Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยหญิงไทย อายุ 81 ปี วินิจฉัยเป็น Pulmonary embolism ̅c diabetic…

- - - - ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนได้อย่างเพียงพอ
        
        ผู้ป่วยไม่เกิดภาวะพร่องออกซิเจน
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดง ของภาวะพร่องออกซิเจนแต่ละระดับ
        
        Mild hypoxemia: หายใจไม่สะดวก ปวดศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนเพลีย กระสับกระส่าย มึนงง เป็นต้น
        
        Moderate hypoxemia : หายใจเร็ว หอบเหนื่อย ปีกจมูกบาน ชีพจรเต้นเบา หัว ใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง เป็นต้น
        
        Severe hypoxemia: หายใจเหนื่อยหอบ
        อกบุ๋ม เขียว หัวใจเต้นไม่สม่ำเสมอ เจ็บหน้าอก ระบบไหลเวียน เลือดล้มเหลว ความดันโลหิตต่ำ เพ้อ ชัก หมดสติ เป็นต้น
      - ไม่มีอาการและอาการแสดงของลิ่มเลือดอุดกั้นในปอด เช่น เหนื่อยง่าย หายใจลำบาก เจ็บหน้าอกเวลาหายใจ ไอแห้งๆ หน้ามืด เวียนศีรษะ ใจสั่น ใจเต้นเร็ว
      - 3.มีสัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        BT = 36.5 – 37.4°C
        
        PR= 60 – 100 bpm
        
        RR = 14 - 20 bpm
        
        BP = Systolic 120 - 90 mmHg Diastolic 90 - 60 mmHg
        
        ระดับ Oxygen saturation อยู่ในเกณฑ์ปกติ ≥ 95-100%
      - ผล CTPA ไม่พบ pulmonary embolism (PE)
      - ผลตรวจทางห้องปฏิบัติติการอยู่ในเกณฑ์ปกติD dimer = <2.7 นาโนเมตร / ลิตร
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการผิดปกติ เช่น หายใจหอบเหนื่อย ปลายมือปลายเท้าเขียว และเหนื่อยหอบ หากมีอาการให้รีบแจ้ง
        พยาบาล
        
        ผู้ป่วยนอนหลับพักผ่อน โดยนอนศีรษะสูง 30-45 องศา เพื่อช่วยให้หายใจสะดวก
        
        ผูู้ป่วยรับประทานยาตามแผนการรักษาของแพทย์
      - กิจกรรมของผู้ดูแล
        
        ญาติส่งกำลังใจให้ผู้ป่วย
        
        สอบถามอาการของผู้ป่วยจากพยาบาล
    - - ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจนแต่ละระดับ
        
        Mild hypoxemia: หายใจไม่สะดวก ปวดศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนเพลีย กระสับกระส่าย มึนงง
        
        Moderate hypoxemia : หายใจเร็ว หอบเหนื่อย ปีกจมูกบาน ชีพจรเต้นเบา หัว ใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง
        
        Severe hypoxemia: หายใจเหนื่อยหอบอกบุ๋ม เขียว หัวใจเต้นไม่สม่ำเสมอ เจ็บหน้าอก ระบบไหลเวียน เลือดล้มเหลว ความดันโลหิตต่ำ เพ้อ ชัก หมดสติ
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงของลิ่มเลือดอุดกั้นในปอด เช่น เหนื่อยง่าย หายใจลำบาก เจ็บหน้าอกเวลาหายใจ ไอแห้งๆหน้ามืด เวียนศีรษะ ใจสั่น ใจเต้นเร็ว
        
        ตรวจวัดสัญญาณชีพและค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดทุก 1ชั่วโมงจนกระทั่งค่าอยู่ในระดับปกติจึงตรวจวัดทุก 4 ชั่วโมง หรือตามความเหมาะสม เพื่อประเมินระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด 4. ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับ On O2 mask C ̅ bag 10 LMP keep O2 sat > 94% ตามแผนการรักษาของแพทย์ และตรวจดูว่าสายมีการ หัก พับ งอ หรือไม่ และทดสอบว่าถุงเก็บรั่วหรือไม่5. ดูแลผู้ป่วยได้รับ on O2 canula keep O2 sat > 94% ตามแผนการรักษาของแพทย์ และควรตรวจดูว่าสาย cannula เลื่อนตำแหน่งจากเดิมหรือไม่ ควรเปลี่ยนน้ำใน humidifier, connecting tube และ nasal cannula ทุก 12-24 ชั่วโมง
        
        ดูแลให้ได้รับ On high-flow nasal cannula (HFNC) flow 50 LMP, FiO2 0.4 ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ดูแลให้ได้รับยา Enoxaparin 0.6 ml SC bid ตามแผนการรักษาของแพทย์ และสังเกตอาการข้างเคียง เช่น ระคายเคืองบริเวณที่ฉีด ท้องเสีย เลือดออกผิดปกติ
        
        ดูแลให้ได้รับยา warfarin (3) 1 x hs (21 mg/week) ตามแผนการรักษาของแพทย์ และสังเกตอาการข้างเคียง เช่น เลือดออกผิดปกติ มีจ้ำเลือด รอยฟกช้ำ เลือดปนอุจจาระปัสสาวะ
        
        ดูแลจัดท่านอนศีรษะสูง 30-45 องศา เพื่อช่วยให้หายใจสะดวกและแลกเปลี่ยนก๊าซได้ดีขึ้น
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยหายใจเข้าออกอย่างมีประสิทธิภาพ โดยหายใจเข้าทางจมูกช้า ๆ จนหน้าท้องตึงและหายใจออกทางปาก ขระ กล้ามเนื้อหน้าท้องหดตัว โดยแนะนำและสอน วิธีนี้ซ้ำทุกชั่วโมง
        
        แนะนำและสอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ โดยก่อนจะไอให้หายใจเข้าช้าๆ ลึกๆ และไอออกแรงๆ 2-3 ครั้งติดกัน เพื่อการขับเสมหะออกมาได้ง่ายมากขึ้น
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้เงียบ สงบและดูแลให้ผู้ป่วยนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอเพื่อช่วยลดการใช้ออกซิเจน
    - - วันที่26/01/2565
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่น ลุกนั่งบ่อย และดื่มน้ำบ่อย พูดคุยกับเพื่อนรอบข้างมากขึ้น รับประทาน
        2.ประเมินตามเกณฑ์
        -มีอาการหายใจหอบเหนื่อยน้อยลงไม่พบปลายมือปลายเท้าเขียว
        
        มีสัญญาณชีพ
        BT = 35.4 °C
        PR= 97 bpm
        RR = 20 bpm
        BP = Systolic 150 mmHg
        Diastolic 75 mmHg
        
        ระดับ Oxygen saturation อยู่ในเกณฑ์ปกติ 97%
        -ไม่พบการตรวจพิเศษ
      - วันที่ 25/01/65
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้ากังวล หายใจเหนื่อย นอนตลอดเวลา
        
        ประเมินตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบ ไม่พบอาการปลายมือปลายเท้าเขียว ระดับความรู้สึกดี ไม่พบอาการซึม สับสน หรือหมดสติ
        
        สัญญาณชีพ
        BT = 35.4 °C
        PR= 98 bpm
        RR = 20 bpm
        BP = Systolic 163 mmHg
        Diastolic 78 mmHg-
        ระดับ Oxygen saturation 91%3.
        
        ผล CTPA พบ pulmonary embolism (PE)
    - - โรคลิ่มเลือดอุดกั้นในปอด(pulmonary embolism หรือ PE) เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ผู้ป่วยมีอาการหายใจหอบเหนื่อยอย่างเฉียบพลัน โรคลิ่มเลือดอุดกั้นในปอด เป็นภาวะแทรกซ้อนเกิดจากการที่มีลิ่มเลือดเกิดขึ้นในหลอดเลือดดำ และหลุดไปอุดที่หลอดเลือดที่ปอด(venous thromboembolism หรือ VTE) มักจะเกิดที่บริเวณหลอดเลือดดำที่ขา มีส่วนน้อยที่เกิดบริเวณหลอดเลือดดำที่แขน กลไกที่ทำให้เกิดลิ่มเลือดมี 3 ปัจจัย ได้แก่ 1.การไหลเวียนของเลือดลดลงเกิดจากร่างกายไม่ได้เคลื่อนไหว (immobilization) เป็นเวลานาน 2. มีความผิดปกติของเลือดที่ทำให้เกิดลิ่มเลือดได้ง่าย(hypercoagulable states) 3. มีผนังหลอดเลือดดำที่ผิดปกติเกิดจากมี local trauma หรือมีการอักเสบ ก้อนลิ่มเลือดดังกล่าวหากเกิดขึ้นแล้วมีโอกาสที่จะหลุดเข้าสู่หลอดเลือดดำinferior หรือ superior vena cava ก่อนผ่านเข้าหัวใจห้องขวาและหลุดมาอุดกั้นที่หลอดเลือดในปอดทำให้เลือดดำไม่สามารถไปแลกเปลี่ยนก๊าซออกซิเจนเกิดภาวะออกซิเจนพร่อง (hypoxia) ซึ่งภาวะพร่องออกซิเจนเป็นภาวะที่เนื้อเยื่อในร่างกายขาดออกซิเจน เป็นผลมาจากการที่ร่างกายมีปริมาณออกซิเจนในเลือดต่ำกว่าปกติ (hypoxemia) จึงทำให้เลือดไม่สามารถนำออกซิเจนไปเลี้ยงเนื้อเยื่อในในส่วนต่าง ๆ ของร่างกายได้ และหากก้อนลิ่มเลือดที่อุดกั้นหลอดเลือดในปอดมีขนาดใหญ่จะทำให้มีการเพิ่มขึ้นของแรงเสียดทานในหลอดเลือดปอด (pulmonary vascular resistance) ทำให้ความดันในหัวใจห้องขวาสูงขึ้น และมีการเคลื่อนของผนังกั้นหัวใจห้องล่างไปทางหัวใจห้องซ้ายล่าง ผลดังกล่าวร่วมกับปริมาณเลือดที่ผ่านเนื้อปอดมาสู่หัวใจห้องซ้ายก็ลดลง ทำให้ cardiac output ลดลง ผู้ป่วยจะมีความดันลดต่ำลง ช็อก และเสียชีวิตในที่สุด จากกรณีศึกษาผู้ป่วยรายนี้เป็นผู้ป่วยเป็นผู้สูงอายุ มีการบาดเจ็บและติดเชื้อที่เท้าด้านซ้าย จึงได้รับการผ่าตัดเท้าเบาหวาน และมีการเคลื่อนไหวร่างกายน้อย จึงทำให้เกิดลิ่มเลือดอุดกั้นปอด ผู้ป่วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบ มีระดับ Oxygen saturation ต่ำกว่าปกติ อัตราการหายใจเร็วกว่าปกติ ทำให้เกิดภาวะพร่องออกซิเจน
    - - S: ผู้ป่วยให้ประวัติว่า “มีอาการเหนื่อยอ่อนเพลีย”
        O: จากการตรวจร่างกาย พบทรวงอกขยายตัวได้น้อย ฟังเสียงปอดได้ยินเสียงเบา
        
        ผู้ป่วย On O2 mask C ̅ bag
        On O2 nasal canula
        On high-flow nasal cannula(HFNC)
        
        สัญญาณชีพ
        RR = 22 bpm
        BP =163/78 mmHg
        SpO2 = 91 %
        (ข้อมูล ณ วันที่25/01/65)
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติติการ
        
        D dimer = 7.319
        (ข้อมูล ณ วันที่24/01/65)
        
        ผล CTPA พบ pulmonary embolism (PE)
  - - - S: ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
        O: ผู้ป่วยมีแผลผ่าตัดที่เท้าข้างซ้าย
        
        มีแผลสีดำ มีเนื้อตายประมาณ 2-3 ซม เนื้อแผลมีสีแดง ไม่มีหนองซึม แผลชุ่มชื้น
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        WBC = 12,810
        
