Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลผู้ป่วยโรคติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ - Coggle Diagram

- - - - จะเริ่มมีอาการหลังจากได้รับเชื้อประมาณ 3-5 วัน ที่พบบ่อยคือ 1-14วัน
    - - น้ำอสุจิ ตกขาวหรือหนองจากช่องคลอดหรือปลายองคชาต
    - - โดยการมีเพศสัมพันธ์หรือสัมผัสทางเพศกับผู้เป็นโรค
  - - - ตกขาวเป็นหนอง มักมีอาการปัสสาวะขัดหรือเจ็บแสบ มีอาการอักเสบของท่อปัสสาวะช่องคลอด ปากมดลูก และทวารหนักอาจมีการอักเสบของอวัยวะในอุ้งเชิงกรานอย่างรุนแรง จนเป็นหนอง ทำให้ท่อนำไข่ตีบตัน มีผลให้เป็นหมัน และท้องนอกมดลูกได้ เชื้อนี้สามารถแพร่เข้าสู่กระแสเลือดทำให้เกิดการอักเสบของข้อนิ้ว ข้อมือ ข้อเข่า และข้อเท้า
    - - ปัสสาวะแสบขัด มีหนองไหลจากท่อปัสสาวะ มีฝีที่ผนังท่อปัสสาวะ ท่อปัสสาวะ ตีบตัน
        ทำให้ต่อมลูกหมากอักเสบ อัณฑะอักเสบ และทำให้เป็นหมันได้
  - - - 1.ให้ความร้เกี่ยวกับกายวิภาคและ สรีรวิทยาสตรี
      - แนะนําการทำความสะอาดร่างกาย และอวยัวะสืบพันธ์ุอย่างถูกวิธี
      - แนะนําการรักษาสุขอนามัยทางเพศ
      - แนะนําให้สังเกตอาการติดเชื้อในระบบสืบพันธ์ุ เช่น ไข้สูง ปวดท้องน้อย
      - หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธุ์ที่ไม่ปลอดภัย
    - - 3.1 งดการมีเพศสัมพันธ์จนกว่าจะรักษาหายทั้งผู้ป่วยและคู่นอน ถ้าจำเป็นต้องใช้ถุงยางอนามัย
      - 3.2 รับประทานยา หรือรับการรักษาจนครบตามแผนการรักษาของแพทย์
      - 3.3 ดูแลความสะอาดร่างกาย และความสะอาดของเสื้อผ้า ชุดชั้นใน ไม่ใส่ซ้ำ ไม่ใช้ร่วมกับผู้อื่น
      - 3.4 ดูแลความสะอาดอวัยวะเพศทุกครั้งหลัง ขับถ่ายโดยล้างจากด้านหน้าไปด้านหลัง แล้วซับให้แห้งด้วยผ้าหรือทิชซูที่สะอาด
      - 3.5 มารับการตรวจรักษาตามแพทย์นัดอย่างสม่ำเสมอ
      - 3.6 ถ้ามีอาการผิดปกติ เช่น ตกขาวมีกลิ่นเหม็น หรือมีหนองไหลจากอวัยวะเพศ ควรไปพบแพทย์ ไม่ควรซื้อยามารับประทานเอง
      - 3.7 หากคู่นอนมีอาการน่าสงสัย ควรแนะนำ พามาพบแพทย์ และใช้ถุงยางอนามัยเมื่อมีเพศสัมพันธ์
- - - - มีมูกใสหรือขุ่นไหลออกจากปลายอวัยวะเพศ ซึ่งไม่ใช่ปัสสาวะหรือน้ำอสุจิ
      - มีอาการอักเสบที่บริเวณหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศ
      - รู้สึกเจ็บหรือแสบที่อวัยวะเพศขณะปัสสาวะ
      - รู้สึกปวดหรือมีการบวมที่ลูกอัณฑะ
