Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Bacterial Disease - Coggle Diagram

- - - - โรคปอดบวม/ปอดอักเสบ
        (Pneumonia / Pneumonitis)
      - ไซนัสอักเสบ หูชั้นกลางอักเสบ หลอดลมอักเสบ
        เยื่อหุ้มสมองอักเสบ เยื่อบุหัวใจอักเสบ ข้ออักเสบ
      - ภาวะที่ร่างกายมีภูมิคุ้มกันต่ำลง
        
        ภาวะภูแพ้ Alcoholism การระคายเคืองทางเดินหายใจ
        ความเป็นพิษของยากดการทำงานของ phagocyte
    - - มีไข้ ไอ เจ็บหน้าอกรุนแรง มีเสมหะเป็นสีสนิมหรือ
        น้ำตาลและมีเลือดปน
      - เหงื่อออกมาก ชีพจรเต้นเร็ว หายใจลำบาก
      - มีหนองในช่องคลอด
      - Bacteriamia
      - มีการติดเชื้อไปสู่ส่วนอื่น
        
        โพรงจมูก หูส่วนกลาง เยื่อหุ้มสมอง
  - - - 1.โรคไฟลามทุ่ง(Erysipelas)
        
        เกิดการติดเชื้อที่ผิวหนังอย่างรุนแรง
        
        อาการและอาการแสดง
        
        เกิดรอยแผลตามใบหน้าและขา ผิวหนังจะเป็นสีแดงคล้ำ บวมน้ำและเป็นตุ่ม
      - 2.โรคคออักเสบเฉียบพลัน(Acute pharyngitis)
        
        อาการและอาการแสดง
        
        เจ็บคอ(อาการเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน)
        
        กลืนน้ำลายแล้วรู้สึกเจ็บคอ มีไข้
        
        คอหอย และต่อมทอนซิลแดง มีหนองที่ต่อมทอนซิล
        
        ต่อมน้ำเหลืองข้องคอโต และกดเจ็บ
        
        ในเด็กมักพบอาการปวดศรีษะ
        และอาการในระบบทางเดินอาหาร
  - - - พบเชื้อบริเวณ pharynx
        ทางเดินอาหาร ช่องคลอด
      - 15-20% ของหญิงตั้งครรภ์อาจเป็นพาหะของเชื้อนี้
        และอาจถ่ายทอดไปยังเด็กแรกเกิด
    - - Bacteremia
        
        ภาวะโลหิตเป็นพิษในทารกแรกเกิด
      - ปอดบวม เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ไขสันหลังอักเสบ
      - ติดเชื้อที่ผิวหนัง เยื่อบุหัวใจอักเสบ หูอักเสบ ข้ออักเสบ
  - - - โรคฟันผุ(decayed teeth)
        
        พบในnasopharynxในปาก รอยแยกช่องเหงือก
  - - - เป็นโรคติดต่อจากสัตว์สู่คน
        
        ถ่ายทอดโดยการสัมผัสโดยตรง
        และการกินสุกๆดิบๆ
        
        ระยะฟักตัว2-3วัน
        
        Sepsis / Streptococcal Toxic Shock Syndrome (STSS)
    - - เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ข้ออักเสบ
        ม่านตาอักเสบ
      - Bactremia
        
        อาจมีอาการรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิต
      - มีไข้ หนาวสั่น คลื่นไส้ ปวดศรีษะ
        สูญเสียการได้ยิน
- - - - โรคบาดทะยัก(Tetanus)
        
        เกิดจากบาดแผลขนาดเล็กหรือรอยถลอกที่ปนเปื้อนสปอร์ ของเชื้อC.tetaniจากดินหรือจากการสัมผัสสิ่งสกปรก
        
        toxinเข้าสู่ระบบประสาทส่วนกลาง
        
        เชื้อแบ่งตัวได้ดีในสภาพเนื้อตายแผลลึกและแผลที่มีดินติด
        
        ทางเข้าของเชื้อคือบาดแผลฉีกขาดการติดเชื้อหลัวงคลอด และการตัดสายสะดือทารก
        
        อาการและอาการแสดง
        
        อาการขากรรไกรแข็ง:เนื่องจากการหดตัวของของกล้ามเนื้อเกี่ยวกับการเคี้ยว
        
        อาการชักกระตุก:เนื่องจากได้รับการกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อมภายนอก
        
        อาการหลังแข็งแล้วแอ่นไปข้างหน้า:เวลานอนจะมีส่วนศรีษะและแขนที่แตะที่นอน ขาทั้งสองข้างเหยียดตรง
  - - - อาการและอาการแสดง
        