        Neutrophil 91.8
        
        lymphocyte 3.5
        (ข้อมูล ณ วันที่ 24/01/2565)
    - - แผลเบาหวานที่เท้า เป็นกลุ่มอาการของเท้าที่เกิดจากปลายประสาทเสื่อม ร่วมกับหลอดเลือดส่วนปลายตีบตันและ/หรือมีการติดเชื้อ ก่อให้เกิดแผลและนำไปสู่การถูกตัดขาได้ ปัจจัยเสี่ยงที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดแผลที่เท้า ได้แก่ การเสื่อมของเส้นประสาทส่วนปลาย เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดแผลที่เท้าจะเกิดทั้งเส้นประสาทรับความรู้สึก เส้นประสาทควบคุมกล้ามเนื้อและเส้นประสาทอัตโนมัติส่งผลทำให้เท้าผิดรูปการณ์กระจายของน้ำหนักที่ฝ่าเท้าผิดปกติทำให้เกิดมีหนังหนาขึ้น ร่วมกับมีหลอดเลือดส่วนปลายตีบตันทำให้เลือดไปเลี้ยงที่เท้าลดลง จะส่งผลทำให้มีโอกาสถูกตัดเท้าเพิ่มสูงขึ้น แผลเบาหวานที่เท้าเป็นภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญในผู้ป่วยเบาหวาน โดยสาเหตุเกิดจากเส้นประสาทส่วนปลายเสื่อม และความเสื่อมของหลอดเลือดแดงที่มาเลี้ยงเท้า ร่วมกับแรงกดที่ฝ่าเท้า ทำให้เกิดแผลที่เท้าและอาจทำให้ผู้ป่วยต้องถูกต้องตัดเท้า หรือขา ก่อให้เกิดภาวะทุพพลภาพ ส่งผลกระทบต่อตนเอง ทั้งด้านร่างกาย และจิตใจ
    - - ประเมินแผลที่เท้าของผู้ป่วย
        
        ลักษณะเนื้อแผล ได้แก่ สีดำแสดงว่าเนื้อเยื่อขาดเลือดมาเลี้ยง สีเหลืองแสดงว่ามีการติดเชื้อแบคทีเรีย และสีแดงแสดงว่ามีเลือดมาเลี้ยงเพียงพอ
        
        ขนาดของแผล เป็นการวัดขนาดของแผล วัดความกว้าง ความยาว ความลึก เพื่อประเมินและ ติดตามการหายของแผลที่เท้า
        
        สารคัดหลั่งออกจากแผล ประเมินลักษณะชนิดจำนวนสีและกลิ่นของสารคัดหลั่ง โดยแผลที่เกิดการติดเชื้อจะพบมีเนื้อตายและสารคัดหลั่งจะมีปริมาณมากและมีกลิ่นเหม็น
        
        การติดเชื้อ สังเกตอาการปวดแผลที่เท้าและขอบแผลที่เท้ามีลักษณะแดงและมีสารคัดหลั่งปริมาณมาก ลักษณะขุ่นเป็นหนองและมีกลิ่นเหม็นมาก
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงของแผลติดเชื้อ เช่น บาดแผลมักมีลักษณะเป็นแผลเปื่อย มีน้ำเหลืองหรือหนอง มีอาการบวม แดง ร้อน
        
        แนะนำวิธีการตรวจประเมินเท้าผู้ป่วยเบาหวาน ดังนี้
        
        ตรวจเท้าทั่วทั้งเท้า ตรวจดู หลังเท้าฝ่าเท้า ส้นเท้า และซอกนิ้ว เท้าว่า มีแผล เกิดขึ้นหรือไม่มีส้นเท้าแตก ผิวแห้ง แตก มีสะเก็ดเป็นแผ่น
        
        ตรวจผิวหนังทั่วทั้งเท้า สีผิว อุณหภูมิขน ผิวหนังแข็งหรือตาปลา และอักเสบติดเชื้อ รวมทั้งเชื้อรา
        
        ตรวจเล็บ เล็บขบ ดูลักษณะของเล็บที่อาจทำให้เกิดเล็บขบได้ง่าย และดูร่องรอยของวิธีการตัดเล็บถูกต้องหรือไม่
        
        ตรวจลักษณะการผิดรูปของเท้า นิ้วรูปค้อน นิ้วเท้าจิก นิ้วหัวแม่เท้าเอียงผิดรูป และเท้าผิดรูป
        
        ตรวจประเมินระบบประสาทส่วนปลายที่เท้า motor โดยให้ ผู้ป่วยกางนิ้ว - หุบนิ้วให้ ดูว่าทำได้ หรือไม่ ANS Function ดูผิวว่าแห้ง แข็ง แตกหรือไม่ sensation ตรวจประสาทรับรู้มี การเสื่อมหรือไม่ทำให้สูญเสีย ความรู้สึกเจ็บปวด หรือความรู้สึก ร้อนเย็น
        
        ตรวจการไหลเวียนเลือดที่ขา ประเมินอาการของขาขาดเลือด ผู้ป่วยจะมีอาการ ปวดน่อง ตะคริว ชาเท้า อ่อนแรง ประเมินระบบไหลเวียนโลหิตที่เท้า
        
        ประเมินความเหมาะสมของร้องเท้าที่ผู้ป่วยสวมคือ ใส่แล้วต้องรู้สึกสบาย และเท้าต้องไม่มีแผล
        
        ดูแลให้ได้รับ Cef-3 2 gm IV OD ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อรักษาการติดเชื้อแบคทีเรีย และสังเกตอาการข้างเคียง เช่น ปวดศีรษะ มึนงง คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย กดการสร้างไขกระดูก ทำให้เม็ดเลือดขาว
        
        ดูแลเกี่ยวกับอาหาร ให้ได้รับสารอาหารมีผลต่อกระบวนการหายของแผลที่เท้าสารอาหาร
        
        ดูแลด้านจิตใจในระยะหลังผ่าตัด ผู้ป่วยต้องการระยะเวลาในการยอมรับสภาพของตนเองที่สูญเสียอวัยวะ สมรรถภาพของร่างกายลดลง ต้องปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ของตน สังเกตอาการต่างๆ
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตลักษณะเนื้อขนาดเนื้อแผล สารคัดหลั่งที่ออกจากเนื้อแผล และการติดเชื้อของแผลที่เท้า
        
        รับประทานอาหารที่มีโปรตีน คาร์โบไฮเดตร เกลือแร่และวิตามิน
      - กิจกรรมของผู้ดูแล
        
        ดูแลจัดหาอาหารที่มีโปรตีน คาร์โบไฮเดตร เกลือแร่และวิตามินให้แก่ผู้ป่วย
        
        ญาติคอยส่งกำลังใจให้แก่ผู้ป่วย
    - - ผู้ป่วยไม่มีแผลติดเชื้อ
        
        แผลของผู้ป่วยมีสีแดง ไม่มีเนื้อตาย ไม่มีหนองซึม
    - - ผู้ป่วยไม่มีการอาการและอาการแสดงของแผลติดเชื้อ เช่น บาดแผลมักมีลักษณะเป็นแผลเปื่อย มีน้ำเหลืองหรือหนอง มีอาการบวม แดง ร้อน และมักก่อให้เกิดอาการปวดหรือเจ็บแผลอาจมีไข้หรือต่อม
      - ผลตรวจทางห้องปฏิบัติติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        WBC = 4500-10000
        
        Neutrophil 42-85
        
        lymphocyte 11-49
    - - วันที่25/01/65
        1.จากการสังเกตเท้า ไม่มีสิ่งคัดหลั่งซึมออกมาบนก๊อซ ลักษณะแผล มีเนื้อตายประมาณ 2-3 ซม เนื้อแผลมีสีแดง ไม่มีหนองซึม แผลชุ่มชื้น
        
        ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        แผลมีเนื้อตายสีดำ ไม่มีหนอง ไม่มีการอาการปวด บวม แดง ร้อน
        
        ไม่มีผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
      - วันที่26/01/65
        1.จากการสังเกตแผลที่เท้ามีเนื้อตายสีดำ แผลตึงแห้งดี ไม่มีสิ่งคัดหลั่งซึมออกมานอกแผล
        
        ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        แผลมีเนื้อตายสีดำ แผลแห้งดี ไม่มีหนอง ไม่มีการอาการปวด บวม แดง ร้อน
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        WBC 11,350
        
        Neutrophil 87.6
        
        lymphocyte 6.6
  - - - S:ผู้ป่วยให้ประวัติว่า “ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน และไม่เคยออกกำลังกาย”
        O: O:ค่า DTX = 257 mg/dL
        (ข้อมูล ณ วันที่ 25/01/65)
    - - ภาวะระดับน้ำตาลในเลือดสูงเป็นภาวะที่ร่างกายมีระดับน้ำตาลในเลือดสูงกว่าปกติจากการที่ร่างกายไม่สามารถนำน้ำตาลในเลือดที่ได้จากการับประทานอาหารเข้าไปใช้ได้ตามปกติ เนื่องจากมีความผิดปกติของระบบเผาพลาญคาร์โบไฮเดรตที่เกิดจากร่างกายมีอินซูลินไม่เพียงพอกับความต้องการของร่างกายหรือเกิดจากการเสื่อมสภาพของตับอ่อน ความอ้วน โรคต่อมไร้ท่อหรือการ ได้รับยาต้านอินซูลิน พวกคอร์ติโคสเตอรอยด์ โรคเบาหวานเกิดจากความบกพร่องของฮอร์โมนอินซูลินซึ่งเป็นฮอร์โมนที่ผลิตโดยตับอ่อนทำหน้าที่ช่วยนำน้ำตาลหรือกลูโคสในเลือดเข้าสู่เซลล์ทั่วร่างกาย เพื่อเผาผลาญให้เป็นพลังงานสำหรับการทำหน้าที่ของอวัยวะต่างๆ
    - - ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง เช่น มองเห็นไม่ชัด, กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ, เหนื่อยง่ายและปัสสาวะบ่อยในตอนกลางคืน
        
        วัด DTX ทุก 2 ชั่วโมง และ DTX ก่อนอาหารและก่อนนอน ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ดูแลให้ RI 4 unit sc stat ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อลดระดับน้ำตาลในเลือด ป้องกันการเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยจากภาวะน้ำตาลสูง
        
        แนะนำเกี่ยวกับอาหาร ควรเลือกอาหารที่มีสัดส่วนของคาร์โบไฮเดรต โปรตีน และไขมันในสัดส่วนที่พอเหมาะ รับประทานอาหารเป็นเวลา และงดดื่มน้ำหวาน
        
        แนะนำให้ผู้ป่วยออกกำลังกาย เพื่อให้สุขภาพดีสามารถทำให้ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ เช่น เดิน ทำงานบ้าน ขยับแขนขาบนเตียง
        
        ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ โดยเฉพาะระดับน้ำตาลในเลือดเพื่อประเมินภาวะน้ำตาลในเลือดอย่างสม่ำเสมอและติดตามอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง เช่น มองเห็นไม่ชัด, กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารครบ 5 หมู่ งดน้ำหวาน
        
        กิจกรรมของญาติ
        
        จัดหาอาหารที่มีสัดส่วนของคาร์โบไฮเดรต โปรตีน และไขมันในสัดส่วนที่พอเหมาะ
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการของน้ำตาลสูง เช่น มองเห็นไม่ชัด, กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ, เหนื่อยง่ายและปัสสาวะบ่อยในตอนกลางคืน
        
        ผู้ป่วยมีระดับน้ำตาลในเลือดลดลงอยู่ในเกณฑ์ปกติ
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะระดับน้ำตาลในเลือดสูง เช่น กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ, เหนื่อยง่าย, หิวบ่อย และน้ำหนักตัวลดลง
        
        มีสัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        BT = 36.5 – 37.4°c
        
        PR= 60 – 100 bpm
        -RR = 14 - 20 bpm
        
        BP = Systolic 120 - 90 mmHg Diastolic 90 - 60 mmHg
        
        ค่า DTX อยู่ในเกณฑ์ปกติ 80-200 mg/dL
    - - วันที่ 25/01/65
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยยังมีอาการเหนื่อยง่าย มองไม่ชัด กระหายน้ำและจิบน้ำบ่อย
        
        มีสัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 98 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 163 mmHg Diastolic 78 mmHg
        3.ผลการตรวจ DTX= 257
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารเหมาะสมกับโรคซึ่งนักโภชนาการโรงพยาบาลเตรียมให้ รับประทานอาหารตรงเวลา รับประทานได้เอง
        5.ผู้ป่วยไม่ได้ออกกำลังกายหรือบริหารกล้ามเนื้อร่างกายบนเตียง
      - วันที่ 26/01/65
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้าที่สดชื่นขึ้น เหนื่อยลดลง แต่ยังดื่มน้ำบ่อย
        
        สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 97 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 150mmHg Diastolic 75mmHg
        3.ผลการตรวจ DTX=174
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารเหมาะสมกับโรคซึ่งนักโภชนาการโรงพยาบาลเตรียมให้ รับประทานอาหารตรงเวลา รับประทานได้เอง
        5.มีการสอนผู้ป่วยออกกำลังกายบนเตียงขยับแขนและขา ผู้ป่วยสามารถปฏิบัติตามได้อย่างถูกต้อง
  - - - S: ผู้ป่วยมีอาการอ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยหอบ
        O: จากการตรวจร่างกายผู้ป่วยต้านแรงผู้ตรวจได้น้อย
        
        สัญญาณชีพ
        
        RR = 22 bpm
        
        PR = 98 bpm
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติ
        
        K = 2.5 mEq/L
        (ข้อมูล ณ วันที่25/01/65)
    - - การเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของโพแทสเซียมผ่านผนังเซลล์ทำให้เกิดความผิดปกติต่อความไวการถูกกระตุ้นของเซลล์กล้ามเนื้อและเซลล์ประสาท รวมทั้งกล้ามเนื้อหัวใจการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของความเข้มข้นของโพแทสเซียมในเลือดอาจทำให้เกิดผลกระทบที่เป็นอันตรายถึงชีวิตได้การประเมินระดับโพแทสเซียมในเลือด ขึ้นกับภาวะความเป็นกรดด่างในเลือดด้วย เมื่อระดับ pH ของเลือดลดลงระดับโพแทสเซียมในเลือดจะเพิ่มขึ้นเพราะโพแทสเซียมเคลื่อนที่ออกจากเซลล์เข้าสู่กระแสเลือด เมื่อระดับ pH ในเลือดสูงขึ้น ระดับโพแทสเซียมในเลือดจะลดลง เพราะโพแทสเซียมเคลื่อนกลับเข้าสู่เซลล์ เนื่องจากระดับ pHในเลือดมีผลต่อระดับโพแทสเซียม
        ภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำ คือการมีระดับโพแทสเซียมในเลือดน้อยกว่า3.5 mEq/L ซึ่งสาเหตุที่พบได้บ่อยคือมีการสูญเสียโพแทสเซียมทางลําไส้ (ท้องเสีย, การได้ยาระบาย), ทางไต (ภาวะน้ำตาลสูง, การได้ยาขับปัสสาวะ) การเคลื่อนของโพแทสเซียมเข้าสู่เซลล์ และภาวะขาดสารอาหารภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำชนิดรุนแรง มีผลกระทบต่อเส้นประสาทและกล้ามเนื้อ รวมทั้งกล้ามเนื้อหัวใจ
    - - ประเมินอาการและอาการแสดงของโพแทสเซียมในเลือดต่ำ เช่น อ่อนเพลีย, กล้ามเนื้ออ่อนแรง, ภาวะหายใจลําบาก, ท้องผูก
        
        ประเมินอัตราการเต้นของหัวใจและจังหวะเพราะhypokalemia จะทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจเต้นเร็ว ประเมินอัตราการหารใจ ความลึกและลักษณะการหายใจ
        
        ประเมินระดับความรู้สึกตัว ง่วงซึม ไม่รู้สึกตัว อาการทางระบบประสาท เช่น เฉยเมย หงุดหงิด และระบบกล้ามเนื้อ เช่น อ่อนแรง เกร็ง ชักกระตุก
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับ E.kcl 30 ml po q 5 hr x IIIตามแผนการรักษาของแพทย์ และสังเกตอาการดูแลให้ข้างเคียง เช่น อาการคลื่นไส้อาเจียน แน่นท้อง ปวดท้องหรือรู้สึกไม่สบายท้อง ท้องเสีย
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารทางปากได้ แนะนำให้ผู้ป่วยที่มีระดับโพแทสเซียมต่ำให้รับประทานอาหารที่มีโพแทสเซียมสูง ได้แก่ ส้ม กล้วย น้ำมะเขือเทศ
        
        ติดตามผลการตรวจเลือด หาค่าโพแทสเซียมเมื่อประเมินค่าโพแทสเซียมในเลือด
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของโพแทสเซียมในเลือดต่ำ เช่น อ่อนเพลีย, กล้ามเนื้ออ่อนแรง, ภาวะหายใจลําบาก, ท้องผูก
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารที่มีโพแทสเซียมสูง
        
        ผู้ป่วยรับประทานยาตามแผนการรักษาของแพทย์
      - กิจกรรมของญาติ
        
        ดูแลจัดอาหารที่มี โพแทสเซียมสูงให้แก่ผู้ป่วย
        
        ติดตามอาการของผู้ป่วยจากพยาบาล
    - - ผู้ป่วยไม่เกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ และไม่เกิดอันตรายจากภาวะโพแทสเซียมต่ำ
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของโพแทสเซียมในเลือดต่ำ เช่น อ่อนเพลีย, กล้ามเนื้ออ่อนแรง, ภาวะหายใจลําบาก, ท้องผูก
        
        มีสัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        BT = 36.5 – 37.4°C
        
        PR= 60 – 100 bpm
        
        RR = 14 - 20 bpm
        
        BP = Systolic 120 - 90 mmHg
        Diastolic 90 - 60 mmHg
        
        ระดับโพแทสเซียมอยู่ในเกณฑ์ ปกติ
        K = 3.5-5.3 mEq/L
    - - วันที่ 25/01/65
        
        จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้าอ่อนเพลีย หายใจหอบเหนื่อย รับประทานอาหารไม่ได้ นอนทั้งวัน ไม่ค่อยพูดคุย
        
        ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยมีอาการอ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยหอบ
        
        สัญญาณชีพ
        
        BT = 35.4 °C
        
        PR= 98 bpm
        
        RR = 20 bpm
        
        BP = Systolic 163 mmHg
        Diastolic 78 mmHg
        
        ไม่มีการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
      - วันที่ 26/01/65
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่น ไม่มีการหายใจหอบเหนื่อย
        2.ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่น พูดคุยได้มากขึ้น มีอาการเหนื่อยหอบน้อยลง ไม่พบการเต้นของหัวใจที่ผิดปกติ ไม่พบการเต้นของหัวใจที่ผิดจังหวะ
        
        ระดับโพแทสเซียม K = 3.9 mEq/L
  - - - S: ผู้ป่วยมีอาการเหนื่อยอ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยหอบ
        O: ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        Na = 135 mmol/L
        
        K = 2.9 mmol/L
        
        Cl = 96 mmol/L
        
        eGFR = 59
        
        I/O = 1500/1600
        (ข้อมูลวันที่ 24/01/65)
    - - ภาวะไตวายเรื้อรังเป็น ภาวะที่ไตค่อยๆสูญเสียความสามารถในการทำงาน ลงซึ่งสาเหตุหลัก ๆ ได้แก่ โรคเบาหวานโรคความดัน โลหิตสูงโรคอ้วนรวมถึง สภาวะอื่น ๆ เช่นไตอักเสบ โรคถุงน้ำในไตซึ่งภาวะนี้ อาจกินเวลานานนับปีโดย ไม่มีอาการผู้ป่วยส่วนใหญ่ จึงมักตรวจพบโรคเมื่อประสิทธิภาพการทำงานของไตลดลง และน้ำไปสู่ ภาวะไตวายที่ไม่สามารถรักษาให้กลับมาท้างานเป็น ปกติ เมื่อเกิดภาวะไตวายของเสียและน้ำจะคั่งค้างอยู่ในร่างกายของผู้ป่วยส่งผลให้เกิดอาการต่างๆ เช่น คลื่นไส้อาเจียน อ่อนแรง เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ ผิวแห้งคันกล้ามเนื้อเป็นตะคริว ตอนกลางคืนปัสสาวะลดลง ตัวบวมตาบวมน้ำท่วมปอดหายใจไม่ถนัดนอนราบไม่ได้ความดันโลหิตสูงมีภาวะซีดเลือดจาง และอาจถึงขั้นหมดสติและเสียชีวิตได้
    - - ประเมินภาวะบวม หรือของเสียคั่งตามร่างกาย เช่น หายใจมีกลิ่นยูเรีย เหนื่อยหอบ หายใจเร็ว ระดับความรู้สึกตัวลดลง อ่อนเพลีย ซึม สับสน มึนงง โดยการประเมินจาก Glasgow Coma score
        
        ประเมินสัญญาณชีพ ทุก 4 ชั่วโมง เพื่อประเมินระดับความรู้สึกตัว และดูการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย
        
        ดูแลให้ได้รับ NSS 1000 ml IV rate 80 ml hr. ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        บันทึกสารน้ำเข้า-ออกของร่างกาย โดยเฉพาะ Urine output ทุก 4 ชั่วโมง เพื่อประเมินภาวะสมดุลของน้ำ ในร่างกายผู้ป่วย
        
        ประเมินปัสสาวะที่ออกเป็นซีซีต่อ ชั่วโมง หากปัสสาวะออกน้อยกว่า 0.5 ml/kg/hr. ติดต่อกัน 2 ชั่วโมง ให้ รายงานแพทย์ทันที
        
        จำกัดสารน้ำ และแนะน้ำการ รับประทานอาหาร โดยรับประทาน อาหารรสจืด งดอาหารรสเค็ม
        
        ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมรอบเตียงของ ผู้ป่วยให้สะอาด เป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่มีสิ่งที่รบกวน เพื่อให้ผู้ป่วยได้ พักผ่อนอย่างเพียงพอ
        
        ติดตามผลการตรวจทาง ห้องปฏิบัติการ electrolyte ค่า eGFR เพื่อประเมินประสิทธิภาพการ
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตภาวะบวม หรือของเสียคั่งตามร่างกาย เช่น หายใจมีกลิ่นยูเรีย เหนื่อยหอบ หายใจเร็ว ระดับความรู้สึกตัวลดลง
        
        ผู้ป่วยเปลี่ยนท่าอย่างช้า
        
        ผู้ป่วยออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ
      - กิจกรรมของญาติ
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ
        
        ติดตามอาการของผู้ป่วยจากพยาบาล
    - - ไม่มีภาวะของเสียคั่งและไม่เกิดอันตรายจากของเสียคั่งในร่างกาย
    - - ผู้ป่วยไม่มีภาวะของเสียคั่ง เช่น ระดับความรู้สึกตัวลดลง อ่อนเพลีย ซึม สับสน มึนงง หายใจมีกลิ่น
        ยูเรีย เหนื่อย หอบ หายใจเร็ว เป็นต้น
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        T = 36.5 – 37.4
        PR= 60 – 100 bpm
        RR = 14 - 20 bpm
        BP = Systolic 120-90 mmHg Diastolic 90-60mmHg
        
        Glasgow Coma score : E5M6V5 > 15
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        -Na = 136-150 mmol/L
        -K = 3.5-5.5 mmol/L
        -Cl = 99-111 mmol/L
        -eGFR = 90-120
    - - วันที่ 25/01/65
        
        ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี มีอาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย
        
        ประเมินตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยไม่มีภาวะของเสียคั่ง เช่น ระดับความรู้สึกตัวลดลง อ่อนเพลีย ซึม สับสน มึนงง หายใจมีกลิ่นยูเรีย เหนื่อย หอบ หายใจเร็ว เป็นต้น
        
        สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 98 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 163 mmHg Diastolic 78 mmHg
        
        Glasgow Coma score: E5M6V5 = 15
        
        ไม่มีผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        I/O = 2000 - 1200
      - วันที่ 26/01/65
        
        ผู้ป่วยรูสึกตัวดี มีอาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย
        
        ประเมินตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยไม่มีภาวะของเสียคั่ง เช่น ระดับความรู้สึกตัวลดลง อ่อนเพลีย ซึม สับสน มึนงง หายใจมีกลิ่นยูเรีย เหนื่อย หอบ หายใจเร็ว
        
        สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 97 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 150mmHg Diastolic75 mmHg
        
        Glasgow Coma score: E5M6V5 = 15
        
        ผลตรวจทาห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        Na = 136 mmol/L
        K = 3.9 mmol/L
        Cl = 99 mmol/L
        eGFR = 51
  - - - S: ผู้ป่วยให้ประวัติว่า “มีอาการเหนื่อย อ่อนเพลีย กินอาหารได้น้อยประมาณ 5-6 คำ กินแต่ข้าว”
        O: ผลตรวจทางห้องปฏิบัติ
        
