Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Gram Positive Bacteria, *หมายเหตุ ลักษณะอาการของโรคนี่หนู…

- - - - โรคบาดทะยัก (Tetanus)
        -เกิดจากบาดแผลขนาดเล็ก หรือรอยถลอก ที่ปนเปื้อนสปอร์ของเชื้อ C. tetani จากดิน หรือจากการสัมผัสสิ่งสกปรก
        -toxin เข้าสู่ระบบประสาทส่วนกลาง
        -เชื้อแบ่งตัวได้ดีในสภาพเนื้อตาย แผลลึก และแผลที่มีดินติด
        -ทางเข้าของเชื้อ คือ บาดแผลฉีกขาด การติดเชื้อหลังคลอด และการตัดสายสะดือทารก
    - - 1.อาการขากรรไกรแข็ง : เนื่องจากการหดตัวของของกล้ามเนื้อเกี่ยวกับการเคี้ยว
        2.อาการชักกระตุก : เนื่องจากได้รับการกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อมภายนอก เช่น แสง เสียง การสัมผัส
        3.อาการหลังแข็งแล้วแอ่นไปข้างหน้า : เวลานอนจะมีส่วนศีรษะและแขนที่แตะที่นอน ขาทั้งสองข้างเหยียดตรง
  - - - 1.Clostridial Food Poisoning
        อาการและอาการแสดง
        -ปวดท้องรุนแรง คลื่นไส้ และท้องร่วง (ไม่มีไข้ และไม่อาเจียน)
        -เกิดขึ้นหลังจากกินอาหาร 8-24 ชม.
      - 2.โรคก๊าซแกงกรีน หรือโรคเนื้อตายเน่า (Gas Gangrene/Myonecrosis)
        สาเหตุ
        -บาดแผลจากอุบัติเหตุ >> บาดแผลอยู่ในสภาพไร้อากาศ >> เชื้อเจริญได้ดี
    - - 1.บริเวณรอบแผลบวมน้ำ มีตุ่ม มีของเหลวไหลซึมออกมา
        2.แผลบริเวณกล้ามเนื้อบวมเป็นสีม่วงคล้ำ มีก๊าซ และของเหลวสะสม
        3.แผลถูกล้อมรอบด้วยพังผืด เกิดความดันเพิ่มขึ้น ขาดเลือด และกล้ามเนื้อตาย
- - - - -รับประทานอาหารที่ผ่านขบวนการถนอมอาหารที่มีการบรรจุไม่ได้มาตรฐาน เช่น อาหารกระป๋อง ผัก/ผลไม้กระป๋อง >> botulinum toxin
        อาการและอาการแสดง
        -ระยะฟักตัว 12-36 ชั่วโมง >>อ่อนเพลีย ปวดท้อง เวียนศีรษะ กระหายน้ำ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องผูก
    - - นัยน์ตาพร่า เห็นภาพซ้อน กล้ามเนื้ออ่อนแรง กลืนอาหารลำบาก พูดลำบาก หายใจลำบาก อาจเสียชีวิตภายใน 1 วัน
- - - - -โรคปอดบวม / ปอดอักเสบ(Pneumonia / Pneumonitis)
        -ไซนัสอักเสบ หูชั้นกลางอักเสบ หลอดลมอักเสบ เยื่อหุ้มสมองอักเสบ เยื่อบุหัวใจอักเสบ ข้ออักเสบ
        -ภาวะที่ร่างกายมีภูมิคุ้มกันต่ำลง >>ภาวะภูมิแพ้ Alcoholismการระคายเคืองทางเดินหายใจ ความเป็นพิษของยากตการทำงานของ phagocyte
    - - -มีใช้ไอ เจ็บหน้าอกรุนแรง มีเสมหะเป็นสีสนิมหรือสีน้ำตาลและมีเลือดปน
        -เหงื่อออกมาก ชีพจรเต้นเร็ว หายใจลำบาก
        -มีหนองในช่องปอด
        -Bacteremia
        -มีการติดเชื้อไปสู่ส่วนอื่น : โพรงจมูก หูส่วนกลาง เยื่อหุ้มสมอง