    - - มีตกขาวลักษณะผิดปกติและมีกลิ่นเหม็น
      - รู้สึกเจ็บหรือแสบที่อวัยวะเพศขณะปัสสาวะ
      - รู้สึกคันหรือแสบร้อนบริเวณรอบอวัยวะเพศ
      - รู้สึกเจ็บท้องน้อยเวลามีประจำเดือนหรือขณะมีเพศสัมพันธ์
  - - - ใช้ถุงยางอนามัยให้ถูกวิธีทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์
      - ควรมีคู่นอนเพียงคนเดียวการเปลี่ยนคู่นอนบ่อยเป็นการเพิ่มความเสี่ยงในการเป็นหนองในเทียมและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ
      - หลีกเลี่ยงการสวนล้างภายในร่างกาย โดยเฉพาะในเพศหญิง เพราะจะเป็นการลดจำนวนแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ต่อช่องคลอด และเป็นการเพิ่มความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ
- - - - เกิดแผลขนาดเล็กบริเวณที่ได้รับเชื้อ ก้นขอบแผลมีลักษณะเรียบและแข็งที่เรียกว่า แผลริมแข็ง (Chancre) โดยเฉพาะตามอวัยวะเพศและริมฝีปากหลังการได้รับเชื้อประมาณ 3 สัปดาห์ แต่ก็อาจพบอาการได้ในช่วง 10-90 วัน มักไม่มีอาการเจ็บปวดและจะค่อย ๆ หายไปได้เองภายใน 6 สัปดาห์แม้ไม่ได้รับการรักษา
    - - โรคจะเริ่มพัฒนาจากระยะแรกใช้เวลาประมาณ 1-3 เดือน ผู้ป่วยจะเริ่มเกิดผื่นที่มีลักษณะตุ่มนูนคล้ายหูดขึ้นตามบริเวณฝ่ามือและฝ่าเท้า อวัยวะเพศ หรือส่วนอื่นของร่างกาย เช่น ขาหนีบ ทวารหนัก ภายในช่องปาก แต่ไม่มีอาการคันตามผิวหนัง บางรายอาจมีอาการเจ็บคอ มีปื้นแผ่นสีขาวในปาก เป็นไข้ ต่อมน้ำเหลืองบวม เหนื่อยง่าย น้ำหนักลด ผมร่วง หรืออาการอื่น ๆ
        แต่อาการเหล่านี้มักจะหายไปแม้ไม่ได้รับการรักษาเช่นกัน
    - - หากผู้ป่วยไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องจะทำให้โรคพัฒนามาจนถึงระยะสุดท้ายที่ก่อให้เกิดความผิดปกติและภาวะแทรกซ้อนที่หัวใจ สมอง เส้นประสาท หรืออวัยวะหลายส่วนของร่างกายเมื่อเชื้อไปอยู่ในบริเวณนั้น ซึ่งจะนำไปสู่โรคต่าง ๆ เช่น อัมพาต ตาบอด ภาวะสมองเสื่อม หูหนวก ไร้สมรรถภาพทางเพศ โรคหัวใจ เสียสติ และมีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตได้
- - - - ตุ่มนูนแดงและเจ็บ หลังจากนั้นแตกเป็นแผล กันแผลมีหนอง ขอบแผลนูน ไม่แข็ง รอบๆ แผลจะอักเสบแดง มีอาการเจ็บมาก แผลเล็กๆ จะรวมกันเป็นแผลใหญ่ ต่อมน้ำเหลืองที่ขาหนีบจะโต กดเจ็บ บางคนแตกเป็นหนอง
    - - แผลริมอ่อนในผู้หญิง
        
