Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลทารกแรกเกิด, 65477C87-25BE-4275-90BC-DFA5ADDA38BF , B7525F58…

- - - - สาเหตุของโรคเท้าปุก
        สาเหตุของโรคเท้าปุกยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด( Idiopathic clubfoot) แต่เชื่อว่ามี องค์ประกอบของสาเหตุหลาย ๆ อย่างรวมกัน อันได้แก่ สิ่งแวดล้อมในครรภ์มารดาซึ่งมีผลต่อท่าของเท้าในขณะที่อยู่ใน มดลูก, กรรมพันธุ์, กระดูกเท้าถูกสร้างมาผิดรูป, กล้ามเนื้อควบคุมการเคลื่อนไหวของข้อเท้า และเท้าไม่สมดุลกัน
    - - เท้าปุกแท้ (Congenital Clubfoot) แบบที่เทา้ ของเด็กมีลักษณะแข็ง ไม่สามารถดัดให้กลับมาอยู่ในรูปร่าง ปกติได้ มีความผิดปกติของโครงสร้างเท้า เท้าแข็ง รักษายากกว่าเท้าปุกเทียม
      - เท้าปุกเทียม(PosturalClubfoot)ไม่มีความผิดปกติของโครงสร้างเท้าเกิดจากการขดตัวอยู่ในครรภ์มารดา โดยเท้าบิดเข้าด้านในเป็นเวลานาน พบได้บ่อย
      - การตรวจแยก
        ดูรูปร่างเท้าในรายละเอียด ในเท้าปุกแบบแท้ ด้านข้างเท้าจะมีลักษณะโค้งมากชัดเจน อาจมีร่องเนื้อด้านในเท้า และร่องเนื้อด้านหลังเท้า ในขณะที่เท้าปุกแบบเทียมจะไม่มีเส้นโค้งด้านข้างที่ชัดเจน ร่องเนื้อด้านในเท้าและด้านหลังก็ไม่มี
  - - - เจ็บหัวนมหรือมีร่องรอยฟกช้ำหรือเป็นแผล
      - หัวนมผิดรูปไปหลังจากให้นมลูกแล้ว
      - มีรอยกดหรือรอยเป็นริ้ว ๆ บนหัวนมหลังลูกดูดนมแล้ว
      - ลูกมักดูดไม่ได้ หรือดูดแล้วหลุด เลยทําให้ดูดได้แต่ลม
      - ได้ยินเสียงคล้ายกระเดาะลิ้นจากปากลูกขณะดูดนมแม่
      - น้ําหนักตัวลูกไม่ขึ้นหรือขึ้นช้า
    - - -ลูกแลบลิ้นได้ไม่พ้นริมฝีปากหรือเหงือกบน
      - ไม่สามารถเคลื่อนไหวลิ้นไปด้านข้างได้
      - -เมื่อแลบลิ้น ปลายลิ้นจะแบนไม่มน หรือเป็นเหลี่ยม ไม่แหลมมนอย่างทั่ว ๆ ไป
      - -ไม่สามารถกระดกปลายลิ้นขึ้นไปสัมผัสเพดานปากได้
      - -ปลายลิ้นอาจเป็นร่องหยักเข้ามา หรือเป็นรูปหัวใจ
    - - ก่อนทําอาจใช้ไฟส่องจากด้านหลังตรวจดูว่า frenulum โปร่งแสงและไม่มีเส้นเลือด โดยทั่วไป frenulum จะเป็น แผ่นเยื่อบาง ๆ โปร่งแสงและมีเส้นเลือดมาเลี้ยงน้อย ทําให้การทํา simple frenotomy เกือบจะไม่มีการเสียเลือด ใน กรณีส่วนน้อยที่ frenulum หนา และมี fibrous หรือกล้ามเนื้อ และค่อนข้างมีเลือดมาเลี้ยงมาก ควรปรึกษาส่งให้ผ่าตัด โดย otolaryngologist หรือ oral surgeon
    - - Tongue ดูตําแหน่งสิ้นสุดของพังผืดที่มาเกาะด้านใต้ลิ้น โดยสังเกตขณะเด็กร้อง หรือใช้ไม้พันสําลีเขี่ยใต้ลิ้นให้ลิ้น กระดกขึ้น
        