  - - - 1.โรคไฟลามทุ่ง (Erysipelas) : เกิดการติดเชื้อที่ผิวหนังอย่างรุนแรง
        อาการและอาการแสดง
        -เกิดรอยแผลตามใบหน้าและขา ผิวหนังจะเป็นสีแดงคล้ำบวมน้ำและเป็นตุ่ม
        2.โรคคออักเสบเฉียบพลัน (Acute pharyngitis)
    - - -เจ็บคอ (อาการเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน)
        -กลืนน้ำลายแล้วรู้สึกเจ็บคอ มีไข้
        -คอหอย และต่อมทอนซิลแดง มีหนองที่ต่อมทอนซิล ลิ้นไก่บวมแดง
        -ต่อมน้ำเหลืองข้างคอโต และกดเจ็บ
        -ในเด็กมักพบอาการปวดศีรษะ และอาการในระบบทางเดินอาหาร (เช่น ปากท้อง และอาเจียน)
  - - - -Bacteremia>>ภาวะโลหิตเป็นพิษในทารกแรกเกิด
        -ปอดบวม เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ไขสันหลังอักเสบ
        -ติดเชื้อที่ผิวหนัง เยื่อบุหัวใจอักเสบ หูอักเสบ ข้ออักเสบ
    - - -พบเชื้อบริเวณ pharynx ทางเดินอาหาร ช่องคลอด
        -15-20% ของหญิงตั้งครรภ์อาจเป็นพาหะของเชื้อนี้ และอาจถ่ายทอดไปยังเด็กแรกเกิด
  - - - -โรคฟันผุ (decayed teeth)
        -พบเชื้อใน nasopharynx ในปาก รอยแยกของช่องเหงือก
  - - - -ป็นโรคติดต่อจากสัตว์สู่คน
        -ถ่ายทอดสู่คนโดยการสัมผัสโดยตรง และการกินอาหารสุกๆดิบๆ
        -ระยะฟักตัว 2-3 วัน
        -Sepsis / Streptococcal Toxic Shock Syndrome (STSS)
    - - -เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ข้ออักเสบ ม่านตาอักเสบ
        -มีไข้ หนาวสั่น หอบเหนื่อย คลื่นไส้ ปวดศีรษะ สูญเสียการได้ยิน >> หูหนวก (ไข้หูดับ)
        -Bacteremia >> อาจมีอาการรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิต
- - - - -พบเชื้อตามผิวหนัง
        -ติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะของผู้หญิง
        -ไม่ค่อยพบการติดเชื้อในผู้ชาย
    - - -ปวดเวลาถ่ายปัสสาวะ มีหนอง และมีเชื้อจำนวนมากในปัสสาวะ
- - - - -วัณโรค (Tuberculosis)
        -เกิดได้กับทุกส่วนของร่างกาย โดยเฉพาะที่ปอด >> วัณโรคปอด(Pulmonary tuberculosis)
        -เกิดจากการหายใจสูดดมเอาละอองของเชื้อเข้าไป
        -กลุ่มเสี่ยง >> ประชากรอาศัยอยู่หนาแน่น มีการระบายอากาศไม่ดี ผู้ที่ติดสุรา รับสารอาหารไม่ครบถ้วน อดนอน เครียดต่อการทำงาน
        -เด็กทารก และผู้มีอายุ 16-21 ปี มีความเสี่ยงต่อการติดโรคได้ง่าย
    - - -เยื่อหุ้มปอดอักเสบ เจ็บหน้าอก ไอ มีไข้ตอนบ่าย เหงื่อออกตอนกลางคืน เบื่ออาหาร น้ำหนักลด
        -เชื้อกระจายไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายหลังจากเกิดภาวะ Bacteremia
        การติดต่อ : การไอ และจากเสมหะ
        สร้างภูมิต้านทาน : ฉีดวัคซีน BCG
