Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

chest injury 551726A3-3AA3-4C22-ABF0-4757BDF68E7D, 8E25EB04-F7C2-4B53…

- - - - 1.การดู หมายถึงการค้นหาตำแหน่งและขนาดของบาดแผล รอยถลอก ฟกช้ำ หรือฉีกขาดทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ดูตำแหน่งของหลอดลมคอ สีเขียวคล้ำของริมฝีปาก หรือปลายมือ ปลายเท้า การโป่งของหลอดเลือดดำที่คอ ในกรณีที่มีแผลเปิดควรทำความสะอาดแผลและรีบอุดรอยรั่วเพื่อป้องกันการติดเชื้อและไมให้ลมเข้าโพรงเยื่อหุ้มปอด
      - 2.การคลำ ถ้าซี่โครงหักหากกดบริเวณที่หักจะรู้สึกเจ็บ (chest compress test positive: CCT positive) หรือ ถ้ามีลมรั่วใต้ผิวหนังจะคลำได้เสียงกรอบแกรบ
      - 3.การเคาะ ถ้าเคาะปอดแล้วได้เสียงทึบแสดงว่ามีเลือดในโพรงเยื่อหุ้มปอด แต่ถ้าเคาะได้เสียงโปร่งแสดงว่ามีลมในโพรงเยื่อหุ้มปอด ถ้าเคาะปอดได้เสียงโปร่งร่วมกับการตรวจพบตำแหน่งของท่อหลอดลมคอเบี่ยงไปด้านใดด้านหนึ่ง หรือมีอาการหายใจถูกกดหรือหายใจลำบาก ให้สงสัยว่าผู้บาดเจ็บมีภาวะความดันบวกในโพรงเยื่อหุ้มปอด
      - 4.การฟัง โดยผู้ประเมินสังเกตเสียงดังผิดปกติขณะหายใจออก (respiratory stridor) และฟังเพื่อเปรียบเทียบเสียงลมที่เข้าปอดทั้ง 2 ข้าง ปกติเสียงลมเข้าปอดควรเท่ากันและได้ยินชัดเจนทั้งสองข้าง ถ้าฟังแล้วได้ยินชัดเจนเพียงข้างเดียว
- - - - ลมดันในช่องเยื่อหุ้มปอด (Tensionpneumothorax)
        
        -เป็นภาวะเร่งด่วน อันตรายถึงแก่ชีวิต
        ผู้ป่วยที่มีโอกาสเกิดภาวะลมดันในช่องปอด คือ
        -ผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ทรวงอก
        -ผู้ป่วยที่มี/น่าจะมีภาวะลมรั่วในปอด
        -ผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บที่ทรวงอกที่ได้รับการช่วยหายใจ
        อาการและอาการแสดง
        เจ็บหน้าอกข้างเดียวกับที่มีลมรั่ว เหนื่อย หายใจไม่สะดวก การขยายปอดด้านที่มีลมรั่วในช่องเยื่อหุ้มปอดลดลง
        
        ความดันในช่องอกที่เพิ่มขึ้น จะดันอวัยวะในช่องอกให้ไปอีกทางหนึ่ง ทำให้เลือดไหลกลับเข้าสู่หัวใจได้น้อยลง ปอดข้างที่ไม่มีลมรั่วถูกกดจากอวัยวะในช่องอก ทำให้ขยายตัวได้ไม่เต็มที่ ผู้ป่วยต้องใช้แรงมากขึ้นในการหายใจ การแลกเปลี่ยนก๊าสในปอดทำได้ไม่ดี นำไปสู่ภาวะออกซิเจนในเลือดต่ำ และหายใจล้มเหลวได้ในที่สุด มี 2 ภาวะ คือ การหายใจที่แย่ลง และภาวะช็อค
        
