กระบวนการแห่งสัมพันธภาพระหว่างผู้ให้การปรึกษาที่เป็นนักวิชาชีพที่ได้รับการฝึกอบรมกับผู้รับการปรึกษาที่ต้องการความช่วยเหลือ เพื่อให้เกิดความเข้าใจตนเอง ผู้อื่น และสภาพแวดล้อมอย่างชัดเจน สามารถหลุดพ้นจากความทุกข์ใจ ตัดสินใจ และหาทางแก้ไขปัญหาได้ด้วยตนเอง

พัฒนาความสามารถในการตัดสินใจด้วยตนเอง

การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม

สุขภาพกายและสุขภาพจิตดี

สุขุม รอบคอบ อ่อนโยน อดทน ใจเย็นและเข้มแข็ง

ขั้นของการเตรียมความพร้อมของผู้ที่มารับการปรึกษา ผู้รับการปรึกษาต้องมีความพร้อมด้านจิตใจ และผู้ให้คำปรึกษาต้องแสดงความเป็นมิตรเพื่อส่งเสริมสัมพันธภาพที่ดีระหว่างกัน

สรุปสิ่งที่ผู้รับการปรึกษาได้เล่าและเข้าใจสิ่งที่เป็นปัญหา

ช่วยให้ผู้รับการปรึกษาเข้าใจว่า การแก้ปัญหานั้นขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง

ให้กำลังใจที่จะยอมรับบางสิ่งบางอย่างที่อาจทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดหรือเสียใจ

ช่วยให้ผู้รับการปรึกษาได้ตั้งเป้าหมายที่เหมาะสมและเป็นไปได้

พิจารณาเปรียบเทียบข้อดีและข้อเสียของทางเลือก

ให้สัญญาณว่าใกล้จะหมดเวลาปรึกษา

ให้ผู้รับการปรึกษาทบทวนการตัดสินใจของตนเอง

การนัดหมายครั้งต่อไป ควรให้โอกาสผู้รับการปรึกษาเลือก

มนุษย์มีความสามารถในการตัดสินใจ หรือแก้ปัญหาต่างๆ แต่จะวิตกกังวลขณะเผชิญปัญหานั้น เน้นให้ผู้รับการปรึกษาได้ระบายความรู้สึก

ปัญหาเกิดจากอารมณ์ความรู้สึกอันเนื่องมาจากความไม่สอดคล้องระหว่างความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อตนเองกับประสบการณ์หรือความเป็นจริงที่เกิดขึ้น ก่อให้เกิดความกังวลใจ

เน้นการขจัดหรือลดความทุกข์ของผู้รับการปรึกษา เพื่อจะได้ใช้เหตุผลในการแก้ปัญหาหรือตัดสินใจได้อย่างมีประสิทธิภาพต่อไป

รับรู้ถึงความรู้สึกของผู้รับการปรึกษาและสื่อสารออกมาเป็นคำพูดได้

ผู้รับการปรึกษาเริ่มเล่าเรื่องราวแต่ยังไม่แสดงความรู้สึก ผู้ให้การปรึกษารับฟัง

ผู้รับการปรึกษาพูดความรู้สึก ผู้ให้การปรึกษาคอยสนับสนุน

ผู้รับการปรึกษาเพิ่มการระบายความรู้สึก ผู้ให้การปรึกษาสะท้อนความรู้สึก

ผู้รับการปรึกษาเพิ่มความเชื่อมั่นว่าจะสามารถแก้ปัญหาหรือตัดสินใจได้ด้วยตนเอง

ผู้รับการปรึกษาลดความช่วยเหลือจากผู้อื่นลง

เพื่อให้บุคคลอื่นให้ความช่วยเหลือ

เพื่อแก้ตัวกับการที่ตนเองไม่เต็มใจทำสิ่งที่มีประสิทธิภาพมากกว่า

ให้บุคคลตระหนักและยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น ยอมรับว่าสิ่งที่ตนเลือกนำมาซึ่งความทุกข์ใจ

ตั้งคำถามเพื่อสำรวจความต้องการ

ใช้คำถามเพื่อพิจารณาพฤติกรรมว่ากำลังทำอะไรเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ

กำหนดเป้าหมายเพื่อนำไปสู่ความสำเร็จ

ความคิด ความรู้สึก และการแสดงพฤติกรรม มีปฏิสัมพันธ์ต่อกันอย่างต่อเนื่อง และต่างมีอิทธิพลต่อกัน

อารมณ์หรือความรู้สึกไม่ดีต่างๆเกิดจากระบบความเชื่ออันเป็นความเชื่อที่มีพื้นฐานจากการคิดที่ไร้เหตุผล มักถูกแทนที่ด้วยความคิดที่ทำร้ายตนเอง

เมื่อบุคคลเกิดปฏิกิริยาทางอารมณ์ภายหลังจากการประสบกับเหตุการณ์บางอย่างที่กระตุ้นนั้น มาจากความเชื่อของบุคคลที่มีต่อเหตุการณ์นั้น

ผู้รับการปรึกษาเปลี่ยนแปลงระบบความคิด ความเชื่อ นำเอาระบบความคิด ความเชื่อที่มีเหตุผลแทนระความคิดความเชื่อที่ไร้เหตุผล เปลี่ยนแปลงอารมณ์และพฤติกรรมที่เป็นปัญหาต่างๆ ไปสู่การมีอารมณ์และพฤติกรรมที่เหมาะสม

ผลที่เกิดตามมาจากการโต้แย้งความคิดที่ไร้เหตุผล

การวิจารณ์ความคิดหรือความเชื่อที่ไร้เหตุผล

เหตุการณ์ที่เชื่อว่าเป็นสาเหตุของความทุกข์ทางอารมณ์

ระบบความเชื่อของบุคคลที่เกี่ยวกับ A เป็นสาเหตุทำให้เกิด C ประกอบด้วยความคิดที่มีเหตุผล และความเชื่อที่ไร้เหตุผล

อารมณ์และ/หรือพฤติกรรมของบุคคลที่เป็นผลเกิดขึ้นตามมาเมื่อเกิด B