Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษาโรคไข้เลือดออก (Dengue Fever) - Coggle Diagram

- - - - รับยาที่โรงพยาบาลนครปฐม
      - ไม่รับประทานยาต่อเนื่อง
- - - - ส่งเสริมให้ได้สารอาหารเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
    - - ความเบื่ออาหารลดลง
      - สามารถทานได้อย่างน้อย1/2ถ้วย/มื้อ
    - - SD:ผู้ป่วยบอกว่า ''เบื่ออาหาร''
      - OD: HB 16.9 g/dL
        Hct 50 %
    - - แนะนำให้ทานอาหารอ่อน รสไม่จัด
      - จิบ ORD(Oral Rehydration Salts)เกลือแร่ตามแผนการรักษา
      - แนะนำให้งดอาหารที่มี สีดำ แดงและสีน้ำตาล เนื่องจากอาจทำให้มีปัญหาในการประเมินอาการเมื่อผู้ป่วยอาเจียน
      - สังเกตุอาการขาดน้ำ เช่น ริมฝีปากแห้ง
    - - ผู้ป่วยสามารถรับประทานอาหารได้1/2ถ้วยต่อมื้อ
      - มีความอยากอาหารเพิ่มมากขึ้น
  - - - เพื่อให้ผุ่้ป่วยมีอาการคลื่นไส้อาเจียนที่น้อยลง
    - - ผู้ป่วยมีอาการคลื่นไส้อาเจียนที่น้อยลง
    - - SD: ผู้ป่วยบอกว่ามีอาการคลื่นไส้ อาเจียน
    - - ดูแลการรับประทานอาหารและเครื่องดื่มที่ย่อยง่าย ไม่ควรฝืนรับประทาน
        หากคลื่นไส้ ให้รับประทานอาหารมื้อละน้อยๆแต่บ่อยๆ รักษาความสะอาดในช่องปากและทำความสะอาดในช่องปากหลังอาเจียน
      - ดูแลจัดท่านอน fowler' position เพื่อให้หน้าท้องหย่อนตัว
    - - ผู้ป่วยไม่คลื่นไส้อาเจียน
  - - - ไม่มีไข้หรือไข้ลดลง
        ไม่มี อาการหนาวสั่น ครั่นเนื้อครั่นตัว
        Temp=36.5-37.5
    - - ให้ยา Paracetamal 500 mg ตามแผนการรักษาของแพทย์เช็ดตัวลดไข้ประเมินซ้ำ 30 นาที บันทึกสัญญาณชีพทุก 15-30 นาที เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลง และเฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนดูแลให้สารน้ำตามแผนการรักษาของแพทย์
    - - อุณหภูมิร่างกายลดลง T=36.5
    - - เพื่อลดอุณหภูมิให้อยู่ในภาวะปกติและผู้ป่วยสุขสบาย
        เพื่อป้องกันภาวะชักจากไข้สูง
    - - SD:ผู้ป่วยบอกว่ามีไข้ขึ้นสูง
        OD: T=37.8 องศาเซลเซียส
  - - - SD : ผู้ป่วยบอกว่ามีอาการคลื่นไส้อาเจียน
      - OD : T=37.8 องศาเซลเซียส ผล Hct.=50 %
    - - 1.ประเมินอาการเเละอาการแสดงของภาวะขาดน้ำ อาการคลื่นไส้อาเจียน
      - 2.วัดVital signs ทุก 4 ชั่วโมง ถ้ามีไข้สูง ต้องเช็ดตัวลดไข้เเละให้ยา Paracetamol 500 mg
      - 3.ดูเเลให้ได้รับยา Motilium 10 mg แก้อาการคลื่นไส้อาเจียน
      - 4.ติดตามผลการตรวจ Hct.
