Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ENFERMIDADE E HOSPITALIZACIÓN, Conductas asociadas a NON adherencia, O…
ENFERMIDADE E HOSPITALIZACIÓN
1. O paciente ante a enfermidade
Factores que inciden no comportamento, estrés, ansiedade e recuperación da enfermidade
Factores da enfermidade
Presentación, evolución e tratamento da enfermidade
Evolución
as complicacións poden dar lugar a apatía e desanimo na superación da enfermidade
Tratamento
especialmente se son complexos, poden supoñer cambios no estilo e ritmo de vida do paciente
Presentación
Adaptación á situación patolóxica será máis simple cando a presentación sexa gradual e progresiva fronte a presentacións bruscas
Experiencias previas
si o paciente viviu patoloxías similares de maneira positiva ou negativa, levará desa maneira a enfermidade
Aticipación e reversibilidade
Limitacións que orixina a enfermidade
A adaptación e a resposta será máis difícil canto máis grave e limitante sexa a secuela da enfermidade.
Significado social
Determinades enfermidades, están mal vistas pola sociedade, o qeu xera ansiedade
Cambios no aspecto físico
Enfermidades que producen deformacións en zonas visibles que xeran rexeitamento propio e axeno
Factores relacionados co sistema sanitario
Condicións asistenciais
Se as estructuras, infraestructuras sanitarias, son de mellor calidade, aportan maior seguridade e implican mellor afrontamento da enfermidade
Profesionais
A preparación e a boa actitude do equipo asistencial repercute nunha resposta positiva do paciente
Factores ambientais
Entorno persoal
Familia e amigos: as relacións fluída fomentan unha actitude positiva ante a enfermidade; tamén afecta á dinámica familiar
Entorno sociocultural
Situación laboral e económica do paciente: dereitos laborais, despidos ante baixas... ante isto, existen recursos sociais de apoio que condicionan a capacidade de sobrelevar a enfermidade do paciente e do entorno.
Entorno físico
Factores ambientais: contaminación física, química e biolóxica
Factores persoais
Personalidade do paciente
Paciente pasivo
Acepta a súa sumisión e resignación nas manifestacións, o diagnóstico e no tratamento, podendo ser isto unha ameaza ao comunicar posibles empeoramentos ou efectos negativos do tratamento. É por iso que sole presentar
dificultades para enfrontarse á enfermidade e seu restablecemento
Paciente introvertido
Trátase dun
paciente pesimista
e insatisfeito co diagnóstico e o tratamento
Paciente extrovertido
Persoa activa e faladora, conta o que lle ocorre de forma exaxerada, e que atende a adronta a enfermidade e súas secuelas como un desafío
Idade
Nenos
gran importancia da nai como apoio
ante unha situación descoñecida como é a enfermidade; do afrontamento da nai/ pai dependerá en gran medida o afrontamento dos nenos
Xóvenes
normalmente
a enfermidade afrontase con bo ánimo
. Sen embargo, afrontase con maior dificultade as potenciais secuelas(invalidez, alteracións físicas...)
Adultos
a maneira de afrontar a enfermidade ven dada pola
presenza de familiares/persoas a seu cuidado
, xa que as responsabilidades de coidade teñen que ser cedidas a terceiras persoas, con posbiles repercusións económicas, familiares, emocionais...
2. Fases de adaptación psicolóxica da enfermidade
Aceptación
A persoa asume que está enferma e transime o seu malestar
Legalización
Tras a asistencia médica, a persoa convirtese en paciente
2.Choque psicolóxico
Se os síntomas empeoran, aparecen sentimentos negativos: ansiedade, ira, desesperación...
Relación co persoal sanitario
O persoal sanitario atende e coida ao paciente
1.Vivencia dos primeiros síntomas
O paciente dase conta dos cambios na saúde e responde de dous modos
Restando importancia e negando os síntomas por medo ao diagnóstico
Preocupación e mantendose en alerta
Resolución da enfermidade
Curación
Esperanza para afrontar a enfermidade
Cronificación
Secuelas ou incapacidade da persona, deberá adaptarse a nova situación
Fallecemento
O paciente deberá emprender o complexo proceso psicolóxico de aceptación da morte
3. Reaccións psicolóxicas do paciente ante a enfermidade
Pérdida de independencia
Dotación do significado da enfermidade: depende dos valores, creencias e vivencias da persoa
Depresión
A pérdida de saúde asociase coa depresión, empeorando así a evolución positiva da enfermidade e da propia calidade de vida do paciente
Desvaloración persoal: desaparición de rutinas cotiás, sintese dependente e odia/ama aos coidadores
Aceptación do papel de paciente: pasividade ou culpabilidade ante a enfermidade
Temor: o paciente sente temor ao afrontar a enfermidade en soidade
Ansiedade
Debese a enfermidade e desemboca en inseguridade e inceridumbre
4. Mecanismo de defensa ante a enfermidade(por parte do paciente)
Ira: negase a facer o tratamento
Ante un paciente con ira
Saber que lugar ocupamos, somos profesionais,e non podemos levar ao personal os ataques do paciente
As queixas do paciente, poden deberse a insatisfacións do paciente, hai que escoitalo para saber que precisa, non deixarnos levar pola situación de ira da persoa, intentar poñernos no seu lugar.