        ปวดท้อง รุนแรง คลื่นไส้ และท้องร่วง
        (ไม่มีไข้และไม่อาเจียน)
        
        เกิดขึ้นหลังจากกินอาหาร 8-24ชม.
      - เกิดขึ้นหลังจากกินอาหาร8-24ชม.
    - - สาเหตุ
        
        บาดแผลจากอุบัติเหตุ
        
        บาดแผลอยู่ในสภาพไร้อากาศ
      - อาการและอาการแสดง
        
        บริเวณรอบแผลบวมนำ้ มีตุ่ม มีของเหลวไหลซึมออกมา
        
        แผลบริเวณกล้ามเนื้อบวมเป็นสีม่วงคล้ำมีก๊าซและของเหลวสะสม
        
        แผลถูกล้อมรอบด้วยพังผืดเกิดความดันเพิ่มขึ้นขาดเลือดและกลา้มเนื้อตาย
  - - - สาเหตุ
        
        รับประทานอาหารที่ผ่านขบวนการถนอมอาหาร
        ที่มีการบรรจุไม่ได้มาตรฐาน
      - อาการและอาการแสดง
        
        ระยะฟักตัว 12-36 ชั่วโมง
        
        อ่อนเพลีย ปวดท้อง เวียนศรีษะ กระหายนำ้ คลื่นไส้อาเจียนท้องผูก
    - - พบในทารกอายุ 6 สัปดาห์ – 6 เดือน
        
        อาการเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน
        
        ท้องผูก เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย ดูดกลืน ลำบาก ร้องไห้
        เสียงเบา และคออ่อนพับ
- - - - ฝีและฝีฝักบัว(furucles and carbuncless)
        
        ผิวหยังชั้นนอกอักเสบทำให้เกิดหนอง
        
        ฝีฝักบัวมักเกิดที่คอหรือหลังส่วนบน โดยจะมีปริมาณมากกว่าฝีธรรมดา และแพร่กระจายไปลึกกว่า
      - โรคผิวหนังเป็นตุ่มพอง(impetigo)
      - โรคผิวหนังหลุดลอก(scalded skin syndrome)
        
        Staphylococcal scalded skin syndrome (SSSS)
        
        Ritter’ disease
    - - ในเด็กชายอายุต่ำกว่า12ปี
    - - หลังจากการทำศัลยกรรมกระดูก
        
        เกิดการติดเชื้อระหว่างการฉีดสารบางชนิดเข้าไปในข้อต่อ
    - - การกินอาหารที่ปนเปื้อน enterotoxin ของเชื้อ
    - - คนไข้ในโรงพยาบาลที่ normal flora ในลำไส้ ถูกยับยั้ง
    - - ในผู้หญิงที่ใช้ผ้าอนามัยแบบสอด
  - - - พบเชื้อตามผิวหนัง
        
        ติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะของผู้หญิง
        ไม่ค่อยพบการติดเชื้อในผู้ชาย
    - - ปวดเวลาถ่ายปัสสาวะ มีหนอง
        และมีเชื้อจำนวนมากในปัสสาวะ
- - - - วัณโรค(Tuberculosis)
        
        เกิดได้กับทุกส่วนของร่างกาย โดยเฉพาะที่ปอด
        
        วัณโรคปอด(Pulmonary tuberculosis)
        
        เกิดจากการหายใจสูดดมเอาละอองของเชื้อเข้าไป
        
        กลุ่มเสี่ยง
        
        ประชากรอาศัยอยู่หนาแน่น มีการระบายอากาศไม่ดี
        ผู้ที่ติดสุรา รับสารอาหารไม่ครบถ้วน อดนอน
        เครียดต่อการทำงาน
        
        เด็กทารก และผู้มีอายุ16-21 ปี มีความเสี่ยงต่อ
        การติดโรคได้ง่าย
        
        อาการและอาการแสดง
        
        เยื่อหุ้มปอดอักเสบ เจ็บหน้าอก ไอ มีไข้ตอนบ่าย
        เหงื่อออกตอนกลางคืน เบื่ออาหาร น้ำหนักลด
        
        เชื้อกระจายไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกายหลังจากเกิดภาวะ Bacteremia
        
        การติดต่อ
        
        การไอ และจากเสมหะ
        
        สร้างภูมิต้านทาน
        
        ฉีดวัคซีน BCG
  - - - โรคเรื้อน(Leprosy หรือ Hansen’s disease,HD
    - - 3.เส้นประสาทอัตโนมัติที่ควบคุมหลอดเลือด
        และต่อมเหงื่อถูกทำลาย
        
