Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การเผยแผ่และการนับถือพระพุทธศาสนาในประเทศเพื่อนบ้าน - Coggle Diagram
การเผยแผ่และการนับถือพระพุทธศาสนาในประเทศเพื่อนบ้าน
ประเทศเมียนมาร์หรือพม่า
ช่วงแรก
พระพุทธศาสนาที่เข้าสู่ประเทศพม่าในระยะแรกเป็นนิกายเถรวาท โดยผ่านเข้ามาทางเมืองสุธรรมวดี
หรือสะเทิม ซึ่งเป็นเมืองของชาวมอญ
สมัยพระเจ้าอนุรุทธมหาราช (อโนรธามังช่อ)
รวบรวมพม่าให้เป็นแผ่นดิน
เดียวกัน
สถาปนาพุกาม
เป็นราชธาน
ส่งราชสาสน์ไปขอพระไตรปิฎกจากเมืองสุ
ธรรมวด
ผู้ครองเมือง
สุธรรมวดีปฏิเสธ
เกิดการสู้รบระหว่าง
สุธรรมวดี กับพุกาม
1 more item...
สมัยพระเจ้าธรรมเจดีย์ศรีปิฎกธร
ทรงริเริ่มฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในเมืองมอญและโปรดฯให้คณะสงฆ์เดินทางไปอุปสมบทใหม่ที่ลังกาเมื่อเดินทางกลับมาที่หงสาวดีก็โปรดฯให้ภิกษุทั้งปวงลาสิกขาและรับการอุปสมบทใหม่ทั้งแผ่นดิน
ประเทศลาว
สมัยพระเจ้าฟ้างุ้ม
พระเจ้าฟ้างุ้มเป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านช้าง ผู้ทรงสถาปนาพระพุทธศาสนานิกายเถร
วาทในลาวโดยการอาราธนาพระสงฆ์จากอาณาจักรกัมพูชาเข้ามาเผยแผ่พระพุทธศาสนา
ในลาว
สมัยพระเจ้าสามแสนไทยไตรภูวนาถ (พระโอสรของพระเจ้างุ้ม)
พระพุทธศาสนาได้รับการทำนุบำรุงเป็นอย่าง โดยโปรดฯ ให้มีการสร้างวัดและสถานที่ต่างๆทางพระพุทธศาสนา
สมัยปัจจุบัน
หลังเหตุการณ์ทางการเมืองเริ่มผ่อนคลายใน พ.ศ. 2530 พระพุทธศาสนา
ในลาวได้รับการฟื้นฟูให้กลับมาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง
พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจ าชาติลาว โดยประชาชนลาวกว่า
ร้อยละ 90 นับถือพระพุทธศาสนา
วัดและพระสงฆ์มีบทบาทในการเป็นศูนย์รวมใจ และช่วยเหลือประชาชน
ในด้านต่างๆ
มีการจัดตั้งสถาบันการศึกษาพระพุทธศาสนา หรือวิทยาลัยสงฆ์ขึ้นที่นคร
หลวงเวียงจันทน
ประเทศกัมพูชา
สมัยหลังเมืองพระนคร
พระพุทธศาสนาขาดการทำนุบำรุง เพราะเกิดสงครามกับอาณาจักรอื่นๆ บ่อยครั้ง และ
เกิดการสู้รบแย่งชิงราชสมบัติกันเอง
สมัยพระเจ้าหริรักษ์รามาธิบดี (นักองด้วง)
มีการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาโดยการจัดตั้งโรงเรียนสอนพระปริยัติธรรมชั้นสูงในกรุงพนมเปญมีชื่อว่า“ศาลาบาลีชั้นสูง”และมีการน าเอานิกายธรรมยุตจากไทยเข้าไป
ประดิษฐานในกัมพูชาเป็นครั้งแรก
สมัยปัจจุบัน
หลังสงครามกลางเมืองสงบใน พ.ศ. 2534 พระพุทธศาสนาได้รับการฟื้นฟูอีกครั้งในฐานะศาสนาประจ าชาติ ซึ่งมีประชาชนกว่าร้อยละ 95 นับถือพระพุทธศาสนา
ประเทศเวียดนาม
สมัยราชวงศ์ตรัน
พระพุทธศาสนานิกายมหายานเริ่มเสื่อมลง เนื่องจากตกเป็นเมืองขึ้นของจีนและจีนสนับสนุนให้มีการเผยแผ่ลัทธิขงจื๊อ และลัทธิเต๋าในเวียดนาม อีกทั้งข้าราชการจีนยังขัดขวางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้วยวิธีการต่างๆ