        -การประเมินเบื้องต้น
        ในช่วงแรก ผู้ป่วยอาจเพียงแค่บ่นเจ็บหน้าอก และหายใจตื้น เมื่อความดันในช่องเยื่อหุ้มปอดมากขึ้น ผู้ป่วยจะมีอาการกระวนกระวาย และหายใจลำบาก ผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง อาจมีเขียว และหยุดหายใจได้ อาการแสดงที่พบคือหลอดลมเอียงไปอีกด้านหนึ่ง ฟังเสียงปอดได้เบาลง และเคาะโปร่ง อาการอื่นที่อาจพบได้คือ หลอดเลือดดำที่คอโป่ง คลำได้เสียงกรอบแกรบ ผู้ป่วยจะหายใจเร็วและมีหัวใจเต้นเร็วอย่างมาก มีความดันต่ำและช็อคได้
        
        การรักษา
        การรักษาขึ้นอยู่กับผู้ป่วยแต่ละราย โดยยึคอาการผู้ป่วยเป็นหลักพิจารณาร่วมกับขนาดของลมที่รั่วในช่องเชื่อหุ้มปอด เพื่อเลือกวิธีการรักษาที่เหมาะสมในการช่วยกำจัดลมที่รั่วในช่องเชื่อหุ้มปอด มี 2 วิธีได้แก่
        
        การกำจัดลมที่รั่วอยู่ในช่องเชื่อหุ้มปอดโดยวิธีการใส่สายระบายทรวงอก ดังนี้
        1.1 การใส่สายระบายทรวงอก กรณีที่มีปริมาณลมรั่วในช่องเชื่อหุ้มปอคมากกว่า ร้อยละ 20ใส่บริเวณช่องว่างระหว่างกระดูกซี่โครงที่ 4 หรือ ตรงกับรักแร้ส่วนหน้า
        1.2 กรณีที่มีลมรั่วในช่องเชื่อหุ้มปอดที่ติดต่อกับภายนอก พบบาคแผลที่ผนังทรวงอกต้องปิดบาดแผลด้วยวาสลินก๊อช ตามด้วยผ้าก๊อซแล้วปิคด้วยพลาสเตอร์ ร่วมกับการใส่สายระบายทรวงอก
        1.3 ภาวะลมรั่วในช่องเชื่อหุ้มปอดมาก จนเกิดความดันบวก แพทย์ใช้เข็มเบอร์ 14 หรือเข็มเบอร์ 16 แทงเข้าในช่องเชื่อหุ้มปอดบริเวณระหว่างช่องซี่ โครงที่ 2 ตำแหน่งกึ่งกลางไหปลาร้าเพื่อระบายลมออกมา
        
        การรักษาด้วยยาประกอบด้วย 1) การใช้ยาระงับปวด เช่น เพทิตีน 2) ยา NSAID เช่น ไอบูโพรเฟน 3) ยาปฏิชีวนะ เช่น เซฟาโซลิน
        
        การพยาบาล
        
        ดูแลทางเดินหายใจให้โล่ง ช่วยให้การหายใจมีประสิทธิภาพและให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย โดย
        1.1 จัดท่านอนให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าศีรษะสูง (Fowler’s position) เพื่อช่วยให้ปอดขยายตัวได้ดีขึ้น
        1.2ดูแลให้ได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษา
        1.3 ประเมินการหายใจทุก 1-2 ชั่วโมงหรือตามความรุนแรงของอาการผู้ป่วย โดยเฉพาะอัตรา จังหวะ ลักษณะการหายใจ และการขยายของทรวงอกทั้งสองข้าง ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในลือดแดง (oxygen saturation) หากพบว่าผู้ป่วยมีการหายใจผิดปกติ ควรรีบรายงานแพทย์และเตรียมอุปกรณ์สำหรับใส่ท่อช่วยหายใจและต่อกับเครื่องช่วยหายใจ เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        ดูแลให้ได้รับเลือดและสารละลายทางหลอดเลือดดำทดแทนเพื่อทดแทนเลือดและปริมาณสารน้ำที่สูญเสียไปในการบาดเจ็บ
        
