Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หญิงตั้งครรภ์อายุ38ปี G3P2A0 GA38 + 2week With GDMA2 22/3/63,…

- - - - ทารกในครรภ์
        
        Risk for การแบ่งตัวของเซลล์ที่ผิดปกติ
        
        Non-disjunction
        
        จำนวน chromosome ผิดปกติ
        
        Trisomy คู่ที่ 18
        
        Edwards's syndrome
        
        Trisomy คู่ที่ 21
        
        Down' syndrome
        
        Trisomy คู่ที่ 13
        
        Patau's syndrome
        
        การตรวจ
        
        Amniocentesis
        
        1 more item...
        
        Quad test
      - มารดา
- - - - รกสร้าง hormoneHPL
        progesterone,corticol : สูงขึ้น
        
        insulin resistance
        
        การนำGlucose เข้า cell ลดลง
        
        glucose in blood vessel เพิ่มขึ้น
        
        Hyperglycemia
        
        เลือดจากแม่มีน้ำตาล สูงขึ้น
        
        1 more item...
        
        GDM
        
        3 more items...
        
        เลือดมีความเข้มข้นสูง เลือดหนืด
        
        1 more item...
  - - - 1.ประเมินภาวะสุขภาพ อธิบายถึงสาเหตุการเกิดภาวะคลอดกำหนด จากภาวะแทรกซ้อนของภาวะเบาหวานขณะตั้งครรภ์
        2.สังเกตอาการของภาวะเจ็บครรภ์คลอด คือ มดลูกหดรัดตัวสม่ำเสมออย่างน้อยทุก 5-10 นาที มีมูกเลือดออกทางช่องคลอดมีน้ำเดิน รู้สึกลูกไม่ดิ้น หรือดิ้นลดลง
        3.ระมัดระวังการทำกิจกรรม เช่น การออกกำลังกาย การยกของหนัก การทำกิจกรรมที่ต้องใช้แรงมาก
        4.แนะนำมารดาในการรับประทานอาหาร
        5.ทำความสะอาดอวัยวะเพศหลังเข้าห้องน้ำ อย่างถูกวิธีเพื่อป้องกันการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ UTI
        6.แนะนำมารดาพักผ่อนให้เพียงพออย่างน้อย 8-10 ชม
    - - 1.แนะนำหญิงตั้งครรภ์นับการดิ้นของทารกในครรภ์ ควรนับหลังรับประทานอาหารแต่ละมื้อ โดยนั่งนับเป็นเวลา 1ชม หากนับได้ 3 ครั้งขึ้นไป ถือว่าปกติ ให้รีบมาพบแพทย์
        2.แนะนำหญิงตั้งครรภ์มาตรวจตามนัดทุกครั้ง เพื่อประเมินสุขภาพและสภาวะของทารกในครรภ์
        3.แนะนำตรวจติดตาม U/S ทุก3-4 สัปดาห์ เพื่อติดตามดูการเจริญเติบโตของทารก
        4.แนะนำให้ชั่งน้ำหนักตัวทุกวัน ในช่วงเวลาเดียวกันเพื่อประเมินการเพิ่มขึ้น/ลดลงของน้ำหนักตัว ซึ่งมีผลต่อทารกในครรภ์ได้ ตลอดการตั้งครรภ์ไม่ควรเกิน 5-9 กิโลกรัม
        5.แนะนำประเมินน้ำหนักตัวทารก โดยการประเมินกราฟภาวะโภชนาการของหญิงตั้งครรภ์
    - - 1.ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะแทรกซ้อนจากภาวะเบาหวานขณะตั้งครรภ์ เช่น อ่อนเพลีย ใจสั่น กระหายน้ำ
