Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลระยะที่ 2 - Coggle Diagram

- - - - ฟังและบันทึกการเต้นของ หัวใจเด็กทุก 5 นาที หรือฟังหลังจากมดลูกหดรัดตัวแล้วทุกครั้ง และการฟังหัวใจเด็กนั้น ควรฟังหลังจาก มดลูกคลายตัวแล้วประมาณ 25-30 วินาที
      - ปกติหัวใจจะเต้นนาทีละ 120-160 ครั้ง/นาที ถ้าหัวใจเด็กเต้นช้า กว่า 120 ครั้ง/นาทีหรือมากกว่า 160 ครั้ง/นาที ต้องให้การช่วยเหลือโดยให้ O2 mask แก่แม่ ~ 10 lit /นาที เพื่อเพิ่มปริมาณ O2 ในกระแสเลือดและรายงานแพทย์
    - - อาการอ่อนเพลียการ ขาดน้ํา กระสับกระส่าย คลื่นไส้อาเจียน เป็นต้น
      - ควรจับชีพจรทุก 10 นาที และชีพจรไม่ควรเกิน 100 ครั้ง ต่อนาที ในรายที่มีระยะเวลาของการคลอดยาวนาน และชีพจรเกิน 100 ครั้งต่อนาที ต้องจับชีพจรและ สังเกตอาการผู้คลอดอย่างใกล้ชิด
    - - อาจทําให้เกิด อาเจียน และสําลักได้ ดังนั้น จึงงดอาหารและน้ําทางปาก แต่ถ้าผู้คลอดมีอาการแสดงของการขาดน้ํา แพทย์อาจให้น้ําทางหลอดโลหิตดําได้
    - - แนะนําผู้คลอดให้พยายามพักผ่อนเต็มที่ในระยะที่มดลูกคลายตัวให้มากเพื่อสงวนกําลังไว้เบ่งได้เต็มที่
    - - การเคลื่อนต่ำของศีรษะเด็กจะกดบริเวณ urethra หรือ bladder neck ทําให้ถ่ายปัสสาวะลําบาก ถ้ากระเพาะปัสสาวะเต็มควรกระตุ้นให้ผู้คลอดพยายามถ่ายปัสสาวะ ถ้าถ่ายเองไม่ได้ ควรสวนให้ตามความจําเป็น
        แต่การสวนในระยะนี้จะสวนลําบากเพราะศีรษะเด็กลงมากด ควรใช้นิ้วมือสอดเข้าช่องคลอดเพื่อดันศีรษะเด็กให้ก้มต่ำลงจึงจะสอดสายยางเข้าไปง่ายขึ้น
      - ถ้ากระเพาะปัสสาวะเต็มจะทําให้การคลอดดําเนินไปช้ากว่าปกติและมดลูกจะไปกดกระเพาะปัสสาวะนาน เกินไปทําให้เกิด necrosis ตรงบริเวณที่ถูกกด ซึ่งทําให้เกิด Vesico-Vaginal fistula อันจะเป็นปัญหาใหม่ และเกิดความยุ่งยากแก่ผู้คลอดในระยะหลังคลอดต่อไป
  - - - การเจ็บครรภ์จะรู้สึกเจ็บไปที่บริเวณ หลังส่วน sacrum และบางครั้งไปที่ส่วนด้านหลังของขา ในระยะที่ผู้คลอดเบ่งจะรู้สึกเจ็บปวดที่ฝีเย็บ ขณะที่ศีรษะเด็กลงไปช่องคลอดจะกดกับกล้ามเนื้อของพื้นเชิงกราน ความเจ็บปวดจะมีมากที่สุดที่ผิวหนังของปาก ช่องคลอด และฝีเย็บ
      - อาการตะคริว
        
