Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร - Coggle Diagram

- - - - 1.2 ออกเสียงคำควบกล้ำไม่ถูกต้อง
        
        เช่น
        
        (การออกเสียงคำควบกล้ำไม่ถูกต้อง)
        :check:ความ - :red_cross:ฟาม
        :check:ขวา - :red_cross:ฝา
        
        (การไม่ออกเสียงคำควบกล้ำ)
        :check:ครู - :red_cross:คู
        :check:คล้าย - :red_cross:ค้าย
      - 1.3 ออกเสียงคำไม่ถูกต้อง
        
        เช่น
        
        ชาติพันธุ์ = :check:ชาด-ติ-พัน -:red_cross: ชาด-พัน
        ตุ๊กตา = :check:ตุ๊ก-กะ-ตา -:red_cross:ตุ๊ก-ตา
      - 1.1 ออกเสียง ร เป็น ล
        
        เช่น
        
        :check:เรื่องราว - :red_cross:เลื่องลาว
        :check:เรียนรู้ - :red_cross:เลียนลู้
    - - เช่น
        
        :check:เครื่องราง - :red_cross:เครื่องลาง
        :check:พรรณนา - :red_cross:พรรณา
    - - 3.2 ความหมายโดยนัย
        หรือความหมายแฝง
        (Connotation)
        
        เป็นคำที่มีความหมายสัมพันธ์กับคำเดิม
        อาจสัมพันธ์กันในเชิงเปรียบเทียบหรือสัมพันธ์กับความรู้สึก
        
        เช่น
        
        เสือ = ความดุร้าย ความน่ากลัว อันตราย
        ลา = ไม่ฉลาด โง่
        ฟ้า = ความสูงส่ง
      - 3.3 ความหมายตามบริบท
        (Context)
        
        คำที่จะมีความหมายเฉพาะเป็นไปตามคำแวดล้อม
        
        เช่น
        
        คำว่า "พาน"
        (น.) = ภาชนะมีเชิงประเภทหนึ่ง / ตอน บั้น เช่น พานท้ายปืน
        (ว.) = ทำท่าว่า เช่น พานจะเป็นลม
        (ก.) = พบปะ มักใช้คู่กับคำ พบพานหรือพานพบ / ขวาง กีด เช่น เอาเชือกมาพานไว้
      - 3.1 ความหมายตรง
        หรือความหมายโดยอรรถ
        (Denotation)
        
        เรียกว่า "ความหมายหลัก" เป็นคำที่มีความหมายตามอักขระ
        ตรงตามคำนั้นๆ มีความหมายเป็นที่รับรู้กันโดยทั่วไป
        
        เช่น
        
        เสือ ลา ฟ้า ดาว ดิน กิน
    - - 4.2 คำที่มีความหมายแคบเข้า
        
        คำที่แต่เดิมใช้ในสถานการณ์ต่าง ๆ
        ต่อมานำมาใช้เฉพาะสถานการณ์
        
        เช่น
        
        คำว่า "ชุม" = มีมาก มารวมกันจากที่ต่างๆ เช่น ยุงชุม สัตว์ป่าชุกชุม
      - 4.3 คำที่มีความหมายตรงกันข้าม
        
        เป็นคำบางคำที่ความหมายจะเปลี่ยนไปเป็นตรงกันข้าม
        
        เช่น
        
        คำว่า "แพ้" = สู้ไม่ได้ (ปัจจุบัน) แต่เดิมหมายถึง ชนะ
        คำว่า "แกล้ง" = ไม่จริงใจ (ปัจจุบัน) แต่เดิมหมายถึง ตั้งใจ จงใจ เช่น แกล้งเกลากลอน (ตั้งใจแต่งกลอน)
      - 4.1 คำที่มีความหมายกว้างออก
        
        คำที่แต่เดิมมีความหมายเฉพาะ แต่ต่อมานำมาใช้
        ในสถานการณ์ที่บ่งบอกความหมายได้กว้างขึ้น
        
        เช่น
        
        คำว่า "สะอาด" = เกลี้ยง หมดจด ผ่องใส บริสุทธิ์ (ใช้กับสิ่งที่เห็น) + (ใช้กับการดมกลิ่น) เช่น กลิ่นสะอาด
        คำว่า "ธนาคาร" = ที่เก็บทรัพย์สิน หรือที่ประกอบธุรกรรมการเงิน+ (สถานที่เก็บสิ่งต่างๆ) เช่น ธนาคารเลือด ธนาคารข้อสอบ
    - - 5.3 คำที่มีความหมายตรงกันข้าม
        
        คำตรงข้ามแบบปฏิเสธ = เป็นคำตรงข้ามที่ตายตัว และเป็นคำคู่
        
        เช่น
        
        ขาว-ดำ / บุญ-บาป / คุณ-โทษ / สุข-ทุกข์
        
        คำตรงข้ามแบบระดับ = เป็นคำตรงข้ามที่ไม่ตายตัว
        (มีคำตรงกันข้ามมากว่า 1 คำ เปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์)
        
