Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย - Coggle Diagram

- - - - รูปแบบ
        
        แบบทดสอบปรนัย (objective)
        
        รูปแบบ
        
        แบบเติมคำ
        
        ต้องการคำตอบ 1-2 คำ ,ข้อความสั้น ๆ , ประโยคสั้น ๆ
        
        แบบถูก-ผิด
        
        แต่ละข้อ วัด CONCEPT เดียว
        
        ตอบถูก / ผิด ตามหลักวิชา
        
        แบบจับคู่
        
        วัดความสัมพันธ์ / ความเข้าใจในความหมายของคำ วลี ข้อความ ประโยค
        
        แบบเลือกตอบ
        
        เขียนเป็นประโยคคำถามที่สมบูรณ์ และมีตัวคำตอบให้เลือก ตั้งอต่ 3 คำตอบขึ้นไป (ส่วนมากใช้ 4-5 คำตอบ)
        
        คำตอบประกอบด้วย คำตอบที่เป็นตัวถูก และเป็นตัวลวง
        
        มีวิธีการสร้างได้ 4 รูปแบบ
        
        แบบคำตอบถูกต้องเพียงคำตอบเดียว
        
        แบบคำตอบดีที่สุด
        
        แบบเลือกคำตอบผิด
        
        แบบเปรียบเทียบ
        
        หลักการสร้างข้อสอบแบบปรนัย
        
        1.วิเคราะห์จุดประสงค์ เนื้อหาที่จัดให้กับกลุ่มเป้าหมาย
        
        2.กำหนดพฤติกรรมย่อยที่จะออกข้อสอบ
        
        3.กำหนดรูปแบบของข้อคำถาม และศึกษาวิธีการเขียนข้อสอบ
        
        4.ลงมือเขียนข้อสอบตามจุดประสงค์ที่ได้กำหนดไว้
        
        5.นำข้อสอบที่ได้ มาพิจารณาทบทวน
        
        6.ให้ผู้เชี่ยวชาญพิจารณาความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา
        
        7.พิมพ์แบบทดสอบฉบับทดลอง
        
        8.ทดลองใช้ วิเคราะห์คุณภาพ และปรับปรุง
        
        9.พิมพ์แบบทดสอบฉบับจริง
        
        ข้อดี
        
        วัดพฤติกรรมได้หลายด้าน ตั้งแต่ความรู้ความจำไปจนถึงการสร้างสรรค์
        
        เป็นข้อสอบที่ตรวจให้คะแนนง่าย ถูกต้อง รวดเร็ว และมีความเป็นปรนัย
        
        สามารถควบคุมความยากง่ายของข้อสอบได้
        
        เป็นข้อสอบที่ผู้วิจัยสามารถวินิจฉัยสาเหตุแห่งการทำข้อสอบผิด ว่าเนื่องมาจากสาเหตุใด
        
        มีความเชื่อมั่นสูง เพราะมีจำนวนข้อสอบมาก และตอบถูกโดยการเดามีน้อย
        
        สามารถใช้สัญลักษณ์ รูปภาพ หรือกราฟมาเขียนข้อสอบได้
        
        ข้อจำกัด
        
        สร้างข้อสอบให้ดี ทำได้ยาก และใช้เวลาในการสร้างนาน
        
        ไม่เหมาะที่จะวัดความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ การเสนอแนวคิด หรือทักษะการเขียน
        
        สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายสูงในการสร้างข้อสอบ
        
        แบบทดสอบอัตนัย (subjective)
        
        ชนิด
        
        แบบไม่จำกัดคำตอบ (Unstricted-response Type)
        
        แบบจำกัดคำตอบ (Restricted-response Type)
        
        หลักการสร้าง
        
        1.เขียนคำชี้แจงให้ชัดเจนเกี่ยวกับการตอบคำถาม เวลาที่ใช้สอบและคะแนนเต็มในแต่ละข้อ
        
        2.ควรใช้ถามในสิ่งที่ข้อสอบอัตนัยสามารถวัดได้ดีที่สุด
        
        3.ควรคำนึงถึงความสำคัญของวัตถุประสงค์ โดยเลือกถามเฉพาะจุดที่สำคัญๆของเรื่อง
        
        4.พยายามให้ความยาวของข้อสอบ (จำนวนข้อสอบ) พอเหมาะกับเวลาที่กำหนดให้
        5.ไม่ควรให้
        
