Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ ( σελ. 129) Ο μαθητής καλείται να αναπτύξει τις σκέψεις του…

- - - - α. Παραγωγικός πρόλογος
        
        ι. Θεωρείται ο συνηθέστερος γιατί εναρμονίζεται με όλα τα είδη θεμάτων.
        
        ιι. Δομή (π.χ. σελ. 131)
        
        +. σχολιασμός μιας γενικής έννοιας του θέματος με μορφή γενικού σχολιασμού ή αξιολόγησης - Γενικό
        
        ++ συσχετισμός με τη βασική έννοια του θέματος - Ειδικό
        
        +++ προαναγγελία του πρώτου ζητουμένου - Ειδικό
      - β. Επαγωγικός πρόλογος
        
        ι. Παρουσιάζει περισσότερες δυσκολίες, αλλά είναι πιο πρωτότυπος. Ξεκινούμε από την αναφορά σε μια ειδικότερη έννοια, η οποία θα αποτελέσει και την αφορμή, για να μεταβούμε στο μείζον θέμα μας.
        
        ιι. Δομή (π.χ. σελ. 132
        
        +. Αναφορά σε γενικότερη έννοια, παράδειγμα, γεγονός επικαιρότητας, είδηση - Ειδικό
        
        ++. Συσχετισμός με τη βασική έννοια - ειδικό
        
        +++. Προαναγγελία του 1ου ζητουμένου - Γενικό
      - Γ. Αναγωγικός πρόλογος
        
        ι. Εξετάζουμε αναλογικά την έννοια του θέματος με μια άλλη σχετική με αυτή
        
        ιι. Δομή (σελ. 133
        
        +. Σχολιασμός της έννοιας που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο σύγκρισης με τη βασική έννοια του θέματός μας.
        
        ++. Αναλογική εξέταση της έννοιας
        
        +++. Προαναγγελία του 1ου ζητουμένου
      - Δ. Αξιολογικός πρόλογος
        
        α. Αποτιμούμε την αξία της βασικής έννοιας του θέματος. ΠΡΟΣΟΧΗ: Να μην μετατραπεί η αξιολόγιση σε αοριστολογία και ασάφεια
        
        β. ΔΟΜΗ (σελ. 134)
        
        +. Παρουσιάζουμε την αξία της βασικής έννοιας και προσδιορίζουμε το ρόλο που διαδραματίζει για την κοινωνία και το άτομο
        
        ++. Προαναγγέλλουμε το 1ο ζητούμενο
      - Ε. **Αντιθετικός Πρόλογος**.
        
        β. ΔΟΜΗ (σελ. 135)
        
        ι. Παρουσίαση μιας αντίθεσης έννοιας/ιδέας σε σχέση μετη βασική που μας δίνεται και σχολιασμός της επίδρασής της (θετική - αρνητική)
        
        ιι. Επισήμανση με τη βοήθεια διαρθρωτικών λέξεων και φράσεων της αντίθεσης σε σχέση με την βασική έννοια του θέματος
        
        ιιι. Προαναγγελία του 1ου ζητουμένου
        
        α. Εξετάζουμε την αντίθετη όψη του θέματος
  - - - α. ΓΕΝΙΚΑ
        
        Η παράγραφος στο κυρίως θέμα . Αποτελεί βασική μονάδα της έκθεσης
        
        Στην πρώτη περίοδο (θεματική) αναφέρουμε την βασική μας θέση.
        
        Στις επόμενες παραγράφους τη στηρίζουμε με υποστηρικτικούς συλλογισμούς
        
        Στην τελευταία παράγραφο με έναν καταληκτικό συλλογισμό, που συνδέει το βασικό ζητούμενο με όσα έχουμε αναφέρει στην παράγραφο. Η δομή της παραγράφου πρέπει να έχει την εξής δομή:
        
        4.α. ΘΕΣΗ
        
        4.β. ΕΞΗΓΗΣΗ
        
        4.γ. ΣΥΝΔΕΣΗ
        
        Ως βασικούς τρόπους ανάπτυξης των επιχειρημάτων χρησιμοποιούμε αυτούς της αιτιολόγησης και του αιτίου αποτελέσματος (παράδειγμα σελ. 140-141
        
        Σημείωση: Για την επαρκή τεκμηρίωση των θέσεων είναι καλό να παρατίθενται περίπου πέντε επιχειρήματα (δεν χρειάζεται να αντιστοιχούν σε πέντε παραγράφους -ενδεικτικός αριθμός όχι δεσμευτικός)
      - β. ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΛΟΓΟΥ (σελ. 141
        
