Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

นาฏศิลป์, :fire: - Coggle Diagram

- - - - หมายถึง =คำศัพท์ที่ใช้ปฎิบัติออกท่าท่าง
      - แบ่งเป็น2
        
        ศัพท์เสริม
        
        คือ =ศัพท์ที่ใช้เรียกเพื่อปรับปรงท่ารำ
        
        เช่น =ดึงเอว
        
        ศัพท์เสื่อม
        
        คือ =ศัพท์ที่ใช้เรียกท่ารำที่ไม่ถูกต้อง
        
        เช่น =วงล้า
    - - หมายถึง =ศัพท์ที่นอกเหนือจ่กศัพท์นาม
      - เช่น =จีบสั้น
    - - หมายถึง =ศัพท์ที่ใช้เรียกชื่อท่ารำ
      - เช่น =จีบ
- - - - ลักษณะการฟ้อน
        
        แบบได้รับอิทธิพลจากชนเผ่า
        
        แบบคุ้มหลวง
        
        แบบพื้นเมืองเดิม
      - มีเอกลักษณ์เฉพาะท่ารำที่แช่มช้า
      - เป็นศิลปะที่ผสมผสานละหว่างชนพื้นเมืองกับชนเผ่าต่างๆ
    - - เป็นลักษณะศิลปะการแสงที่สนุกสนาน
        
        มีการบรรเลงขับร้องวงดนตรีพื้นบ้าน วงสะล้อ
      - การแสดงพื้นบ้านภาคกลางได้แก่ เต้นรำกำเคียว
      - ใช้เครื่องดนตรีพื้นบ้านเช่นกลองยาว
    - - เป็นศิลปะการแสดงคล้ายกัลภาคเหนือ
      - มีเอกลักษณ์เฉพาะของท่าทางการรำ
      - มีการแสดงเกิดขึ้นเพื่อพิธีกรรมทางศาสนา
      - แบ่ง 2 รูปแบบ
        
        วัฒนธรรมอีสานเหนือ
        
        วัฒนะรรมอีสานใต้
    - - ศิลปะการแสงมีลักษณะลื่นเริง
      - โดยมีลักษณะการแสงเป็นเอกลักษณ์
      - แบ่ง 2 กลุ่ม
        
        ไทยมุสลิม
        
        วัฒนธรรมไทยพุทธ
      - มีเครื่องดนตรีสำคัญ เช่นกลองโนรา
  - - - โขนโรงนอก
      - โขนโรงใน
      - โขนหน้าจอ
      - โขนฉาก
      - โขนกลางแปง
    - - ใช้ลีลาท่าทางการแสดงด้วยการเต้นบทพาก
      - เรื่องที่นิยมนำมาแสดง คือ รามเกียร์
      - เป็นศิลปะการแสดงชั้นสูงของไทย
- - - - การแสดงละครชาตรีคล้ายกับละครทางมลายุ
      - ต่อมาในรัชกาลที่6มีการนำละครชาตรีมาผสมผสานกับละครนอก
      - ผู้แสดงเป็นเพียงชายมี3คน
      - นิยมแสดงเรื่องมโนรา
      - เป็นละครรำชนิดแรกที่เก่าแก่ี่สุดของไทย
    - - เป็นละครที่เกิดในราชวัง
      - เดิมใช้ผู้หยิงแสดงพอถึงรัชกาลที่4ให้ผู้ชายแสดง
      - นิยมแสดง3เรื่อง
      - เป็นละครที่มุ่งเน้นร่ายรำ
    - - ผู้แสดงเป็นชายทั้งหมด
      - เป็นละครรำพัฒนามากจากละครชาตรี
  - - - ร้อยกรอง
        
        ละครดำเนินเรื่องด้วยคำพูดประเภทกลอน
      - พูดสลับลำ
        
        ละครที่ดำเนินด้วยการพูดสลับร้อง
        
        คำว่า ลำ มากคำว่าลำนำ
      - ร้อยแก้ว
        
        ละครที่ดำเนินเรื่องด้วยการพูด
        
        มีลักษณะเฉพาะคือเมื่อตัวละครคิดในใจจะป้องปากบอกคนดู
    - - ละครร้องสลับพูด
      - ละครร้องล้วนๆ
    - - เป็นละครที่รัชกาล6ทรงคิดขึ้น
      - ละครสังคีตนิยมเลน คือ มิกาโด
  - - - ตัวละครจะต้องร้องและรำเอง
      - ชื่อละครดึกดรรบรรพ์เรียกตามโรงละครดึกดรรบรรพ์
      - เป็นละครที่เกิดในสมัยรัชกาลที่5
    - - การแสดงจะใช้ท่ารำไทยผสมผสานกับลีลาของต่างชาติ
      - เป็นละครที่เกิดขึ้นปลายรัชกาลที่4
      - เรื่องที่นำมาแสดงมาจากพงศาวดาร
    - - นิยมใช้ผุ้ชายแสดง
      - ละครเสภาที่นิยม คือ ขุนช้างขุนแผน
      - เป็นละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ในสมัยรัชกาล5
      - ละครเสภามี2ประเภท