        1.1ถ้าปลายพังผืดเกาะตั้งแต่ fimbriated fold ขึ้นมาทางปลายลิ้น ได้ 1 คะแนน
        
        1.2 แบ่งพื้นที่ใต้ลิ้นที่ต่ำกว่า fimbriated fold ออกเป็น 2 ส่วน
        
        1.2.1 ถ้าปลายพังผืดเกาะที่ครึ่งบน ค่อนไปทางปลายลิ้น แต่ไม่ถึง fimbriated fold ได้ 2คะแนน
        
        1.2.2 ถ้าปลายพังผืดเกาะที่ครึ่งล่างค่อนมาทางโคนลิ้น ได้ 3 คะแนน
      - 2.Nipplecharacter(afterstimulation)
        ประเมินหลังจากให้ทารกดูดนมไปแล้วสักครู่ เนื่องจากการดูดของทารกอาจทําให้หัวนมยื่นยาวออกมาได้อีกเล็กน้อย ถ้าหัวนมสองข้างไม่เหมือนกัน ให้ คะแนนตามข้างที่ผิดปกติมากกว่า
      - Nipple sensation เริ่มถามหลังจากให้คําแนะนําเบื้องต้นและช่วยจัดท่าให้ตามที่เคยปฏิบัติอยู่ เป็นประจํา และรอให้ทารกดูดนมไปได้สักครู่หนึ่งก่อน เพื่อรอให้ form teat สมบูรณ์แล้ว
        
        3.1 ขณะที่ลูกดูดนมรู้สึกว่าลิ้นอยู่ที่หัวนม ได้ 2 คะแนน
        
        3.2 ขณะที่ลูกดูดนมรู้สึกว่าลิ้นอยู่ที่หัวนมและอยู่ที่ลานหัวนมได้ 4 คะแนน
        
        3.3 ขณะที่ลูกดูดนมรู้สึกว่าไม่มีลิ้นมาโดนเลยเป็นเหงือกแข็งทุกครั้งได้ 0 คะแนน
  - - - การรักษาเบื้องต้น
        
        การสวนระบายอุจจาระมีบทบาทสําคัญในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในขณะที่รอผลการวินิจฉัย นอกจากนี้ยังใช้
        เพื่อรักษาภาวะ enterocolitis ตลอดจนใช้เตรียมความสะอาดของลําไส้ก่อนการผ่าตัด ในทารกบางรายที่วินิจฉัยโรคได้ ตั้งแตร่ะยะแรกคลอด
        
        การผ่าตัดเปิด colostomy
        
        จุดประสงค์ของการยก colostomy คือ 1) decompress ลําไส้ส่วนต้นที่โป่งพองและหนาตัว 2) บรรเทาปัญหา
        enterocolitis และ 3) เพื่อให้มีเวลาเพื่อฟื้นสภาวะทางโภชนาการ 4) รอให้ทารกโตพอสําหรับการผ่าตัดใหญ่ จุดประสงค์ ข้อที่สี่ค่อยๆ หมดความสําคัญลงไปด้วยเทคนิคทางวิสัญญีวิทยาและการพยาบาลที่สามารถดูแลทารกได้ดีขึ้น อย่างไรก็ ตามในสถานการณ์ของไทยการวินิจฉัยที่ล่าช้ายังทําให้สามข้อแรกเป็นปัญหาซึ่งชี้บ่งให้ยก colostomy ไว้ก่อน
  - - - ภาวะพร่องเอนไซม์แลคเตส (Primary lactase Intolerance) เป็นสาเหตุหลักที่พบได้บ่อยที่สุดในผู้ใหญ่หรือ เด็กโต เกิดจากการที่ผนังลําไส้เล็กผลิตเอนไซม์แลคเตสและเบต้า-กาแลคโตสิเดสได้น้อยลงเรื่อยๆ ตามอายุที่มากขึ้น นอกจากนี้การลดลงของเอนไซม์จะมากหรือน้อยยังเกี่ยวข้องกับปัจจัยอื่นๆ เช่น กรรมพันธุ์ เชื้อชาติ
        