        เกิดได้มากจากการเกร็งอยู่ในท่าเดียวนานๆ ได้แก่ การชันเช่าขึ้น หรือการนอนบนขาหยั่งนานๆ เพื่อออกแรงในการเบ่ง ดังนั้นควรนวดบริเวณที่เป็นให้ผู้คลอด
  - - - ปกติการคลอด ก้าวหน้าดี ตําแหน่งที่ฟังเสียงหัวใจเด็กจะเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ เมื่อศีรษะมาอยู่ที่พื้นเชิงกราน
        ตําแหน่งที่ฟัง เสียงหัวใจเด็กจะเลื่อนต่ำลงและเบนเข้าหาแนวกลางของหน้าท้อง และเมื่อศีรษะมาอยู่ที่พื้นเชิงกราน ตําแหน่งที่ฟังเสียงหัวใจเด็กควรอยู่เหนือรอยต่อกระดูกหัวเหน่าพอดี
    - - ถุงน้ําจะแตกในปลายระยะที่หนึ่งหรือเริ่มต้นระยะที่สองของการคลอดแต่ถ้าถุง น้ํายังไม่แตกควรจะเจาะเพราะอาจทําให้การเคลื่อนต่ำของเด็กล่าช้า และให้น้ําค่อยๆ ไหลออกเพื่อป้องกันภาวะการลอกตัวของรกก่อนกําหนด
        และการติดเชื้อ ในรายที่มีระยะการคลอดยาวนาน
      - ในกรณีที่ถุงน้ําโผล่แล้วเจาะถุงน้ําไม่ทัน เด็กอาจจะคลอดออกมาโดยมีเยื่อหุ้มเด็กปกคลุมอยู่ เรียก “A Caul” หรือ “Cap delivery” ถ้าเป็นเช่นนี้ควรรีบฉีกถุงน้ําคร่ำทันที ก่อนที่เด็กจะมีการหายใจ ป้องกันการสําลักน้ําคร่ำทันที
        ขณะที่เด็กมีการหายใจในระยะแรกเกิด
    - - ระยะนี้มดลูกจะมีการหดรัดตัวนานประมาณ 45-60 วินาที ไม่เกิน 90 วินาที และหดรัดตัวทุก 2-3 นาที สิ่งที่ต้องระมัดระวังคือ การหดรัดตัวของมดลูกชนิดไม่คลาย (Tetanic contraction) ถ้ามีร่วมกับ bandl’s ring บนหน้าท้องอาจเกิดภาวะมดลูกแตกได้
    - - แรงเบ่งจะช่วยขับเด็กออกโดยสามารถเพิ่มแรงขับดันภายในโพรงมดลูกให้มากขึ้นกว่าในการคลอดระยะที่หนึ่งถึง 3 เท่า
      - เบ่งอย่างไร
        
        เมื่อปากมดลูกเปิดหมด ศีรษะของทารกลงมาอยู่ที่บริเวณพื้นเชิงกรานแล้ว เบ่งในขณะที่มดลูกหดรัดตัวจะทําให้ศีรษะของทารกมีการเคลื่อนต่ำลงมาดีขึ้น สามารถผ่านแรงต้านทานของฝีเย็บออกมาได้
      - เบ่งเมื่อใด
        