        เช่น
        
        ร้อน-เย็น หรือ ร้อน-หวาน / ไป-มา หรือ ไป-กลับ / ดี-เลว หรือ ดี-ชั่ว
      - 5.4 คำที่มีความหมายเหมือนกัน
        
        ่คำที่เป็นภาษาต่างระดับ มีความหมายเหมือนกัน
        อาจใช้แทนกันได้ แต่ความสุภาพ ความเป็นแบบแผนต่างกัน
        (กรณีสุภาษิต สำนวน แทนกันไม่ได้ )
        
        เช่น
        
        บิดา - ชนก - พ่อ ป๋า เตี่ย แดดดี้
        มารดา - ชนนี - แม่ หม่ามี้
        รับประทาน - เสวย ฉัน - กิน หม่ำ แดก
      - 5.2 คำที่มีความหมายคู่กัน
        
        คำที่ใช้พูดกันมาแต่เดิม และเป็นที่รับรู้ได้ว่าเป็นคำคู่กัน
        มีอยู่จำนวนหนึ่งและเมื่อจะใช้ก็ต้องใช้คู่กัน ใช้คำอื่นมาแทนไม่ได้
        
        เช่น
        
        เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย / เขาไม่ถูกกันอย่างยิ่งเหมือนขมิ้นกับปูน
      - 5.5 คำที่มีความหมายแตกต่างกันใช้แทนกันได้
        
        คำไวพจน์ เป็นคำที่ใช้แทนกันได้ แม้ความหมายของคำที่เป็นรากศัพท์จะต่างกัน
        (นิยมใช้ในงานเขียนเช่น ร้อยกรอง เพลง วรรณกรรม)
        
        เช่น
        
        ดวงจันทร์ = ดวงจันทร์ พระจันทร์ เพ็ญ ศศิธร โสม ฯลฯ
        น้ำ = น้ำ นที ชล สลิล วารี ฯลฯ
        ช้าง = คช กรี คชสาร พลาย คเชนทร์ ฯลฯ
      - 5.1 คำที่มีความหมายคล้ายกัน
        
        คำที่มีเสียงหรือความหมายคล้ายกัน แต่แทนกันไม่ได้
        
        เช่น
        
        กีดขวาง = ขวางกันไว้ ของเกะกะ (ใช้กับวัตถุ)
        ขัดขวาง = ทำให้ไม่สะดวก ทำให้ติดขัด (ใช้กับบุคคล)
        ขัดขืน = ไม่ประพฤติตาม ไม่ทำตาม (ใช้กับบุคคล)
        
        หรือ
        
        นี่ นี้ = อยู่ตรงหน้าใกล้ๆ
        นั่น = อยู่ตรงหน้าไกลกว่า นี่ นี้
        โน่น = อยู่ตรงหน้าไกลกว่า นั่น
- - - - เป็นประโยคปฏิเสธ (มีคำว่า ไม่ ไม่ได้ หามิได้ มิใช่ ใช่ว่า)
    - - เป็นประโยคคำถาม (มีคำว่าหรือ ไหม หรือไม่ ทำไม เมื่อไร ใครอะไร ที่ไหน อย่างไร)
    - - เป็นประโยคบอกเล่า
    - - เป็นประโยคที่มีเนื้อความเชิงบังคับ ขอร้อง และชักชวน
  - - - การใช้คำที่มีความหมายขัดแย้งกัน - ทำให้สื่อความหมายได้ไม่ชัดเจน
      - การใช้จำนวนนับนำหน้าประโยคไม่ใช้ลักษณนาม - เป็นภาษาสื่อมวล ไม่ควรใช้ในภาษาเขียนทั่วไป
      - การใช้ประโยคผิดไวยากรณ์ - มีภาคประธานภาคแสดงไม่ครบถ้วนหรือเรียงคำผิดตำแหน่ง
      - การใช้สำนวนภาษาต่างประเทศ - การเรียงลำดับคำของภาษาไทยผิดแปลกไป
      - การใช้ภาษาต่างระดับในประโยคเดียวกัน - การใช้ภาษาพูดปนกับภาษาเขียน ใช้ภาษาเขียนปนกับภาษาการประพันธ์ ฯลฯ
      - การใช้คำฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น - ประโยคยาวแต่เยิ่นเย้อ
      - การใช้ประโยคไม่ครบใจความ - ประโยคความซ้อนอาจมีส่วนขยายที่ยาวเพื่อให้ใจความครบสมบูรณ์
      - การใช้คำกำกวม - การใช้คำที่มีหลายความหมายคิดได้หลายทาง
      - การใช้ประโยคไม่สละสลวย - ทำให้อ่านติดขัด ไม่ราบรื่น
      - ประโยคที่ใช้เนื้อหาไม่สัมพันธ์กัน - ทำให้ข้อความขาดหายหรือไม่สมเหตุสมผล
      - การใช้คำผิดความหมายหรือใช้คำไม่เหมาะสม - ทำให้ประโยคนั้นสื่อความหมายผิดไป
    - - การใช้ภาษาไม่เหมาะสม
      - การใช้ภาษาไม่กระจ่าง
      - การใช้ภาษาผิด
      - การใช้ภาษาไม่สละสลวย