Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 4 ประเด็นทางจริยธรรมในการดูแลผู้ป่วยวิกฤต และการดูแลระยะท้ายของชีวิ…

- - - - ช็อคและปฏิเสธสิ่งที่ได้รับรู้ ไม่ยอมรับความจริง ไม่เชื่อผลการรักษา อาจพูดในลักษณะ “ไม่จริงใช่ไหม” หรือ “คุณหมอแน่ใจรึเปล่าว่าผลการตรวจถูกต้อง”
    - - อารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว และต่อต้าน
    - - การต่อรองมักจะแฝงด้วยความรู้สึกผิดไว้ด้วย อาจจะรู้สึกว่าตนเองมีความผิดที่ยังไม่ได้ทําบางอย่างที่ค้างคา หรือยังไม่ได้พูดอะไรกับใคร จะต่อรองกับตัวเอง คนรอบข้าง หรือแม้กระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์
    - - ออกห่างจากสังคมรอบข้าง เบื่อหน่าย เก็บตัว ไม่ค่อยพูดคุย ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม หรืออาจร้องไห้ หงุดหงิดง่าย คิดหมกมุ่นเกี่ยวกับความตาย มีการบกพร่องในการปฏิบัติกิจวัตรประจําวัน และหน้าที่การงาน
    - - เริ่มยอมรับสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง
        อารมณ์เจ็บปวดหรือซึมเศร้าดีขึ้น
- - - - การประเมินความต้องการของผู้ป่วยและครอบครัว การสื่อสาร และการจัดการอาการไม่สุขสบายต่าง ๆ
    - - การรักษาชีวิตและการบรรเทาความทุกข์ทรมานการคงไว้ซึ่งหน้าที่ของอวัยวะที่สําคัญของร่างกายป้องกันภาวะแทรกซ้อนและการฟื้นฟูสภาพการดูแลด้านจิตสังคมของผู้ป่วยและญาติและให้การดูแลแบบผสมผสานและการประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาตะวันออก
  - - - การประเมินด้านจิตใจ
      - การประเมินด้านจิตวิญญาณ
      - การประเมินอาการทางร่างกาย
      - การประเมินด้านสังคม
    - - ใช้ประเมินสภาวะของผู้ป่วยที่ต้องการการดูแลรักษาแบบประคับประคอง การให้คะแนนใช้เกณฑ์วัดจากความสามารถ 5 ด้านของผู้ป่วย
        
        การดูแลตนเอง
        
        การกินอาหาร
        
        กิจกรรมและความรุนแรงของโรค
        
        ความรู้สึกตัว
        
        ความสามารถในการเคลื่อนไหว
      - เริ่มประเมินโดยอ่านตารางในแนวขวางไล่จากซ้ายไปขวา การให้คะแนนให้ยึดคอลัมน์ด้านซ้ายเป็นหลัก ไม่สามารถให้คะแนนระหว่างกลางได้ สามารถใช้ประเมินได้ในหลายๆที่ทั้งที่บ้านและโรงพยาบาล
        ผู้ประเมินจะเป็นบุคลากรทางการแพทย์ที่มีความรู้ความเข้าใจเรื่องการใช้ PPS
      - สามารถแบ่งผู้ป่วยออกเป็น 11 ระดับ ตั้งแต่ 0 % จนถึง 100 % โดยสามารถแยกออกเป็น 3กลุ่ม
        
        ผู้ป่วยที่มีอาการคงที่ (PPS>70%)
        
        ผู้ป่วยระยะสุดท้าย
        (PPS 0-30%)
        
        ผู้ป่วยที่อยู่ระหว่างกลุ่มทั้งสอง (PPS 40-70%)
  - - - การจัดการอาการไม่สุขสบายต่างๆ
        
        การดูแลทั่วไป
        
        การดูแลด้านอารมณ์และสังคมของผู้ป่วยและครอบครัว
        
        การดูแลด้านจิตวิญญาณผู้ป่วยระยะสุดท้ายและครอบครัว
        
        ดูแลให้ได้รับการประชุมครอบครัว
        
        การดูแลให้ผู้ป่วยและญาติเข้าถึงการวางแผนการดูแลล่วงหน้า
        
        2 more items...
        
        เพื่อสร้างความเข้าใจที่ดีระหว่างทีมสุขภาพกับผู้ป่วยและครอบครัวเกี่ยวกับโรคและระยะของโรครวมไปถึงการดําเนินโรคและการพยากรณ์โรคแนวทางของการดูแลผู้ป่วยในอนาคต รวมทั้งประเมินความต้องการด้านอื่นๆของผู้ป่วย
        
        เป็นสิ่งที่เป็นพลังความเชื่อ ความหวังที่ผลักดันให้ทําสิ่งที่ดีงาม การทําจิตใจสงบระลึกถึงสิ่งที่ดีงาม
        
        เป็นการช่วยเหลือดูแลด้านจิตใจ อารมณ์ และจิตวิญญาณ
        
        การดูแลความสะอาดร่างกาย ให้ได้รับสารนํ้าอย่างเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย การจัดสิ่งแวดล้อมให้สะอาด สงบ
        
        การใส่ใจประเมินอาการและจัดการอาการไม่สุขสบายอย่างเต็มที่ อาการไม่สุขสบายที่พบได้บ่อยในผู้ป่วยวิกฤต
      - การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพสามารถลดความไม่สุขสบายใจ ลดการเกิดความไม่พอใจของครอบครัว และยังสามารถเพิ่มความเพิ่งพอใจในการให้บริการ