สมัยราชวงศ์เล (ตอนปลาย)
พระพุทธศาสนาเสื่อมลงมากขึ้น เนื่องจากพระภิกษุเข้าไปมีบทบาททางการเมืองทำให้เอาใจใส่การศึกษาพระธรรม และการบำเพ็ญเพียรน้อยลงกษัตริย์ก็มิได้ใส่ใจในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ประชาชนจึงคลายความศรัทธาที่มีต่อพระพุทธศาสนาลง
สมัยปัจจุบัน
รัฐบาลเวียดนามให้สิทธิและเสรีภาพประชาชนในการนับถือศาสนามากขึ้น
มีการปฏิสังขรณ์วัดวาอารามต่างๆ ที่ได้รับความเสียหายจากสงคราม
มีการแปลและพิมพ์พระไตรปิฎกเป็นภาษาเวียดนาม
ประเทศอินโดนีเซีย
ช่วงพุทธศตวรรษที่ 3
พระพุทธศาสนาเริ่มเผยแผ่เข้าสู่ดินแดนอินโดนีเซีย
ช่วงพุทธศตวรรษที่ 12
เกิด อาณาจักรศรีวิชัยซึ่งเป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา ทำพระพุทธศาสนานิกายมหายานมีความเจริญรุ่งเรืองมาก เพราะได้รับการนับถือกันอย่างแพร่หลาย
ช่วงกลางพุทธศตวรรษที่ 13 - 15
ราชวงศ์ไศเลนทร์เข้ามามีบทบาทในประเทศมากขึ้น มีการติดต่อสัมพันธ์กับราชวงศ์ปาละแห่งเบงกอล ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและศิลปะทางพระพุทธศาสนา กษัตริย์ราชวงศ์ไศเลนทร์โปรดให้สร้างวิหารบุโรพุทโธ
ปัจจุบัน
ชาวอินโดนีเซียส่วนหนึ่งนับถือพระพุทธศาสนานิกายมหายาน ซึ่งส่วน
ใหญ่จะอยู่บนเกาะบาหล
รัฐบาลอินโดนีเซียให้การรับรองว่าพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาหนึ่งของ
ชาวอินโดนีเซีย
ประเทศมาเลเซีย
สมัยอาณาสุโขทัย
ในสมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราชได้ขยายอาณาเขตลงมาถึงหัวเมืองมลายูทำให้พระพุทธศาสนานิกายเถรวาทได้รับการเผยแผ่เข้ามาด้วย แต่เนื่องจากประชาชนนับถือนิกายมหายานมาเป็นเวลานาน นิกายเถรวาทจึงไม่ค่อยมอิทธิพลต่อประชาชนในมลาย
สมัยพระเจ้าปรเมศวร
พระเจ้าปรเมศวรแห่งอาณาจักรมะละกา ได้ละทิ้งพระพุทธศาสนาไปนับถือศาสนาอิสลาม แต่ประชาชนส่วนใหญ่ยังคงนับถือพระพุทธศาสนา
ปัจจุบัน
มาเลเซียได้รับเอกราชใน พ.ศ. 2500 มีคณะสมณทูตจากหลายประเทศเข้ามาเผยแผ่พระพุทธศาสนานิกายเถรวาทในมาเลเซีย ซึ่งช่วยให้พระพุทธศาสนาได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาบ้าง
ปัจจุบันพระพุทธศาสนาในมาเลเซียมีบทบาทในหมู่ชาวจีน ไทย และ เมียนมาร์ ซึ่งมีอัตราพุทธศาสนิกชนอยู่ในมาเลเซียประมาณร้อยละ 19
ประเทศสิงคโปร
สิงคโปร์เป็นประเทศที่แยกตัวออกมาจากมาเลเซีย ในปี พ.ศ. 2503การเข้ามาและการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสิงคโปร์จึงมีลักษณะเช่นเดียวกับมาเลเซีย แต่จะมีความรุ่งเรืองและมั่นคงมากกว่า เนื่องด้วยเหตุผลสำคัญ
ปัจจุบัน พระพุทธศาสนาในสิงคโปร์ได้รับความสนใจจาก
พุทธศาสนิกชนในการเข้ามาร่วมกิจกรรมต่างๆ โดยมีการจัดตั้งหน่วยงานและสมาคม เพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่สำคัญ