        Hct = 35 % ต่ำ
        (ข้อมูล ณ วันที่ 23/01/65)
    - - ภาวะซีด เป็นภาวะที่ร่างกายมีปริมาณเม็ดเลือดแดงในเลือดน้อยกว่าปกติ ทำให้นำออกซิเจนไปยังเซลล์และเนื้อเยื่อในอวัยวะต่าง ๆ ได้น้อยลง ส่งผลให้ผู้ป่วยมีอาการ เช่น ลักษณะสีซีดบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่าง อาการอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย ทนต่ออากาศหนาวเย็นได้น้อย การรับรสเปลี่ยนแปลง เบื่ออาหาร เป็นต้น โดยปัจจัยที่ทำให้เกิดภาวะโลหิตจาง คือ การรับประทานอาหารที่น้อยจนเกินไป จึงทำให้การสร้างเม็ดเลือดแดงลดลง ร่วมกับไตมีพยาธิสภาพที่สูญเสียหน้าที่ในการสร้างฮอร์โมนอีริโธรพอยอิตินที่ทำหน้าที่กระตุ้นให้ไขกระดูกสร้างเม็ดเลือดแดงในผู้ป่วยโรคไต ทำให้ไม่มีตัวกระตุ้นการสร้างเม็ดเลือดแดง ผู้ป่วยจึงมีภาวะซีดได้
    - - ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะซีด ได้แก่ ลักษณะสีซีดบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่าง อาการอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย ทนต่ออากาศหนาวเย็นได้น้อย การรับรสเปลี่ยนแปลง เบื่ออาหาร
        
        ประเมิน Capillary refill เพื่อดูการกลับคืนของสีเล็บ ต้องไม่เกิน 2 วินาที เพื่อดูการไหลเวียนของเลือด
        
        วัดสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง เพื่อประเมินความผิดปกติของสัญญาณชีพ และรายงานแพทย์เมื่อพบความผิดปกติเนื่องจากภาวะซีดอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสัญญาณชีพได้
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหารตามแผนการรักษา คือ Low salt diabetic diet เป็นอาหารลดเค็มและอาหารสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน
        
        ส่งเสริมพฤติกรรมการรับประทานให้ครบ 5 หมู่ โดยเฉพาะ- ธาตุเหล็ก เช่น ผักกูด ผักโขม ขมิ้นขาว เป็นต้น - โปรตีน เช่น เนื้อสัตว์ ไข่ขาว เป็นต้น- วิตามิน บี 12 และโฟเลต เช่น แป้ง ข้าว เนื้อสัตว์ ไข่ ผัก ผลไม้ เป็นต้น- วิตามินซี เช่น ผักสด และผลไม้ เป็นต้นซึ่งจะช่วยป้องกันภาวะซีด จากการขาดสารอาหารได้
        
        จัดท่านอน Fowler's position และดูแลให้ผู้ป่วย absolute bed rest โดยให้ผู้ป่วยหลับอย่างเพียงพออย่างน้อย 8 ชั่วโมง เพื่อลดอาการอ่อนเพลีย
        
        ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลาย เงียบสงบ และเพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุจากอาการอ่อนเพลีย
        
        ติดตามผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ โดยเฉพาะค่า Hct,Hb, MCV, RDW และรายงานแพทย์ทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลง
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        ผู้ป่วยสังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะซีด ได้แก่ ลักษณะสีซีดบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่าง อ่อนเพลีย เป็นต้นหากพบความผิดปกติแจ้งพยาบาลทันที
        
        รับประทานอาหารตามแผนการรักษาและอาหารที่ครบ 5 หมู่
        
        หลับอย่างเพียงพออย่างน้อย 8 ชั่วโมง เพื่อลดอาการอ่อนเพลีย
      - กิจกรรมของญาติ
        
        คอยสังเกตอาการผิดปกติที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย ได้แก่ ลักษณะสีซีดบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่าง อ่อนเพลีย เป็นต้น และแจ้งให้พยาบาลหรือแพทย์ทราบ
        
        คอยดูแลให้ผู้ป่วยได้รับประทานที่ครบ 5 หมู่และอาหารตามแผนการรักษา
        
        ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมและจัดท่านอน Fowler's position ให้ผู้ป่วยได้นอนหลับลดอาการอ่อนเพลีย
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการของภาวะซีด
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะซีด ได้แก่ ลักษณะสีซีดบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่าง อาการอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย ทนต่ออากาศหนาวเย็นได้น้อย การรับรส
        
        Capillary refill < 2 วินาที
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        BT = 36.5-37.4 °C
        
        PR = 60-100 bpm
        
        RR = 14-20/min
        
        BP = Systolic 120-90 mmHg Diastolic 90-60 mmHg
    - - วันที่ 25/01/65
        
        ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี อาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย รับประทานอาหารได้มากขึ้นเล็กน้อย
        
        ประเมินตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่่วยไม่มีภาวะซีด ได้แก่ ลักษณะบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่างมีสีสีชมพู การรับรสดีขึ้น ไม่เบื่ออาหาร
        
        Capillary refill ได้ <2
        
        สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 98 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 163 mmHg Diastolic 78 mmHg
        
        ไม่มีผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
      - วันที่ 26/01/65
        
        ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี มีอาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย รับประทานอาหารได้มากขึ้น
        
        ประเมินตามเกณฑ์-ผู้ป่่วยไม่มีภาวะซีด ได้แก่ ลักษณะบริเวณเยื่อบุด้านในของเปลือกตาล่างมีสีสีชมพู การรับรสดีขึ้น ไม่เบื่ออาหาร
        -ตรวจCapillary refill ได้ <2
        -สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 97 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 150 mmHg Diastolic 75 mmHg
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        -RBC13.8x106/uL
        -Hb 12.2 g/dL
        -Hct 36.9 %
  - - - S: ผู้ป่วยมีอาการอ่อนเพลีย
        O: ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        Na = 135 mmol/L
        
        P = 4 mmol/L
        
        Mg = 2.06 mmol/L
        
        K = 2.9 mmol/L
        
        Cl = 96 mmol/L
        
        eGFR = 59
        
        I/O = 1500/1600(ข้อมูลวันที่ 24/01/65)
    - - ภาวะไตเสื่อมสภาพ หมายถึง ไตไม่
        สามารถทำหน้าที่ในการขับของเสียที่เกิดจากการเผาผลาญอาหารออกจากกระแสเลือดได้ทำให้มีการเสียสมดุลของสารน้ำ อิเล็กโตรไลต์และความเป็นกรดด่างในร่างกายภาวะไม่สมดุลของเกลือแร่ในร่างกาย เป็นภาวะที่อิเล็กโทรไลต์ในร่างกายไม่สมดุล ซึ่งอาจเกิดจากปริมาณของอิเล็กโทรไลต์ที่มากหรือน้อยจนเกินไป (Acidosis) สาเหตุของภาวะไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ คือ ภาวะไม่สมดุลของเกลือแร่ในร่างกายเกิดจากโรค หรือการใช้ชีวิตที่ส่งผลต่อระดับของเหลวในร่างกายเช่น ท้องร่วง อาเจียน โรคมะเร็ง โรคไต โรคเบาหวาน โรคพิษสุรา การใช้ยาขับปัสสาวะ ยาปฏิชีวนะและในผู้ป่วยรายนี้มีประวัติโรคประจำตัวเป็นเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไตเสื่อม อีกทั้งผู้ป่วยได้รับยาปฏิชีวนะวะและได้รับอาหารทางสายยางเป็นเวลานาน ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารไม่เพียงพอทำให้เกิดภาวะขาดสมดุลของน้ำและอิเล็กทรอไลต์ตามมา
    - - ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ได้แก่
        -โซเดียมในเลือดต่ำจะมีอาการ คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง
        -โพแทสเซียมในเลือดต่ำจะมีอาการ ท้องผูก อ่อนล้า ปวดเกร็ง
        -คลอไรด์ในเลือดสูงจะมีอาการอ่อนเพลีย กระหายน้ำ
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำเกิน เช่น น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว อาการบวมที่แขน ขา เท้า ข้อเท้า ข้อมือ และใบหน้า ตะคริว ปวดศีรษะ ท้องอืด หายใจถี่ ความดันโลหิตสูง
        
        ประเมินภาวะขาดน้ำ ได้แก่
        อาการปากแห้ง กระหายน้ำ ความยืดหยุ่นของผิวหนัง ความรู้สึกตัว
        
        ดูแลให้ผู้ป่วย 0.9% NSS 1000 ml IV 80 ml/hr ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับ E.KCL 30 ml po q 3 hr x III ตามแผนการรักษาของแพทย์และสังเกตอาการข้างเคียง เช่น คลื่นไส้ หัวใจเต้นช้าหรือเต้นผิดจังหวะ อ่อนเพลีย
        
        บันทึกปริมาณน้ำเข้าออกจากร่างกาย โดยเฉพาะประเมินและติดตามปริมาณปัสสาวะที่ออกมา
        
        ติดตามผลการตรวจทาง ห้องปฏิบัติการ electrolyte ค่า eGFR เพื่อประเมินประสิทธิภาพการทำงานของ ไตขับของเสีย และน้ำออกจากร่างกาย
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะไม่สมดุลอิเล็กโทรไลต์ ได้แก่ โซเดียมในเลือดต่ำจะมีอาการ คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง โพแทสเซียมในเลือดต่ำจะมีอาการ ท้องผูก อ่อนล้า ปวดเกร็ง
        โพแทสเซียมในเลือดต่ำจะมีอาการ ท้องผูก อ่อนล้า ปวดเกร็ง หัวใจเต้นช้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง คลื่นไส้ อาเจียน คลอไรด์ในเลือดสูงจะมีอาการอ่อนเพลีย กระหายน้ำ
        
        สังเกตภาวะน้ำเกิน เช่น น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว อาการบวมที่แขน ขา เท้า ข้อเท้า ข้อมือ และใบหน้า ตะคริว ปวดศีรษะ ท้องอืด หายใจถี่ ความดันโลหิตสูง
        
        สังเกตภาวะขาดน้ำ ได้แก่ อาการปากแห้ง กระหายน้ำ ความยืดหยุ่นของผิวหนัง ความรู้สึกตัว
      - กิจกรรมของญาติ
        
        ติดตามอาการของผู้ป่วยจากพยาบาล
    - - ผู้ป่วยมีภาวะสมดุลสารน้ำและเกลือแร่
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ได้แก่
        
        โซเดียมในเลือดต่ำจะมีอาการ คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง
        
        โพแทสเซียมในเลือดต่ำจะมีอาการ ท้องผูก อ่อนล้า ปวดเกร็ง
        
        คลอไรด์ในเลือดสูงจะมีอาการอ่อนเพลีย กระหายน้ำ
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำเกิน เช่น น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว อาการบวมที่แขน ขา เท้า ข้อเท้า ข้อมือ และใบหน้า ตะคริว ปวดศีรษะ ท้องอืด หายใจถี่ ความดันโลหิตสูง
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงภาวะขาดน้ำ ได้แก่
        อาการปากแห้ง กระหายน้ำ ความยืดหยุ่นของผิวหนัง ความรู้สึกตัว
        
        สัญญาณอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        -T = 36.5 – 37.4
        -PR= 60 – 100 bpm
        -RR = 14 - 20 bpm
        -BP = Systolic 120-90 mmHg Diastolic90-60 mmHg
    - - วันที่ 25/01/65
        
        ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี มีอาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย
        
        ประเมินตามเกณฑ์
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ได้แก่
        
        โซเดียมในเลือดต่ำจะมีอาการ คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง
        
        โพแทสเซียมในเลือดต่ำจะมีอาการ ท้องผูก อ่อนล้า ปวดเกร็ง
        
        คลอไรด์ในเลือดสูงจะมีอาการอ่อนเพลีย กระหายน้ำ
        
        ผู้ป่วยไม่มีภาวะขาดน้ำ ได้แก่ อาการปากแห้ง กระหายน้ำ ความยืดหยุ่นของผิวหนัง ความรู้สึกตัว
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำเกิน เช่น น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว อาการบวมที่แขน
        ขา เท้า ข้อเท้า ข้อมือ และใบหน้า ตะคริว ปวดศีรษะ ท้องอืด หายใจถี่ ความดันโลหิตสูง
        
        สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 98 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 163 mmHg Diastolic 78 mmHg
        
        ไม่มีผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        I/O = 2000 - 1200
      - วันที่ 26/01/65
        
        ผู้ป่วยรูสึกตัวดี มีอาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย
        
        ประเมินตามเกณฑ์
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ได้แก่
        
        โซเดียมในเลือดต่ำจะมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง
        
        โพแทสเซียมในเลือดต่ำจะมีอาการ ท้องผูก อ่อนล้า ปวดเกร็ง
        
        คลอไรด์ในเลือดสูงจะมีอาการอ่อนเพลีย กระหายน้ำ
        
        ผู้ป่วยไม่มีภาวะขาดน้ำ ได้แก่ อาการปากแห้ง กระหายน้ำ ความยืดหยุ่นของผิวหนัง ความรู้สึกตัว
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำเกิน เช่น น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว อาการบวมที่แขน ขา เท้า ข้อเท้า ข้อมือ และใบหน้า ตะคริว ปวดศีรษะ ท้องอืด หายใจถี่ ความดันโลหิตสูง
        
        สัญญาณชีพ
        -BT = 35.4 °C
        -PR= 97 bpm
        -RR = 20 bpm
        -BP = Systolic 150mmHg Diastolic 75 mmHg
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        Na = 136 mmol/L
        K = 3.9 mmol/L
        Cl = 99 mmol/L
        eGFR = 51
  - - - S: : ผู้ป่วยให้ประวัติว่า “ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน และไม่เคยออกกำลังกาย”
        O: ค่า DTX = 257 mg/dL
        (ข้อมูล ณ วันที่ 25/01/65)
        
        ผู้ป่วยมีเท้าเบาหวานข้างซ้าย
    - - โรคเบาหวาน เป็นความผิดปกติทางเมตะบอลิซึมซึ่งมีลักษณะสำคัญ คือ ระดับน้ำตาลกลูโคสสูงในเลือด (hyperglycemia) ซึ่งเป็นผลจากความบกพร่องในการหลั่งอินซูลินหรือการออกฤทธิ์ของอินซูลินหรือทั้งสองอย่างร่วมกัน การเกิดภาวะน้ำตาลสูงในเลือดเป็นระยะเวลานานทำให้เกิด
        ภาวะแทรกซ้อนเรื้อรังซึ่งเป็นผลให้มีการทำลายการเสื่อมสมรรถภาพและการล้มเหลวในการทำงานของอวัยวะต่าง ๆ ที่สำคัญ ได้แก่ ไตวาย ตาบอด การถูกตัดเท้าจากแผลติด เชื้อลุกลาม ภูมิต้านทานของร่างกายต่ำ อาการและอาการแสดง แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มอาการคือ 1. อาการที่เกิดจากภาวะน้ำตาลในเลือดสูงทำให้เกิดอาการผิดปกติ 4 อย่าง คือ ปัสสาวะบ่อย(polyuria) กระหายน้ำ (polydipsia) น้ำหนักลด (weight loss) หิวบ่อย (polyphagia) 2. อาการที่เกิดจากภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวานซึ่งเป็นสาเหตุชักนําให้ผู้ป่วยเบาหวานชนิดType ll มาโรงพยาบาล ได้แก่ ชาตามปลายมือ ปลายเท้า มึนงง เป็นอาการทางระบบประสาท ตามัว อาการคันการติดเชื้อ แผลหายช้า โดยเฉพาะแผลที่เท้า มีอาการของแขน ขา อ่อนแรงครึ่งซีก แน่นหน้าอก จากภาวะหัวใจขาดเลือดหรือกลามเนื้อหัวใจตาย ซึ่งโรคแทรกซ้อนจะมีทั้งแบบฉับพลันและเรื้อรัง โรคแทรกซ้อนฉับพลัน หมายถึงโรคที่เกิดจากการที่ระดับน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นหรือลดลงอย่างรวดเร็ว โรคแทรกซ้อนชนดเรื้อรัง หมายถึงโรคที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำตาลในเลือดเป็นระยะเวลานาน ส่งผลใหเกิดโรคแทรกซ้อนในระบบต่างๆ ได้แก่ โรคแทรกซ้อนทาง microvascular เช่นretinopathy, nephropathy, neuropathy โรคแทรกซ้อนทาง macrovascular เช่น โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคหลอดเลือดสมองโรคหลอดเลือดส่วนปลายตีบตัน โรคแทรกซ้อนทางตา เช่น ต้อกระจก (Cataract)
        เบาหวานเป็นความเจ็บป่วยเรื้อรังที่มีผล กระทบต่อการทำงานของอวัยวะทุกระบบของร่างกายทำให้ สุขภาพผู้ป่วยอาจเสื่อมเร็วกว่าคนปกติ จึงส่งผลให้ความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยลดลงและหากไม่ได้รับการส่งเสริมให้ดูแลตนเองได้อย่าง ถูกต้องเหมาะสมแล้วจะก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนได้ง่ายและรวดเร็วจนเป็นสาเหตุให้ผู้ป่วยเสียชีวิต การรักษาพยาบาลในขณะที่ผู้ป่วยเกิดภาวะแทรกซ้อนรุนแรงถึงขั้นต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เช่น ภาวะคีโตนคั่งในเลือด ภาวะหมดสติจากภาวะน้ำตาลในเลือดสูง ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ การติดเชื้อรุนแรง เป็นต้น จากกรณีศึกษาผู้ป่วยมีโรคประจำตัว คือ โรคเบาหวาน ตรวจพบค่า DTX = 257 mg/dL ซึ่งไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลได้ ผู้ป่วยรายนี้จึงเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนเรื้อรังจากน้ำตาลในเลือดสูงได้
    - - ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง เช่น มองเห็นไม่ชัด, กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ, เหนื่อยง่ายและปัสสาวะบ่อยในตอนกลางคืน
        
        ประเมินภาวะหมดสติจากภาวะน้ำตาลสูง (ketoacidosis) ซึ่งมีอาการและอาการแสดง คือ
        กระหายน้ำ ตาลึก หายใจลึก ซึมลง กระสับกระส่าย
        
        วัดและบันทึกสัญญาณชีพเป็นทุก 4 ชั่วโมง เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและวัดระดับความรู้สึกตัว
        
        วัด DTX ทุก 2 ชั่วโมง และ DTX ก่อนอาหารและก่อนนอน ตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ดูแลให้ RI 4 unit sc ก่อนอาหาร เพื่อควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ป้องกันการเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยจาก ภาวะน้ำตาลสูง
        
        ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ โดยเฉพาะระดับน้ำตาลในเลือดเพื่อประเมินภาวะน้ำตาลในเลือดอย่างสม่ำเสมอ
        และติดตามอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง เช่น มองเห็นไม่ชัด, กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ, เหนื่อยง่ายและปัสสาวะบ่อยในตอนกลางคืน
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงภาวะหมดสติจากภาวะน้ำตาลสูง (ketoacidosis) เช่น กระหายน้ำ ตาลึก หายใจลึก ซึมลง กระสับกระส่าย
      - กิจกรรมของญาติ
        
        ติดตามอาการของผู้ป่วยจากพยาบาล
    - - เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนเรื้อรังจากน้ำตาลในเลือดสูง
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง เช่น มองเห็นไม่ชัด, กระหายน้ำมาก, ปวดศีรษะ, เหนื่อยง่ายและปัสสาวะบ่อยในตอนกลางคืน
        
        ค่า DTX อยู่ในเกณฑ์ปกติ 80-200mg/dL
    - - วันที่25/01/65
        1.จากการสังเกตลักษณะทั่วไปของผู้ป่วยมีอาการเหนื่อยหอบ กระหายน้ำบ่อยจิบน้ำตลอดเวลา ตามองไม่ชัดเจน
        
        ผล DTX=257 สูงกว่าปกติ
      - วันที่26/01/65
        1.จากการสังเกตลักษณะทั่วผู้ป่วยเหนื่อยหอบลดลง ตาไม่มัวยังคงจิบน้ำบ่อยกระหายน้ำ
        
        ผล DTX=174 มีระดับที่ลดลงแต่ก็ยังต้องเฝ้าระวังอาการแทรกซ้อนและควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด
  - - - S: ผู้ป่วยให้ประวัติว่า “มีอาการเหนื่อย อ่อนเพลีย เคลื่อนไหวได้น้อย นอนบนเตียงส่วนใหญ่ ผู้ป่วยไม่สามารถเข้าห้องน้ำได้เองต้องใส่ผ้าอ้อม และทำความสะอาดร่างกายเองไม่ได้” ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
        O: - ผู้ป่วยมีแผลกดทับบริเวณก้นกบ ระดับ 2 ขนาดประมาณ 3 ซม แผลแดงดี แห้ง ไม่เป็นหนอง
        
        ประเมิน Braden score 18 คะแนน แปลผล มีความเสี่ยง
        
        ค่า DTX = 257 mg/dL
        (ข้อมูล ณ วันที่ 25/01/65)
    - - แผลกดทับ คือ การถูกทำลาย เฉพาะที่ของผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ ผิวหนังโดยเฉพาะบริเวณเหนือปุ่ม กระดูก การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากความรุนแรงของแรงกด และระยะเวลานานของการถูกกดทับ การติดเชื้อ (Infections) หมายถึง กระบวนการที่เชื้อจุลชีพเข้าไป อาศัยอยู่ในร่างกายของสิ่งมีชีวิต
        โดยจะมีอาการและอาการแสดง ดังนี้ อุณหภูมิกายมากกว่า 38องศาเซลเซียส อัตราการเต้นของหัวใจมากกว่า 90 ครั้งต่อนาที เม็ดเลือดขาวมากกว่า 12000 เซลล์/ลบ.มม ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดแผลกดทับ คือ ขาดการเคลื่อนไหว เช่น นอน ติดเตียงตลอดเวลาเคลื่อนไหวไม่ค่อยดี ผอม ผิวหนัง บาง ขาดน้ำ ขาดอาหาร โรคเบาหวาน โรค เกี่ยวกับเส้นเลือดลักษณะแผลกดทับมีทั้งหมด4ระดับ 1.ผิวหนังยังสมบูรณ์ แต่ผิวหนัง มีรอยแดง เมื่อประเมินโดยการใช้นิ้วกดเบาๆ แล้วรอยแดงนั้นไม่จางลง 2.ผิวหนังมีการสูญเสียถึงชั้น dermisโดยพื้นแผลแดงไม่มีเนื้อ ตายสีเหลือง3. สูญเสียผิวหนังทั้งหมดแต่ยังไม่ถึง กล้ามเนื้อ เส้นเอ็น กระดูก อาจมี เนื้อตายสีเหลือง โพรงใต้ผิวหนัง4. มีการสูญเสียผิวหนังทั้งหมด ไปจนถึงชั้นกล้ามเนื้อ เส้นเอ็น และ กระดูก อาจพบเนื้อตายสีดำแข็ง 5. พื้นแผลทั้งหมดถูกคลุมไว้ด้วย เนื้อตายสีเหลืองสีน้ำตาลหรือเนื้อตายสีดำและผู้ป่วยรายนี้มีภาวะ หายใจลำบากทำให้ผู้ป่วยมีการเคลื่อนไหวร่างกายได้น้อยทำให้ผู้ป่วยมีแผลกดทับที่ก้นกบเนื่องจากผู้ป่วยนอนติดเตียงตลอดและการทำความสะอาดอาจไม่ดีพอ
    - - ประเมินการเกิดแผลกดทับ เช่น สีหรือลักษณะผิวหนังเกิดความผิดปกติ, มีอาการบวม และมีหนองออกมา
        
        วัดสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมงโดยเฉพาะอุณหภูมิเพื่อประเมินภาวะติดเชื้อ3. พลิกตะแคงตัวผู้ป่วย กำหนดเวลาการเปลี่ยนท่าพลิกตะแคงอย่างน้อยอย่างสม่ำเสมอทุก 2 ชั่วโมง เพื่อช่วยลดการกดทับและช่วยให้มีการไหลเวียนเลือดได้ดีขึ้น ลดการลุกลามของแผลกดทับ
        
        ดูแลทำความสะอาดร่างกาย โดยการเช็ดทำความสะอาด และใช้สบู่เหลวถูทำความสะอาดผิวหนังและเปลี่ยนแผ่นรองซับทันทีหลังการขับถ่ายอุจจาระและปัสสาวะหรืออย่างช้าไม่เกิน 30 นาที
        
