Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การซักประวัติหญิงตั้งครรภ์ G3P1-0-1-1 GA7+1 by date - Coggle Diagram

- - - - แม่ที่ตั้งครรภ์ตอนอายุมาก ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ตอนอายุมากกว่า 35 ปี มีโอกาสที่ทารกจะเป็นดาวน์ซินโดรมสูงถึง 1 ใน 250 และยิ่งอายุของแม่มากเท่าไหร่ ความเสี่ยงก็จะยิ่งสูงขึ้นอีก ในขณะที่ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ตอนอายุต่ำกว่า 30 ปี จะมีความเสี่ยงไม่มากนัก
      - แม่ที่เคยคลอดบุตรคนก่อนเป็นดาวน์ซินโดรม หากตั้งท้องครั้งต่อไป ก็มีโอกาสที่ทารกจะเป็นดาวน์ซินโดรมได้เช่นกัน
      - มีประวัติคนในครอบครัวเป็นดาวน์ซินโดรม เช่น พี่น้อง หรือญาติที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด
      - ผลตรวจอัลตราซาวน์พบลักษณะที่บ่งชี้ว่าเป็นดาวน์ซินโดรม เช่น ทารกมีขาสั้น ลิ้นโตกว่าปกติ
    - - การตรวจอัลตราซาวด์ เพื่อวัดความหนาของน้ำที่สะสมบริเวณต้นคอทารก (NT:Nuchal Translucency) ขณะอายุครรภ์ 10-14 สัปดาห์ ถ้าหนาผิดปกติก็จะมีความเสี่ยงสูงขึ้น ส่วนการตรวจอัลตราซาวด์ในช่วงอายุครรภ์ 18-20 สัปดาห์อาจจะใช้บอกระดับความเสี่ยงได้บ้าง
      - จากการตรวจเลือดมารดา โดยตรวจหาระดับสารชีวเคมีต่าง ๆ ที่สร้างจากทารก ซึ่งจะสามารถนำมาประเมินได้ว่า หญิงตั้งครรภ์รายใดอยู่ในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูง สามารถตรวจได้ 2 ช่วงอายุครรภ์ คือ ช่วงอายุครรภ์ 10-14 สัปดาห์ และช่วงอายุครรภ์ 15-18 สัปดาห์ เป็นการตรวจสารชีวเคมีคนละชนิด
      - จากอายุมารดาขณะตั้งครรภ์ หรือประวัติเคยมีบุตรเป็นดาวน์ ความเสี่ยงจะเพิ่มมากขึ้นตามอายุมารดา โดยทั่วไปถือว่าถ้าอายุเกิน 35 ปี ความเสี่ยงต่อการมีลูกมีโครโมโซมผิดปกติมากกว่า 1 ใน 200 คน (1:200) แต่การประเมินความเสี่ยงด้วยอายุมารดาอย่างเดียว มีประสิทธิภาพค่อนข้างต่ำ
      - การตรวจเลือดคัดกรองดาวน์ซินโดรม โดยการดูฮอร์โมนในเลือด
        
        ตรวจคัดกรองในไตรมาสแรก ตอนอายุครรภ์ 10-14 สัปดาห์ : เป็นการประเมินความเสี่ยงจากเกณฑ์อายุมารดา ร่วมกับระดับสารชีวเคมีในเลือด มารดา ได้แก่ PAPP-A หรือ Free -hCG อาจร่วมกับการตรวจอัลตราซาวด์ เพื่อวัดความหนาของน้ำที่บริเวณต้นคอทารก (NT)
        