Poñer en contexto as reaccións agresivas
Represión: ocultar a enfermidade
Negación: rexeitamento da enfermidade e do diagnóstico
Proxección: proxectar nas persoas do entorno emocións do paciente
Regresión: comportamentos infantís(enfados, choros)
Utilización da enfermidade: obter beneficios da enfermidade, emocional ou economicamente
Defensas maníacas: actúase de forma alegre ante unha situación que angustia moito e que non se quere recoñecer
Racionalización: búsqueda de explicacións racionais da enfermidade en sí
5. Actitudes dos profesionais ante a enfermidade e o sufrimiento
Fuxir e silenciación
Ao fuxir, evitase o contacto con situacións ou pacientes que nos fan sentir mal. Na silenciación, evita escoitar ao paciente, faiselle calar ou non se lle da a oportunidade de expresarse
Defensivas e abuso da autoridade
As queixas dos pacientes son vividas como ataques, o profesional ponse a defensiva. Para que o profesional se protexa das súas inseguridades, non tolera preguntas ou cuestións do paciente sobre a súa atención e fai valer a súa condición de autoridade(porque o digo eu)
Maníacas
: ante situacións moi difíciles, teñen reaccións de alegría ou exaltación
Frialdade afectiva/illamento
Escasa implicación co que o paciente poida asistir, profesionalmente distante
Negación:
non se recoñece o sufrimiento e a angustia que conleva a enfermidade
Sobrecarga emocional no traballo:
Distanciamento afectivo do profesional cara o paciente, o TCAE é un profesional, e ainda que ten que ter empatía co paciente e cos familiares, non pode sobrepasar o que lle ocorre a un paciente, ao profesional.
Reaccións psicosomáticas: dores de cabeza, corporais...
Actitudes agresivas
Alteracións emocionais diversas
Desmotivación"burn out"
Actitude positiva
Crear un vínculo de confianza profesional/paciente para axudarlle ao paciente a levar mellor a enfermidade
Escoita activa
Presentación e saúdo
Procuparse polo benestar do paciente
Chamar ao paciente polo nome e miralo a cara cando se lle fala
Actitude negativa
Ignorar o paciente poñendo excusas de todo tipo
Previr o resto do equipo acerca da actitude do paciente, o que xera prexuizos aos compañeiros dese paciente
Insensibildiade de cara o paciente por agotamiento
Demostrar superioridade empregando a ironía ou
a retranca de mala maneira
6. A adherencia terapéutica: concepto
Consecuencias
Consecuencias da NON adherencia
Malgasto de recursos de sistema sanitario e do paciente, ao non estar tomando ou estar tomando de maneira incorrecta dos fármacos prescritos
Falta da eficacia que pode dar lugar a recaídas no control da enfermidade e súa manifestación polo paciente
Dificultades no control da patoloxía e sobre-medicación peligrosa
Factores que inflúen
Relación paciente-sanitario
Satisfacción do paciente co trato recibido: maior adherencia
Comprensión da prescripción e información sobre a mesma: maior adherencia
Aspectos psicosociais do paciente
Maior nivel culturar e capacidade memorística: maior adherencia
Creencias do paciente en relación a enfermidade e súas consecuencias
Motivación do paciente pola súa saúde e autocoidado: maior adherencia
Soporte social do entorno: maior adherencia
Características da enfermidade e o tratamento
-Enfermidades crónicas estables: menor adherencia
-Enfermidades agudas sintomáticas: maior adherencia
-Tratamentos longos ou permanentes(crónicos) menor adherencia
-Trtamentos preventivos, menor adherencia
-Tratamentos curativos: maior adherencia
-Efectos adversos: menor adherencia
7. Efectos da hospitalización no paciente
Abandono de seus roles habituais
Ámbito laboral
Ámbito social
Ámbito familiar
Pérdida da intimidade
Exploracións físicas e aseo
Compartir habitación cun extraño
Necesidade de comunicar emocións, sentimentos moi íntimos
Ser depositarios desta información implica a toma de poder sobre o paciente
Informacion non compartida(confidencial)
Dificultade de adaptación ao novo entorno: habitación e normas do hospital
Desarraigo: lugar extraño e hostil para o paciente, fora do seu medio familiar, social e laboral
Falta de identidade: despersonalización do paciente
Paciente identificado só polos seus rasgos externos ou enfermidade
Distancia afectiva por parte dos profesionais
Paciente con pijama
Presión asistencial e manexo de gran cantidade de datos fríos por parto dos profesionais
Información deficiente
A información facilita: o proceso de adaptación á enfermidade, reduce a ansiedade, estrés... e implica o paciente no proceso de recuperación
O médico é responsable de informar ao apciente, nun proceso no que se deben seguir unha serie de pautas ou recomendacións:
1- O paciente decide o que quere saber e cando
Non sobrecargar de información ao paciente
Dar algunha boa noticia ou esperanzas reais.
