Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ประเด็นทางจริยธรรมในการดูแลผู้ป่วยวิกฤต และการดูแลระยะท้ายของชีวิต,…

- - - - บรรเทา (relief)
        
        ความไม่สุขสบายที่มีอยู่ทุเลาเบาบางลง
      - ความสงบ ผ่อนคลาย (ease)
        
        ความไม่สุขสบายหายไปหรือสงบผ่อนคลาย
      - อยู่เหนือปัญหา (transcendence)
        
        ความสุขที่อยู่เหนือความไม่สุขสบายทั้งปวงแม้ว่าจะไม่สามารถขจัดหรือหลีกเลี่ยงได้
    - - มาตรฐานการพยาบาลเพื่อความสุขสบาย
      - การสอน แนะนำ เป็นพี่เลี้ยง (coaching)
      - อาหารด้านจิตวิญญาณ (comfort food for the soul) เป็นสิ่งที่พยาบาลกระทําแสดงถึงการดูแลใส่ใจ เอื้ออาทร และสร้างความเข้มแข็งด้านจิตวิญญาณ
      - การดูแลแบบประคับประคองมุ่งให้ผู้ป่วยจากไปอย่างสงบหรือ ตายดี (Good death) ให้ช่วงท้ายของชีวิตอยู่อย่างมีความหมาย บุคคลในครอบครัวได้มีโอกาสอําลากันและกัน ความเจ็บปวดทางกายและทางใจลดลง
- - - - คือ การที่ผู้ป่วยตระหนักรู้ เข้าใจถึงอาการ การดําเนินของโรค และทนทุกข์กับความทรมานต่อความเจ็บปวด และผู้ป่วยร้องขอให้ยุติการรักษาพยาบาล แพทย์ทําให้ผู้ป่วยถึงแก่ชีวิตโดยเจตนาตามความประสงค์ของผู้ป่วย
    - - การทําให้ผู้ป่วยถึงแก่ชีวิตโดยเจตนา โดยปล่อยให้เกิดการตายตามธรรมชาติ ตามพยาธิสภาพของโรค โดยปราศจากการช่วยชีวิตด้วยเครื่องมือทางการแพทย์
      - มีข้อพิจารณา 3 ประการ ดังนี้
        
        เมื่อผู้ป่วยอยู่ในภาวะเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัส
        
        สิทธิส่วนบุคคลที่จะยุติชีวิตลง
        
        บุคคลไม่ควรจะถูกบังคับให้ยืดชีวิตออกไปในสภาพที่ช่วยตนเองไม่ได้และไร้การรับรู้ทางสมอง
- - - - 1. ระบบทางเดินอาหาร ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน กลืนลําบาก ไอ สําลัก สูญเสียปฏิกิริยาการกลืนและการขย้อน รับประทานอหารและน้ำได้น้อยลง เบื่ออาหาร น้ำหนักตัวลดลง สูญเสียกล้ามเนื้อและไขมัน บวมส่วนปลาย
      - 2. ระบบหัวใจและหลอดเลือด ได้แก่ ความดันโลหิตต่ำลง ผิวหนังจะเริ่มเย็น ชื้น ซีด จากนั้นจะคล้ำขึ้นตามส่วนต่างๆของร่างกาย
      - 3. ระบบหายใจ ได้แก่ อัตราการหายใจเปลี่ยนแปลง ลักษณะการหายใจแบบ Cheynes-strokes ใช้กล้ามเนื้อช่วยในการหายใจ มีสิ่งคัดหลังในปากหรือทางเดินหายใจเพิ่มขึ้น หายใจมีเสียงจากการมีเสมหะในขณะหายใจ
      - 4. ระบบประสาท ได้แก่ มีความไวต่อแสงจ้ามากขึ้น ระดับความรู้สึกตัวลดลง ง่วงซึมมาก รับรู้เกี่ยวกับสิ่งรอบตัวลดลง ปลุกตื่นยาก สับสน ไม่ตอบสนองต่อเสียงหรือการสัมผัส หมดสติ แต่การรับรู้ประสาทหูคงอยู่ในระยะท้าย
      - 5. ระบบการควบคุมหูรูด ได้แก่ ไม่สามารถกลั้นปัสสาวะและอุจจาระได้ หรือมีปัสสาวะค้าง มีการแตกของผิวหนัง และอาจมีการติดเชื้อเฉพาะตําแหน่งบริเวณ perineum
      - 6. ระบบขับถ่าย ได้แก่ ปัสสาวะออกน้อยหรือไม่ออก ปัสสาวะสีคล้ำ ถ่ายเหลวหรือท้องผูก
    - - ภาวะซึมเศร้า (Depression)
      - ภาวะวิตกกังวล (Anxiety)
      - ภาวะสับสน (Delirium)
    - - 1) บทบาทของผู้ป่วยในครอบครัว
      - 2) ความรักความผูกพันของผู้ป่วยกับสมาชิกในครอบครัว
      - 3) ความต้องการของครอบครัว
      - 4) ผู้ดูแลผู้ป่วย (Care giver)
- - - - ควรดูแลให้ผู้ป่วยกินยาต่างๆได้ครบถ้วน ตรงตามเวลาที่แพทย์แนะนํา และคอยสังเกตว่ายาได้ผลหรือไม่ หรือ ผู้ป่วยมีอาการอย่างไรภายหลังการกินยา และคอยพูดคุย ให้ผู้ป่วยผ่อนคลายทางอารมณ์
    - - ควรจัดอาหารให้มีใยอาหาร ให้ผู้ป่วยได้รับน้ำอย่างเพียงพอที่ไม่ขัดกับโรค
    - - ควรดูแลทําความสะอาดในช่องปากทุกวันอย่างน้อยวันละสองครั้ง
    - - ควรดูแลโดยให้ผู้ป่วยนอนในท่าศีรษะสูง หรือนั่งพิง
    - - ควรป้องกันสาเหตุที่ทําให้ไอ ระวังการสําลักขณะได้รับอาหาร
    - - ควรจัดให้ผู้ป่วยพักให้ท่าศีรษะสูงเล็กน้อย
    - - ควรจัดหาอุปกรณ์ให้ผู้ป่วยปัสสาวะได้สะดวก ใช้ผ้ารองซับและหมั่นเปลี่ยนผ้าอ้อม ระวัง ขาหนีบ และทวารหนัก ระคายเคืองเป็นแผล
    - - ควรดูแลอย่าให้เกิดแผลต่างๆ
    - - ควรให้ผู้ป่วยตัดเล็บสั้น หลีกเลี่ยงการเกา ใส่เสื้อผ้าเนื้อนุ่มและหลวม
    - - ควรพลิกตะแคงตัวผู้ป่วยทุก 2 ชั่วโมง และจัดหาเตียงลมหรือที่นอนน้ำ