        ตรวจคัดกรองในไตรมาสที่สอง ตอนอายุครรภ์ 15-18 สัปดาห์ : ซึ่งเป็นการประเมินความเสี่ยงจากเกณฑ์อายุของมารดา ร่วมกับระดับสารชีวเคมีในเลือดมารดา ได้แก่ AFP,Free -hCG และ uE3 (หรือที่เรียกว่า triple screen) และอาจรวมถึง inhibin A
    - - การเจาะเลือดจากสายสะดือทารกแพทย์จะเจาะนำตัวอย่างเลือดจากเส้นเลือดบริเวณสายสะดือของทารก เพื่อตรวจหาความผิดปกติของโครโมโซม ใช้ตรวจในอายุครรภ์ 18-22 สัปดาห์ มีความเสี่ยงต่อการแท้งสูงกว่าการเจาะน้ำคร่ำและการตรวจเนื้อเยื่อจากรก จึงเป็นวิธีที่แนะนำต่อเมื่อการตรวจด้วยวิธีการอื่นข้างต้นแล้วไม่ทราบผลที่ชัดเจน
      - วิธีการตรวจทำโดยใช้เข็มขนาดเล็กเจาะผ่านหน้าท้องของสตรีตั้งครรภ์และดูดน้ำคร่ำทำได้ตั้งแต่16-18wks. ข้อจำกัดของการตรวจ บางครั้งไม่สามารถดูดน้ำคร่ำมาตรวจได้หรือการเพาะเลี้ยงเซลล์ในน้ำคร่ำอาจไม่ประสบความสำเร็จ ทำให้ไม่สามารถทราบผลการตรวจ แม้ว่าผลการตรวจจะเป็นปกติแต่ทารกอาจมีความพิการแต่กำเนิดหรือมีพัฒนาการช้าจากสาเหตุอื่น
      - การตรวจโครโมโซมจากรกเด็ก แพทย์จะนำตัวอย่างเนื้อเยื่อจากรกมาตรวจหาโครโมโซมที่ผิดปกติ ใช้ตรวจในอายุครรภ์ 10 สัปดาห์ขึ้นไป แต่เป็นวิธีที่มีความเสี่ยงต่อการแท้งสูงกว่าการเจาะน้ำคร่ำ
  - - - อายุ 30 ปีขึ้นไป
      - เคยมีประวัติ gestational diabetes (GDM) ในครรภ์ก่อน
      - น้ำหนักตัวมาก BMI >27
      - มีญาติสายตรงเป็นเบาหวาน (บิดามารดาหรือที่น้องท้องเดียวกัน)
      - ตรวจพบน้ำตาลในปัสสาวะ มากกว่าหรือเท่ากับ2
      - มีประวัติไม่ดีทางสูติสาสตร์
      - ทารกตายคลอดไม่ทราบสาเหตุ
      - ทารกพิการโดยกำเนิด
      - มีประวัติคลอดบุตรน้ำหนักมากกว่า 4,000 กรัม
      - ทารกเสียชีวิตในครรภ์
      - ตรวจพบมีภาวะความดันโลหิตสูงในขณะตั้งครรภ์หรือมีประวัติโรคความดันโลหิตสูงเรื้อรัง
      - พบภาวะตั้งครรภ์แฝดน้ำ
    - - ผู้ป่วยมีระดับน้ำตาลในเลือดหลังจากรับประทานกลูโคส 50 กรัม 174 mg/dL(มีภาวะเสี่ยงเป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์)มีนัดมาตรวจOGTT วันที่ 7 มีนาคม 2565
  - - - สาเหตุจากสตรีตั้งครรภ์
        
        การติดเชื้อ เช่น โรคติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ ได้แก่ ซิฟิลิส (Syhilis)หัดเยอรมัน(Rubella) เป็นต้น
        
        โรคเรื้อรัง เช่น มะเร็ง ความดันโลหิตสูง วัณโรค
        
        ความผิดปกติของต่อมไร้ท่อ เช่น เบาหวาน
        
        ความผิดปกติของระบบอวัยวะสืบพันธุ์ เช่น เนื้องอกในมดลูก ปากมดลูกไม่แข็งแรง มีผนังกั้นโพรงมดลูก
        
        ความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกัน โรคภูมิต้านทานพร่อง (SLE)
        
        การได้รับสารเคมี ยา หรือภาวะแวดล้อมที่เอื้อคำนวย เช่น สูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์ กาแฟ การฉายแสง การได้รับสารพิษ เช่น สารหนู สารตะกั่ว
        
        อุบัติเหตุ เช่นหกล้ม รถชน หรือ ถูกทำร้ายร่างกาย
      - สาเหตุจากทารก
        
        สาเหตุส่วนใหญ่มาก กว่าร้อยละ 80 เกิดจากความผิดปกติของโครโมโชมของทารก ซึ่งเกิดขึ้นในไตรมาสแรก และเกิดจากทารกในครรภ์เสียชีวิต ตั้งครรภ์ไข่ลม
    - - แท้งบุตรที่เกิดขึ้นเอง
        