  - - - -โรคเรื้อน (Leprosy หรือ Hansen’s disease, HD)
    - - -อาการทางผิวหนัง เส้นประสาทส่วนปลาย เยื่อบุทางเดินหายใจส่วนบน
        อาการทางระบบประสาท
        -เส้นประสาทรับความรู้สึกจะถูกทำลาย : อาการชา สูญเสียการรับความรู้สึก
        -เส้นประสาทควบคุมกล้ามเนื้อถูกทำลาย : กล้ามเนื้อลีบ และเกิดอัมพาตของกล้ามเนื้อตามมือ เท้า ใบหน้า
        -เส้นประสาทอัตโนมัติที่ควบคุมหลอดเลือดและต่อมเหงื่อถูกทำลาย : เหงื่อไม่ออก ผิวหนังแห้ง ขนร่วง หลอดเลือดตีบ
- - - - -ผู้ที่อยู่ในพื้นที่ประสบอุทกภัย ที่มีน้ำท่วมขัง
        -ผู้ที่ต้องทำงานในภาคเกษตร (ขาวนา ชาวไร่ เลี้ยงสัตว์ เช่น คนงานบ่อปลา ฯลฯ)
        -คนงานขุดลอกท่อระบายน้ำ
        -คนงานเหมืองแร่ โรงฆ่าสัตว์ รวมถึงผู้ที่ขอบเดินป่า ท่องเที่ยวตามแม่น้ำ ทะเลสาบ น้ำตก
    - - เชื้อโรคนี้หนูสามารถเข้าสู่ร่างกายผ่านทางผิวหนังที่มีแผล หรือรอยขีดข่วน หรือผิวหนังที่เปื่อย เนื่องจากแช่อยู่ในน้ำนานๆ และผ่านเข้าทางเยื่อบุที่อ่อนนุ่ม เช่น ตา จมูก ปาก มักจะพบเชื้อในน้ำ ซึ่งอาจติดโรคขณะว่ายน้ำ หรือขณะประกอบอาชีพ เช่น ส้มผัสน้ำที่ปนเปื้อนปัสสาวะ เลือดของสัตว์ที่มีเชื้อโดยตรง โดยสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมที่มีการปนเปื้อนของเชื้อ แต่ไม่พบการติดต่อจากคนถึงตนโดยตรง ซึ่งเชื้อเลปโตสไปร้า (Leptospira) อาจถูกขับฮฮทมาในปัสสาวะผู้ป่วยต่อเนื่องยาวนานถึง 1 เดือน โดยระยะพักตัวของโรคจะใช้เวลาประมาณ 1-2สัปดาห์ แต่อาจนานได้ถึง 3 สัปดาห์
    - - ป้องกันการเกิดโรคด้วยการหลีกเลี่ยงการสัมผัส หรือสิ่งแวดล้อมที่อาจปนเปื้อนปัสสาวะสัตว์ที่อาจมีเชื้อโรคนี่หนู เช่น การเดินลุยน้ำ โตสน หรือการแช่น้ำนานๆ ถ้ามีบาดแผลตามร่างกาย หรือแค่รอยถลอก รอยขีดข่วน ควรงดลงน้ำ หากจำเป็นต้องเดินลุยน้ำ ควรให้สวมรองเท้าบูทเพื่อป้องกันน้ำไม่ให้น้ำถูกแผล และระวังอย่าให้มีน้ำขังในรองเท้าบูทที่ใส่ กำจัดขยะไม่ให้เป็นที่อยู่อาศัยของหนู กำจัดหนูตามแหล่งที่อยู่อาศัย หลีกเลี่ยงการว่ายน้ำ ในแหล่งน้ำที่อาจมีเชื้อโรคนี่หนูปนเปื้อนอยู่ ผู้ที่ทำงานเสี่ยงต่อโรคควรใช้ถุงมือยาง รองเท้าบูท หลีกเลี่ยงการทำงานในน้ำ ถ้าต้องลุยน้ำเป็นเวลานาน หรือจำเป็นต้องทำงานในสภาวะดังกล่าวควรสวมใส่เครื่องป้องกัน หากไปแช่หรือน้ำที่อาจมีเชื้อโรคฉีหนูปนเปื้อนอยู่ควรรีบอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายโดยเร็วและเช็ดตัวให้แห้ง
    - - ผู้ที่ได้รับเชื้อนี้จำนวนหนึ่งอาจไม่มีอาการ ส่วนผู้ป่วยที่มีอาการ อาจแบ่งเป็น 2 ระยะดังนี้
        
