พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) :red_flag: เกิดเมื่อวันที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๓๖๖ :red_flag: ถึงแก่อนิจกรรม วันที่ ๑๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๓๕ :red_flag: บวชเรียนจนเชี่ยวชาญคัมภีร์ทางพุทธศาสนา ภาษาไทยและภาษาขอม :red_flag: ในสมัย ร. ๔ รับราชการเป็นขุนประสิทธิอักษรสาตร ตาแหน่งผู้ช่วยกรมพระอาลักษณ์ และเลื่อนเป็นเจ้ากรมอักษรพิมพการ :red_flag: ในสมัย ร. ๕ ได้เลื่อนยศเป็นพระศรีสุนทรโวหารและเป็น พระยาศรีสุนทรโวหารตามลาดับเป็นองคมนตรีที่ปรึกษาราชการ สมัย ร. ๕ :red_flag: เป็นพระอาจารย์ สอนสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหา-วชิรุณหิศและสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ - สยามมกุฎราชกุมาร :red_flag: แต่งแบบเรียนภาษาไทยที่ใช้ในราชสานัก เช่น มูลบทบรรพกิจ วาหนิติ์นิกร อักษรประโยค สังโยคพิธาน ไวพจน์พิจารณ์ พิศาลการันต์