        เหงื่อไม่ออก ผิวหนังแห้ง
        ขนร่วง หลอดเลือดตีบ
      - 2.เส้นประสาทควบคุมกล้ามเนื้อถูกทำลาย
        
        กล้ามเนื้อลีบ และเกิดอัมพาตของกล้ามเนื้อตามมือ
        เท้า ใบหน้า
      - 1.เส้นประสาทรับความรู้สึกจะถูกทำลาย
        
        อาการชา สูญเสียการรับความรู้สึก
- - - - การติดเชื้อที่ทางเดินหายใจส่วนบน
        
        เกิดบริเวณคอหอยมากที่สุด
      - Diphtheria exotoxin
        
        เป็นตัวสำคัญที่ทำให้เชื้อมีความรุนแรง
        
        ทำลายเยื่อบุผิว
        
        เกิดการอักเสบ
  - - - เป็นแผ่นเยื่อมีความเหนียวมากและลอกออกยาก
      - พบบริเวณต่อมทอนซิล
        
        แพร่สู่โพรงจมูก กล่องเสียง และหลอดลม
      - แผ่นเยื่อไปปิดกั้นทางเดินหายใจ
        
        หายใจไม่ออก(ต้องช่วยหายใจโดยการเจาะคอ)
      - Toxin แพร่เข้าสู่ร่างกายทางกระแสเลือด
        
        Bacteremia
- - - - โรคฉี่หนู(Leptospirosis)
  - - - โรคซิฟิลิส(Syphilis)
        
        ระยะฟักตัว
        
        ประมาณ10-90วัน (เฉลี่ย~3สัปดาห์)
        
        การเกิดโรค แบ่งเป็น2ชนิด
        
        1.ซิฟิลิสที่เกิดขึ้นภายหลัง(Acquired syphilis)
        
        ติดต่อทางเพศสัมพันธ์
        
        เชื้อเข้าสู่ร่างกายทางผิวหนังที่มีแผล
        รอยถลอก หรือเยื่อเมือกของอวัยวะสืบพันธ์
        
        ซิฟิลิสแต่กำเนิด(Congenital syphilis)
        
        มารดาติดเชื้อซิฟิลิสขณะตั้งครรภ์
        
        เชื้ออยู่ในกระแสเลือด>>ผ่านรก>>ทารกในครรภ์
        
        ระยะที่1 (primary syphilis)
        
        เกิดขึ้นหลังจากหลังจากได้รับเชื้อ2-10 สัปดาห์
        
        ตุ่ม
        
        อวัยวะสืบพันธุ์ ลิ้น ริมฝีปาก ต่อมทอนซิล หัวนม
        หนังตา นิ้วมือ รอบทวารหนัก เยื่อเมือก
        
        ระยะ hard chancre (แผลริมแข็ง)
        
        ตรวจเลือดยังไม่ให้ผล+ จนกว่าจะเกิดรอยแผล
        แล้วอย่างน้อย1 สัปดาห์
        
        เชื้อติดต่อสู่ผู้อื่นได้
        
        ระยะ2(secondary syphilis)
        
        เกิดหลังเป็นแผลริมแข็ง1-2 เดือน
        
        ต่อมน้ำเหลืองบวม
        
        มีอาการแสดงออกทางผิวหนัง
        
        เม็ดตุ่ม หรือผื่นแดงตามร่างกายเป็นผื่นเรียบ
        ขนาดเล็ก หรือนูนเป็นตุ่มแข็ง
        
        อาจกลายเป็นตุ่มหนองที่แตก ออกเป็นแผลทั่วร่างกาย
        
        ปวดศรีษะ อ่อนเพลีย เป็นไข้ เบื่ออาหาร น้ำหนักลด
        
        ระยะออกดอก(แพร่เชื้อมากที่สุด)
        
        ระยะที่3(tertiary/late syphilis)
        
        ระยะไม่ติดต่อ
        
        เป็นระยะทำลายของโรค(5-20ปี)
        
        เกิดgumma ตามส่วนต่างๆของร่างกาย
        
        เชื้อทำลายสมอง
        
        ความจำเสื่อม
        
        ตาบอด หูหนวก เส้นเลือดแดงใหญ่โป่งพอง ลิ้นหัวใจเสื่อม
- - - - heat stable enterotoxin :มีอาการอาเจียน
      - heat labile enterotoxin :ท้องร่วง
    - - แหล่งของเชื้อที่อยู่ในสิ่งของที่ปนเปื้อนกับเดิน
        
        แพร่เข้าตา
      - เชื้อลุกลามอย่างรวดเร็ว
        
        ทำลายเนื้อเยื่อเรตินา
        
        สูญเสียการมองเห็นภายใน48 ชม.