        หลีกเลี่ยงการใช้น้ำที่อุ่นมากทำความสะอาดร่างกายเพราะทำให้ผิวแห้งและทาโลชั่นบริเวณที่ผิวแห้ง
        
        จัดให้อากาศถ่ายเทได้สะดวก ผ้าปูที่นอนและเสื้อผ้าต้องสะอาดแห้ง เพื่อไม่ให้ผิวหนังอับชื้น
        
        ดูแลเรื่องการรับประทานอาหาร โดยเพิ่มอาหารประเภท
        
        โปรตีนเพื่อช่วยในการส่งเสริมการหายของแผล
        
        คาร์โบไฮเดรตและไขมันจะช่วยในการเสริมสร้างพลังงานให้เซลล์และจำเป็นต่อการรวมตัวของเม็ดเลือดขาว
        
        วิตามินซี มีความสำคัญในการรวมตัวของคอลลาเจนช่วย
        ต่อต้านการติดเชื้อสังเคราะห์คอลลาเจน สร้างเส้นเลือดฝอยใหม่และสร้างความแข็งแรงของเส้นเลือดไม่เปราะแตกง่าย
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้ออกกำลังกายแขนขา เพื่อเพิ่มการไหลเวียนของเลือดจะช่วยส่งเสริมให้แผลหายดี
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        1.ผู้ป่วยมั่นพลิกตัวบ่อยๆ เพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับ
        
        ผู้ป่วยออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ
        
        ผู้ป่วยตระหนักถึงการดูแลความสะอาดของร่างกายและเท้า เช่น มั่นทาโลชั่นเพื่อให้เท้าชุ่มชื้น ใส่รองเท้าเพื่อป้องกันการเกิดแผลที่เท้า
      - กิจกรรมของญาติ
        1.ญาติคอยช่วยเหลือผู้ป่วยให้ได้รับสารน้ำและสารน้ำอาหารที่เพียงพอ
        
        ญาติจัดหาอาหารที่มีโปรตีน คาร์โบไฮเดรต วิตามินซีแก่ผู้ป่วย
    - - ผู้ป่วยไม่มีภาวะติดเชื้อของแผลกดทับ
        
        ส่งเสริมให้แผลกดทับหายเร็วขึ้น
    - - ผู้ป่วยไม่มีแผลกดทับบริเวณก้น
        
        ผลคะแนน Braden score 19-23 คะแนน แปลผลไม่มีความเสี่ยง
        
        แผลกดทับแดงดี แห้ง ไม่เป็นหนอง ไม่มีกลิ่นเหม็น ไม่มีเนื้อตาย
        
        ค่า DTX อยู่ในเกณฑ์ปกติ 80-200 mg/dL
    - - วันที่ 25/01/65
        1.จากการสังเกตแผลกดทับพบว่ามีขนาดประมาณ 3 ชม. แผลแห้งดี เริ่มมีสะเก็ด ไม่มีหนอง ไม่มีเลือดซึม
        2.ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยมีแผลกดทับบริเวณก้นขนา3เซนติเมตร แผลแห้งดี ตกสะเก็ด ไม่มีสิ่งคัดหลั่ง
        ซึมออกมา ไม่มีเนื้อตาย ไม่มีกลิ่นเหม็น
        
        ผลคะแนน Braden score 18 คะแนน มีความเสี่ยง
        
        ผลการตรวจ DTX = 257 mg/dL
      - วันที่ 26/01/56
        1.จากการสังเกตแผล พบว่ามีการหลุดลอกของสะเก็ด แผลมีลักษณะตึง สีแดงดี ไม่มีสิ่งคัดหลั่งซึมมานอกแผล ไม่มีอาการปวด บวม แดง ไม่มีเนื้อตาย ไม่มีกลิ่นเหม็น
        2.ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยมีแผลกดทับบริเวณก้นประมาณ 3 เซนติเมตร มีการหลุดลอกของสะเก็ด แผลมีลักษณะแห้งดี สีแดงดี ไม่มีเนื้อตาย ไม่มีกลิ่น ไม่มีสิ่งคัดหลั่งซึม ไม่มีอาการปวด บวม แดง ร้อน
        
        ผลคะแนน Braden score 18 คะแนน มีความเสี่ยง
        
        ผล DTX=174 มีระดับที่ลดลงแต่ก็ยังต้องเฝ้าระวังอาการแทรกซ้อน
  - - - S: จากการซักประวัติผู้ป่วยให้ประวัติว่า “หลังจากผ่าตัดที่เท้าไม่สามารถทำกิจกรรมได้แบบเดิม เวลาเดินต้องใช้ walker ช่วยพยุงเดิน และจะนอนเป็นส่วนใหญ่”
        O: - ผู้ป่วยabsolute bedrest
        -ผู้ป่วยมี fall score 5 คะแนน
        -motor power grade 2
    - - การพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ เกิดจากความเสื่อมของร่างกายและโรคเรื้อรังต่างๆ ที่เกิดจากปัจจัยเสี่ยงทางสุขภาพร่างกาย และความสามารถที่ลดลง เช่น การมองเห็นไม่ชัด สายตาผิดปกติ เดินเซ เคลื่อนไหวลำบาก อาการอ่อนเพลีย โรคประจำตัว หรือโรคเรื้อรัง เป็นต้น ส่งผลให้ร่างกายไม่แข็งแรงและการทรงตัวได้ไม่ดีพอ จึงทำให้เสี่ยงต่อการพลัดตกหกล้มได้ง่ายกว่าวัยอื่น ๆ หลายเท่าตัว บางรายอาจมีแค่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยหลังหกล้ม แต่บางรายกลับเกิดการบาดเจ็บรุนแรง เช่น กระดูกหัก ภาวะเลือดคั่งในสมอง อัมพฤกษ์ อัมพาต และรุนแรงที่สุดคือเสียชีวิต จากการซักประวัติและตรวจร่างกาย พบว่าเป็นผู้สูงอายุ อายุ 81 ปี มีอาการอ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยหอบ และร่วมกับการที่ผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดที่เท้าด้านซ้าย ทำให้ผู้ป่วยเคลื่อนไหวร่างกายได้ลดลง ผู้ป่วยจึงเสี่ยงต่อการพลัดตกหกล้มได้
    - - ประเมินความเสี่ยงต่อการพลัดตก หกล้ม โดยการท้าแบบประเมินความ เสี่ยงต่อการพลัดตกหกล้ม โดยใช้ fall score
        
        ตรวจสอบความแข็งแรงของไม้กั้น เตียงถ้ามีการเลื่อนหลุดต้องรีบแก้ไข
        
        ดึงไม้กั้นเตียงทั้ง 2 ข้างทุกครั้งเมื่อ ผู้ป่วยอยู่ตามลำพัง
        
        จัดหาสัญญาณเรียกพยาบาลไว้ใกล้ มือผู้ป่วยถ้าผู้ป่วยต้องการความช่วยเหลือให้กดสัญญาณเรียกได้ ตลอดเวลา
        
        ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมเพื่อเอื้อความ อำนวยให้แก่ผู้ป่วย เช่น แก้วน้ำ เครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ผู้ป่วยใช้บ่อย ๆ ไว้ ด้านที่ผู้ป่วยสามารถหยิบเองได้สะดวก เพื่อผู้ป่วยจะได้ไม่ต้องเอื้อมหยิบของ ใช้ป้องกันการตกเตียง
        
        ไม่ปล่อยให้ผู้ป่วยอยู่คนเดียวเมื่อปิด ม่านให้ผู้ป่วยถ่ายอุจจาระปัสสาวะบน เตียงพยาบาลควรอยู่ใกล้ ๆ เพื่อให้ การช่วยเหลือได้ทันทีเมื่อผู้ป่วยต้องการ
        
        จำกัดกิจกรรมของผู้ป่วย ให้ผู้ป่วย นอนพักบนเตียงเพื่อป้องกันการเกิด การพลัดตกหกล้ม
        8.แนะนำการเปลี่ยนท่าให้กับผู้ป่วย โดยให้เปลี่ยนท่าอย่างช้าๆ เพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุ
        
        แนะนำการออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงให้กับกล้ามเนื้อ
        
        ให้ญาติมามีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมต่างๆของผู้ป่วย เพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุพลัดตกหกล้ม
        
        ส่งเสริมให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมด้วยตนเอง
        
        ดูแลให้ความรู้ ให้คำแนะนำ และการปรับพฤติกรรมการออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงแก่ร่างกาย และป้องกันการหกล้ม
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        1.ผู้ป่วยนอนพักผ่อนบนเตียง และการทำกิจกรรมที่ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อการพลัดตกหกล้ม
        
        ผู้ป่วยออกกำลังกายสม่ำเสมอเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ
        
        ผู้ป่วยระมัดระวังในการเกิดอุบัติเหตุ
      - กิจกรรมของญาติ
        
        ญาติคอยสังเกต และช่วยเหลือการทำกิจกรรมของผู้ป่วย เช่น การดื่มน้ำ เข้า ห้องน้ำ
        
        ดูแลสิ่งแวดล้อม รอบตัวผู้ป่วยให้ ปลอดภัย เพื่อ ป้องกันการเกิด อุบัติเหตุ
    - - ผู้ป่วยไม่เกิดการพลัดตกหกล้ม
    - - ไม่เกิดการพลัดตกหกล้ม
        
        ไม่มีบาดแผล จากการพลัด ตกหกล้ม
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        T = 36.5 – 37.4
        PR=60 – 100 bpm
        RR =14 - 20 bpm
        Systolic 120-90 mmHg Diastolic 90-60 mmHg
        
        fall score = 0 คะแนน ไม่มีความเสี่ยงต่อการหกล้ม
        
        ผู้ป่วยสามารถทำกิจกรรมได้ด้วยตนเอง
    - - วันที่25/01/65
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้าอ่อนเพลีย หายใจหอบเหนื่อย ยังไม่สามารถทำกิจกรรมได้ด้วยตนเอง ยังต้องทำกิจกรรมบนเตียง
        
        ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยไม่มีการพบัดตกหกล้ม หรือตกเตียง ไม่พบบาดแผลจากการพลัดตกหกล้ม
        
        สัญญาณชีพ
        BT = 35.4 °C
        PR= 98 bpm
        RR = 20 bpm
        BP = Systolic 163 mmHg Diastolic 78 mmHg
        
        ไม่พบการตรวจ fall score
        
        ผู้ป่วยไม่สามารถทำกิจกรรมได้ด้วยตนเอง ต้องคอยอาศัยผู้ดูแลคอยช่วย และต้องทำกิจกรรมบนเตียง
      - วันที่ 26/01/65
        1.จากการสังเกตผู้ป่วยมีอาการเหนื่อยน้อยลง สีหน้าสดชื่น ลุกนั่งบ่อยขึ้น ไม่พบอาการหายใจเหนื่อยหอบ
        
        ประเมินผลตามเกณฑ์
        
        ผู้ป่วยไม่มีการเกิดพลัดตกหกล้ม
        
        ไม่พบบาดแผลจากการพลัดตกหกล้ม
        
        ไม่พบการตรวจ fall score
        
        ผู้ป่วยสามารถทำกิจกรรมเองได้บ้าง แต่ยังต้องทำกิจกรรมบนเตียง
  - - - S: ผู้ป่วยมีอาการเหนื่อยอ่อนเพลีย เคลื่อนไหวร่างกายได้น้อย นอนเป็นส่วนใหญ่ และทำความสะอาดร่างกายเองไม่ได้ ต้องใส่ผ้าอ้อมไว้
        O: ผู้ป่วย on O2 nasal canula
        สัญญาณชีพ
        
        RR = 22 bpm
        
        SpO2 = 91 %
        (ข้อมูล ณ วันที่25/01/65)
        