        เบ่งระยะสั้น โดยเบ่งแต่ละครั้งให้เบ่งเพียง 6 วินาที
        จะช่วยลดการเกิดวัลซัลวา แมนนิเวอร์ได้
        การเบ่งจะเบ่งเฉพาะเมื่อเกิดความรู้สึกอยากเบ่งตามธรรมชาติเท่านั้น เมื่อมดลูกคลายตัวก็หยุดเบ่ง
        ท่าที่ใช้เบ่งควรจัดให้อยู่ใน Upright position ซึ่งเป็นท่าที่เสริมแรงโน้มถ่วงของโลก ทําให้ทารกเคลื่อนต่ำลงมาเร็วขึ้น
- - - - มีวิธีการตัดโดยใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางของมือซ้ายสอดเข้าไปอยู่ระหว่างศีรษะเด็กและฝีเย็บ มือขวาจับ กรรไกรและสอดไว้ระหว่างนิ้วมือและฝีเย็บเพื่อป้องกันกรรไกรตัดถูกส่วนของศีรษะเด็ก
        ผู้ทําคลอดกะแนวของฝีเย็บบริเวณที่จะตัดไว้โดยกะแนวเฉียงออกจากกึ่งกลางของ fourchette ประมาณ 45 องศา หรือให้ปลายกรรไกรอยู่ห่างจาก anus ประมาณ 2.5-3 ซ.ม. เมื่อมดลูกหดรัดตัว ผู้คลอด เบ่งเต็มที่ก็ทําการตัดทันทีโดยตัดยาวประมาณ 3 ซ.ม. การตัดให้ตัดยาวลงไปครั้งเดียวไม่ควรตัดสั้น ๆ หลาย ครั้งเพราะจะทําให้ขอบแผลไม่เรียบยากกว่าการซ่อมแซม การตัดเพียงครั้งเดียวเยื่อบุช่องคลอดจะถูกตัดด้วย แต่ถ้าเยื่อบุช่องคลอดไม่ถูกตัดให้ตัดเยื่อบุช่องคลอดอีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้ช่องคลอดกว้างขึ้นมิฉะนั้ นแล้วจะเกิด การฉีกขาดของเยื่อบุช่องคลอดอีก ซึ่งทําให้ขอบแผลกระรุ่งกระริ่ง และการซ่อมแซมจะเป็นไปได้ยากเช่นกัน
  - - - คลี่ผ้าก๊อสออกตามยาวพันปลายนิ้วชี้และนิ้วกลางข้างที่ถนัด มืออีกข้างแยก Labia Minora ออก ให้ มองเห็น Clitoris
      - ใช้มือข้างที่พันก๊อสซับเลือดตรวจดูการฉีกขาดของ Clitoris Urethra และ Labia Minora
      - จากนั้นสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางของมือที่ไม่ได้พันก้อสเข้าไปในช่องคลอดให้ลึกจนถึงปากมดลูก
      - ยกผนังช่องคลอดด้านบนขึ้น ค่อยๆสอดมอื ข้างที่พันก๊อสซับเลือดตรวจดูการฉีกขาดของปากมดลูก
      - แล้วเลื่อนมือที่พันก๊อสออกมาช้าๆพร้อมทั้งสังเกตลักษณะของเนื้อเยื่อและการฉีกขาดของผนังช่องคลอด ด้านบน ด้านล่างและด้านข้าง
      - ตรวจดูฝีเย็บว่ามีการฉีกขาดเพิ่มเติมหลังการตัดฝีเย็บหรือไม่
  - - - 1.ความไม่สมดุลระหว่างศีรษะกับฝีเย็บ ได้แก่ เด็กตัวโตเกินไปหรือคลอดออกมาโดยไม่ได้เอาเส้นรอบวงที่เล็ก ที่สุดออกมา ฝีเย็บยืดขยายไม่ได้เนื่องจากมีแผลเป็นหรือเคยตัดฝีเย็บมาก่อน ฝีเย็บบวมในรายศีรษะเด็กกด มาก มารดาอายุมาก มีเส้นเลือดขอดที่บริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ มี fibrous tissue มากเกินไป Subpubic arch แคบ ทําให้ศีรษะต่ําไปทาง perineal มาก เด็กท่าผิดปกติ ฝีเย็บสูง เคยทําการซ่อมตกแต่งช่องคลอดและฝีเย็บ มาก่อน
      - การคลอดเกิดรวดเร็ว ฝีเย็บถูกยึดขยายอย่างรวดเร็ว เนื่องจากแรงผลักดันมาก มดลูกหดรัดตัวแรง แม่เบ่ง แรง รีบทําคลอดศีรษะออกในรายท่าก้นโดยไม่ระวังฝีเย็บ
      - 3.คลอดโดยใช้เครื่องมือ โดยเฉพาะการใช้คีม เพราะความกว้างของ shank หรือการตัดเอาเด็กออกเป็นส่วน ๆ (decapitation) โดยไม่ระวังฝีเย็บ
    - - First degree tear มกี ารฉีกขาดบริเวณ fourchet เยื่อบุช่องคลอด และผิวหนัง แต่ลึกไม่ถึง fasciaและ กล้ามเนื้อด้านล่าง (ไม่เกิน 2 cms. จาก fourchet)
      - Second degree tear มีการฉีกขาดลึกมากขึ้นถึง fascia และกล้ามเนื้อของ perineal body แต่ไม่ถึง กล้ามเนื้อหูรูดรอบรูทวารหนัก (Sphinctor ani )
      - Third degree tear คือ มีกล้ามเนื้อรอบรูทวารหนักฉีกขาดไปด้วย
      - Fourth degree tear คือ มีการฉีกขาดไปจนถึง rectal mucosa บางแห่งเรียกว่า Third degree tear with rectal involvement
  - - - เพื่อไม่ให้เสียเลือดมาก
      - เพื่อให้แผลติดเร็วขึ้น
      - เพื่อให้พื้นเชิงกรานกลับสู่สภาพเดิม
    - - ขณะเย็บต้องแหวกให้เห็นขอบแผลชัดเจน
      - เย็บให้คงรูปร่างเดิมมากที่สุด
      - เย็บเนื้อเยื่อข้างในสุดออกมาจนถึงข้างนอก และเย็บเนื้อเยื่อชั้นลึกขึ้นมาชั้นบน พยายามให้ขอบแผลเรียบ ไมย่่น
      - ไม่ตักเข็มลึกจนผ่านเข้าไปในทวารหนักเพราะจะทําให้แผลติดเชื้อได้มาก และไม่ตักตื้นเกินไปจนมีช่องโหว่ เพราะต่อไปอาจมีเลือดไหลซึมออกจากเส้นเลือดที่ฉีกขาดมาขังอยู่ในเนื้อเยื่อทําให้เกิดเป็นก้อนเลือด (hematoma) ได้ซึ่งจะมีอันตรายได้
      - ระวังการติดเชื้อให้มากที่สุด
      - การเย็บไม่ควรนานเกิน 30 นาที ถ้า Fourth degree tear ควรรายงานแพทย์
    - - บอกให้ผู้คลอดทราบ
      - จัดท่าผู้คลอดให้อยู่ในท่านอนหงายพาดขาบนขาหยั่ง
      - เตรียมเครื่องมือเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ใช้ในการซ่อมแซมฝีเย็บให้พร้อม ได้แก่
        