        การแท้งโดยสมบูรณ์ (Complete abortion) เป็นการแท้งทารกและรกออกมาทั้งหมดโดยสมบูรณ์ (เมื่อตรวจอัลตราซาวนด์จะไม่พบตัวอ่อน) ตามธรรมชาติแล้วการแท้งมักจะสิ้นสุดด้วยตัวเอง ร่างกายจะขับทารกและรกที่อยู่ในโพรงมดลูกออกมาจนหมด มารดาจะมีอาการปวดท้องและมีเลือดออกมาจนหยุดไปเอง (มีชิ้นเนื้อหลุดออกมาแล้วมีเลือดออกลดลง) จึงไม่จำเป็นต้องขูดมดลูก
        
        การแท้งไม่สมบูรณ์ (Incomplete abortion) เป็นการแท้งออกมาเพียงบางส่วนของทารกหรือของรกและยังมีอีกส่วนหนึ่งที่เหลือค้างอยู่ในโพรงมดลูก ซึ่งการแท้งชนิดนี้จะทำให้มดลูกบีบตัวได้ไม่ดี มารดาจึงมีอาการปวดท้องน้อยมากและมีเลือดออกทางช่องคลอดมากจนทำให้ช็อกได้ แพทย์จะให้น้ำเกลือหรือให้เลือดทดแทน แล้วทำการขูดมดลูกเอาส่วนที่เหลือออกมาให้หมด เพื่อให้เลือดหยุดไหลโดยเร็วที่สุด และป้องกันการติดเชื้อในโพรงมดลูก หลังจากนั้นมดลูกจะบีบตัวได้ดีขึ้นและเลือดก็จะหยุดไปเอง
        
        การแท้งคุกคาม (Threatened abortion) เป็นภาวะใกล้แท้ง พบได้ประมาณ 10% ของการตั้งครรภ์ทั้งหมด และครึ่งหนึ่งในจำนวนนี้จะมีอาการแท้งตามมา (ส่วนอีกครึ่งมารดาจะตั้งครรภ์ต่อไปได้) มารดาจะมีเลือดออกไม่มากทางช่องคลอดแบบกะปริดกะปรอยโดยที่ปากมดลูกยังปิดอยู่ และมีอาการปวดท้องน้อยหรืออาจไม่มีอาการปวดท้อง จึงทำให้มารดาสับสนได้ว่าเป็นประจำเดือน
        
        การแท้งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ (Inevitable abortion) มารดาจะมีเลือดออกทางช่องคลอด มีอาการปวดท้องน้อยมากขึ้น และปากมดลูกเปิดแล้ว เนื่องจากการหดรัดตัวของมดลูก บางครั้งก็มีการแตกของถุงน้ำคร่ำร่วมด้วย เมื่อปากมดลูกเปิดออกแล้ว จะไม่สามารถตั้งครรภ์ต่อไปได้และตัวอ่อนก็จะแท้งออกมาเอง หรือหากมาพบแพทย์ แพทย์อาจทำการดูดเอาทารกออกมาเพื่อให้เป็นการแท้งโดยสมบูรณ์
        
        การแท้งเป็นนิจ หรือ การแท้งเป็นอาจิณ หรือ การแท้งซ้ำ (Recurrent miscarriage, Habitual abortion, Recurrent pregnancy loss - RPL) เป็นการแท้งติดต่อกันเกิน 3 ครั้งขึ้นไปในช่วงอายุครรภ์ใกล้เคียงกัน ซึ่งมีสาเหตุมาจากปากมดลูกปิดไม่สนิท (Cervical incompetence), การขาดฮอร์โมนเพศ, ความผิดปกติของโครโมโซม
      - แท้งบุตรที่เกิดจากการกระทำ
        
        การแท้งเพื่อการรักษา (therapeutic abortion)คือการทำแท้งเมื่อข้อบ่งชี้ทางการแพทย์เพื่อสุขภาพของมารดา หากปล่อยไว้จะมีอันตรายร้ายแรงต่อชีวิตของสตรีที่ตั้งครรภ์ เป็นการทำแท้งในกรณีที่ทารกในครรภ์มีภาวะผิดปกติ หากปล่อยให้ตั้งครรภ์ทารกมีความพิการอย่างรุนแรง หรือการตั้งครรภ์เกิดจากการถูกข่มขืน
        