        2.ประเมิน V/S ได้แก่ BT RR PR BP และระดับความปวด รวมถึงค่า Oxygen saturation เพื่อประเมินภาวะผิดปกติและวัดระดับน้ำตาลในเลือด เพื่อประเมินความรุนแรงและระดับน้ำตาลในเลือด
        3.รับประทานอาหาร 5 หมู่ เน้น โปรตีน เช่น เนื้อ นม ไข่ เน้นผัก ผลไม้ที่มีกากใยสูง ดื่มน้ำวันละ 8 แก้ว เพื่อป้องกันท้องผูก รับประทานอาหารที่มีธาตุเหล็ก เช่น ไข่แดง ตับและแคลเซียมในนมหรือแคลเซียมจากปลาตัวเล็ก งดรับประทานขนม อาหารรสหวาน
        4.ดูแลแนะนำการฉีดอินซูลิน โดยจะเริ่มให้อินซูลินเมื่อตรวจพบระดับน้ำตาลในเลือดขณะอดอาหารมากกว่า 95mg/dL และระดับน้ำตาลในเลือดหลังรับประทานอาหาร 2 ชั่วโมง มากกว่า 120mg/dL และควรจดบันทึกการใช้อินซูลินและระดับน้ำตาลเพื่อช่วยปรับระดับอินซูลินและลดอาการแทรกซ้อนและลดอาการแทรกซ้อน ที่สำคัญบริเวณที่ฉีดควร หมุนเวียนบริเวณใดบริเวณหนึ่งเป็นสัปดาห์เพื่อให้ผิวหนังบริเวณนั้นมีเวลาได้หายจากความบอบซ้ำ เนื่องจากรอยเข็มและการดูดซึมของอินซูลินจะแตกต่างกัน
        5.แนะนำหญิงตั้งครรภ์ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ โดยจะเพิ่มความไวต่ออินซูลินและเพิ่มฤทธิ์ของอินซูลิน จึงช่วยลดภาวะดื้ออินซูลิน ช่วยกระตุ้นหลอดเลือดและหัวใจทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ
        6.แนะนำหญิงตั้งครรภ์ดูแลความสะอาดร่างกายและอวัยวะสืบพันธุ์ โดยเช็ดจากหน้าไปหลัง ไม่เช็ดย้อน
        7.แนะนำหญิงตั้งครรภ์นับการดิ้นของทารกในครรภ์ ควรนับหลังรับประทานอาหารแต่ละมื้อ โดยนั่งนับเป็นเวลา 1 ชั่วโมง หากนับได้ 3ครั้งขึ้นไป ถือว่าปกติและนับจนครบ 10 ครั้ง หากใช้เวลานานเกิน 12 ชั่วโมง หรือหากทารกไม่ดิิ้นถือว่าผิดปกติให้รีบมาพบแพทย์
        8.แนะนำหญิงตั้งครรภ์มาฝากครรภ์ตามนัด และสังเกตอาการผิดปกติที่ต้องมาพบแพทย์ ได้แก่ มีไข้สูง 38.5 องศาเซลเซียส ปวดศีรษะอย่างรุนแรงโดยไม่ทุเลา มองเห็นภาพพร่ามัว เท้าและข้อเท้าบวมมาก ปัสสาวะแสบขัด ปวดท้องอย่างรุนแรงเป็นเวลานานหรือปวดเกร็งบริเวณมดลูกทารกในครรภ์ไม่เคลื่อนไหวหรือเคลื่อนไหวน้อยกว่า 3 ครั้ง ในหนึ่งชั่วโมง ทั้งที่มีอายุครรภ์เกิน 28 สัปดาห์ มีเลือดออกทางช่องคลอดหรือมีน้ำคร่ำไหลออกจากช่องคลอดปริมาณค่อนข้างมาก
- - - - การทำหมันหลังคลอด หรือ การทำหมันเปียก (Postpartum)
        
        เป็นการทำหมันในระยะหลังคลอด ซึ่งนิยมทำในช่วง 24-48 ชั่วโมงหลังจากคลอดลูก แต่ไม่ควรเกิน 7 วันหลังคลอด เนื่องจากมีความสะดวก ผ่าตัดง่ายและไม่เสียเวลาอยู่โรงพยาบาลนานกว่าการคลอดตามปกติ ที่สำคัญในระยะนี้มดลูกยังมีขนาดโตลอยอยู่ในช่องท้องเหนืออุ้งเชิงกราน จึงทำให้สามารถหาท่อนำไข่ทั้ง 2 ข้างได้ง่าย วิธีที่นิยมทำกันก็คือ การลงแผลผ่าตัดใต้สะดือ ขนาดแผลยาวประมาณ 2-5 เซนติเมตร เพื่อเข้าไปหาท่อนำไข่ แล้วทำการผูกท่อนำไข่และตัดท่อนำไข่บางส่วนออกทั้งสองข้าง
        
