Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
สรุปการเรียนรู้ประจำวันที่ 12 มกราคม 2565 - Coggle Diagram
สรุปการเรียนรู้ประจำวันที่ 12 มกราคม 2565
หลักธรรม/เรื่องน่ารู้
ปัจจัย 4 สำหรับพระสงฆ์
บิณฑบาต
อาหาร
น้ำ
ข้าว
ผลไม้
เสนาสนะ
ที่นอนที่นั่ง
กุฏิ
เตียง
ศาลา
ตั่ง
หมอน
จีวร
เครื่องนุ่งห่ม
ผ้าห่ม
ผ้าอาบน้ำฝน
ไตรจีวร
คิลานเภสัช
ยารักษาโรค
ปัญญาวุฒิธรรม ๔ ประการ
สัทธัมมัสสวนะ
เอาใจใส่ศึกษาโดยมีหลักสูตร การเรียนการสอนที่ดี
โยนิโสมนสิการ
มีกระบวนการคิดวิเคราะห์พิจารณาหาเหตุผลที่ดีและถูกวิธี
สัปปุริสสังเสวะ
หมายถึงการอยู่ใกล้คนดี ใกล้ผู้รู้ มีครู อาจารย์ดี มีข้อมูล มีสื่อที่ดี
ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ
ความสามารถนำความรู้ไปใช้ในชีวิตได้ถูกต้องเหมาะสม
อิทธิบาท 4
วืรืยะ
ขยันหมั่นประกอบสิ่งนั้นด้วยความพยายาม เข้มแข็ง อดทน เอาธุระไม่ท้อถอย
จิตตะ
ตั้งจิตรับรู้ในสิ่งที่ทำ และทำสิ่งนั้นด้วยความคิด เอาจิตฝักใฝ่ ไม่ปล่อยใจให้ฟุ้งซ่านเลื่อนลอยไป
ฉันทะ
ความต้องการที่จะทำ ใฝ่ใจรักจะทำสิ่งนั้นอยู่เสมอ และปรารถนาจะทำให้ ได้ผลดียิ่งๆขึ้นไป
วิมังสา
หมั่นใช้ปัญญา พิจารณาใคร่ครวญ ตรวจหาเหตุผล และตรวจสอบข้อยิ่งหย่อนในสิ่งที่ทำนั้น มีการวางแผน วัดผล คิดค้นวิธีแก้ไขปรับปรุง
วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา
วันอัฐมีบูชา
เป็นวันวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ
หลักธรรม ความไม่ประมาท
วันอาสาฬหบูชา
เหตุการณ์สำคัญ
พระพุทธเจ้าแสดงธัมมจักกัปปวัตนสูตรซึ่งเป็นการหมุนกงล้อพระธรรมจักรของพุทธศาสนา
เกิดพระอรหันต์รูปแรก (พระอัญญาโกณฑัณญะ)
พระพุทธเจ้าแสดงปฐมเทศนา (คือการแสดงธรรมครั้งแรก) แก่ปัญจวัคคีย์ที่ป่าอิสิปตนมฤคทัยวัน (ป่าอันยกให้แก่หมู่กวาง และเป็นที่ชุมนุมฤๅษี)
หลักธรรม
ธัมมจักกัปปวัตนสูตร
มัชฌิมาปฏิปทา คือปฏิปทาทางสายกลางที่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสรู้ ได้แก่ มรรคมีองค์แปด
อริยสัจสี่ คือธรรมที่เป็นความจริงอันประเสริฐสี่ประการ
ส่วนที่สุดสองอย่าง ที่พระพุทธศาสนาปฏิเสธ อันได้แก่ "กามสุขัลลิกานุโยค" คือการหมกมุ่นอยู่ในกามสุข และ "อัตตกิลมถานุโยค" คือการทรมานตนให้ลำบากโดยเปล่าประโยชน์หรือทุกรกิริยา "คือการกระทำกิจที่ทำได้โดยยาก" คือ การอดอาหาร
เป็นวันพระสงฆ์
วันวิสาขบูชา
เกิดเหตุการณ์ 3 ประการของพระพุทธเข้าในวันเดียวกัน
ตรัสรู้เมื่อพระชนม์ได้ 35 พรรษา (เมื่อวันพุธ ปีระกา ก่อนพุทธศักราช 80 ปี)
ดับขันธปรินิพพานเมื่อพระชนม์ได้ 80 พรรษา (เมื่อวันอังคาร ปีมะเส็ง ก่อนพุทธศักราช 1 ปี)
ประสูติ (เมื่อวันศุกร์ปีจอ ก่อนพุทธศักราช 80 ปี)
องค์การสหประชาชาติได้กำหนดให้วันวิสาขบูชาเป็น "วันสำคัญสากล" (ด้วยชื่อวันว่า "Vesak") โดยการเสนอของประเทศศรีลังกาดังกล่าว ด้วยมติเอกฉันท์ในที่ประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2542
จัดเป็นวันพระพุทธ
วันมาฆบูชา
เหตุการณ์สำคัญ
เกิดจาตุรงคสันนิบาต(การประชุมพร้อมกันแห่งองค์สี่)
พระสงฆ์ทั้งหมดล้วนเป็นเอหิภิกขุที่พระพุทธเจ้าทรงบวชให้ด้วยพระองค์เองทั้งสิ้น ซึ่งเรียกว่า เอหิภิกขุอุปสัมปทา
พระสงฆ์ทั้งหมดล้วนเป็นพระอรหันต์ คือผู้ได้อภิญญา 6 ข้อ
พระสงฆ์ 1,250 รูปที่พระพุทธองค์ได้ส่งไปเผยแพร่พระพุทธศาสนาตามแว่นแคว้นต่างๆ ได้กลับมาเฝ้าพระพุทธเจ้าอย่างพร้อมเพรียงกันโดยมิได้นัดหมาย
วันที่พระสงฆ์ทั้งหมดมาชุมนุมกันนี้ตรงกับวันเพ็ญเดือนมาฆะ (วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3)
ตรงกับประเพณีมหาศิวะราตรีของพราหณ์
พระพุทธเจ้าโอวาทปาติโมกข์
การทำกุศลให้ถึงพร้อม
การทำจิตใจให้บริสุทธิ์
การไม่ทำบาปทั้งปวง
จัดเป็นวันพระธรรม