    - - 1.ไม่มีอาการของภาวะขาดน้ำ เช่น ความตึงตัวของผิวหนังลดลง
      - 2.Vital signs ปกติ T=35.5-37.0 องศาเซลเซียส BP=120/80 mmHg P= 90 ครั้ง/นาที R= 20 ครั้ง/นาที
      - ผล Hct. มีค่าปกติ = 37-47%
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการของภาวะขาดน้ำ ยังมีอาการคลื่นไส้เล็กน้อย ไม่อาเจียน
        T=35.5-37.0 องศาเซลเซียส BP=120/80 mmHg P= 90 ครั้ง/นาที R= 20 ครั้ง/นาที
    - - เพื่อส่งเสริมให้ได้รับสารน้ำเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
  - - - SD:รับยาไม่ต่อเนื่อง
      - OD:BP:153/91 mmHg
    - - แก้ไขความเข้าใจเกี่ยวกับสาเหตุของโรคและการรักษาโรคให้ถูกต้อง
      - ส่งเสริมให้มีพฤติกรรมสุขภาพที่เหมาะสม
    - - เข้าใจเกี่ยวกับโรคความดันโลหิตสูงมากขึ้นและจะปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างเคร่งคัด
      - สามารถบอกวิธีดูแลตนเองได้เมื่อมีอาการแสดงของค่าความดันโลหิตสูงกว่าเกณฑ์ปกติทั่วไป
    - - 1.ประเมินระดับความรู้และความเข้าใจของผู้ป่วยเกี่ยวกับโรคว่ามีมากน้อยเพียงใด
      - 2.ให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับอันตรายจากการที่ไม่สามารถควบคุมค่าความดันโลหิตให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ
      - 3.ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการพบแพทย์ตามนัดและการรับประทานยาต่อเนื่อง
      - 4.แนะนำการรับประทานอาหารและยาควบคุมความดันโลหิตให้ถูกต้องเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจจะเกิดขึ้น
    - - ผู้ป่วยบอกว่าเข้าใจเกี่ยวกับโรคความดันโลหิตสูงมากขึ้นและจะปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างเคร่งคัด
      - ผู้ป่วยสามารถบอกวิธีดูแลตนเองได้เมื่อมีอาการแสดงของค่าความดันโลหิตสูงกว่าเกณฑ์ปกติทั่วไป
    - - หัวใจ เกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจหนาหัวใจวายหรือมีหลอดเลือดหัวใจตีบทําให้กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน
      - สมอง เกิดภาวะหลอดเลือดสมองตีบตันหรือแตกทําให้เป็นอัมพฤกษ์หรืออัมพาตถ้าเกิดในตำแหน่งสำคัญอาจเสียชีวิตรวดเร็วความดันที่สูงรุนแรงเฉียบพลันจะทำให้สมองบวมปวดศีรษะและซึมลงจนไม่รู้สึกตัว
      - ไตมีเลือดไปเลี้ยงไม่พอทำให้เกิดภาวะไข่ขาวรั่วออกทางปัสสาวะไตวายเรื้อรังหรือเฉียบพลัน
      - ตาหลอดเลือดแดงในตาแตกและมีเลือดออกทําให้ประสาทตาเสื่อมและอาจตามัวลง
      - หลอดเลือดแดงใหญ่เกิดการโป่งพองของผนังหลอดเลือดจะมีอาการเจ็บหน้าอกถ้ารุนแรงมากอาจเสียชีวิต
- - - - พยาธิสภาพ : เมื่อเชื้อไวรัสเดงกี่เข้าสู่ร่างกายจะแบ่งตัวเพิ่มจำนวนมากขึ้นใน monocyte และ macrophage ผู้ที่เคยได้รับเชื้อไวรัสเดงกี่มาแล้ว จะมี antibodies ต่อเชื้อไวรัสชนิดแรกในปริมาณต่ำ ๆ ไม่สามารถกำจัดเชื้อไวรัสที่เข้ามาใหม่ได้ แต่จะจับกับเชื้อไวรัสเดงกี่นั้นแล้วปล่อยสารกระตุ้นระบบคอมพลีเมนต์ของร่างกาย ทำให้ผนังของเส้นเลือดฝอยยอมให้น้ำซึมผ่านออกมาอยู่ในช่องต่างๆของร่างกาย เช่น ช่องเยื่อหุ้มปอด ปริมาณของพลาสมาในเส้นเลือดจึงลดลง และเลือดมีความหนืดมากขึ้นผู้ป่วยอาจเกิดภาวะช็อกจากการล้มเหลวของระบบไหลเวียนเลือด นอกจากนี้ยังทำให้เกล็ดเลือดถูกทำลาย
        ปริมาณเกล็ดเลือดจึงลดลง เป็นผลให้เกิดความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือดและมีเลือดออกตามอวัยวะต่างๆได้ง่าย ทำให้เกิดภาวะช็อกได้มากขึ้น