        Needle holder 1 อัน
        
        Aterial clamp 2 อัน
        
        Tooth forceps 1 อัน
        
        กรรไกรตัดไหม 1 อัน
        
        Tampon 2 อัน
        
        Suture material ได้แก่ เข็มเย็บ noncuting สําหรับเย็บเยื่อบุช่องคลอด และเข็ม cutting สําหรับเย็บ ผิวหนัง Chromic catgut 2/O ด้ายดํา เบอร์ 40 ปัจจุบันบางแห่งนิยมใช้ Chromic catgut ชนิด ติดเข็ม ซง่ึ สะดวกในการใช้มากขึ้น
        
        อื่นๆ ได้แก่ น้ํายาฆ่าเชื้อ สําลี และผ้าก๊อซ
      - ผู้ทําคลอดใส่ถุงมือปราศจากเชื้อ ทําความสะอาดบริเวณปากช่องคลอด รอบรูทวารหนักและด้านในของ โคนขาด้วย Savlon 1: 100 และล้างตามด้วย Zephriran 1:2,000
      - ปูผ้ารองคลอด และผ้าช่องใหม
      - คลึงมดลูกให้หดตัวแข็ง แล้วกดยอดมดลูกเพื่อไล่ก้อนเลือดที่ค้างในโพรงมดลูก
      - ตรวจดูการฉีกขาดของช่องคลอดและฝีเย็บเพื่อดูขนาดและความลึกของแผลที่ตัดไว้ ซึ่งปกติจะมีลักษณะ เป็นรูปสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด มุมยอดคือยอดของแผลในช่องคลอด มุมล่าง คือ ส่วนต่ําสุดของรอยขาดบน ผิวหนัง มุมด้านข้างทั้งสองคือบริเวณ Fourchette ที่แยกออกจากกัน
      - คลี่ด้ายที่พัน tampon ชุบน้ํายาบีบให้แห้งแล้วสอดเข้าไปในช่องหลอดให้ลึกพ้นก้นแผลเพื่อป้องกันมิให้ เลือดออกจากโพรงมดลูกไหลออกมาเคลือบบริเวณแผล ทําให้เห็นขอบแผลและก้นแผลไม่ชัดแล้วใช้ arterial clamp จับชายด้ายของ tampon พาดไว้เหนือหัวหน่าวบนผ้าที่คลุมหน้าท้องไว้
      - ให้ยาชาเฉพาะที่อีกครั้งหนึ่ง โดยใช้เข็มยาวเริ่มจากมุมแผลบนผิวหนังด้านนอกให้ถึงก้นแผล ด้านในชอง ช่องคลอด ระวังอย่าฉีดขาดเข้าหลอดเลือด
      - เย็บซ่อมแซมแผลตามความมากน้อย โดยปกติจะเย็บซ่อมแซม 3 ชั้น คือ
        