Non mentir nin dar falsas esperanzas
O paciente non recibe información suficiente e adecuada sobre seu estado, evolución...
Relación asimétrica
Relación paciente pasivo e profesional proteccionismo
Pérdida de independencia
Primeiros síntomas: o paciente non quere perder a súa independencia
Hospitalización: co ingreso iniciase a dependencia
Enfermidade grave/incapacitante: dependencia total do persoal sanitario para satisfacer as súas necesidades básicas
Melloría: coa melloría, o paciente debe recuperar a súa independencia e autonomía, sen interferencia nin hiperprotección polo personal sanitario e cuidadores; en determinados casos buscase a recuperación da autonomía persoas e da independencia
Abandono de hospital: ante a ansiedade, temor que pode xerar o autocuidado, debese animar, informar e preparar ao paciente para ilo, poñendo a sua disposición os recursos necesarios
8.Conductas do paciente hospitalizado
O "bon paciente"
Comportamentos: sumiso e pasivo, é obediente, acepta o tratamento, pregunta pouco ou nada e non se queixa
Consecuencias: non intenta mellorar seu estado e a súa dependencia é excesiva, o que implica unha recuperación máis lenta
Personalidade: pouco controlada introvertida
Valoración positiva do equipo asistencial: etiquetados como "bon paciente" ao non dar demasiados problemas nin traballo, pero a larga presentarán importantes problemas
O "mal paciente"
Comportamentos: non colabora co persoal sanitario, rexeita o tratamento, reclama atención e información constante. queixase e en ocasións pode ser agresivo. Tende a somatizar
Consecuencias: pacientes activos que toman súas decisións con criterio ao dispoñer de información, súa recuperación é máis rápida e ao saír do hospital manexa ben súa autocoidado, rehabilitase pronto.
Personalidade: controladora, que desexa manter as súas rutinas e certa actividade, tenda a extroversión
Valoració do equipo asistencial: etiquetados de "malos pacientes" ao ser difíciles no trato e dificultar o traballo
9.Características do paciente quirúrxico
1.Estratexias para afrontar a ciruxía
Suministrar información ao paciente
Procedimento: en que consiste, duración...
Sensacións: cansancio, malestar...
Estimular o pensamento positivo: centrarse en ideas positivas acerca da operación e nos seus resultados
Practicar técnicas de relaxación: respiración profunda, exercicios de relaxación, cerrar os ollos... para disminuír a actividade do sistema nervioso simpático, favorecer o autocontrol emocional e calmar estrés.
Factores que indicen ao estrés
Tipo de intervención
Maior xera máis estrés que unha menor
Postoperatorio con compliacións e dor: maior estrés
Programada frente urxente
Necesidade de rehabilitación e o tempo desta:maior estrés
Tipo de enfermidade
Hospitalización e antecedentes
Personalidade do paciente
Intervención quirúrxica
Transtorno orgánico e emocional
Vivencia difícil: inseguridade, desconfianza...
Dano e dor
Escapa ao control do paciente: temor do paciente a fallos técnicos
Conductas asociadas a NON adherencia
Cumplimento incompleto en relación a omisións, dosis...
Non asistencia ou cancelación de citas
Suspensión prematura do tratamento/recomendacións
Non modificación de hábitos de estilo de vida
Mentir acerca do cumplimento
Automedicación
O estrés e a ansiedade