        ผลข้างเคียงหลังจากการทำหมันหญิง
        
        หลังจากการใช้ยาสลบในการผ่าตัด อาจทำให้รู้สึกคลื่นไส้ หรือเหนื่อย ไปประมาณสองวัน หลังจากการผ่าท้องอาจรู้สึกเจ็บแผลที่ท้อง และอวัยวะข้างเคียงภายในอาจได้รับบาดเจ็บร่วมด้วย เช่น มดลูก กระเพาะปัสสาวะ และลำไส้ ซึ่งอาจใช้เวลาประมาณ 7 วันจึงจะหายเป็นปกติ รวมไปถึงการมีอาการปวดท้องน้อย ที่มีสาเหตุมาจากการมีพังผืดบริเวณที่ตัดผูกท่อนำไข่ ทั้งนี้ อันตรายจากการผ่าตัดทำหมันหญิงมีน้อยมากหรือแทบไม่มีเลย เพราะในปัจจุบันมีเครื่องมือที่ทันสมัยและมีความปลอดภัยมาก ส่วนอาการแทรกซ้อนอาจพบได้บ้างแต่ก็มีน้อยมากหรือแทบไม่มีเลย
      - การทำหมันปกติ หรือ การทำหมันแห้ง (Interval Sterilization)
        
        เป็นการทำหมันที่ไม่ใช่ช่วงระยะเวลา 7 วันหลังการคลอดลูก ซึ่งเป็นช่วงเวลาใดก็ได้ แต่มดลูกจะมีขนาดปกติและอยู่ในอุ้งเชิงกราน การผ่าตัดจึงมีความยากในการหาท่อนำไข่มากกว่าการทำหมันหลังคลอด แพทย์จะผ่าตัดทางหน้าท้องเหนือกระดูกหัวหน่าวเล็กน้อย และใช้วิธีผูกและตัดท่อนำไข่ ซึ่งโดยทั่วไปแล้วการผ่าตัดด้วยวิธีนี้จะใช้เวลาไม่เกิน 30 นาที ต้องทำในห้องผ่าตัด และใช้วิธีการดมยาสลบ
    - - ควรระมัดระวังไม่ให้แผลผ่าตัดถูกน้ำ ไม่ควรอาบน้ำร้อน หรือว่ายน้ำจนกว่าจะครบกำหนดเปิดแผล หรือประมาณ 1 สัปดาห์หลังการผ่าตัด
      - หลีกเลี่ยงการยกของหนัก เดินนานๆ การออกกำลังกายหรือเล่นกีฬาที่ต้องออกแรงมาก หรือการทำงานหนักหลังการผ่าตัดทำหมันอย่างน้อย 1 สัปดาห์ หรือจนกว่าแผลจะหายสนิทดีแล้ว
      - งดมีเพศสัมพันธ์ประมาณ 6-8 สัปดาห์ หรือตามคำแนะนำของแพทย์
      - หากมีอาการปวดท้องมากกว่าปกติ อาการปวดไม่หายไปหลังกินยาแก้ปวดไปแล้ว หรือ มีน้ำหรือเลือดออกจากแผลผ่าตัด ต้องรีบไปพบแพทย์
- - - - อาการที่เกิดขึ้นในช่วงไตรมาสที่สาม
        -อาการแสบ จุกเสียดบริเวณลิ้นปี่ หรือ กระเพาะอาหาร จะเป็นได้มากขึ้น
        -มีอาการบวมบริเวณข้อมือ ข้อเท้า นิ้วมือและใบหน้า
        -เหนื่อยง่าย โดยเฉพาะในช่วงไตรมาสสุดท้ายของการตั้งครรภ์ คุณแม่ควรพักผ่อนอาจจะเป็นการงีบเป็นระยะๆ ในช่วงกลางวัน และไม่ควรให้ร่างกายหักโหมจากการทำงาน
        -อาการปวดหลัง พบได้มากในช่วงไตรมาสสุดท้ายของการตั้งครรภ์ เกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น การเคลื่อนไหวที่ไม่ถูกต้อง มดลูกมีขนาดโตขึ้น แนะนำให้คุณแม่หลีกเลี่ยงการทำงานหนัก การนั่งพับเข่า ให้ยืนหรือนั่งในท่าหลังตรง พักผ่อนในท่านอนตะแคงหรือให้คุณพ่อช่วยนวดบริเวณหลังและออกกำลังกายโดยการยืน เดิน ในท่าที่สบายเพื่อให้กล้ามเนื้อแข็งแรง
        -นอนไม่ค่อยหลับ เนื่องจากทารกที่ขนาดโตขึ้นทำให้การหายใจลำบากโดยเฉพาะเวลาที่นอน จะยิ่งแน่นอึดอัดขึ้น
        
