Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ - Coggle Diagram
แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติ ฉบับที่ 1 (พ.ศ.2504-2509)
เน้นการขยายสถานบริการสาธารณสุข ให้เป็นพื้นฐานในการพัฒนาประเทศ
มีการก่อสร้างโรงพยาบาลใหม่ๆ เพิ่มขึ้นหลายแห่ง แต่ยังไม่เน้นหนักในส่วนภูมิภาคเท่าที่ควร
ปัญหาสุขภาพ
ป่วยและตายด้วยโรคติดต่อจากความยากจนและความไม่รู้ เช่น อหิวาตกโรค ไข้ทรพิษ
เด็กป่วยและตายด้วยโรคที่ป้องกันได้ด้วยวัคซีน ไอกรน โปลิโอ
ป่วยด้วยโรคจากปัญหาสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม
อัตราตายของมาดาและทารกสูง
ประชาชนในชนบทได้รับการดูแลสุขภาพไม่ทั่วถึง
นโยบายสำคัญ
ปรับปรุงสถานบริการและเพิ่มบุคลากรเพื่อให้การบำบัดรักษาที่ครอบคลุมทั่วถึงยิ่งขึ้น
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2510-2514)
การพัฒนาสาธารณสุขในระยะนี้ยังคงมีลักษณะที่รัฐยื่นบริการให้ประชาชน โดยประชาชนเป็นฝ่ายรับด้านเดียว
การป้องกันโรคยังคงเป็นการดำเนินงานค่อนข้างแยกกัน
เน้นการวางแผนกำลังคนและการกระจายการพัฒนาสู่ชนบท เร่งรัดการผลิตบุคลากรทางการแพทย์ และการสาธารณสุข
ปัญหาสุขภาพ
ป่วยและตายด้วยโรคติดต่อจากความยากจนและความไม่รู้ เช่น โรคไข้ทรพิษ กาฬโรค โรคคุดทะราด และไข้มาลาเรีย
นโยบายสำคัญ
เร่งผลิตบุคลากรทางการแพทย์และสาธารณสุข ขยายบริการสู่ประชาชนในชนบท
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ.2515-2519)
กล่าวถึงการพัฒนาบริการสาธารณสุขแบบผสมผสาน
ให้ความสำคัญต่อความร่วมมือของประชาชนในการแก้ปัญหาสาธารณสุข
ลดอัตราเพิ่มของประชากร ในโครงการวางแผนครอบครัวในฉบับนี้ด้วย
พ.ศ.2517
มีการปรับปรุงส่วนราชการของกระทรวงสาธารณสุขครั้งใหญ่
เปลี่ยนแปลงการบริหารสาธารณสุขทั้งระบบ
กระจายอำนาจออกไปสู่ส่วนภูมิภาคแทนการรวมอำนาจไว้ที่ส่วนกลาง
มีนโยบายการให้บริการรักษาพยาบาลฟรี แก่ผู้รายได้น้อยเป็นครั้งแรก
พ.ศ. 2518
ปัญหาสุขภาพ
ประชากรเพิ่มอย่างรวดเร็ว
โรคติดต่อต่างๆและโรคจากพฤติกรรมไม่ถูกต้อง
อัตราตายของมารดาและทารกยังคงสูงอยู่
นโยบายสำคัญ
มุ่งเน้นการอนามัยแม่และเด็ก
วางแผนครอบครัว ปรับปรุงและขยายการบริการรักษา
พัฒนาความร่วมมือของประชาชนในเรื่องอนามัยสิ่งแวดล้อม
การรักษาพยาบาลฟรีแก่ผู้มีรายได้น้อย
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติฉบับที่ 4 (พ.ศ.2520-2524)
มุ่งเน้นการแก้ไขและลดช่องว่างของปัญหาสาธารณสุข การให้บริการสาธารณสุขแบบผสมผสานแก่ประชาชนอย่างทั่วถึง
ตั้งเป้าหมายสุขภาพดีถ้วนหน้าในปี 2543 โดยกลยุทธ์สาธารณสุขมูลฐานใน พ.ศ. 2522
ปัญหาสุขภาพ
ประชาชนในชนบทยังมีสุขภาพไม่ดีเนื่องจากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ถูกสุขลักษณะ
มีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการเกิดโรค
นโยบายสำคัญ
เริ่มมีโรงพยาบาลประจำอำเภอ
มีโครงการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคขั้นพื้นฐานเป็นครั้งแรกใน พ.ศ. 2521 มีการอบรม ผสส. อสม. เป็นครั้งแรกใน พ.ศ. 2520
แผนการพัฒนาสาธารณสุขฉบับที่ 5 (พ.ศ. 2525-2529)
ให้ความสำคัญด้านการกระจายบริการสาธารณสุขออกไปสู่ท้องถิ่นชนบท โดยอาศัยแนวคิดการพัฒนาสาธารณสุขที่มีจุดเด่น 5 ประการ ดังนี้
ยึดจุดมุ่งหมายเพื่อให้บรรลุ ‘’สุขภาพดีถ้วนหน้าในปี 2543’’
การใช้นมาตรการหลักในการพัฒนาสาธารณสุข
การให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาสาธารณสุข
การมุ่งดำเนินงานแบบผสมผสานระหว่าางสาขามากขึ้น เพราะงานสาธารณสุขต้องอาศัยรากฐานของการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและสังคมควบคู่ไปพร้อมกัน
การให้ความสำคัญแก่พื้นที่เป้าหมายและประชากรกลุ่มอายุที่มีปัญหาสาธารณสุข หรือมีอัตราการเสี่ยงต่อโรคสูงกว่ากลุ่มอื่น
ปัญหาสุขภาพ
อัตราป่วยและตายด้วยโรคติดต่อและโรคระบาดลดลง
โรคที่สอดคล้องกับการขยายตัวของการคมนาคมและการย้ายถิ่นเพิ่มขึ้น เช่น มาลาเรีย
โรคจากสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อมในชุมชนแออัดเขตเมืองมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น
ขาดการศึกษาวิจัย
นโยบายสำคัญ
เน้นความเป็นธรรมของการบริการสาธารณสุขแก่ประชาชน เร่งดำเนินการสาธารณสุขมูลฐาน ยกฐานะสำนักงานผดุงครรภ์ให้เป็นสถานีอนามัย และใช้เป้าหมาย ‘’สุขภาพดีถ้วนหน้า 2543’’
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติฉบับที่ 6 (พ.ศ.2530-2534)
เริ่มมีแนวคิดเรื่องหลักประกันสุขภาพ
อัตราการตายของมารดาและทารกลดลง สถานบริการสาธารณสุขครอบคลุมจนถึงระดับอำเภอ
ปัญหาสุขภาพ
โรคที่ป้องกันได้ด้วยวัคซีนมีแนวโน้มลดลง
โรคของประเทศที่พัฒนาแล้วในกลุ่มโรคไม่ติดต่อเริ่มมีมากขึ้น เช่น หลอดเลือดหัวใจ อุบัติเหตุ
โรคจากการประกอบอาชีพมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะในสถานประกอบการ
มีการระบาดของโรคเอดส์เนื่องจากความเบี่ยงเบนในพฤติกรรมทางเพศ
นโยบายสำคัญ
ขยายสถานบริการสาธารณสุขให้ตรงตามกลุ่มเป้าหมาย
ยึดหลักการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาสาธารณสุข
การรณรงค์ควบคุมโรคเอดส์ เริ่มแนวคิดเรื่องหลักประกันสุขภาพ
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติ ฉบับที่ 7 (พ.ศ.2535-2539)
มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อที่จะรักษาอัตราการเจริญทางเศรษฐกิจที่สูงอย่างต่อเนื่อง
เน้นการกระจายรายได้ไปสู่กลุ่มผู้ด้อยโอกาส และเน้นการพัฒนาในพื้นที่เฉพาะ
พัฒนาทรัพยากรมนุษย์และคุณภาพชีวิต พิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ
ปัญหาสุขภาพ
ปัญหาโรคและการบาดเจ็บจากการทำงานเพิ่มมากขึ้น
โรคเอดส์แพร่กระจายมากขึ้นและเกิดกับประชาชนทุกกลุ่ม
โรคไม่ติดต่อที่เกิดจากพฤติกรรมสุขภาพไม่ถูกต้องมีแนวโน้มสูงขึ้น
โรคเรื้อรัง โรคจิตประสาทความเครียด มีอัตราสูงขึ้น
นโยบายสำคัญ
เน้นการพัฒนาสถานีอนามัยให้เป็นจุดเริ่มของงานสุขภาพดีถ้วนหน้า พัฒนาสถานบริการสาธารณสุขให้มีคุณภาพมาตรฐาน
เน้นความพยายามในการสร้างหลักประกันสุขภาพแห่งชาติให้กับคนไทยทุกคน
แผนพัฒนาสาธารณสุขแห่งชาติ ฉบับที่ 8 (พ.ศ.2540-2544)
เน้น “คน” เป็นจุดศูนย์กลางของการพัฒนา
กำหนดภาพลักษณ์สุขภาพของคนไทยที่พึงประสงค์ ตั้งแต่เริ่มปฏิสนธิในครรภ์มารดาจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต
ปัญหาสุขภาพ
ปัญหาพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่ถูกต้องเพิ่มมากขึ้น เช่น การบริโภค การออกก าลังกาย การขับขี่ยานพาหนะ
ผู้สูงอายุมีจำนวนมากขึ้น
สถานบริการไม่เพียงพอต่อการรับผู้ป่วยใน
โรคเอดส์ สารเสพติด
นโยบายสำคัญ
เน้นการพัฒนาศักยภาพของคนในด้านสุขภาพโดยเฉพาะพฤติกรรมสุขภาพ
เน้นความครอบคลุมหลักประกันสุขภาพ
เน้นการพัฒนาสุขภาพในการประกอบอาชีพโดยเฉพาะด้านอุตสาหกรรม
นำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาร่วมแก้ปัญหาสาธารณสุข
แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 9 (พ.ศ. 2545-2549)
เน้นสุขภาพคือสุขภาพวะ
พัฒนาระบบสุขภาพทั้งระบบ
ยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับสุขภาพ เป็น “ระบบสุขภาพพอเพียง”
ปัญหาสุขภาพ
ปัญหาการเจ็บป่วยจากโรคติดเชื้อ
ปัญหาการเจ็บป่วยจากโรคที่มีสาเหตุทางพฤติกรรม
ปัญหาสุขภาพจิต สารเสพติด อาหารเสริมผลิตภัณฑ์ความงามที่ขาดคุณภาพ
ปัญหามลพิษสิ่งแวดล้อม
การกระจายบุคลากรด้านสุขภาพไม่เท่าเทียม
นโยบายสำคัญ
สร้างสุขภาพเชิงรุก ให้ประชาชนมีส่วนร่วมคิดร่วมทำในการพัฒนาสุขภาพ
พ.ศ.2545 ได้มีการประกาศใช้นโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค
ประกาศให้เป็นปีเริ่มต้นแห่งการรวมพลังสร้างสุขภาพ
พ.ศ.2547 มีการประกาศนโยบายและเป้าหมายเมืองไทยแข็งแรง
แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 10 (พ.ศ.2550-พ.ศ.2554)
น้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นแนวทางการพัฒนาสุขภาพและยึดหลักการสุขภาพดี เป็นผลจากสังคมดี
ปัญหาสุขภาพ
ยังคงมีปัญหาเหมือนแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 9
มีความทุกข์ในระบบบริการทางการแพทย์
ปัญหาด้านการเงิน การคลังด้านสุขภาพ
ขาดแคลนกำลังคนด้านสาธารณสุข
เทคโนโลยีข้อมูลข่าวสารการแพทย์ยังไม่ทันสมัย
นโยบายสำคัญ
ปรัชญานำทาง “เศรษฐกิจพอเพียง”
วิสัยทัศน์ระบบสุขภาพไทย “มุ่งสู่ระบบสุขภาพพอเพียง”
สร้างสุขภาพดีตั้งแต่ครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน
แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 11 (พ.ศ.2555-พ.ศ.2559)
มุ่งพัฒนาภายใต้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
ปัญหาสุขภาพ
โครงสร้างประชากรที่มีวัยสูงอายุมากขึ้น วัยเด็ก และวัยแรงงานลดลง
การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศของโลก
ความมั่นคงทางอาหารและพลังงานเปลี่ยนแปลงไป
ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี
การก่อการร้าย ความไม่สงบทางการเมือง
นโยบายสำคัญ
มุ่งพัฒนาภายใต้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
สร้างหลักประกันและจัดบริการที่ครอบคลุมเป็นธรรม
มีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างผู้ให้และผู้รับบริการ
แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 – 2564)
ยุทธศาสตร์การพัฒนาสุขภาพ 4 ยุทธศาสตร์
ยุทธศาสตร์ที่ 1: เร่งการเสริมสร้างสุขภาพคนไทยเชิงรุก
ยุทธศาสตร์ที่ 2: สร้างคสามเป็นธรรม ลดความเหลื่อมล้ำในระบบบริการสุขภาพ
ยุทธศาสตร์ที่ 3: พัฒนาและสร้างกลไกเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ การบริหารจัดการกำลังคนด้านสุขภาพ
ยุทธศาสตร์ที่ 4: พัฒนาและสร้างความเข้มแข็งในการอภิบาลระบบสุขภาพ
เป้าประสงค์ (Goals)
ประชาชน ชุมชน ท้องถิ่น และภาคีเครือข่าย มีความรอบรู้ด้านสุขภาพเพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้การเจ็บป่วยและตายจากโรคที่ป้องกันได้ลดลง
คนไทยทุกกลุ่มวัยมีสุขภาวะที่ดีลดการตายก่อนวัยอันควร
เพิ่มขีดความสามารถของระบบบริการสุขภาพทุกระดับ
มีบุคลากรด้านสุขภาพที่ดูแลประชาชน ในสัดส่วนที่เหมาะสม
ไทยแลนด์ 4.0
2.0 ใช้พลังงานไฟฟ้าและสายพาน ร่วมกับแรงงานมนุษย์ในกระบวนการผลิตกับอุตสาหกรรม
3.0 ใช้เครื่องจักรอัตโนมัติหรือหุ่นยนต์ในกระบวนการผลิต
4.0 เป็นยุคของการนำเทคโนโลยีดิจิทัลและอินเตอร์เน็ตมาใช้ในกระบวนการผลิต
ไทยแลนด์ 4.0 ด้านสาธารณสุข
มี Roadmap ในการสร้างและพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางการแพทย์ เพื่อผลักดันให้เป็นเทศไทยเป็นMedical Hub ของอาเซียนภายในปี พ.ศ. 2568