        ภาวะขาดเอนไซม์ตั้งแต่เกิด (Congenital lactase deficiency) กลุ่มนี้พบได้น้อยและอาการเป็นตั้งแต่เด็ก เป็นความผิดปกติทางกรรมพันธุ์ที่ได้รับยีนส์ผิดปกติจากพ่อและแม่
        
        ภาวะขาดเอนไซม์จากการเจ็บป่วย (Secondary lactose intolerance) เกิดจากผนังลําไส้เล็กถูกทําลายทําให้ ผลิตเอนไซม์แลคเตสและเบต้า-กาแลคโตสิเดสได้น้อยลง เช่น การติดเชื้อไวรัส การติดเชื้อพยาธิโปรโตซัวในลําไส้ โรคซิลิ แอก (Celiac disease) ที่เป็นการอักเสบของลําไส้ที่เกี่ยวข้องกับการแพ้กลูเตน โรคลําไส้อักเสบเรื้อรัง (Crohn’s disease)
  - - - ที่สำคัญที่สุดและมีประโยชน์มากก็คือการกระตุ้นการพัฒนาการของเด็กตั้งแต่อายุ1-2เดือนหลังคลอดเพื่อให้ เด็กเหล่านี้สามารถยืนได้ เดินได้ ช่วยตนเองได้มากที่สุด และเป็นภาระน้อยที่สุดจากการศึกษาในต่างประเทศ พบว่าการ กระตุ้นพัฒนาการ จะช่วยเพิ่มพูนศักยภาพ ได้อย่างชัดเจนและจะได้ผลดีที่สุด หากทําในระยะ 2 เดือน ถึง 2 ปีแรกของ ชีวิต นอกจากนั้นก็ควรมีการฝึกพูดอย่างสม่ำเสมอ โดยเริ่มตั้งแต่อายุ 12-15 เดือน
- - - - 2.มีการทําลายเม็ดเลือดแดงมากกว่าปกติ
        
        3.การทํางานของตับยังไม่สมบูรณ์
        
        4.ความผิดปกติที่ลําไส้
- - - - 2) วัคซีนชนิดเชื้อตาย (killed vaccine)
        
        3) วัคซีนชนิดเชื้อเป็น (live attenuated vaccine)
  - - - 2) การพ่นเข้าทางจมูก
        
        3) การฉีดเข้าในชั้นผิวหนัง
        
        4) การฉีดเข้าใต้ผิวหนัง
        
        5) การฉีดเข้ากล้ามเนื้อ
- - - - เพื่อประเมินสภาพร่างกายทารกทันทีที่คลอด และประเมินสภาพร่างกายอย่างละเอียด หลังจากผ่าน
        พ้นระยะอันตรายไปแล้ว
        
        เพื่อป้องกันอันตรายจากการติดเชื้อโรค การได้รับบาดเจ็บ หรือมีภาวะเลือดออก
        
        เพื่อประเมินสภาพทารกอย่างต่อเนื่อง เพื่อจําแนกภาวะผิดปกติที่อาจเกิดขึ้นได
    - - เพื่อให้การดูแลประจําวันโดยเฉพาะเกี่ยวกับการรักษาความสะอาดของผิวหนังการหายของแผล
        บริเวณสะดือ การเพิ่มขึ้นหรือลดลงของน้ําหนัก และสัญญาณชีพ
        
        เพื่อกระตุ้นและส่งเสริมพัฒนาการทางพฤติกรรมของทารกแรกเกิด เช่น การกิน การนอน การขับถ่าย
        
        เพื่อส่งเสริมสัมพันธภาพระหว่างทารกกับครอบครัวให้เกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ
        
        เพื่อถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับแผนการดูแลทารกที่ถูกต้องแก่บิดามารดาตั้งแต่อยู่ในโรงพยาบาล
        จนกระทั่งกลับไปอยู่บ้าน