        5.ไม่ควรให้มีการเลือกตอบเป็นบางข้อ
        
        หลักการตรวจให้คะแนน
        
        1.สร้างรายการคำตอบให้สมบูรณ์ และกำหนดคะแนนของแต่ละคำตอบ
        
        2.ควรให้คะแนนคำตอบที่เป็นการรวบรวมความคิด ลักษณะการเขียนชัดเจน การอธิบายความถูกต้องของแต่ละตอน
        
        3.ควรตรวจข้อสอบของผู้เรียนทีละข้อพร้อมๆกันไปทุกคน เสร็จแล้วจึงค่อยตรวจข้อต่อไป
        
        4.ควรประเมินผลงานตามที่ตอบ ไม่ใช่ตามความรู้สึก หรือความประทับใจของผู้ตรวจ
        
        5.ถ้าเป็นไปได้ควรจะมีผู้ตรวจอย่างน้อย 2 คนตรวจข้อสอบข้อเดียวกัน
        
        ข้อดี
        
        วัดกระบวนการคิด และความสามารถในการเขียนได้เป็นอย่างดี
        
        วัดความคิดสร้างสรรค์ และความสามารถในการประเมินค่าได้ดี
        
        วัดเจตคติ ข้อคิดเห็นต่างๆได้ดี
        
        สะดวกและง่ายต่อการออกข้อสอบ
        
        ผู้ตอบมีอิสระในการแสดงความคิดเห็นอย่างเต็มที่
        
        ข้อจำกัด
        
        การให้คะแนนไม่แน่นอน คะแนนที่ได้ขึ้นอยู่กับผู้ตรวจ เช่น อารมณ์ เจตคติ ลายมือ
        
        ขาดความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาเพราะออกข้อสอบได้น้อย จึงทำให้ไม่ครอบคลุมเนื้อหา
        
        ตรวจให้คะแนนยาก และใช้เวลาในการตรวจมาก
    - - ความหมาย
        
        เป็นแบบทดสอบที่ใช้วัดศักยภาพทางสมองของผู้เรียนว่ามีสมรรถภาพมากน้อยเพียงใด
      - แบบทดสอบวัดความถนัดทางการเรียน
        
        ด้านภาษา
        
        ด้านคณิตศาสตร์
      - แบบทดสอบวัดความถนัดเฉพาะอย่าง
        
        ความสามารถทางการแสดง
    - - เป็นแบบทดสอบที่ใช้วัดบุคลิกภาพและการปรับตัวของบุคคลในสังคม ซึ่งไม่สามารถวัดด้วยเครื่องมือที่ใช้วัดลักษณะทางกายภาพ แบบทดสอบในลักษณะนี้มีความซับซ้อนต้องนำมาแปลความหมายของคะแนน
- - - - ข้อมูลส่วนตัวของผู้ตอบ เช่นเพศ อายุ อาชีพ การศึกษา สถานภาพการสมรส
      - ข้อมูลเกี่ยวกับความคิดเห็นในส่วนนี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด
  - - - แบบคำตอบ 2 ตัวเลือก
      - แบบคำตอบมากกว่า 2 ตัวเลือก
        
        แบบเลือกคำตอบเดียว โดยให้เลือกคำตอบเดียวจาก หลายตัวเลือก
        
        แบบเลือกได้หลายคำตอบ
  - - - จัดรูปเล่มให้สวยงามน่าสนใจ
      - ใช้ระบบสีเพื่อสร้างจุดสนใจ
      - แบบสอบถามไม่ควรมีขนาดยาวมาก และไม่ควรมีความหนา
      - จัดเรื่องเนื้อหาสาระเป็นหมวดหมู่ เป็นตอน ๆ
    - - ใช้ภาษาที่ชัดเจน เข้าใจง่าย และไม่
      - เรียงลำดับคำถามจากเรื่องง่าย ๆ ไปหาเรื่องยาก ๆ
      - หลีกเลี่ยงการถามที่เสนอแนะคำตอบ และคำถามแบบปฏิเสธ
      - หลีกเลี่ยงการถามที่ทำให้ผู้ตอบเกิดความละอายไม่กล้าตอบ
    - - ต้องมีคำชี้แจงวิธีตอบแบบสอบถามให้ชัดเจนว่าต้องการให้ผู้ตอบปฏิบัติอย่างไร
      - หลีกเลี่ยงวิธีตอบที่ซับซ้อนยุ่งยาก
  - - - ตรวจสอบโดยผู้ร่างเอง
      - ตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ
  - - - มาตราส่วนประมาณค่าแบบจัดประเภทหรือแบบบรรยาย
        