        Vaginal wall : a.deep & superficial tissue
        
        b.Vagina mucosa
        
        Pelvic floor muscle & perennial body
        
        Perennial skin & subcutaneous tissue
    - - 1.เย็บซ่อมแซมผนังช่องคลอด โดยใช้เข็ม noncutting กับ chromic catgut 2/0 เข็มแรก เริ่มตั้งแต่เหนือจุดยอดของแผลในช่องคลอด 1 เซนติเมตร ซึ่งถือว่ามีความสําคัญมาก เพื่อป้องกัน เลือดออกบริเวณนี้ การเย็บจะต้องเย็บถึงก้นแผล พยายามไม่ให้เกิดช่องว่างซึ่งจะทําให้เกิดเลือดขังได้ภายหลัง และจะทําให้แผลไม่ติดหรือมีการอักเสบได้ง่าย เข็มต่อๆมาเย็บเยื่อบุช่องคลอดลงมาถึงปากช่องคลอดโดยเย็บแบบ simple interrupted โดยให้เย็บแต่ละ เข็มห่างกันประมาณ 1 เซนติเมตร
      - 2.เย็บชั้นกล้ามเนื้อของปากช่องคลอดและฝีเย็บ โดยใช้ catgut 2/0 ถ้ากล้ามเนื้อในฝีเย็บ ขาดลึกมาก อาจ ต้องเย็บ 2 ชั้น ชั้นนอกควรเย็บสับหว่างกับชั้นใน เพื่อควบคุมการเสียเลือดได้ดียิ่งขึ้น
      - คลึงมดลูกให้แข็งแล้วกดยอดมดลูกเพื่อไล่ก้อนเลือดอีกครั้งหนึ่ง ประเมินการเสียเลือดทั้งหมด ทําความ สะอาดบริเวณช่องคลอดให้สะอาด
      - ตรวจดูความเรียบร้อยของแผลหลังการเย็บว่ามีเลือดออกจากแผลหรือมี hematoma หรือไม่
      - ใช้มือซ้ายถ่างช่องคลอด มือขวาดึง tampon ออกโดยช้าๆทีละก้อน
      - ตรวจทางทวารหนัก เพื่อตรวจสอบว่าไม่ได้เย็บผ่านผนังหน้าของทวารหนัก ถ้าคลําพบเส้น catgut จะต้อง เลาะออกแล้วเย็บใหม่ เพื่อป้องกัน rectovaginal fistula และ Abscess
      - 3.เย็บชั้นของผิวหนังของฝีเย็บเข้าด้วยกัน โดยใช้เข็ม cutting และด้ายดําเบอร์ 40 แบบ Big American หรือ Vertical mattress stitch การผูกให้หลวมหน่อยเพื่อป้องกันไม่ให้แน่นเกินไปเมื่อแผลบวมในระยะหลังคลอด การเย็บแบบนี้ ถ้าแผลหายแล้วต้องตัดเอาด้ายดําที่ผูกออก แต่ถ้าเย็บ subcutaneous tissue ด้วย catgut สอดไปมาระหว่างขอบทั้ง 2 ข้าง ของแผล เมื่อแผลหายแล้ว ไม่ต้องตัด catgut ออก อย่างไรก็ดีการเย็บผิวหนังไม่ควรใช้ catgut เพราะก่อให้เกิดความระคายเคืองแก่ ผิวหนังโดยรอบ catgut มากผิดกับด้าย และจะเห็นบริเวณรอบเส้น catgut เป็นรูกว้างซึ่งอาจเป็นทางนําการ อักเสบลงไปสู่ส่วนลึกของแผลได้