        ข้อแนะนำเพื่อช่วยให้นอนหลับพักผ่อนได้ง่ายขึ้น
        -หลีกเลี่ยงการทานอาหารหนักก่อนการนอนหลับ 3 ชั่วโมง
        -ออกกำลังกายเล็กน้อย เช่นการเดินช้าๆ
        -หลีกเลี่ยงการนอนหลับในช่วงกลางวัน อาจจะนอนพักเฉยๆ แต่ไม่ต้องหลับ
        -พูดคุยกับสามี เพื่อนหรือแพทย์เพื่อผ่อนคลายความเครียด
        
        อาการเจ็บครรภ์เตือน/เจ็บครรภ์จริง
        
        อาการเจ็บครรภ์จริง
        -มีการบีบรัดตัวของมดลูกอย่างสม่ำเสมอ ทุก 10-15 นาที บีบตัวเพิ่มขึ้นและแรงขึ้นเรื่อยๆ
        -ปวดหลังส่วนล่างหรือบั้นเอว ร้าวลงช่องคลอด หน้าขา
        -มีน้ำเดิน
        -มีมูกเลือดออกทางช่องคลอด การคลอดอาจเกิดได้ทุกเวลาหรือภายใน 1 วัน
        -ปากมดลูกขยายและเริ่มที่จะบางลงและนุ่มขึ้น ระหว่างการตรวจช่องเชิงกราน แพทย์จะสามารถประเมินได้ว่าการคลอดจะเริ่มขึ้นประมาณเมื่อใด
        
        อาการเจ็บครรภ์เตือน
        -เมื่อใกล้กำหนดคลอดมดลูกจะมีการแข็งตัวเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ทําให้มีอาการปวดสม่ำเสมออาการจะหายไปเมื่อเปลี่ยนอิริยาบถ
        -มักมีอาการในตอนกลางคืนเวลาพลิกตัวพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง แต่เมื่อนอนพักอาการจะค่อยๆหายไป
        -ไม่มีมุกเลือดหรือน้ำใส ๆ คล้ายปีสสาวะออกทางช่องคลอด
        -ลักษณะการเจ็บจะเจ็บจากหน้าท้องร้าวไปขั้นเอวด้านหลัง
        
        อาการที่เตือนว่ากำลังจะคลอดควรไปโรงพยาบาลทันที
        -เจ็บครรภ์ถี่สม่ำเสมอ
        -มีมูกเลือดหรือเลือดออกทางช่องคลอดมีน้ำเดินหรือที่เรียกว่าถุงน้ำคร่ำแตก
        
        อาการสำคัญที่ควรมาพบแพทย์
        
        เลือดออกจากช่องคลอด
        -ในช่วงไตรมาสที่ 2 และ3 ภาวะเลือดออกทางช่องคลอด อาจเกิดจาก รกเกาะต่ำ รกลอกตัวก่อนกำหนด
        
        ลูกดิ้นน้อยลง หรือไม่ดิ้น
        -หากพบว่าทารกมีการดิ้นลดลง หรือ ไม่ดิ้น ควรรีบพบแพทย์เนื่องจาก อาจเกิดการเสียชีวิตในครรภ์ได้
        