        ประเมินสัญญาณชีพทุก 1-2 ชั่วโมง โดยเฉพาะในรายที่มีการสูญเสียเลือด ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะเสียเลือด ได้แก่ ระดับความรู้สึกตัวลดลง กระสับกระส่าย ตัวเย็น เหงื่อออก สัญญาณชีพเปลี่ยนแปลง ปริมาณของปัสสาวะน้อยกว่า 30 ซีซีต่อชั่วโมง หากผู้ป่วยอยู่ในภาวะช็อก ดูแลผู้ป่วยนอนในท่า semifowler ยกปลายเท้าสูงเล็กน้อย
        
        การวินิจฉัย
        
        การตรวจภาพถ่ายรังสีของปอถือว่าเป็นการตรวจที่ทำได้ง่าย มีประ โยชน์ในการวินิจฉัยและช่วยวางแผนการรักษาได้
        
        การตรวจอัลตราชาวนด์ (UIaasonograpby) เพื่อช่วยการวินิฉัยภาวะลมรั่วในช่องเยื่อหุ้มปอดว่ามีมากขึ้นหรือไม่ โดยเฉพาะในห้องถูกเฉินกรณีที่ผู้ป่วยไม่สามารถยืนหรือนั่งได้ และในผู้ป่วยอุบัติเหตุ
        
        การตรวจด้วยเครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ ( Computerized tomograpby : CT scan) เป็นการตรวจวินิงฉัยที่เป็นมาครฐาน สามารถวินิจฉัยและคำนวณปริมาณลมที่รั่วในช่องเยื่อหุ้มปอดได้แม่นยำสูงสุด
    - - ลมในช่องรั่วในช่องปอดแบบมีรูเปิด(Open Pneumothorax)
        การมีแผลเปิดที่ทรวงอกทำให้โพรงเยื่อหุ้มปอดติดต่อกับบรรยากาศภายนอก ทำให้ลมผ่านเข้าออกจากแผลได้โดยอิสระ ขณะหายใจเข้าลมจากด้านนอกจะเข้ามาผ่านแผล และหายใจออกลมจะถูกดันออก ถ้าเอามือเข้ามาอุงจะรู้สึกว่ามีลมมากระทบมือ ทำให้เกิดเสียงฟืดฟาด
        
        :<3: อาการและอาการแสดง
        ผู้ป่วยจะมีอาการปวด ชีพจรเร็ว หายใจเร็ว ขณะหายใจเข้าลมจะถูกดันเข้าไปในโพรงเยื่อหุ้มปอด เกิดแรงดันบวกกดปอดด้านที่มีพยาธิสภาพทำให้แฟบลง ขณะเดียวกันจะดัน Mediastinum ให้เคลื่อนที่ไปด้านที่ไม่มีพยาธิสภาพทำให้ปริมาตรอากาศที่เข้าปอดลดลง แต่เมื่อหายใจออกแรงดันบวกด้านปอดที่มีพยาธิสภาพละลดลง ทำให้เกิด " Mediastinum flutter"
        
        :red_flag: การรักษา
        ปิดแผลให้สนิท 3 ด้าน (three sides/three way occlusive dressing) เพื่อป้องกันอากาศหายใจ โดยวาสลีนก๊อซจะปิดรูแผลขณะหายใจเข้า แต่ขณะหายใจออกอากาศจากโพรงเยื่อหุ้มปอดจะดันออกทางรูแผลได้ ในรายที่มีอาการของความดันบวกจากลมรั่วแพทย์จะใส่ท่อระบายทรวงอกไว้หรือผ่าตัด
        