        วิธีการนี้จะเขียนคำบรรยายบอกคุณลักษณะของเรื่องนั้นว่าอยู่ในระดับใด โดยกำหนดให้ผู้ตอบเลือกตอบอย่างใดอย่างหนึ่งให้ตรงกับความเป็นจริง
      - มาตราส่วนประเมินค่าแบบกำหนดตัวเลข
        
        เป็นมาตราส่วนที่ทำขึ้นโดยกำหนดตัวเลขแทนคุณลักษณะต่าง ๆ แล้วให้ผู้ตอบทำเครื่องหมายตามคำสั่งลงบนตัวเลขที่กำหนดให้ ซึ่งจะต้องมีการชี้แจงเกณฑ์ตัวเลขไว้ด้วย
      - มาตราส่วนประมาณค่าแบบกราฟ
        
        เป็นการกำหนดคุณลักษณะของพฤติกรรมไว้ที่เส้นนั้น ๆ ผู้ประเมินจะเขียนเครื่องหมายไว้บนเส้นที่ตรงกับลักษณะที่จะประเมิน โดยกำหนดให้ผู้ตอบทำเครื่องหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง ตามความเป็นจริงของผู้ตอบ
    - - คำชี้แจง
      - ข้อมูลส่วนตัว
      - ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องที่ต้องการศึกษา
    - - มีระดับความเข้มข้นให้เลือกตอบตามความคิดเห็น
      - ในแต่ละระดับของความเข้มข้น อาจจะเป็นด้านบวก หรือด้านลบ หรือทั้งด้านบวก และลบในข้อเดียวกัน
      - ข้อคำถามแต่ละข้อมีลักษณะเป็นเชิงบวก (Positive scale) และเชิงลบ (Negative scale)
  - - - ขั้นตอนการสร้าง
        
        1.ตั้งจุดมุ่งหมายของการศึกษาว่าต้องการศึกษาเจตคติของใครมีต่อสิ่งใด
        
        2.ให้ความหมายของทัศคติที่จะศึกษานั้นอย่างแจ่มชัด
        
        3.สร้างข้อความให้ครอบคลุมคุณลักษณะที่สำคัญๆของสิ่งที่จะศึกษาต้องมีทั้งข้อความที่เป็นทั้งทางบวกและทางลบ
        
        4.ตรวจสอบข้อความที่สร้างขึ้น โดยตนเองและผู้ที่มีความรู้ (ผู้เชี่ยวชาญ)
        
        5.ทำการทดลองใช้
        
        6.กำหนดการให้คะแนน โดยให้ 5 4 3 2 1 สำหรับข้อความทางบวก และ 1 2 3 4 5 สำหรับข้อความทางลบ (เรียก Arbitary weighting method)
    - - ขั้นตอนการสร้าง
        
        1.เขียนข้อความให้ได้มากที่สุด
        
        2.ผู้ตัดสินพิจารณาข้อความ
        
        3.ให้ผู้ตัดสินทั้งหมดแบ่งข้อความทั้งหมดออกเป็น 11 กอง ให้ผู้ตัดสินใช้เกณฑ์การแบ่งโดยการถามตนเองว่า ถ้าบุคคลที่มีความเห็นด้วยกับข้อความนั้นไระดับของเจตคติควรจะอยู่ในระดับจาก 1-11
        
        4.รวบรวมข้อมูลแล้วทำการแจกแจงความถี่แต่ละข้อความ
        
        5.คำนวณค่ามัธยฐาน
        
        6.ตัดข้อความที่มีค่า Q สูงๆทิ้ง เพราะความคิเห็นของผู้ตัดสินกระจายมาก แสดงว่าข้อความอาจไม่ชัดเจน
        
        7.เลือกข้อความจกข้อความที่เหลือโดยข้อความที่มีค่าต่างกันเป้นช่วงๆช่วงละเท่าๆ กัน หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ เลือกข้อความที่มีค่า S ทั้งสูง กลาง ต่ำ ปะปนกันไป
        