        ตัวบวม น้ำหนักขึ้นอย่างรวดเร็ว จุกแน่นลิ้นปี ตาพร่ามัว ปวดศีรษะมาก
        -อาการดังกล่าวเป็นอาการของภาวะครรภ์เป็นพิษ (Pre-ecclampsia) ซึ่งเป็นภาวะที่อันตรายมากต่อทั้งแม่และเด็ก โดยหากมีอาการดังกล่าวหรือสงสัยให้มาพบแพทย์เพื่อตรวจวินิจฉัยทันที
    - - ช่วงระยะสุดท้ายของการตั้งครรภ์ทารกยังคงมีการเจริญเติบโตอยู่เรื่อยๆ และจะโตเร็วมากกว่า 2 ไตรมาสแรก ก่อนที่จะคลอดทารกสามารถที่จะลืมตา หลับตาได้หรือแม้กระทั่งดูดนิ้วมือ ทารกจะเคลื่อนไหวเตรียมพร้อมในท่าที่จะคลอด นั่นคือหัวทารกจะกลับลง และสอดเข้าในอุ้งเชิงกราน ในครรภ์แรกจะเกิดในช่วงสัปดาห์ที่ 36-37 ครรภ์หลังอาจจะเกิดช้ากว่านี้คือช่วงใกล้คลอดเลย ซึ่งท่านี้จะสามารถช่วยแรงดันที่ปอดและกระบังลมจากยอดมดลูกที่ขยายโตขึ้น ทำให้สามารถหายใจได้สะดวกขึ้น บางคนเรียกว่า “ท้องลด” ความยาวของทารกแรกเกิดจะอยู่ระหว่าง 50 -53 ซ.ม.และหนักประมาณ 2.9-3.0 ก.ก
        
        การกระตุ้นพัฒนาการ ทารกในครรภ์
        
        อ่านหนังสือให้ลูกฟังกระตุ้นพัฒนาการสมองของลูกน้อย เสียงสะท้อนจากคุณแม่จะกระตุ้นการสร้างเนื้อเยื่อสมองในชั้นที่มีความซับซ้อนด้านการได้ยิน การตีความเสียง และส่วนของความทรงจำ ที่มีส่วนช่วยให้ลูกมีพัฒนาการได้เร็ว ยิ่งโดยเฉพาะเมื่อคุณแม่อ่านหนังสือด้วยการใช้โทนเสียงที่มีจังหวะสูงต่ำเหมือนการเล่านิทานให้เด็ก ๆ ฟัง และเอามือแตะท้องเบา ๆ ไปด้วยในขณะอ่าน ก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นพัฒนาการให้ลูกตอบสนองกับเสียงของแม่ไปด้วย
        
        ให้ลูกน้อยฟังเพลงกระตุ้นพัฒนาการได้ยิน ในสัปดาห์ที่ 34 ซึ่งระบบประสาทการรับฟังถือว่าเป็นพัฒนาการด้านประสาทสัมผัสของเด็กที่พัฒนาในอับดับต้น ๆ ดังนั้นเสียงต่าง ๆ จากภายนอกก็จะมีส่วนช่วยกระตุ้นให้เครือข่ายใยประสาทที่ทำงานเกี่ยวกับการได้ยินของลูกมีพัฒนาการดีขึ้น
        
        ส่องไฟฉายกระตุ้นพัฒนาการการมองเห็น ตั้งแต่อายุครรภ์ประมาณ 7 เดือนทารกในครรภ์สามารถลืมตา กระพริบตา รับรู้แสง มองเห็นแสง และแยกความแตกต่างระหว่างความมืดและความสว่างได้แล้ว ในระยะนี้คุณพ่อคุณแม่สามารถช่วยกระตุ้นพัฒนาการด้านการมองเห็นให้กับลูกน้อยด้วยการใช้ไฟฉายส่องที่หน้าท้อง เปิดปิดไฟแบบกะพริบ ๆ เพื่อให้แสงเคลื่อนที่บนล่างอย่างช้า ๆ ผ่านหน้าท้องไปที่น้ำคร่ำ เล่นกับลูกด้วยวิธีวันละ 5-10 ครั้งประมาณ 1-2 นาที ซึ่งลูกอาจจะมีการตอบสนองแสงไฟด้วยการดิ้นให้คุณแม่รับรู้ได้ การส่องไฟที่หน้าท้องนี้จะทำให้เซลล์สมองและเส้นประสาทส่วนรับภาพและการมองเห็นของทารกมีพัฒนาดีขึ้น และเตรียมพร้อมสำหรับการมองเห็นของทารกในภายหลังคลอด
        
        ดมกลิ่นหอม ๆ กระตุ้นการรับกลิ่นของลูกน้อย ในช่วงอายุครรภ์เดือนที่ 9 แม้ประสาทสัมผัสด้านการได้กลิ่นของทารกจะเริ่มทำงานไม่ชัดเจนนัก แต่คุณพ่อคุณแม่สามารถกระตุ้นพัฒนาการให้ลูกน้อยในด้านนี้ได้ด้วยการใช้กลิ่นหอมจากธรรมชาติหรือออโรมาอ่อน ๆ