      - สอดผ้าซับเลือดไว้เพื่อสังเกตเลือดที่ออกในระยะหลังคลอด ปลดขาผู้คลอดออกจากขาหยั่ง จัดให้นอน หงายเหยียดขาชิดกัน ให้นอนพักเพื่อสังเกตอาการอย่างใกล้ชิด
      - ย้ายมารดาไปสังเกตอาการที่ห้องดูแลมารดา 2 ชั่วโมงหลังคลอด
      - ทําความสะอาดเตียงคลอดเพื่อใช้ในรายต่อไป ล้างเครื่องมือทําคลอดเพื่อ Pack ส่งนึ่ง บันทึกรายงานการคลอด ตามแบบฟอร์มให้ถูกต้อง ชัดเจน
- - - - มีสารคัดหลั่งออกจากช่องคลอดเพิ่มมากขึ้น บางครั้งมีเลือดสดๆ ออกทางช่องคลอด
      - เบ่งหรือบ่นว่าอยากเบ่งทุกครั้งที่มดลูกหดรัดตัว
      - รู้สึกปวดถ่วงบริเวณทวารหนักคล้ายอยากถ่ายอุจจาระ
      - อาการคลื่นไส้ อาเจียน ซึ่งก่อนหน้าไม่เคยปรากฏอาการมาก่อน
      - ฝีเย็บโป่งนูน บางใส
      - จากการ PV หรือ PR พบว่าปากมดลูกเปิดหมด 10 เซนติเมตร เมื่อมีอาการหรืออาการแสดงเช่นนี้
        ให้ตรวจภายในประเมินการเปิดขยายและความบางของปากมดลูก เพื่อตัดสินใจย้ายเข้าห้องคลอด โดยทั่วไป ในครรภ์แรกย้ายเข้าห้องคลอดเมื่อปากมดลูกเปิดหมด ส่วนครรภ์หลังย้ายเมื่อปากมดลูกเปิด 5-7 เซนติเมตร ขึ้นไป และมารดารู้สึกอยากเบ่งปวดถ่ายอุจจาระ
- - - - ให้ศีรษะเด็กก้มตลอดเวลาโดยมีการควบคุมศีรษะ และฝีเย็บจนกระทั่งบริเวณท้ายทอยได้ คลอดผ่านพ้นขอบล่างรอยต่อกระดูกหัวเหน่า และส่วนใต้ท้ายทอยมายันที่รอยต่อของกระดูกหัวเหน่าแล้วจึง ดันให้ศีรษะเด็กเงยคลอดออกมา
      - ไม่ให้ศีรษะเด็กคลอดในระหว่างที่มีการหดรัดตัวของมดลูกและผู้คลอดเบ่ง
      - ให้ศีรษะเด็กเคลื่อนออกมาช้าๆ เพื่อลดการฉีกขาดบริเวณปากช่องคลอด
- - - - เปลี่ยนผ้า รองเท้าและสวมหมวกปกคลุมผมให้มิดชิด
      - เมื่อจะทําการตรวจทางช่องคลอด หรือทําคลอดต้องผูก mask เพื่อป้องกันการติดเชื้อใน ระยะคลอดและหลังคลอด โดยเฉพาะเชื้อ Beta hemolytic streptococci ซึ่งอยู่ตามระบบทางเดินหายใจ และปากของคน และก่อให้เกิดพยาธิสภาพด้วยการติดเชื้อทางน้ําลายได้
      - ฟอกถูมือก่อนทําคลอด
      - สวมเสื้อกาวน์และถุงมือที่นึ่งแล้วตามเทคนิค ป้องกันไม่ให้เกิดการติดเชื้อ
  - - - นอนหงายชันเข่า (Dorsal recumbent)
        นอนหงาย ชันเข่าขึ้น แยกขากว้าง มือทั้งสองข้างจับข้างเตียงไว้ สําหรับยึดเวลาเบ่งเหมาะสําหรับนักศึกษา
        
