Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
STELLING: De onliberale regering van president Trump heeft de fundamenten…
STELLING: De onliberale regering van president Trump heeft de fundamenten van de democratie niet beschadigd.
HOOFDARGUMENT: Een democratisch gekozen leider met onliberale overtuigingen is gevaarlijk, omdat het gebrek aan respect voor liberale normen een gevaar vormt voor de (fundamenten van de) democratie (Mounk, 2018)
Maar in de VS wist de onliberale Republikeinse president Trump, die een meerderheid in het Amerikaans Congres had, de democratie niet te ondermijnen (niet dat hij het niet heeft geprobeerd). De checks and balances en liberale/democratische normen zijn zo diep geworteld, dat het Trump niet lukte.
-
Bovendien bleken de liberale en democratische normen zo diepgeworteld, dat zelfs een groot deel van de sympathisanten van Trump de democratie verkoos boven hun eigen politieke voorkeur
-
-
-
De autoritaire verleiding is in potentie een gevaar voor ieder land (Mearsheimer, 2018). Dan is het verkiezen van een onliberale leider extra riskant, omdat liberale normen hem/haar niet in de weg zullen staan wanneer hij/zij de keuze maakt om wel of niet autoritair te regeren.
Mearsheimer komt echter zelf al met 5 redenen waarom de spanning tussen het liberale en het autoritaire gedachtegoed niet per se tot autoritair regeren hoeft te leiden.
Aantonen waarom de kans klein is dat de Amerikaanse democratie wordt vervangen door een autoritaire regering (dus benadruk waarom hij vooral gelijk heeft m.b.t. zijn 5 redenen, en minder gelijk heeft over het gevaar)
In het geval van deze casus hield de democratie stand tegen de autoritaire verleiding. Trump weigerde in eerste instantie inderdaad de macht over te dragen. Van de redenen die Mearsheimer noemde, waren er 2 van toepassing: nationalisme en de deep state.
-
Wanneer onliberale populisten een verkiezing winnen in een meerderheidsstelsel (zoals in de VS), kunnen ze hun onliberale beleid ongehinderd doorvoeren (Kriesi, 2018).
Kriesi brengt nuance aan: de macht van de populistische regering hangt af van de checks en balances van het systeem en de strategieen van hun eigen, en verwante, partijen. Kriesi noemt zelf ook dat Trump tegengehouden werd door de rechters en het Congres.
Maar ook de strategie van de Republikeinen (hun normen: loyaler aan democratie dan aan Trump) en hun verwanten hebben ervoor gezorgd dat Trump niet veel onliberaals/ondemocratisch uit kon halen
-
Ik beweer niet dat het onliberale gedachtegoed niet in strijd is met democratische waarden; alleen dat normen, waarden en checks and balances de Amerikaanse democratie in tact hebben gehouden.
-
Toepassen van onpartijdigheid en een gemeenschappelijk sociaal doel op de casus... Toepassen van (de)legitimation narratives op de casus...(Zürn, 2018)
Trump probeerde zijn eigen positie te verstevigen door de legitimiteit van de media in twijfel te trekken (waardoor de kritiek die hij kreeg minder valide zou lijken). Hij stelde dat ze niet onpartijdig waren en hun beoogde gemeenschappelijke sociale doel (transparantie/burgers op de hoogte brengen van de actualiteit) niet dienden. (MAAK DUIDELIJK WAAROM DIT NIET LIBERAAL IS/WAAROM DIT GEVAARLIJK KAN ZIJN VOOR DEMOCRATIE)
Dit deed hij met behulp van delegitimeringsnarratieven (benoem ze en toon ze empirisch aan) (MAAK EVT DUIDELIJK WAAROM DIT NIET LIBERAAL IS/WAAROM DIT GEVAARLIJK KAN ZIJN VOOR DEMOCRATIE)
Vertrouwen ging echter al langer achteruit, en stagneerde al een aantal jaar terug. Er is een kleine dip tijdens de verkiezingen van Trump in 2015/2016, maar verder lijkt het niet alsof dit de democratie heeft beschadigd (dat was ze al).
-