        :warning: การพยาบาล
        
        1.ให้ออกซิเจนตามแผนการรักษา
        
        2.ปิดแผลให้สนิท 3 ด้าน ถ้าผู้บาดเจ็บรู้สึกตัวดีและให้ความร่วมมือพยาบาลควรแนะนำให้ผู้ปวยสูดหายใจเข้าลึกๆ ขณะหายใจออกควรแนะนำให้ปิดปากและจมูกไว้เพื่อให้ลมออกทางแผลได้ดีขึ้นและต้องปิดแผลทันทีให้แน่นจนลมเข้าออกไม่ได้โดยใช้วาสลีนก๊อซและปิดทับด้วยพลาสเจอร์เหนียว
        
        หลังปิดแผลพยาบาลต้องสังเกตอาการอย่างใกล้ชิดเนื่องจากลมอาจออกไม่หมดและยังมีลมรั่วเข้าตลอดซึ่งทำให้ผู้บาดเจ็บมีอาการของความดันบวกในโพรงเยื่อหุ้มปอด
        
        ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้น แพทย์จะปิดแผลและใส่ท่อระบายทรวงอกผ่านแผลเข้าโพรงเยื่อหุ้มปอดทันทีแล้วเย็บปิดแผลรอบท่อระบายทรวงอกให้แน่น
    - - ทำให้ขัดขวงการขยายของปอด มีผลกระทบต่อระบบหายใจเเละระบบไหลเวียนเลือดเช่นเดียวกับภาวะลมในช่องเยื่อหุ้มปอด เเละเกิดภาวะ Hypovelemic shock
        
        Massive Hemothorax
        
        1500 ml./hr. หรือ ชม.ถัดไป > 400 ml. หรือ 2-3 ชม.ต่อมาออก > 200-300 ml.
        
        :checkered_flag: การรักษา
        
        แพทย์จะใส่สายระบายทรวงอก
        
        ทำการผ่าตัดในกรณีที่หลังจากใส่สายระบายทรวงอกมีเลือดออก 1500 ml ขึ้นไป
        
        ให้เลือดและสารน้ำทดแทน
        
        :<3: อาการและอาการแสดง
        1. หลอดเลือดที่คอแฟบ
        
        อาการของช็อกจากการเสียเลือด ได้แก่ ความดันเลือดต่ำ ชีพจรเร็ว ปัสสาวะออกน้อยหรือไม่ออก
        
        แน่นหน้าอก หายใจตื้น เหนื่อยหอบ
        
        หลอดลมคอละหัวถูกดันไปด้านตรงข้าม
        
        เสียงลมเข้าปอดเบาหรือหายไป
        
        เคาะทรวงอกจะได้เสียงทึบ
        
        Minimal Hemothorax
        
        250-350 ml เลือดจะถูกดูดกลับโดยเยื่อหุ้มปอด ภายใน 10-14 วัน
        
        Moderate Hemothorax
        
        350-1000 ml. มีอาการเเน่นหน้าอก หายใจลำบาก เเละอาการของการเสียเลือด
      - อาการและอาการเเสดง
        
        แน่นหน้าอก
        
        หายใจตื้น
        
        เหนื่อยหอบ
        
        ตรวจร่างกายพบหลอดลมคอและหัวใจถูกดันไปด้านตรงข้าม
        
        การพยาบาล
        
        สังเกตอาการและประเมินประสิทธิภาพของการหายใจ
        
        ถ้ามีลมในโพรงเยื่อหุ้มปอดน้อยหรือไม่มีอาการในช่วงแรก แต่ภายหลังถ่ายภาพรังสีปอดพบลมในเยื่อหุ้มปอดไม่มาก แพทย์อาจห้สังเกตอาการหรือเจาะดูดด้วยเข็ม ดังนั้นพยาบาลควรให้ผู้ป่วยเข้าใจเพื่อคลายความวิตกกังวลและให้ความร่วมมือในการรักษา
        3.ในกรณีที่มีลมในโพรงเยื่อหุ้มปอดมาก ผู้ป่วยจะแสดงอาการของการหายใจถูกกด ได้แก่ หายใจเร็ว ไม่ออก ควรรีบรายงานแพทย์และเตรียมอุปกรณ์สำหรับใส่ท่อระบายทรวงอก
        