        ผู้ป่วยไม่อุจจาระ
        
        ผู้ป่วยมี motor power grade 2
        
        ผู้ป่วยมีแผลกดทับบริเวณก้นกบ ระดับ 2 ขนาดประมาณ 3 ซม แผลแดงดี แห้ง ไม่เป็นหนอง
    - - การนอนติดเตียงเป็นเวลานานอาจส่งผลให้แขนขาผู้ป่วยอ่อนแรง มีอัตราเสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับ เพราะการนอนติดเตียงเป็นเวลานาน ไม่ค่อยพลิกตะแคงตัว มีข้อจำกัดในการเคลื่อนไหวจะส่งผลให้เกิดแผลกดทับที่ผิวหนังตามตำแหน่งต่างๆ โดยเฉพาะบริเวณปุ่มกระดูก เช่น กระดูกก้นกบ กระดูกเชิงกราน กระดูกสันหลัง ข้อศอกและส้นเท้า เพราะฉะนั้นจึงต้องมีการคอยดูแลพลิกตะแคงตัวและดูแลให้ผู้ป่วยได้มีการเคลื่อนไหวร่างกาย
        
        ท้องผูก หมายถึง ภาวะที่ถ่ายอุจจาระแห้งแข็งถ่ายลำบากต้องออกแรงเบ่งมาก เกิดความเจ็บปวดเมื่อถ่ายอุจจาระ หรือไม่ถ่ายอุจจาระตามสุขนิสัยปกติหรือไม่ได้ถ่ายอุจจาระเกินกว่า 3-4 วัน ท้องผูกมักเกิดจากการอุดตันของลำไส้ เนื้องอก การเคลื่อนไหวของลำไส้ผิดปกติจากอัมพาต ไม่เคลื่อนไหวร่างกาย กล้ามเนื้ออ่อนแรง รับประทานอาหารที่มีกากน้อย ดื่มน้ำน้อย กลั้นอุจจาระ ถ่ายอุจจาระไม่เป็นเวลา ความผิดปกติแต่กำเนิดทำให้มีการบีบตัวของลำไส้มากกว่าปกติจนถ่ายอุจจาระไม่ได้จิตใจและอารมณ์ผิดปกติซึมเศร้า ท้อถอยวิตกกังวล ปวดสภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวยต่อการขับถ่าย ต่อมไทรอยด์ทำงานน้อยกว่าปกติแคลเซียมในเลือดสูง ได้รับพิษตะกั่ว ตั้งครรภ์สูงอายุ ใช้ยาถ่ายเป็นประจำได้รับยาลดกรดในทางเดินอาหารบางประเภท
        
        ภาวะลิ่มเลือดอุดตันในหลอดเลือดดำส่วนลึก (Deep Vein Thrombosis: DVT) คือ ภาวะที่มีลิ่มเลือดก่อตัวที่หลอดเลือดดำส่วนลึกในร่างกายโดยอาจเกิดขึ้นที่ตำแหน่งเดียวหรือหลายตำแหน่ง จัดเป็นภาวะที่อันตรายเนื่องจากลิ่มเลือดที่อุดกั้นอาจหลุดไปตามกระแสเลือดและไปอุดตันบริเวณหลอดเลือดดำในปอด (pulmonary embolism: PE) ได้ ภาวะลิ่มเลือดอุดตันในหลอดเลือดดำส่วนลึก เป็นภาวะที่เลือดไม่สามารถไหลเวียนได้ตามปกติเกิดจากลิ่มเลือดอุดตันภายในหลอดเลือดดำส่วนลึกที่ขา ทำให้ปวดขาอย่างมาก ขาบวมแข็งเพียงข้างเดียว มักเป็นบริเวณน่อง มีอาการร้อนที่ขา กดเจ็บตามแนวหลอดเลือดดำที่อุดตัน ผิวหนังเป็นสีแดงหรือสีผิวที่ขาเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด อาจสัมพันธ์กับการนั่งเครื่องบินหรือนั่งรถเป็นเวลานาน นั่งนิ่ง ๆ ไม่ขยับขานานเกิน 4 – 8 ชั่วโมง กล้ามเนื้อขาไม่เกิดการหดตัว กลไกการบีบรีดเลือดกลับสู่หัวใจจึงไม่เกิด เลือดไหลเวียนไม่สะดวก เกิดการตกตะกอนในหลอดเลือด กลายเป็นลิ่มเลือดคั่ง จับตัวแข็ง อุดตันบริเวณน่อง (ใต้เข่า) ความน่ากลัวเมื่อเกิดลิ่มเลือดก็คือ ลิ่มเลือดนั้นสามารถวิ่งขึ้นไปยังหัวใจแล้วอาจจะค้างอยู่ที่ปอด ถ้าลิ่มเลือดใหญ่มากพออาจส่งผลให้เลือดไม่ไปเลี้ยงที่ปอดและทำให้เสียชีวิตได้ทันที
        
        ภาวะปอดอักเสบ โรคปอดอักเสบ (pneumonia) คือโรคที่มีการอักเสบของเนื้อปอดซึ่งประกอบไปด้วยถุงลมปอดและเนื้อเยื่อโดยรอบ ทำให้ปอดทำหน้าที่ได้น้อยลงเกิดอาการหายใจเหนื่อยหอบ หายใจลำบากซึ่งจัดเป็นภาวะร้ายแรง และผู้ป่วยอาจมีอาการรุนแรงถึงข้นั เสียชีวิตได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มเสี่ยง เช่น ผู้สูงอายุผู้ที่มีภูมิต้านทานต่ำ เด็กเล็ก ถ้าตรวจพบในระยะแรกเริ่มจะสามารถรักษาให้หายได้ซึ่งอาการแสดงและความรุนแรงของโรคจะแตกต่างกนั ไป และบางครั้งอาจพบปอดอักเสบเป็นภาวะแทรกซ้อนของโรคอื่นๆด้วย
    - - การพยาบาลแผลกดทับ
        
        ประเมินการเกิดแผลกดทับ เช่น สีหรือลักษณะผิวหนังเกิดความผิดปกติ, มีอาการบวม และมีหนองออกมา เกรด 1 ผิวหนังมีรอยแดง ๆ ใช้มือกดแล้วรอยแดงไม่จางหายไป ผิวไม่ฉีกขาดเกรด 2 ผิวหนังเสียหายบางส่วน แผลตื้น ไม่พอง ไม่เป็นตุ่มน้ำใสเกรด 3 แผลลึกถึงชั้นถึงไขมัน สูญเสียผิวหนังทั้งหมดเกรด 4 แผลลึกมองเห็นถึงกระดูก เอ็น กล้ามเนื้อ สูญเสียผิวหนังทั้งหมด
        
        เปลี่ยนท่านอนทุก 2 ชั่วโมง และตรวจสภาพผิวหนังทุกครั้งเมื่อพลิกตะแคงตัว
        
        จัดให้อากาศถ่ายเทได้สะดวก ผ้าปูที่นอนและเสื้อผ้าต้องสะอาด แห้ง เพื่อไม่ให้ผิวหนังอับชื้น
        
        หลีกเลี่ยงการใช้น้ำที่อุ่นมากทำความสะอาดร่างกายเพราะทำให้ผิวแห้งและทาโลชั่นบริเวณที่ผิวแห้ง
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยออกกำลังกายบนเตียง เพื่อให้มีการเคลื่อนไหวป้องกันการกดทับตลอดเวลา
      - การพยาบาลภาวะท้องผูก
        
        ประเมินอาการท้องผูก เช่น ถ่ายอุจจาระน้อยกว่า 3 ครั้งต่อสัปดาห์ หรือน้อยกว่าปกติที่เคยเป็น อุจจาระมีลักษณะเป็นก้อนแข็ง เป็นเม็ดเล็กๆ เพื่อดูภาวะท้องผูก
        
        แนะนำให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารที่มีกากใยสูง เช่น ข้าวโอ๊ต ข้าวกล้อง และรับประทานผักผลไม้เพื่อให้ระบบขับถ่ายสามารถทำงานได้อย่างปกติ
        
        กระตุ้นให้ดื่มน้ำมากๆ วันละ 2000 – 3000 ซีซี/วัน
        
        จัดสภาพแวดล้อมขณะขับถ่ายให้สะดวกเป็นส่วนตัวมิดชิด สะอาดปราศจากกลิ่นรบกวน
        
        นวดหน้าท้องเบาๆ ขณะถ่ายอุจจาระ เกร็งกล้ามเนื้อหน้าท้องบ่อยๆ หากไม่ได้ผลให้ยาระบายสัปดาห์ละ2ครั้ง ถ้าไม่ถ่ายอุจจาระให้ยาเหน็บหรือสวนอุจจาระ
        
        สังเกตความถี่ ปริมาณ และ ลักษณะอุจจาระที่ขับถ่ายออกมา
      - การพยาบาลข้อยึดติด กล้ามเนื้อลีบ
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยออกกำลังกล้ามเนื้อต้นขา ข้อสะโพก และข้อเท้า เพื่อให้กล้ามเนื้อมีการหดคลายตัว - การออกกำลังกล้ามเนื้อต้นขา (Quadriceps Setting Exercise) คือ การเกร็งกล้ามเนื้อต้นขา โดยข้อไม่มีการเคลื่อนไหว เพื่อให้กล้ามเนื้อต้นขาแข็งแรงสามารถรับน้ำหนักตัวได้
        
        การออกกำลังข้อสะโพก คือ การยกขาขึ้นตรง ๆ ขณะเดียวกันก็เกร็งกล้ามเนื้อต้นขาไว้ด้วย เป็นการป้องกันการงอของข้อสะโพก และทำให้กล้ามเนื้อต้นขาแข็งแรง
        
        การออกกำลังข้อเท้า คือ การให้ผู้ป่วยกระดกข้อเท้าขึ้นปล่อยข้อเท้าลง หมุนข้อเท้าเข้าด้านในและหมุนข้อเท้าออกด้านนอก เป็นการป้องกันข้อเท้าตก
      - การพยาบาลลิ่มเลือดอุดตันในเส้นเลือดดำส่วนลึกของขา
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงของลิ่มเลือดอุดตันในเส้นเลือดดำส่วนลึกของขา เช่น ขาบวม มักจะเป็นข้างเดียว ปวดขามาก เจ็บตึงตามแนวหลอดเลือด แดงร้อนที่ขา หรือสีผิวเปลี่ยนไป เส้นเลือดที่ขาโป่งพอง
        
        ให้ความรู้เกี่ยวกับภาวะหลอดเลือดดำอุดกั้น ความหมาย สาเหตุปัจจัยเสี่ยง ภาวะแทรกซ้อนและการป้องกันภาวะหลอดเลือดดำอุดกั้น เพื่อให้ผู้ป่วยร่วมมือในการรักษา
        
        สอนผู้ป่วยทำ passive exercise โดย 1) ให้ผู้ป่วยใช้มือข้างซ้ายจับมือขวายกขึ้นลงครั้งละ 20 ครั้ง ทำเช้า – เย็น 2) ให้ผู้ป่วยใช้เท้าข้างซ้ายยกเท้าขวาขึ้น ทำ 20 ครั้ง ทำ เช้า – เย็น 3) ให้ผู้ป่วยใช้มือข้างซ้ายจับมือขวาหมุนข้อมือทำ 20 ครั้ง ทำเช้า – เย็น
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยบริหารเท้าและข้อเท้าในผู้ป่วยที่สามารถปฏิบัติได้เอง โดยการกระดกปลายเท้าขึ้น-ลง และยืดเหยียดเข่า-สะโพกเต็มที่ และสำหรับผู้ป่วยที่ไม่สามารถปฏิบัติได้เองพยาบาลควรบริหารให้ผู้ป่วย
        
        แนะนำการบริหารการหายใจอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อส่งเสริมการไหลเวียนที่ปอดและเพิ่มการไหลเวียนของหลอดเลือดดำ โดยการหายใจเข้าทางจมูกช้าๆลึก ท้องป่องจนรู้สึกมือที่วางบริเวณท้องเคลื่อนสูงขึ้น การหายใจออกทางปากช้า ท้องยุบลง พร้อมกับกดมือเบาๆแนบสนิทตลอดช่วงการหายใจออก6. ส่งเสริมให้ผู้ป่วยดื่มน้ำในปริมาณที่เพียงพอ วันละ 2000-3000 ซีซี/วัน ในผู้ป่วยที่ไม่ได้จำกัดน้ำ เพราะการขาดน้ำเป็นการเพิ่มความหนืดของเลือด เป็นปัจจัยส่งเสริมให้เลือดแข็งตัวเร็วขึ้น
      - การพยาบาลการเกิดภาวะปอดอักเสบ (Hypostatic pneumonia)
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะปอดอักเสบ เช่น ไอ มีเสมหะ มีไข้สูง อาจตัวร้อนตลอดเวลา หนาวสั่นมาก หายใจลำบาก หายใจหอบเร็ว
        