        -ระยะแรก (Leptospiremic phase) 4 – 7 วันแรกของการดำเนินโรค จะมีอาการไข้สูงแบบทันทีทันใด ปวดศีรษะ สับสน ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อมาก โดยเฉพาะกล้ามเนื้อ หลัง น่อง และ ต้นตอ คลื่นไส้อาเจียน มีอาการตาแดง มักพบใน 3 วันแรกของโรศ และเป็นอยู่ได้นานถึง 1 สัปดาห์ ตาเหลือง ตัวเหลือง มีอาการคอแข็ง ความต้นโลหิตต่ำ ได้ในผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง ผื่นแดง ต่อมน้ำเหลืองโต ตับ ม้ามโต (อาจพบได้แต่ไม่บ่อย)
        
        ระยะที่สอง (Immune phase) ผู้ป่วยจะเริ่มสร้างโปรตีนที่เฉพาะต่อเชื้อโรคนี่หนู โดยพบหลังจากเริ่มมีอาการใช้ประมาณ 1 สัปดาห์ โดยจะมีช่วงที่ใช้ลงประมาณ 1 – 2วันแล้วกลับมีไข้ขึ้นอีก ในระยะนี้ผู้ป่วยมักมีอาการปวดศีรษะ ใช้ต่ำ ๆ คลื่นไส้อาเจียน (อาการมักรุนแรงน้อยกว่าอาการในช่วงแรก) อาจพบอาการเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ม่านตาอักเสบ หน้าที่ของตับและไตผิดปกติ ระยะนี้อาจกินเวลาได้นาน ถึง 30 วัน แต่อาการนี้ไม่ได้เกิดในผู้ป่วยทุกราย ซึ่งอาจแบ่งเป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มที่มีตาเหลือง และ กลุ่มที่ไม่มีตาเหลือง
- - - - 1.ซิฟิลิสที่เกิดขึ้นภายหลัง (Acquired syphilis) : ติดต่อทางเพศสัมพันธ์ >> เชื้อเข้าสู่ร่างกายทางผิวหนังที่มีแผล รอยถลอก หรือเยื่อเมือกของอวัยวะสืบพันธุ์
      - 2.ซิฟิลิสแต่กำเนิด (Congenital syphilis) : มารดาติดเชื้อซิฟิลิสขณะตั้งครรภ์ (เชื้ออยู่ในกระแสเลือด >> ผ่านรก >> ทารกในครรภ์)
    - - ระยะที่ 1 (primary syphilis) : เกิดขึ้นหลังจากได้รับเชื้อ 2-10 สัปดาห์ >> ตุ่ม >> อวัยวะสืบพันธุ์ ลิ้น ริมฝีปาก ต่อมทอนซิล หัวนม หนังตา นิ้วมือ รอบทวารหนัก เยื่อเมือก
        -ระยะ hard chancre (แผลริมแข็ง)
        -ตรวจเลือดยังไม่ให้ผล + จนกว่าจะเกิดรอยแผลแล้วอย่างน้อย 1 สัปดาห์
        -เชื้อติดต่อสู่ผู้อื่นได้
      - ระยะที่ 2 (secondary syphilis) : เกิดหลังเป็นแผลริมแข็ง 1-2 เดือน
        -ต่อมน้ำเหลืองบวม
        -มีอาการแสดงออกทางผิวหนัง คือ เม็ดตุ่ม หรือผื่นแดงตามร่างกาย เป็นผื่นเรียบ ขนาดเล็ก หรือนูนเป็นตุ่มแข็ง >> อาจกลายเป็นตุ่มหนองที่แตกออกเป็นแผลทั่วร่างกาย
        -ระยะออกดอก (แพร่เชื้อมากที่สุด)
        -ปวดศีรษะ อ่อนเพลีย เป็นไข้ เบื่ออาหาร น้ำหนักลด
      - ระยะที่ 3 (tertiary/late syphilis) : ระยะไม่ติดต่อ
        -เป็นระยะทำลายของโรค (5-20 ปี)
        -เกิด gumma ตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น ผิวหนัง กระดูก ตับ ลิ้น เพดานปาก กระดูกใบหน้า
        -เชื้อทำลายสมอง >> ความจำเสื่อม
        -ตาบอด หูหนวก เส้นเลือดแดงใหญ่โป่งพอง ลิ้นหัวใจเสื่อม