        ภายหลังใส่ท่อระบายทรวงอกแล้ว ถ้ายังมีลมรั่วมากและปอดไม่ขยายเต็มที่ แพทย์จะรักษาโดยการผ่าตัดเปิดทรวงอก
        (thoraco tomy) ซึ่งพยาบาลต้องเตรียมผู้ป่วยเพื่อรับการผ่าตัดและให้การดูแลหลังผ่าตัด
        
        ในรายที่ใส่เครื่องช่วยหายใจและตั้งแรงดันบวก (PEEP) ควรเฝ้าระวังอาการแทรกซ้อน เช่น ถุงลม ปอดแตก (barotrauma โดยเฉพาะในรายที่ได้แรงดันบวกสูงเป็นเวลานาน ผู้ป่วยอาจแสดงอาการไม่สุขสบาย เหนื่อยตลอดเวลาหรืออาจสังเกตผิวหนังที่บวมขึ้นและคลำผิวหนังได้เสียงกรอบแกรบ
        
        ติดตามภาพถ่ายรังสีปอดภายหลังการใส่ท่อระบายทรวงอก
      - :explode: สาเหตุ
        ส่วนใหญ่มาจากบาดเจ็บที่มีแผลทะลุทะลวง ทำให้มีการฉีกขาดของผนังทรวงอก เนื้อปอด หลอดเลือดดำฝอย พังผืดของเยื่อหุ้มปอดและกระบังลม ถ้าเลือดออกมามากจะทำให้ปริมาณเลือดดำกลับเข้าหัวใจ (venous return) น้อยและปริมาณเลือดที่ออกจากหัวใจ (cardiac output) ลดลง
    - - -เจ็บหน้าอกเวลาหายใจเข้า
        -ฟังปอดได้ยินเสียงหายใจลดลงเคาะโปร่ง
        -จะสงสัยเมื่อ ผู้ผู้ป่วยทุกรายที่มีภาวะหายใจลำบากและฟังได้เสียงหายใจลดลง
      - [การประเมินการประเมินเบื้องต้น
        -มีอาการหายใจลำบากอย่างเห็นได้ชัด
        -ผู้ป่วยกระวนกระวายหายใจเร็ว
        -ชีพจรเต้นเร็ว
        -มีแผลที่ผนังทรวงอกด้วยอาจได้ยินเสียงลมดูดเข้าและอาจเห็นฟองอากาศช่วงหายใจออก
  - - - กรณีที่ไม่ผ่าตัด
        ถ้ากระดูกสันอกหักอย่างเดียวและไม่เคลื่อนมาก โดยใช้ระฆังสุญญากาศ (vacuum bell) ครอบส่วนที่ยุบเป็นระยะๆ เป็นเวลา 6 wks. โดยระหว่างนั้นห้ามออกกำลังกาย ไม่สามารถทำได้ทุกราย
      - การผ่าตัด
        ทำในรายที่กระดูกเคลื่อนมาก ปวดรุนแรงตลอดเวลา มีอาการของหัวใจถูกกด เสื่อต่อกระดูกไม่ติดหรือกระดูกด้านหน้าผิดรูปซึ่งจะทำให้อกบุ๋ม (pectus excavatum) การหายใจล้มเหลวหีือทรวงอกไม่มีการเคลื่อนไหว
  - - - Mild or potential obstruction
        
        เสียงแหบ
        
        เมื่อออกแรงจะหายใจเสียงดัง
        ไอ
      - Moderate obstruction
        
        หายใจลาบาก
        
        หายใจเสียงดังเมื่อออกแรงเพียงเล็กน้อย
        
        ซี่โครงถูกดึงรั้งเมื่อหายใจเข้า
        
        ต้องใช้กล้ามเนื้อช่วยการหายใจ
        
        ปีกจมูกบาน
        
        กล้ามเนื้อคอเกร็ง
      - Severe obstruction
        
        -หายใจเสียงดังแม้ขณะพัก
        -สับสน กระสับกระส่าย
        -ซีด เหงื่อออก
        -ความดันโลหิตสูงขึ้น
        -อัตราการเต้นของหัวใจเร็ว
        -มีภาวะอกรวน
      - Total obstruction
        