        ι. μορφές
        
        ιι. Αιτίες
        
        +. συνήθεις διατυπώσεις
        
        ++. Οι αιτίες για θετική ή αρνητική διάσταση ενός φαινομένου βρίσκεται:
        
        -*. στον άνθρωπο
        
        -*. σε εγγενή χαρακτηριστικά
        
        -*. αξίες
        
        -*. ηθικά εφόδια
        
        -*. πνευματικά εφόδια
        
        -**. φορείς αγωγής
        
        -**. στους τομείς κοινωνικής ζωής
        
        ιιι. Αποτελέσματα (σελ. 142)
        
        α. τα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα μπορούν να εξεταστούν σε σχέση με:
        
        ι. τον άνθρωπο
        
        υγεία
        
        προσωπικότητα
        
        ηθικοπνευματική συγκρότηση
        
        ιι. τις διαπροσωπικές σχέσεις
        
        ιιι. τους τομείς της κοινωνικής ζωής
        
        ιν. το φυσικό περιβάλλον
        
        ιν. λύσεις
  - - - Ανακεφαλαιωτικός Επίλογος
        
        1.α. Περιλαμβάνει αρκετές επαναλήψεις επομένως για να είναι πετυχημένος θα πρέπει να επιλέξουμε με προσοχή ποια σημεία θα χρησιμοποιήσουμε. Ως είδος επιλόγου εναρμονίζεται με εκείνα τα ήδη θεμάτων που ζητούν αιτίες, συνεπειες και τρόπους αντιμετώπισης.(σελ. 160)
      - Αντιθετικός επίλογος
        
        2.α. Ολοκληρώνει την παραγωγή λόγου με το σχολιασμό της αντίθετης όψης του θέματος. Εναρμονίζεται με όλα τα είδη των θεμάτων και ιδιαίτερα με εκείνα που στη διατύπωσή τους περικλείουν δύο αντίθετες απόψεις. (σελ. 160)
      - Αξιολογικός επίλογος
        
        3.α. περιλαμβάνει τη δική μας θέση στην οποια καταλήξαμε μετά την ανάπτυξη παραγωγής κειμένων (σελ. 161)
      - Παρουσίαση τρόπων αντιμετώπισης
        
        4.α. Αξιοποιείται σε θέματα που ζητούν αιτίες, μορφές και συνέπειες. Κάνουμε μια συνοπτική αναφορά στις λύσεις του προβλήματος (σελ. 161)
  - - - Μπορεί να επιτευχθεί είτε με παράθεση ορισμού είτε με περιγραφή του εν λόγω φαινομένου
      - Λεξιλόγιο (σελ. 137, 155-159). Λεξιλόγιο για σύνδεση παραγράφων
        
        α. διαπιστώσεις/ μορφές
        
        β. αιτίες
        
        γ. συνέπειες - αποτελέσματα
        
        δ. τρόποι αντιμετωπισης
        
        ε. συμπεράσματα
        
        στ. σύνδεση ανάμεσα στις προτάσεις, περιόδους, παραγράφους
    - - Αφορά σε φράσεις - προτάσεις που θα καταστήσουν ομαλή τη μετάβαση στο πρώτο ζητούμενο του θέματος
      - Προτεινόμενες μεταβατικές περίοδοι
        
        α. Για αίτια (σελ. 137)
        
        β. για συνέπειες (σελ. 138)
        