        ประเมินลักษณะการหายใจและฟังเสียงปอดอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
        
        ดูแลจัดท่านอนให้สูงเล็กน้อยเพื่อช่วยให้หายใจได้สะดวก
        
        แนะนำการฝึกหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อกระบังลม (Deep breathing exercise) เพื่อเพิ่มการขยายตัวของปอด และการไอที่มีประสิทธิภาพ (Effective cough) เพื่อขับเสมหะที่คั่งค้างอยู่ในปอด
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้ดื่มน้ำสะอาดอย่างเพียงพอ อย่างน้อยวันละ 6-8 แก้ว เพื่อช่วยให้เสมหะอ่อนตัวและสามารถขับออกได้ง่ายพร้อมทั้งสังเกตลักษณะของเสมหะที่ออก
        
        ดูแลให้มีการพลิกตัวหรือขยับตัวโดยไม่นอนอยู่ท่าเดียวนานๆ เพื่อให้มีการเคลื่อนไหวของร่างกาย
        
        บันทึกสัญญาณชีพเพื่อดูอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงถ้าสูงขึ้น อาจมีการติดเชื้อในปอดให้ประเมินชีพจรและอัตราการหายใจร่วมด้วย
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของการเกิดแผลกดทับ เกรด 1 ผิวหนังมีรอยแดง ๆ ใช้มือกดแล้วรอยแดงไม่จางหายไป ผิวไม่ฉีกขาดเกรด 2 ผิวหนังเสียหายบางส่วน แผลตื้น ไม่พอง ไม่เป็นตุ่มน้ำใสเกรด 3 แผลลึกถึงชั้นถึงไขมัน สูญเสียผิวหนังทั้งหมดเกรด 4 แผลลึกมองเห็นถึงกระดูก เอ็น กล้ามเนื้อ สูญเสียผิวหนังทั้งหมด
        
        ผู้ป่วยเปลี่ยนท่านอนทุก 2 ชั่วโมง
        
        ผู้ป่วยออกกำลังกายบนเตียง เพื่อป้องกันการกดทับ
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะท้องผูก
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารที่มีกากใยสูง และรับประทานผักผลไม้
        
        ผู้ป่วยออกกำลังกายกล้ามเนื้อต้นขา ข้อสะโพก และข้อเท้า
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของลิ่มเลือดอุดตันในเส้นเลือดดำส่วนลึกของขา เช่น ขาบวม มักจะเป็นข้างเดียว ปวดขามาก
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะปอดอักเสบ
      - กิจกรรมผู้ดูแล
        
        ญาติติดตามอาการผู้ป่วยจากพยาบาล
        
        ญาติช่วยพูดกระตุ้นให้ผู้ป่วยออกกำลังกายกล้ามเนื้อต้นขา ข้อสะโพกและข้อเท้า
        
        จัดเตรียมอาหารที่มีกากใยสูงให้แก่ผู้ป่วยตามแผนการรักษา
    - - เพื่อไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนจากการนอนติดเตียงเป็นเวลานาน
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของการเกิดแผลกดทับ เช่น สีหรือลักษณะผิวหนังเกิดความผิดปกติ, มีอาการบวม และมีหนองออกมา เกรด 1 ผิวหนังมีรอยแดง ๆ ใช้มือกดแล้วรอยแดงไม่จางหายไป ผิวไม่ฉีกขาดเกรด 2 ผิวหนังเสียหายบางส่วน แผลตื้น ไม่พอง ไม่เป็นตุ่มน้ำใสเกรด 3 แผลลึกถึงชั้นถึงไขมัน สูญเสียผิวหนังทั้งหมด เกรด 4 แผลลึกมองเห็นถึงกระดูก เอ็น กล้ามเนื้อ สูญเสียผิวหนังทั้งหมด
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะท้องผูก เช่น ถ่ายอุจจาระน้อยกว่า3 ครั้งต่อสัปดาห์ อุจจาระมีลักษณะเป็นก้อนแข็ง เป็นเม็ดเล็กๆ
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของข้อยึดติด กล้ามเนื้อลีบข้อต่อแขนขาสามารถหมุนได้ตามการเคลื่อนไหว
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะลิ่มเลือดในเส้นเลือดดำส่วนลึกของขา เช่น ขาบวม มักจะเป็นข้างเดียว ปวดขามาก เจ็บตึงตามแนวหลอดเลือดแดงร้อนที่ขา หรือสีผิวเปลี่ยนไปเส้นเลือดที่ขาโป่งพองขึ้น
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะภาวะปอดอักเสบ เช่น ไอ มีเสมหะ มีไข้สูง อาจตัวร้อนตลอดเวลา หนาวสั่นมาก หายใจ
        
        มีสัญญาณชีพอยู่ ในเกณฑ์ปกติ
        BT = 36.5 – 37.4°C
        PR= 60 – 100 bpm
        RR = 14 - 20 bpm
        BP = Systolic 120 - 90 mmHg
        Diastolic 90 - 60 mmHg
        
        ระดับ Oxygen saturation อยู่ในเกณฑ์ปกติ ≥ 95-100%
    - - วันที่ 25/01/65
        
        ผู้ป่วยมีแผลกดทับบริเวณก้น ขนาดประมาณ 3 เซนติเมตร แผลมีลักษณะแห้งดี เริ่มตกสะเก็ด ไม่มีเลือดหรือหนองซึมออกมานอกแผล ไม่พบเนื้อตาย ไม่มีกลิ่นเหม็น ไม่มีอาการ ปวด บวม แดง ร้อน
        
        ผู้ป่วยไม่มีการขับถ่ายอุจจาระมา3วัน ลักษณะหน้าท้องโป่งตึงแข็ง bowel sound 5 ครั้ง/นาที
        
        ผู้ป่วยสามารถขยับแขนขาได้ พบเอ็นตึงบริเวณหัวเข่า ไม่พบข้อติด ไม่พบกล้ามเนื้อลีบ
        
        ไม่พบอาการและอาการแสดงของภาวะลิ่มเลือดอุดตัน ไม่พบขาบวม ไม่พบการเจ็บปวดตามแนวเส้นเลือด ไม่พบเลือดโป่งพองบริเวณขา
        
        สัญญาณชีพ
        BT = 35.4 °C
        PR= 98 bpm
        RR = 20 bpm
        BP = Systolic 163 mmHg Diastolic 78 mmHg
        
        ระดับ Oxygen saturation 91%
      - วันที่ 26/01/65
        
        ผู้ป่วยมีแผลกดทับบริเวณก้น ขนาดประมาณ 3 เซนติเมตร แผลมีลักษณะแห้งดี สะเก็ดหลุดลอก ไม่มีเลือดหรือหนองซึมออกมานอกแผล ไม่พบเนื้อตาย ไม่มีกลิ่นเหม็น ไม่มีอาการ ปวด บวม แดง ร้อน
        
        ผู้ป่วยไม่มีการขับถ่ายอุจจาระมา4วัน ลักษณะหน้าท้องโป่งตึงแข็ง bowel sound 3 ครั้ง/นาที
        
        ผู้ป่วยสามารถขยับแขนขาได้ พบเอ็นตึงบริเวณหัวเข่า ไม่พบข้อติด ไม่พบกล้ามเนื้อลีบ
        
        ไม่พบอาการและอาการแสดงของภาวะลิ่มเลือดอุดตัน ไม่พบขาบวม ไม่พบการเจ็บปวดตามแนวเส้นเลือด ไม่พบเลือดโป่งพองบริเวณขา
        
        มีสัญญาณชีพ
        BT = 35.4 °C
        PR= 97 bpm
        RR = 20 bpm
        BP =Systolic 150 mmHg Diastolic 75 mmHg
        
        ระดับ Oxygen saturation อยู่ในเกณฑ์ปกติ 97%
  - - - S: ผู้ป่วยบอกว่า “อยากกลับบ้าน ไม่อยากฉีดยา อยากหายจากการเจ็บป่วย” “ผู้ป่วยปฏิเสธการพยาบาล บอกทุกครั้ง ทุกวันว่าลูกชายจะมารับกลับบ้าน”
        O: จากการสังเกตผู้ป่วยมีสีหน้าไม่สดชื่น และมีสีหน้ากังวล
        
        แพทย์วินิจฉัยเป็น Acute dynea c infected dm foot
        
        ผู้ป่วยมีแผลผ่าตัดที่เท้าข้างซ้าย
        
        ผู้ป่วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบ
    - - จากการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายที่เกิดขึ้นในผู้สูงอายุ ส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลง ทางด้านร่างกายจิตใจของผู้สูงอายุ เพราะผู้สูงอายุต้องพบกับการเปลี่ยนแปลง และต้องมีการปรับตัวให้สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงต่างๆที่เกิดขึ้นได้ ในกรณีที่ผู้สูงอายุ ไม่สามารถปรับตัวให้ยอมรับกลับการเปลี่ยนแปลงได้จะทำให้เกิดปัญหาทางด้านจิต ตามมา สิ่งที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงทางด้านจิตใจในผู้สูงอายุ ได้แก่ การสูญเสียความสามารถในการพึ่งพาตนเอง ซึ่งในผู้ป่วยก่อนที่จะมีอาการเจ็บป่วยสามารช่วยเหลือตนเอง เมื่อมีอาการเจ็บป่วยทำให้ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้
    - - ทักทาย แนะนำตัวกับผู้ป่วย สร้างสัมพันธภาพและความคุ้นเคย โดยเปิดโอกาสให้ผู้ป่วยพูดคุยและซักถาม
        
        อธิบายให้ผู้ป่วยและญาติเข้าใจถึงอาการ และอาการแสดงของผู้ป่วย
        
        ให้แพทย์อธิบายเกี่ยวกับแผนการรักษาแพทย์ภาวะแทรกซ้อนที่ผู้ป่วยและญาติต้องการทราบ
        
        ให้ความรู้และแนะนำวิธีปฏิบัติตัวที่ถูกต้องเมื่อกลับบ้าน ได้แก่ เรื่องอาหาร การใช้ยา การออกกำลังกาย การรักษาความสะอาดของร่างกาย การดูแลเท้า และการสังเกตอาการที่ควรมาพบแพทย์
        
        แจ้งให้ผู้ป่วยทราบก่อนและหลังให้การพยาบาลทุกครั้ง พร้อมทั้งอธิบายเหตุผลใน
        การทำกิจกรรมการพยาบาลต่างๆ
        
        แนะนำวิธีการผ่อนคลายความเครียดโดยใช้วิธีการที่เหมาะสมกับผู้ป่วย เช่น การฟังเทปธรรมะ การฟังวิทยุที่ชอบ การทำสมาธิ เป็นต้น
    - - กิจกรรมของผู้ป่วย
        
        ปฏิบัติติตามแผนการรักษา
        
        ผ่อนคลายความเครียด เช่น การฟังเทปธรรมะ
        การฟังวิทยุที่ชอบ การทำสมาธิ เป็นต้น
      - กิจกรรมของผู้ดูแล
        1.ญาติคอยดูแลให้กำลังใจผู้ป่วย
        
        ติดตามและสอบถามอาการของผู้ป่วยจากพยาบาล
    - - ผู้ป่วยมีความวิตกกังวลลดลง
    - - ผู้ป่วยบอกว่า “มีความวิตกกังวลลดลง”
        
        ผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่นขึ้น ไม่มีอาการและอาการ แสดงของความวิตกกังวล เช่น นอนไม่หลับ หรือ ซึมเศร้า
        
        ผู้ป่วยมีความรู้และเข้าใจเกี่ยวกับการเจ็บป่วยของผู้ป่วย
    - - วันที่ 25/01/65
        
        ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี อ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยเล็กน้อย และบ่นว่าอยากกลับบ้าน
        
        ผู้ป่วยมีสีหน้าวิตกกังวลเล็กน้อย
        
        ผู้ป่วยยังไม่ให้ความร่วมมือในการรักษาของแพทย์
      - วันที่ 26/01/65
        
        จากการสังเกตลักษณะทั่วไปของผู้ป่วยตื่นตัวพูดคุย มีความวิตกกังวลลดลง
        
        ผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่นขึ้น ไม่มีอาการและอาการแสดงของความวิตกกังวล
        
        ผู้ป่วยมีความเข้าใจภาวการณ์เจ็บปวดของตนเอง และให้ความร่วมมือในการรักษาของแพทย์