        ท่านอนตะแคงข้าง (Laternal position) เป็นท่าที่นิยมมากในยุโรป
        
        ท่าขึ้นขาหยั่ง (Lithotomy position)
        การวางขาพาดบน ขาหยั่งนานเกินไป นอกจากจะทําให้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและมีอาการชาแล้ว ยังทําให้การไหลเวียนของเลือด ส่วนปลายลดน้อยลงด้วย เกิดการอักเสบของหลอดเลือดดําตามมาภายหลังคลอดได้
    - - ใช้หม้อนอนรองไว้ใต้ก้นผู้คลอด ใส่ถุงมือ Sterile ในการ Scrub perineum เพื่อความสะดวกในการหยิบจับสําลีและจะทําให้บริเวณที่ Scrub นั้นสะอาดมากขึ้น น้ํายาที่ใช้ Scrub นั้นอาจเป็น Povidine Scrub หรือ Hibi Scrub แล้วล้างด้วย NSS อีกครั้ง เช็ดจากข้างบนลงข้างล่าง
        ไม่เช็ดย้อนไปย้อนมา
      - สําลีก้อนที่ 1 ทําความสะอาดบริเวณ Mons pubis เริ่มจากหัวเหน่าขึ้นไปทางหน้าท้อง
        
        สําลีก้อนที่ 2 ทําความสะอาดต้นขาด้านใกล้ตัวผู้ทําคลอดก่อน โดย Scrub ตั้งแต่โคนขาไปถึง 2/3 ของขาท่อนบน จากข้างบนลงมาข้างล่าง
        
        สําลีก้อนที่ 3 ทําความสะอาดด้านต้นขาด้านไกลตัวผู้ทําคลอด เช่นเดียวกับก้อนที่ 2
        
        สําลี ก้อนที่ 4 ทําความสะอาด labia majora ด้านใกล้ตัวผู้ทําคลอดก่อนตั้งแต่ข้างบนลงมาถึงฝีเย็บ แล้วพลิกสําลีใช้อีกด้านหนึ่งทําความสะอาด labia majora ด้านไกลตัว จากข้างบนลงข้างล่างและจากด้านใน ออกไปด้านนอก
        
        สําลีก้อนที่ 5 ทําความสะอาด labia minora ด้านใกล้ตัวผู้ทําคลอดก่อนตั้งแต่ข้างบนลงมาถึงฝีเย็บ แล้วพลิกสําลีใช้อีกด้านหนึ่งทําความสะอาด และ labia minora ด้านไกลตัว ทําเช่นเดียวกันกับก้อนที่ 4
        
        สําลีก้อนที่ 6 ทําความสะอาดบริเวณ vestibule จากข้างบนลงมาถึง anus รอบๆ anus แล้วทิ้งไป หลังจากทําความสะอาดแล้วให้ราดบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์อีกครั้งด้วย NSS อีกครั้ง
    - - สวมปลอกขาถึงโคนขาทั้ง 2 ข้าง โดยสอดมือเข้าไปใต้ผ้าที่พับตลบกลับด้านโคนขาสวมปลอกขาด้านใกล้ตัวของผู้ทําคลอดก่อนแล้วจึงสวมปลอกขาด้านไกลตัว ปูผ้าสี่เหลี่ยมบริเวณหน้าท้องถึงหัวเหน่าโดยพับเป็น 2 ทบ วางด้านสันไว้ที่บริเวณยอดมดลูกเผื่อหญิงมีครรภ์เอามือมาโดนผ้าชิ้นนี้จะได้สอดมือเข้าไปใช้ด้านในที่สะอาดแทน และปูผ้ารองก้นโดยพับผ้าเข้ามา 1 ใน 4 ส่วนหงายมือทั้งสองข้างสอดเข้าใต้ผ้าที่พับลง แล้วสอดเข้าใต้ก้นของหญิงมีครรภ์ ขณะถอนมือออกมาต้องระมัดระวังไม่ให้มือไปโดนก้นหญิงมีครรภ์
  - - - เช็ดให้สะอาดด้วยน้ํายาฆ่าเชื้อ ปูผ้าและผ้ายาวให้สะอาด
    - - กรรไกรตับฝีเย็บ
        
        กรรไกรตัดสายสะดือ
        
        Cord clamp 1 อัน
        
        สายยางรัด Cord 1 เส้น
        
        ถ้วยเล็กสําหรับใส่น้ํายา NSS 1 ใบ
        
        ถ้วยเล็กสําหรับใส่ Triple dye 1 ใบ สําหรับเช็ดสายสะดือเด็กก่อนและหลังตัด ลูกสูบยาง 1 อัน สําหรับใช้ดูดมูกจากจมูกและในลําคอเด็ก
        
        เครื่องมือ ได้แก่ เสื้อกาวน์ 1 ตัว , ถุงเท้า 1 คู่ ,ผ้ารองคลอดผืนใหญ่ 1 ผืน , ผ้าปูหน้า crib เด็ก 1 ผืน, ผ้า safe perineum 1 ผืน , ผ้าเช็ดตัวเด็ก 1 ผืน , เครื่องใช้ต่าง ๆ