ดนตรีไทย มีลักษณะเป็นการขับลำนำ และร้องเล่นกันอย่างพื้นเมืองเกี่ยวกับเครื่องดนตรีไทยในสมัยนี้ปรากฎหลักฐานกล่าวถึงไว้ในหนังสือไตรภูมิพระร่วง งเป็นหนังสือวรรณคดี ที่แต่งในสมัยนี้ ได้แก่ แตร, สังข์, มโหระทึก, ฆ้อง, กลอง ฉิ่ง, แฉ่ง (ฉาบ), บัณเฑาะว์ พิณ, ซอพุงตอ(สันนิษฐานว่าคือ ซอสามสาย)ปี่ไฉน,ระฆัง, และ กังสดาล เป็นต้น