        นำข้อความที่เลือกไว้นั้นมาเรียงคละกันไปแบบสุ่มและจัดให้อยู่ในรูปแบบของแบบวัด โดยมีคำชี้แจงในการตอบระบุว่า ผู้ตอบแบบวัดนั้นควรเขียนเครื่องหมาย  ลงหน้าหรือหลังข้อความที่ตรงกับความรู้สึกของตนเองมากที่สุด
        
        นำแบบวัดนั้นไปทดลองใช้กับกลุ่มที่มีลักษณะเหมือนกลุ่มตัวอย่างจริง หรือกับประชากรที่ไม่ใช่กลุ่มตัวอย่าง เพื่อตัดข้อความที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป
        
        พิจารณาตัดข้อความที่ไม่เกี่ยวข้อออกไป
        
        11.นำข้อความที่คัดเลือกแล้วมาเรียบเรียงเป็นแบบวัด
    - - การเลือกสังกัป(concept)
        
        เข้าใจตรงกัน ความหมายเดียว
        
        เมื่อผู้ตอบแล้วมีความแปรปรวนระหว่างบุคคลมาก
        
        ผู้ตอบมีความคุ้นเคย
        
        ครอบคลุมตัวแทนของประชากรของสังกัป
- - - - การสังเกตแบบมีส่วนร่วมโดยสมบูรณ์
      - การสังเกตแบบมีส่วนร่วมไม่สมบูรณ์
    - - เป็นการสังเกตที่ผู้สังเกตไม่เข้าไป
        มีส่วนร่วมในกิจกรรมนั้น
- - - - เป็นส่วนที่ใช้บันทึกข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับการสัมภาษณ์ เช่น ชื่อโครงการวิจัย วัน เดือน ปี ที่ทำการสัมภาษณ์
    - - เป็นส่วนที่ใช้บันทึกข้อมูลส่วนตัวของผู้ถูกสัมภาษณ์ เช่น เพศ อายุ อาชีพ
    - - เป็นส่วนที่ใช้บันทึกข้อคำถาม ความคิดเห็นและข้อมูลต่าง ๆ ที่ต้องการศึกษาตามจุดมุ่งหมายของการสัมภาษณ์
  - - - 5.1ขั้นเริ่มต้นการสัมภาษณ์
      - 5.2ขั้นสัมภาษณ์
      - 5.3ขั้นปิดการสัมภาษณ์
- - - - ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา
      - ความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง
      - ความเที่ยงตรงเชิงสภาพ
      - ความเที่ยงตรงเชิงพยากรณ์
    - - คุณลักษณะของเครื่องมือที่สามารถวัดได้แน่นอน คงเส้นคงวา ไม่เปลี่ยนไป
    - - ความสามารถของเครื่องมือในการจำแนกผู้ถูกวัดออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่ม สูง-กลุ่มต่ำ หรือกลุ่มเก่ง-กลุ่มไม่เก่ง
    - - การตรวจให้คะแนนได้ตรงกันไม่ว่าใครจะตรวจก็ตาม
      - มีความแจ่มชัดในการแปลความหมายของคะแนน
      - คำถามชัดเจน ผู้เข้าสอบเข้าใจตรงกันได้
    - - สัดส่วนที่ผู้ตอบข้อสอบนั้นถูกกับจำนวนคนที่เข้าสอบทั้งหมด ข้อสอบที่ดี คือ ข้อสอบที่ไม่ยากเกินไปหรือไม่ง่ายเกินไป
    - - เครื่องมือวัดที่ประหยัดเศรษฐกิจ (economic)
    - - ลักษณะข้อสอบที่ถามครอบคลุมพฤติกรรมหลายๆด้าน ไม่ใช่ว่าวัดแต่พฤติกรรมตื้นๆ เพียงอย่างเดียว
    - - การดำเนินการวัดจะต้องไม่เปิดโอกาสให้ผู้ถูกวัดคนใดคนหนึ่งได้เปรียบคนอื่นๆ
    - - ข้อสอบที่มีแนวทางหรือทิศทางการถามการตอบอย่างชัดเจน ไม่คลุมเครือ
    - - เครื่องมือวัดที่ทำให้ผู้ตอบทำด้วยความสนุกสนาน มีการถามล่อ
  - - - กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง และวิธีการสุ่มตัวอย่าง
      - กำหนดวิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลให้เหมาะสมกับกลุ่มตัวอย่าง และลักษณะของเครื่องมือ
      - กำหนดจำนวนขั้นต่ำของข้อมูลที่ต้องการจะได้รับคืน