        -ไม่มีเสียงหายใจ -ความรู้สึกตัวลดลง
        
        -อัตราการหายใจช้า -หัวใจเต้นช้า
        
        -เขียวอย่างชัดเจน -ความดันโลหิตต่า
    - - การเอาสิ่งแปลกปลอมออกจากปากและลำคอ
        
        ในผู้ป่วยที่พอรู้ตัว และไอมาก
        
        พยายามไอเอาสิ่งแปลกปลอมออกเอง
        
        ห้ามใช้นิ้วเข้าไปล้วงสิ่งแปลกปลอมภายในปาก
        
        ควรใส่ airway
        
        ดูดออกด้วยเครื่องดูดเสมหะ
      - การเปิดทางเดินหายใจให้โล่ง
        
        Head tilt
        
        Chin lift & Jaw thrust
        
        *ท่านอนหงายลิ้นจะตกไปอุดกั้นทางเดินหายใจ
      - 3.การใส่ Oral airway
        
        : วัดจากปากถึงติ่งหูในผู้ใหญ่
        
        : วัดจากปากถึงมุมขากรรไกรในเด็ก
- - - - ดูแลการทำงานของ chest drain โดยสังเกตการณ์ขึ้นลงของระดับน้ำ (fluctuation) ใน tube ที่จุ่มอยู่ใต้น้ำ
        
        การทำ milking สายยางซึ่งต่อกับ chest tube ลงสู่ขวด
        
        การป้องกันอุบัติเหตุ ที่สำคัญที่สุด คือ ระวังขวดที่ใช้รองรับสารเหลวหรือขวด Chest drain แตกหรือล้ม
        
        ตำแหน่งของขวด drain ควรวางไว้เฉพาะที่ซึ่งจัดไว้ หรือยึดติดพื้นไว้ให้แน่นสายยางที่ต่อระหว่าง chest tube กับขวด Chest drain จะต้องยาวพอสำหรับการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย
        
        ให้ผู้ป่วยพลิกตัวเปลี่ยนท่าบ่อยๆร่วมกับการหายใจลึกๆ ไอแรงๆ
        
        การบันทึกสารเหลวหรือ exudate ต้องบันทึกถึง สี ลักษณะ จำนวนของสารเหลวหรือexudate ที่ออกทุก 8 ชั่วโมง ในบางรายอาจจะต้องบันทึกทุกชั่วโมงเพื่อสังเกต ภาวะตกเลือด
        
        เวลาเคลื่อนย้ายผู้ป่วยจะต้อง clamp สายยางก่อนทุกครั้ง โดย ใช้ clamp หุ้มยางอย่างน้อย 2 ตัวclamp แบบ สลับกัน
        
        ถ้าสายยาง chest drain หลุด ต้องรีบใช้ Vaseline gauze ปิด ทับด้วย gauze และพลาสเตอร์ให้แน่นทันที แล้วรายงานให้แพทย์ทราบ
        
        ต้องกระตุ้นให้ผู้ป่วยทำใBreathing exercise และ Skeletal exercise
        
        การเปลี่ยนขวด chest drain ต้องยึดหลัก Aseptic Technique ก่อนสายยางทุกครั้ง และต้องแน่ใจว่าปลาย tube ที่ต่อจากผู้ป่วยจุ่มอยู่ใต้น้ำและรอยต่อต่างต้องปิดสนิท โดยการยึดหลักการเป็นระบบปิดอยู่เสมอเปลี่ยนขวดต้อง clamp
    - - การระบายทรวงอก หมายถึง การระบายเอาสารเหลวหรือลมออกจากเยื่อหุ้มปอด
        การใส่สายระบายทรวงอก หมายถึง การใส่สายเพื่อระบายสารเหลวหรือลมออกจากเยื่อหุ้มปอด
      - ข้อบ่งชี้ในการใส่ท่อระบายที่ทรวงอก (ICD.)
        
        ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทางทรวงอก
        
        ผู้ป่วยที่มีหนองในช่องเยื่อหุ้มปอด
        
        ผู้ป่วยอุบัติเหตุที่ได้รับอันตรายที่ทรวงอกและมีภาวะ เลือดและ/หรือลมในช่องเยื่อหุ้มปอด
      - วัตถุประสงค์ของการใส่ท่อระบายที่ทรวงอก (ICD.)
        
        ช่วยระบายเลือด สารเหลวหรืออากาศ ออกจากช่องเยื่อหุ้มปอด และช่องเมดิแอสตินัม
        
        ช่วยให้ปอดขยายตัวได้เต็มที่ ทำให้การทำงานของหัวใจและปอดกลับสู่ปกติ ภายหลังการผ่าตัดทรวงอกหรือการบาดเจ็บ
        
        เพื่อให้ความดันในช่องเยื่อหุ้มปอดคงที่
        
        เพื่อป้องกันไม่ให้ Mediastinum เคลื่อนตัวไปหรือถูกกด ซึ่งทำให้เกิดอันตรายได้ชนิดของการใส่ท่อระบายที่ทรวงอก
- - - - เสียงหัวใจเป็นปกติ ค่อยกว่าปกติ หรือมีเสียงเเทรก
      - เสียงหายใจ เป็นปกติเท่ากันทั้ง 2 ข้างหรือไม่
      - เสียงผิดปกติอื่นๆ ในรายที่มีการบาดเจ็บ กะบังลมทะลุเเละมีลำไส้เคลื่อนขึ้นไปอยู่ในช่องอก จะฟังได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของลำไส้ (bowel sound) บริเวณทรวงอกได้
    - - เคาะบริเวณปอด
        
        ถ้าเคาะได้เสียงโปร่งกว่าปกติ เเสดงว่ามักจะมีภาวะ pneumothorax
        
        ถ้าเคาะได้เสียงทึบเเสดงว่ามี Hemothorax หรืออาจมี pulmonary contusion
      - เคาะบริเวณหัวใจ
        
        ถ้าพบว่ามีเสียงทึบกว่าปกติอาจเเสดงว่าผู้มีภาวะ cardiac temponade
    - - คลำหลอดลม อยู่ในตำเเหน่งปกติหรือไม่
      - คลำบริเวณทรวงอก ตรวจดูตำเเหน่งความเจ็บปวด อาจคลำพบปลายกระดูกซี่โครงหักหรือคลำพบว่ามีลมออกอยู้ใต้ผิวหนัง
      - คลำชีพจร ในตำเเหน่งต่างๆ ซึ่งอาจจะบอกถึงการบาดเจ็บของหลอดเลือดในช่องอกได้
    - - ดูบริเวณท้อง
      - ตรวจดูร่องรอยของการบาดเจ็บ เช่น รอยฟกช้ำ บาดเเผล ลักษณะบาดเเผลที่ปรากฎ
      - ดูบริเวณทรวงอกเเต่ละข้าง รูปร่างเเละการเคลื่อนไหว
      - ดูบริเวณหน้าเเละคอ
        
        cardiac temponade
        
        ภาวะหัวใจถูกบีบอัด เนื่องจากน้ำหรือเลือดสะสมอยู่ในช่องเยื่อหุ้มหัวใจ จะพบหลอดเลือดดำที่คอโป่งตึงเเม้ป่วยอยู่ในท่านั่ง
        
        Subcutaneous emphysema
        
        ภาวะที่มีลมเเทรกอยู่ใต้ผิวหนัง
  - - - เกิดอะไร เกิดอย่างไร