Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ลักษณะเด่นของดนตรีในวัฒนธรรมต่างๆ - Coggle Diagram

- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดตัวเครื่องเป็นกล่องดำลงรักฝังเปลือกมุกมี ๗ สาย ซึ่งถือว่าเป็นเครื่องดนตรีที่บรรเลงได้ยากมาก เนื่องจากเวลาดีดจะต้องดีดให้ออกเสียงตรงตามเครื่องหมายที่กำหนดไว้ ๑๓ จุด เสียงที่ออกมา จึงจะไม่ผิดเพี้ยน
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า (เป่าด้านข้าง) ทำจากไม้ไผ่ บางครั้งเลี่ยมด้วยงาช้างทั้งหัวและท้าย หรือ แกะสลักเป็นหัวมังกรและหางมังกร มีรูเปิด – ปิด เพื่อเปลี่ยนระดับเสียง นิยมนำมาบรรเลงแบบเดี่ยว แบบรวม วงออร์เคสตรา (Orchestra) และแบบ ประกอบการแสดงอุปรากรจีนด้วย
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสี มี ๒ สาย ขนหางม้าของคันชัก จะอยู่ตรงกลางระหว่างสายทั้ง ๒ สาย ส่วนกล่องเสียงเป็นรูปทรงหกเหลี่ยม หุ้มด้านหน้าด้วยหนังงู หัวซอนิยม แกะสลักเป็นรูปมังกร ระดับเสียงของ ซอจะกว้างถึง ๓ ช่อง เสียงจะสามารถ ถ่ายทอดถึงอารมณ์ ความหนักแน่น และความอ่อนหวานผสมผสานกัน
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตี ที่มีบทบาทมากที่สุด สามารถทำเสียง จังหวะได้หลายรูปแบบ ซึ่งจะประกอบ ไปด้วยกลอง๒ ใบ กลองใบที่อยู่ด้าน ขวามือของผู้บรรเลงจะเรียกว่า “คาบาน” ให้เสียงสูง ส่วนกลองใบที่ อยู่ด้านซ้ายมือของผู้บรรเลงจะเรียกว่า “บายาน” ให้เสียงต่ำ ข้างกลองแต่ละ ใบมีไม้ขึงไว้เพื่อปรับระดับเสียง
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด แต่เดิมมีสายจำนวน๓ สาย ต่อมาได้มีการพัฒนาให้มีจำนวนสายเพิ่มขึ้นเป็น๒๐ สาย ส่วนการจัดเรียงสายมีทั้งด้านบนและด้านล่างของตัวเครื่อง จัดเป็นเครื่องดนตรีที่มีอิทธิพลอย่างมากในทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า มีลักษณะเป็นปี่ลิ้นคู่ ให้เสียงที่มีลักษณะแหลมเล็ก ลำตัวทำจากไม้ ตรงส่วนปลายมีลำโพงเป็นรูปทรงกรวยทำ ด้วยโลหะ มีรูเปิด-ปิดนิ้วเพื่อเปลี่ยน ระดับเสียงไปตามทำนองเพลง นิยมนำมาใช้เป่าเพื่อเลียนเสียงผู้ขับร้อง ในประเทศไทยจะเรียกปี่ที่มีลักษณะรูปทรงเช่นนี้ว่า “ปี่ไฉน”
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีนิยมนำมาใช้บรรเลงอยู่ในวงกาเมลัน จัดเป็นเครื่องตีที่เป็นเสียงหลักในการบรรเลงทำนอง โดยส่วนใหญ่จะบรรเลงด้วยความรวดเร็ว โบนังที่นิยมเล่นมีอยู่ด้วยกัน ๓ ชนิด ได้แก่ โบนังพาเนรุส โบนังบารุง และโบนังพาเนมบัง
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตี นิยมนำมาใช้บรรเลงอยู่ในวงกาเมลัน มีลักษณะเป็นโลหะบางแบบระนาดเหล็ก มี ๗ คู่ ด้านล่างของเครื่องดนตรี มีท่อลำไม้ไผ่ ขยายเสียง บรรเลงโดย การใช้ไม้กลมแบนตีด้วยมือข้างหนึ่ง และใช้มืออีกข้างหนึ่งคอยกดห้ามเสียง หรือปล่อยเสียงให้ดังกังวาน
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า ที่ทำด้วยไม้ไผ่ มีลักษณะคล้ายกับขลุ่ย มีหลายขนาด ให้เสียงที่ไพเราะ ใช้ ประสมอยู่ในวงกาเมลัน นิยมนำมาใช้ บรรเลงประกอบการขับร้องและ ประกอบกิจกรรมต่างๆ
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด ที่มีลักษณะเช่นเดียวกับพิณ นิยมใช้ เล่นกันทั่วไปในแอฟริกาตะวันตก โดย มีการนำผลน้ำเต้าขนาดใหญ่มาผ่าซีก แล้วขึงด้วยหนังวัวเพื่อให้เกิดเสียงสะท้อน ประกอบเข้ากับสะพานสาย เช่นเดียวกับกีตาร์ (Guitar) ซึ่งเสียง ของโคร่าจะมีลักษณะคล้ายคลึงกับ เสียงของฮาร์ป (Harp)
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า คล้ายกับทรัมเป็ต (Trumpet) มี ความยาวประมาณ ๑ เมตร เสียง ของวูวูเซลาจะมีความดังกึกก้องคล้าย กับเสียงร้องของช้าง ปัจจุบันนิยมนำ มาใช้ในการเชียร์กีฬา
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทตี ที่มาจาก แอฟริกาตะวันตก มีรูปร่างคล้ายกับโถ หน้ากลองขึงด้วยหนังสัตว์ ได้รับความ นิยมมาอย่างยาวนานตั้งแต่ปลาย ศตวรรษที่ ๒๐
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด ชนิดหนึ่งในกลุ่มเครื่องสายโบราณ มีรูปทรงของลำตัวเป็นรูปลูกแพร์ ด้านหน้ามีลักษณะเป็นรูปวงรี มีขนาดใหญ่กว่ากีตาร์ที่ใช้เล่นในปัจจุบันเล็กน้อย จัดเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในกลุ่มชนชาวอาหรับ โดยชาวอาหรับยกย่องเครื่องดนตรีชนิดนี้ว่าเป็น “ราชาแห่งเครื่องดนตรี”
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทสี เกิดขึ้นมา ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษ ที่ ๘ และ แพร่กระจายไปทั่วโลกที่มีประชากรนับถือศาสนาอิสลาม โดยเชื่อกันว่าเป็น “เครื่องดนตรีบรรพบุรุษของไวโอลิน”
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตี ที่มีรูปร่างคล้ายกับแก้วไวน์ บางชิ้นมีรูปร่างคล้ายกับนาฬิกาทราย