        การทำแท้งผิดกฎหมาย (illegal abortion หรือ criminal abortion) เป็นการตั้งครรภ์ที่ไม่มีข้อบ่งชี้ทางกฎหมาย ซึ่งการทำแท้งอาจทำโคยแพทย์ หรือผู้อื่นที่ไม่ใช่บุคลากรทางการแพทย์ที่เรียกว่าหมอเถื่อน หรือการทำแท้งด้วยตนเอง
    - - ผลกระทบต่อร่างกายมารดา
        
        ตกเลือด หลังแท้งถ้าสั่งปฏิสนธิออกไม่หมด จะทำให้เสียเลือดตั้งแต่น้อยจนกระทั่งทำให้เกิดการช็อคและเสียชีวิต
        
        ติดเชื้อในโพรงมดลูกและกระแสเลือด
        
        มดลูกทะลุ หรือมดลูกแตก ทำให้เสียเลือดมากจึงจำเป็นต้องตัดมดลูกออกมีผลให้ไม่สามารถมีบุตรได้อีก
        
        ไตวายเฉียบพลัน ผลมาจากมีภาวะตกเลือดรุนแรง
        
        การสูญเสียอวยวะภายในอื่น ๆ เช่น เยื่อบุช่องท้องอักเสบทั่วไป ลำไส้ใหญ่ทะลุ
      - ผลกระทบต่อจิตใจมารดา
        
        ผลกระทบด้านจิตใจของสตรีที่แท้งเองและทำแท้งจะมีผลกระทบแตกต่างกัน เนื่องจากสตรีที่แท้งเองต้องการบุตรเมื่อเกิดการแท้งจะเสียใจ และมีความเศร้าโศก ส่วนสตรีที่ทำแท้งจะรู้สึกโล่งใจ และสตรีบางรายรู้สึกผิด และกลัวบาปกรณีที่แท้งเอง มีการสูญเสียบุตรอันเป็นที่รัก ลักษณะเศร้าโศกจะมีอาการแสดงออกมา 6 ลักษณะคือ เศร้าเสียใจ เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ ฉุนเฉียวง่าย คิดหมกมุ่นถึงทารกที่สูญเสียไป และไม่สามารถปฏิบัติกิจวัตรประจำวันได้
- - - - น้ำหนักจะเพิ่มขึ้น ควรเพิ่มประมาณเดือนละ 1-2 กก.(รวมประมาณ 4-5 กก.)
      - ผิวคล้ำตามใบหน้า คอ ลำตัว รักแร้ มีเส้นขึ้นเป็นทางยาวกลางท้องตั้งแต่สะดือ ลงไปถึงหัวหน่าวเกิดจากระดับฮอร์โมน ที่เพิ่มขึ้น รวมถึงอาจมีหน้าท้องลายเกิดจากมดลูกที่โตขึ้นรวดเร็วทำให้หน้าท้อง ต้องยืดขยายมากขึ้น
      - ตกขาวหรือมูกในช่องคลอดมากขึ้นกว่าปกติ จากการเพิ่มระดับฮอร์โมนและเลือด ที่มาหล่อเลี้ยงบริเวณช่องคลอดมากขึ้นในขณะตั้งครรภ์
      - ระบบย่อยอาหารเปลี่ยนแปลง อาจมีอาการท้องอืด ท้องเฟ้อ ท้องผูก
      - มดลูกโตขึ้น และจะเริ่มรู้สึกว่าลูกต้นในสัปตาห์ที่ 16-22
      - เป็นตะคริว
  - - - น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น ควรเพิ่มเดือนละ 2 kg. รวม 6 kg.
      - ปัสสาวะบ่อยขึ้น โดยเฉพาะช่วงใกล้คลอด ที่ศีรษะลูกเคลื่อนต่ำลง
      - เหนื่อยง่าย นอนหลับไม่สบาย อึดอัด จากภาวะที่มดลูกโตขึ้น
      - ปวดหลัง จากลาเหตุน้ำหนักของมดลูกและตัวเด็กที่มากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้คุณ แม่ต้องแอ่นหลังหรือเกร็งกล้ามเนื้อหลังมากกว่า ปกติ ทำให้เพิ่มการะแก่กล้ามเนื้อส่วนต่างๆ
      - ตะคริว เกิดจากกล้ามเนื้อขาต้องรับน้ำหนักเพิ่มขึ้นมากกว่าปกติ หรือ จาก การได้รับปริมาณแคลเซียมที่ไม่เพียงพอ