ส่งผลให้เลือดไปเลี้ยงทารกได้ไม่ดี
        
        5.เตรียมการช่วยเหลือการคลอดแบบฉุกเฉิน
        
        2.ใช้มือข้างที่ตรวจภายในดันศีรษะทารกขึ้น เพื่อลดการกดบนสายสะดือ และดันศีรษะทารกตลอดเวลาที่เตรียมการผ่าตัด เมื่อมีการคลอดสิ้นสุดจึงถอนมือออกมา
        
        ยกปลายเตียงให้สูงขึ้น หรือปรับท่าของผู้คลอดให้อยู่ในท่าที่ก้นสูงกว่าไหล่ เช่น นอนหงาย
        ยกก้นสูง นอนตะแคงยกก้นสูง นอนในท่าโก้งโค้ง
        
        6.ถ้าสายสะดือมีแนวโน้มจะโผล่ออกมานอก ควรพยายามให้อยู่ในช่องคลอด หากสาย
        สะดือยื่นออกมานอกหนทางคลอดใช้ผ้าก๊อซชุบ NSS อุ่นห่อไว้ลด vasospasm ได้
        
        7.ทําให้กระเพาะปัสสาวะเต็มโดยการใส่น้ําเกลือ 500 - 700 มิลลิลิตรทางสายสวนปัสสาวะเพราะเพื่อและลดความรุนแรงจากการหดรัดตัวของมดลูก
        
        8.ดูแลภาวะจิตใจของผู้คลอด
      - แหล่งที่มา :นพวรรณ เทียมสิงห์.(2563).การพยาบาลผู้คลอดที่มีภาวะสายสะดือย้อย.ผลงานประกอบการพจิารณาประเมินบุคคล