        เกิดตุ่มแดงเล็กขึ้นบริเวณอวัยวะเพศมากกว่าเพศชาย โดยจะมีอาการเจ็บปวดน้อยกว่าเพศชาย มักพบแผลในแคมเล็ก อวัยวะเพศ ต้นขา ขาหนีบ ปากช่องคลอด ซึ่งลักษณะของอาการแผลริมอ่อนในเพศหญิงมีความคล้ายคลึงกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น หรือบางรายอาจไม่แสดงอาการของโรคริมอ่อนอย่างชัดเจน ส่งผลให้สังเกตอาการได้ยากและอาจแพร่เชื้อสู่คู่นอนโดยไม่รู้ตัว
      - แผลริมอ่อนในผู้ชาย
        
        เกิดตุ่มแดงเล็กขึ้นบริเวณอวัยวะเพศ ใต้หนังหุ้มปลายองคชาต หรือ ถุงอัณฑะ โดยที่แผลอาจลุกลามเป็นแผลเปื่อยได้ภายใน 1-2 วัน ซึ่งผู้ติดเชื้อจะมีอาการเจ็บหรือแสบร้อนบริเวณที่เกิดแผล
    - - 1 . การพยาบาลเพื่อป้องกันโรค
        -ให้ความรู้เกี่ยวกับกายวิภาคและสรีรวิทยาของเพศชาย และเพศหญิง
        
        แนะนำการทำความสะอาดร่างกายและอวัยวะสืบพันธ์อย่างถูกวิธี
        
        แนะนำการรักษาสุขอนามัยทางเพศ
        
        แนะนำให้สังเกตอาการติดเชื้อในระบบสืบพันธุ์ เช่น ไข้สูง ปวดท้องน้อย มีอาการคัน
        
        หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธุ์ที่ไม่ปลอดภัย
      - 2 . ประเมินภาวะติดเชื้อ โดยวัดสัญญาณชีพ ทุก 4 ชั่วโมง เพื่อสังเกตและประเมินอาการของผู้ป่วย
      - 3 . ดูแลผู้ป่วยให้ได้รับประทานอาหารที่มีประโยชน์และพักผ่อนอย่างเพียงพอ
      - 4 . แนะนำให้ผู้ป่วยเข้าใจถึงความสำคัญของการรับประทานยาอย่างต่อเนื่อง และมาตรวจตามแพทย์นัด
      - 5 . ให้การประคับประคองจิตใจ เอาใจใส่ พูดคุย สอบถาม
      - 6 . ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวะตามแผนรักษาของแพทย์ โดยยาที่ใช้ ได้แก่ Ceftriaxone, Ciprofloxacin, Erythromycin และ Azithromycin มีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย ช่วยบรรเทาอาการบริเวณแผลริมอ่อน และลดรอยแผลเป็นให้ดีขึ้นได้ภายใน 1 อาทิตย์ ซึ่งขึ้นอยู่กับขนาดของแผลในผู้ป่วยแต่ละรายด้วยเช่นกัน
        ในกรณีที่ผู้ป่วยมีอาการต่อมน้ำเหลืองโตมีขนาดใหญ่มาก แพทย์อาจจะต้องทำการรักษาด้วยวิธีการผ่าตัดเจาะระบายน้ำหนองออกเพื่อลดอาการบวมของแผล ซึ่งวิธีนี้จะใช้ระยะเวลาในการรักษาประมาณ 1-3 เดือน พร้อมทั้งติดตามและรักษาคู่เพศสัมพันธ์แม้ไม่มีอาการ
      - 7 . ดูแลทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกและบริเวณทวารหนัก เพื่อความสะอาดและไม่มีการติดเชื้อเพิ่มขึ้น
    - - ไม่ควรมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่เป็นโรคนี้หรือมีบาดแผลบริเวณอวัยวะเพศ
      - ควรสวมถุงยางป้องกันทุกครั้งก่อนการมีเพศสัมพันธ์
      - รักษาความสะอาดของร่างกาย โดยเฉพาะบริเวณอวัยวะเพศ
      - ผู้เป็นโรคควรงดการมีเพศสัมพันธ์ทุกรูปแบบ หรือในรายที่คาดว่าได้รับเชื้อควรงดการมีเพศสัมพันธ์อย่างน้อย 10 วัน และไปพบแพทย์ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อ