Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ปอดบวม (Pneumonia), pneumonia1, 440px-Lobar_pneumonia_illustrated,…
ปอดบวม (Pneumonia)
การพยาบาล
- ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน Retraction, Nasal flaring, tachypnea and cyanosis และประเมินสัญญาณชีพและระดับ O2 sat Monitor Keep ≥ 95% เพื่อวางแผนให้การพยาบาลต่อไป
- Suction Clear airway prn เพื่อให้ทางเดินหายใจโล่ง
- ดูแลให้ O2 ตามแผนการรักษา เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
- ดูแลให้ได้รับยาพ่นขยายหลอดลมตามแผนการรักษา เพื่อลดการหดเกร็งของกล้ามเนื้อเรียบของหลอดลม
- ดูแลให้ได้รับยาตามแผนการรักษา
- จัดท่านอนศีรษะสูง และลดการรบกวน เพื่อให้ปอดขยายตัวได้เต็มที่ เพิ่มพื้นที่ในการแลกเปลี่ยนแก๊สมากขึ้น
- แนะนำให้ผู้ดูแลเด็กกระตุ้นให้เด็กจิบน้ำอุ่นบ่อย ๆ เพื่อที่จะช่วยทำให้เสมหะที่คั่งอยู่ในปอดนั้นอ่อนตัวลง และมีการขับออกมาได้ง่ายขึ้น
-
ลักษณะทางคลินิก
- หายใจเร็วกว่าปกติตามเกณฑ์อายุขององค์การอนามัยโลก
- มีอาการหายใจลำบาก หายใจอกบุ๋ม จมูกบาน
- มีไข้ ยกเว้นปอดบวมที่เกิดจากเชื้อ C. trachomatis ก็อาจไม่มีไข้ได้
- ฟังเสียงปอด มักได้ยินเสียง fine หรือ medium crepitation อาจได้ยินเสียง wheeze ร่วมด้วย ในกรณีที่เป็นปอดบวมจากไวรัส
-
- อาจมี pleuritic chest pain เกิดจากมีน้ำหรือหนองในช่องเยื่อหุ้มปอด
การวินิจฉัยโรค
- การตรวจพบ crepitation หรือ bronchial breath sound
- การตรวจทางห้อง ปฏิบัติการเพิ่มเติมอาจใช้เป็นแนวทางในการบอกเชื้อที่น่าจะเป็นสาเหตุ ทำให้สามารถเลือกใช้ยาต้านจุลชีพได้อย่างถูกต้องเหมาะสม
- ในเด็กเล็กอายุน้อยกว่า 1 ปี อาการหายใจหน้าอกบุ๋มและ/หรือหายใจเร็วมากกว่า 50 ครั้ง/นาที
การตรวจทางห้องปฏิบัติการ
-
- การตรวจหาเชื้อ atypical bacteria
-
-
- การตรวจ acute phase reactants
- การทดสอบทูเบอร์คูลิน (tuberculin test)
- การตรวจนับจำนวนเม็ดเลือด (CBC)
การรักษา
- ให้ออกซิเจนในผู้ป่วยที่มีอาการเขียว หายใจเร็ว หอบชายโครงบุ๋ม กระวนกระวาย ซึม ผู้ป่วยที่ SpO2 น้อยกว่าร้อยละ 92 ในอากาศธรรมดา
-
- ให้ยาพ่นขยายหลอดลมในรายที่ฟังปอดได้ยินเสียง wheeze หรือ rhonchi
- พิจารณาให้ยาขับเสมหะหรือยาละลายเสมหะในกรณีที่ให้สารน้ำเพียงพอแล้ว แต่เสมหะยังเหนียวอยู่
- การทำกายภาพบำบัดทรวงอก (chest physical therapy)
- ผู้ป่วยที่มีภาวะหายใจล้มเหลวต้องพิจารณาช่วยการหายใจ
- ผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจนควรได้รับการเฝ้าระวังและติดตามอย่างใกล้ชิดเกี่ยวกับอัตราการเต้นของหัวใจ อุณหภูมิร่างกาย อัตราการหายใจ SpO2ลักษณะการหายใจ รวมทั้งอาการหายใจหน้าอกบุ๋ม หรือการใช้กล้ามเนื้อช่วยหายใจอย่างใกล้ชิด
- การรักษาตามอาการ เช่น การให้ยาแก้ปวดลดไข้
ปอดบวมจากไวรัสไม่มียารักษาจำเพาะ ยกเว้นไวรัสไข้หวัดใหญ่ (influenza virus) ในกรณีที่สงสัยว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่เป็นเชื้อก่อโรค ควรให้ยาต้านไวรัส
-
-
ปอดบวมจากเชื้อแบคทีเรีย
โรคปอดบวมที่ไม่รุนแรง
อายุ 1-3 เดือน
- azithromycin 10-20 มก./กก./วัน วันละ 1 ครั้ง นาน 3-5 วัน
- ถ้าอาการไม่ดีขึ้นหลังได้รับยา 48 ชม. ควรรับไว้รักษาในโรงพยาบาล
- erythromycin 40-50 มก./กก./วัน วันละ 4 ครั้ง นาน 14 วัน
อายุ 3 เดือน - 18 ปี
พิจารณาให้กิน amoxicillin เป็นอันดับแรก ขนาดยา 80-90 มก./กก./วัน วันละ 2-3 ครั้งเมื่อกินยาครบ 2 วันควรให้ผู้ป่วยกลับมาตรวจอีกครั้ง ถ้าอาการดีขึ้นให้กินยาจนครบ 7-10 วันถ้าอาการไม่ดีขึ้นให้พิจารณาเปลี่ยนยาหรือรับผู้ป่วยไว้รักษาในโรงพยาบาลและให้การรักษาแบบปอดบวมที่รุนแรง
โรคปอดบวมรุนแรง
อายุแรกเกิด - 1 เดือน
ให้ penicillin หรือ ampicillin ร่วมกับ aminoglycosides หรือยาในกลุ่ม
3rd generation cephalosporin เช่น cefotaxime ทางหลอดเลือดดำนาน 7-10 วัน
อายุ 1 เดือน - 18 ปี
ให้ ampicillin, ceftriaxone หรือ cefotaxime ทางหลอดเลือดดำ
-
-
-
-
