Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

🤩📢เปรียบเทียบลักษณะเด่นของดนตรีในวัฒนธรรมต่างๆ 🎸, image, image, image,…

- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า (เป่าด้านข้าง) ทำจากไม้ไผ่ บางครั้งเลี่ยมด้วยงาช้างทั้งหัวและท้าย หรือแกะสลักเป็นหัวมังกรและหางมังกรมีรูเปิด – ปิด เพื่อเปลี่ยนระดับเสียงนิยมนำมาบรรเลงแบบเดี่ยว แบบรวมวงออร์เคสตรา (Orchestra) และแบบประกอบการแสดงอุปรากรจีนด้วย
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสีมี ๒ สาย ขนหางม้าของคันชักจะอยู่ตรงกลางจะหว่างสายทั้ง ๒ สาย ส่วนกล่องเสียงเป็นรูปทรงหกเหลี่ยมหุ้มด้านหน้าด้วยหนังงู หัวซอนิยมแกะสลักเป็นรูปมังกร ระดับเสียงของซอจะกว้างถึง ๓ ช่อง เสียงจะสามารถถ่ายทอดถึงอารมณ์ ความหนักแน่นและความอ่อนหวานผสมผสานกัน
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด ตัวเครื่องเป็นกล่องดำลงรักฝังเปลือกมุก
        
        มี ๗ สาย ซึ่งถือว่าเป็นเครื่องดนตรีที่บรรเลงได้ยากมาก เนื่องจากเวลาดีด
        
        จะต้องดีดให้ออกเสียงตรงตามเครื่องหมายที่กำหนดไว้ ๑๓ จุด เสียงที่ออกมาจึงจะไม่ผิดเพี้ยน
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีที่มีบทบาทมากที่สุด สามารถทำเสียงจังหวะได้หลายรูปแบบ ซึ่งจะประกอบไปด้วยกลอง๒ ใบ กลองใบที่อยู่ด้านขวามือของผู้บรรเลงจะเรียกว่า“คาบาน” ให้เสียงสูง ส่วนกลองใบที่อยู่ด้านซ้ายมือของผู้บรรเลงจะเรียกว่า“บายาน” ให้เสียงต่ำ ข้างกลองแต่ละใบมีไม้ขึงไว้เพื่อปรับระดับเสียง
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่ามีลักษณะเป็นปี่ลิ้นคู่ ให้เสียงที่มีลักษณะแหลมเล็ก ลำตัวทำจากไม้ ตรงส่วนปลายมีลำโพงเป็นรูปทรงกรวยทำด้วยโลหะ มีรูปิด-ปิดนิ้วเพื่อเปลี่ยนระดับเสียงไปตามทำนองเพลง นิยมนำมาใช้เป่าเพื่อเลียนเสียงผู้ขับร้อง ในประเทศไทยจะเรียกปี่ที่มีลักษณะรูปทรงเช่นนี้ว่า “ปี่ไฉน”
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดแต่เดิมมีสายจำนวน๓ สาย ต่อมาได้มีการพัฒนาให้มีจำนวนสายเพิ่มขึ้นเป็น๒๐ สาย ส่วนการจัดเรียงสายมีทั้งด้านบนและด้านล่างของตัวเครื่องดนตรี จัดเป็นเครื่องดนตรีที่มีอิทธิพลอย่างมากในทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีนิยมนำมาใช้บรรเลงอยู่ในวงกาเมลันจัดเป็นเครื่องตีที่เป็นเสียงหลักในการบรรเลง ทำนอง โดยส่วนใหญ่จะบรรเลงด้วยความรวดเร็ว โบนังที่นิยมเล่นมีอยู่ด้วยกัน ๓ ชนิด ได้แก่ โบนังพาเนรุส โบนังบารุง และโบนังพาเนมบัง
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีนิยมนำมาใช้บรรเลงอยู่ในวงกาเมลันมีลักษณะเป็นโลหะบางแบบระนาดเหล็ก มี ๗ คู่ ด้านล่างของเครื่องดนตรีมีท่อลำไม้ไผ่บรรเลงโดยการใช้ไม้กลมแบนตีด้วยมือข้างหนึ่งและใช้มืออีกข้างหนึ่งคอยกดห้ามเสียงหรือปล่อยเสียงให้ดังกังวาน
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าที่ทได้วยไม้ไผ่ มีลักษณะคล้ายกับขลุ่ยมีหลายขนาด ให้เสียงที่ไพเราะ ใช้ประสมอยู่ในวงกาเมลัน นิยมนำมาใช้บรรเลงป ระกอบการขับร้องและประกอบกิจกรรมต่างๆ
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทสี เกิดขึ้นมาตั้ง แต่คริสต์ศตวรรษที่ ๘ และแพร่กระจายไปทั่วโลกที่มีประชากรนับถือศาสนาอิสลาม โดยเชื่อกันว่าเป็น“เครื่องดนตรีบรรพบุรุษของไวโอลิน”
    - - เป็นเครื่องดนตรีป ระเภทเครื่องตีที่มีรูปร่างคล้ายกับแก้วไวน์ หรือบางชิ้นมีรูปร่างคล้ายกับนาฬิกาทราย
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดชนิดหนึ่งในกลุ่มเครื่องสายโบราณมีรูปทรงของล าตัวเป็นรูปลูกแพร์ด้านหน้ามีลักษณะเป็นรูปวงรี มีขนาดใหญ่กว่ากีตาร์ที่ใช้เล่นในปัจจุบันเล็กน้อย จัดเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในกลุ่มชนชาวอาหรับ โดยชาวอาหรับยกย่องเครื่องดนตรีชนิดนี้ว่าเป็น “ราชาแห่งเครื่องดนตรี”
- - - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าคล้ายกับทรัมเป็ต (Trumpet) มีความยาวประมาณ ๑ เมตร เสียงของวูวูเซลาจะมีความดังกึกก้องคล้ายกับเสียงร้องของช้าง ปัจจุบันนิยมนำมาใช้ในการเชียร์กีฬา
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทตี ที่มาจากแอฟริกาตะวันตก มีรูปร่างคล้ายกับโถหน้ากลองขึงด้วยหนังสัตว์ ได้รับความนิยมมาอย่างยาวนานตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ ๒๐
    - - เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีดที่มีลักษณะเช่นเดียวกับพิณ นิยมใช้เล่นกันทั่วไปในแอฟริกาตะวันตก โดยมีการนำผลน้ำเต้าขนาดใหญ่มาผ่าซีกแล้วขึงด้วยหนังวัวเพื่อให้เกิดเสียงสะท้อน ประกอบเข้ากับสะพานสายเช่นเดียวกับกีตาร์ (Guitar) ซึ่งเสียงของโคร่าจะมีลักษณะคล้ายคลึงกับเสียงของฮาร์ป (Harp)