        γ. για τρόπους αντιμετώπισης (σελ. 138-139)
- - - - ι. δημοσιεύεται σε εφημερίδα ή περιοδικό
      - ιι. πραγματεύεται ένα ειδικό, επίκαιρο θέμα πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού ή επιστημονικού περιεχομένου.
      - ιιι. σκοπός του η πειθώ και η πληροφόρηση. Κατά συνέπεια η καταλληλότερη τεχνική πειθούς είναι η επίκληση στη λογική
      - ιν. Έχει απαραιτήτως τίτλο
      - ν. Το θέμα δηλώνεται ευκρινώς στον πρόλογο και ακολουθεί η ανάλυση της κύριας ιδέας.
      - νι. Στηρίζεται στην ναφορική-κυριολεκτική λειτουργία της γλώσσας
      - νιι. Γίνεται χρήση ενεστώτα ή μέλλοντα χρόνου και χρησιμοποιείται συνήθως γ' πρόσωπο.
      - νιιι. Το ύφος ταιριάζει στο επικοινωνιακό περιβάλλον του και είναι σοβαρό, αν και περισσότερο εξαρτάται από το επίπεδο του αναγνωστικού κοινού στο οποίο υποθετικά απευθύνεται ο αρθρογράφος (διαφορετικός ο τρόπος γραφής άρθρου που προορίζεται να δημοσιευτεί στη σχολική εφημερίδα από εκείνον ενός άρθρου που προρίζεται για την εφημερίδα της πόλης). Αν το άρθρο δηλαδή δημοσιεύεται στην σχολική εφημερίδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το α' και β' ενικό και πληθυντικό πρόσωπο.
      - ιχ. Η δομή του άρθρου δεν διαφέρει από τη δομή ενός αποδεικτικού δοκιμίου (ακολουθεί τριμελή ανάπτυξη.
    - - ι. Τίτλος (εύστοχος, σύντομος, πρωτότυπος, περιεκτικός - συγκινησιακή χρήση της γλώσσας - ελλειπτικός -γ' ενικό πρόσωπο ενεστώτα)
      - ιι. Πρόλογος (αφορμάται από την πραγματικότητα - θεωρείται θεμιτή η χρήση τεκμηρίων - διατυπώνονται ερωτήσεις - συγκριτκή αναφορά στο παρελθόν - στην κατακλείδα παρατίθεται ο σκοπός του θέματος
      - ιιι. Κύριο μέρος (Το λεξιλόγιο καθορίζεται από το έντυπο - αναφορική χρήση της γλώσσας - μικροπερίδος λόγος - ρηματικά πρόσωπα - χρήση ρητορικών ερωτήσεων - δυνατή η χρήση σχημάτων λόγου
      - ιν. Επίλογος (σύντομη ανακεφαλαίωση, διατύπωση προβληματισμού του συγγραφέα, σκοπός η πρόκληση αντίστοιχου προβληματισμού στο κοινό.)
  - - - α. Περιλαμβάνει την αφορμή, την ιδιότητα του αποστολέα, τή θέση και το στόχο του. Τα ρηματικά πρόσωπα μπορεί να είναι τα α ενικό και πληθυντικό και β' πληθυντικό πρόσωπο.
    - - α. σαφήνεια-ακριβολογία
      - β. κυριαρχεί η αναφορική χρήση της γλώσσας (στη φιλική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και συγκινησιακή
      - γ.μικροπερίοδος λόγος
      - δ. ρηματικά πρόσωπα : ολα
      - ε. προτρεπτικές φράσεις-συμβουλές
      - ζ. ρητορικές φράσεις
      - η. επίκληση στο ήθος του πομπού
      - θ. επίκληση στο ήθος του δέκτη
    - - α. κλείνουμε με ένα συμπέρασμα
      - β. Διατυπώνουμε μια ευχή/σκέψεις/προτάσεις, εκφράζοντας εμπιστοσύνη στον παραλήπτη
      - γ. Κλείνουμε εκφράζοντας αισιοδοξία για την ευόδωση του στόχου μας
  - - - ι. Λεξιλόγιο ανάλογο του ακροατηρίου
      - ιι. Κυριολεκτική χρήση της γλώσσας
      - ιιι. Μικροπερίοδος λόγος
      - ιν. Ρηματικά πρόσωπα
        
        α. α' ενικό
        
        β' πληθυντικό
        
        γ' ενικό και πληθυντικό
      - ν. Ρητορικές ερωτήσεις
      - νι. Επανάληψη προσφωνήσεων
      - νιι. Μεταβατικές φράσεις
    - - συνοπτική ανακεφαλαίωση, έμφαση σε ένα σημείο ή συμπερασμα, έκφανση προσδοκίας στο μέλλον (σελ. 167
    - - σας ευχαριστώ για την προσοχή σας
  - - - α. ακολουθεί τριμερή ανάπτυξη κειμένου
      - β. Σκοπός του είναι να αναλύσει, ενημερώσει, διδάξει, πληροφορήσει, πείσει.
      - γ. Έχει αναφορική λειτουργία της γλώσσας
      - δ. Το ύφος είναι επίσημο και σοβαρό
      - ε. Χρήση γ' ενικού και πληθυντικού προσώπου για να προσδώσει αντικειμενικότητα
      - στ. Στον πρόλογο εκθέτουμε το θέμα μας και την κατευθυντήρια ιδέα , τη θέση μας πάνω στο θέμα
      - ζ. Στο κύριο μέρος παραθέτουμε το υλικό που διαθέτουμε, για να διασαφηνίσουμε την κύρια ιδέα ή για να αποδείξουμε τη θέση μας. Χρησιμοποιούμε επιχειρήματα και τεκμήρια, δηλαδή ως τρόπο πειθούς την επικληση στη λογική.