คำราชาศัพท์
คำศัพท์ที่กำหนดขึ้นมาเพื่อใช้ให้ถูกต้องเหมาะสมกับบุคคลและกาลเทศะ
คำราชาศัพท์สำหรับพระมหากษัตริย์
คำราชาศัพท์สำหรับพระสงฆ์
คำสุภาพสำหรับบุคลทั่วไป
คำนามสรรพนาม
คำกริยา
คำนามราชาศัพท์
คำนาม
คำกริยา
คำสรรพนาม
คำนาม
คำกริยา
สัตว์
มัจฉา - ปลา
วานร - ลิง
วิฬาร์ - แมว
นกกา - อีกา
ผักผลไม้
ผลอุลิด - แตงโม
ผักทอดยอด - ผักบุ้ง
ผักรู้นอน - ผักกระเฉด
ฟักเหลือง - ฟักทอง
อาหาร
เยื่อเคย - กะปิ
นารีจำศีล - กล้วยบวชชี
ขนมเส้น - ขนมจีน
ขนมสอดไส้ - ขนมใส่ไส้
อยาก - ต้องการ
รู้ - ทราบ
กิน - รับประทาน
คลอดลูก - คลอดบุตร
เอามา - นำมา
ติดคุก - จำคุก
ตาย - เสียชีวิต
ตากแดด - ผึ่งแดด
เจดีย์
วิหาร
โบสถ์
อุโบสถ
ศาลาการเปรียญ
โยม
บาตร
กุฏิ
สมภาร
บิณฑบาตร
จำพรรษา
อาราธนา
นมัสการ
นิมนต์
ประเคน
คำสรรพนามที่พระภิกษุใช้กับพระภิกษุ
คำสรรพนามที่บุคคลทั่วไปใช้กับพระภิกษุ
กริยาที่เป็นราชาศัพท์ในตัวเอง
คำกริยาที่ใช้ "เสด็จ"
คำกริยาที่ใช้ "ทรง"
ทรง+คำกริยาทั่วไป เช่น ทรงยืน ทรงกราบ
ทรง+คำนามทั่วไป เช่น ทรงงาน ทรงเรือใบ
ทรง+คำนามราชาศัพท์ เช่น ทรงพระสรวล ทรงพระสุบิน
ทรง+กริยาทั่วไป+คำนามทั่วไป เช่น ทรงมีความห่วงใย ทรงมีมหาดเล็ก
เสด็จ+คำกริยาทั่วไป เช่น เสด็จไป เสด็จขึ้น
เสด็จ+คำกริยาศัพท์ เช่น เสด็จประพาส เสด็จประทับ
สรวล
ประพาส
ประทับ
สุบิน
เสด็จ
คำสรรพนามที่บุคคลทั่วไปใช้กับพระมหากษัตริย์
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit