Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

MODUŁ 1 - Coggle Diagram

- - - - narzędziem wpływu są wzmocnienia pozytywne i negatywne
  - - - inżynieria behawiorystyczna to celowe sterowanie zachowaniem człowieka z wykorzystaniem mechanizmów sterowania pozytywnego oraz negatywnego (awersyjnego/punitywnego)
- - - - paradygmat konstruktywistyczno–społeczny (socjokulturowa koncepcja L. Wygotskiego)
      - paradygmat konstruktywistyczno-psychologiczny (J. Piaget)
  - - - predyspozycji ucznia (i opanowanych wcześniej kompetencji)
      - sposobu ustrukturowania sytuacji czy materiału uczenia się (dopasowanie)
      - sekwencji prezentowanego materiału uczenia się z uwzględnieniem specyficznych cech ucznia
      - natury i tempa udzielania informacji zwrotnych oraz systemu stosowanych przez N wzmocnień
- - - - każde dziecko przybywa na świat już wcześniej ukształtowane, ze wszystkimi podstawowymi aspektami osobowości będącymi w zalążku i mającymi się jedynie rozwinąć w ciągu dalszego rozwoju – idea preformacjonizmu
      - rodzice/opiekunowie/dorośli mają do odegrania niewielką rolę – ich zadaniem jest pozostawienie dziecku zupełnej swobody, nieprzeszkadzanie w rozwoju, ograniczenie swoich wpływów, zapewnienie maksymalnie przyzwalającego otoczenia, w którym potencjał dziecka może się rozwijać.
      - dziecko powinno mieć szansę swobodnie wyrażać swoje zainteresowania oraz podejmować spontaniczną aktywność
      - siłą napędową rozwoju człowieka jest jego wewnętrzne dążenie do samorealizacji
      - zadaniem edukacji jest tworzenie bezkonfliktowego otoczenia, bogatego w impulsy, zapewniające zdrowy rozwój
      - metafora „pielęgnowania rośliny”
      - dziecko to niewinny dzikus – dzieciństwo jest najbardziej naturalnym stadium rozwoju człowieka, tym czasem należy się upajać i cieszyć jak najdłużej
    - - człowiek rodzi się ze swym indywidualnym potencjałem rozwojowym, a jego natura ma charakter pozytywny- pozytywne i konstruktywne są zatem i dążenia człowieka
      - naturalną siłą napędową człowieka jest dążenie do samorealizacji – realizacja potencjału właściwego jednostce, człowiek z natury dąży do pełni swego człowieczeństwa
      - Relacja wobec środowiska: tak jak kwiat posadzony w ubogiej glebie, niepodlewany i niezadbany, nie rozkwitnie, tak rozwój człowieka będzie zahamowany w warunkach niesprzyjających tendencji do samoaktualizacji
    - - celem uczenia się jest samorealizacja rozumiana jako pełne wykorzystanie talentów, zdolności, możliwości itp. pełnia wykorzystania własnego potencjału, samorealizacja stanowi najwyższą potrzebę człowieka
      - proces uczenia się wymaga osobistego zaangażowania całej osoby: sprowadza się do odkrywania, postrzegania, rozumienia, interpretowania i działania
      - oceny procesu uczenia się dokonać może tylko osoba ucząca się (tylko ona ma wgląd w swoje potrzeby)
  - - - emocjonalne ciepło i bezwarunkowa akceptacja
      - wrażliwe empatyczne rozumienie (wczuwanie się w percepcję świata „drugiego”)
      - osobista spójności i autentyczność osoby wspierającej – nauczyciela
- - - - rekonstrukcyjna – konserwowanie struktur społecznych
      - adaptacyjna – wprowadzanie w role społ. i zawodowe, takie kreowanie obrazu świat, aby uczniowie uznali ten porządek za właściwy, jedyny możliwy
      - emancypacyjna – zdolność przekraczania ograniczeń, zmieniania rzeczywistości