Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สรุปสาระการเรียนรู้วันที่ 9 ธ.ค.2564 - Coggle Diagram

- - - - 1.การหดรัดตัวของมดลูก
      - 3.FHR variability
      - 2.Baseline FHR
      - 4.การมีacceleration
      - 5.Periodic หรือ episodic deceleration
      - การเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบข้างต้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา
    - - variable deceleration
      - Late deleleration
      - Early deceleration
    - - จัดท่าให้มารดานอนตะแคงซ้ายหรือขวา
      - ให้ออกซิเจนแก่มารดา
      - ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
      - ตรวจดูว่ามารดามีความดันโลหิตต่ำหรือไม่
      - หยุดยากระตุ้นการหดรัดตัวของ มดลูก เช่น oxytocin, misoprostol
      - ประเมินการหดรัดตัวของมดลูกว่ามีtachysystoleหรือไม
- - - - ให้คนไข้ออกแรงไอหรือเบ่งก็จะเห็นน้ำไหลออกจากปากมดลูก
        
        cough test
        
        Nitrazine paper test
        
        Fern test
  - - - อายุครรภ์
      - การติดเชื้อของคุณแม่ตั้งครรภ์
      - อาการเจ็บครรภ์
      - ท่าทางและการเต้นของหัวใจของทารกในครรภ์
      - การเปิดของปากมดลูก
- - - - ชาย
        
        มีหนองสีเหลืองหรือเขียวไหลออกมาจากส่วนปลายของอวัยวะเพศ โดยอาจเกิดขึ้นหลังการมีเพศสัมพันธ์ เจ็บหรือแสบขณะปัสสาวะเกิดการอักเสบของหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศ
      - หญิง
        
        มีตกขาวผิดปกติขับออกมาจากช่องคลอด ลักษณะเป็นน้ำ หรือเส้นบาง ๆ สีออกเขียวหรือเหลือง หรือตกขาวมีปริมาณมากขึ้น ปัสสาวะแล้วรู้สึกเจ็บหรือแสบ เจ็บหรือฟกช้ำบริเวณท้องน้อย แต่พบได้ไม่บ่อย
    - - เปลี่ยนคู่นอนบ่อย
      - ไม่ใช้ถุงยางอนามัยขณะมีเพศสัมพันธ์
      - เคยตรวจพบว่าเป็นโรคหนองในมาก่อน
      - เสี่ยงต่อติดเชื้อเอชไอวีหรือเชื้อเอดส์
        
        จากการเข้าสู้บาดแผลผ่านทางเนื้อเยื่อ
  - - - เกิดจากเชื้อฮิวแมนแป๊ปปิโลม่าไวรัส (Human papilloma virus = HPV)
        
        มีคู่นอนหลายคน ทำให้มีโอกาสได้รับเชื้อ HPV มากขึ้น
        
        อายุ ส่วนใหญ่มะเร็งปากมดลูกมักพบในผู้ที่อายุมากกว่า 40 ปีขึ้นไป
        
        มีบุตรจำนวนมาก
        
        ร่างกายมีภูมิคุ้มกันบกพร่อง (โรคเอดส์)
    - - หลีกเลี่ยงปัจจัยเสี่ยง เช่น การมีคู่นอนหลายคน
      - การมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อย
      - การมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน
      - ตรวจคัดกรองความผิดปกติของปากมดลูก โดยการตรวจแพปสเมียร์ (Pap Smear) และ การตรวจหาเชื้อ HPV
      - การฉีดวัคซีนป้องกันการติดเชื้อ HPV
        
        ผู้ใหญ่
        
        ฉีดทั้งหมด 3 เข็ม
        
        เข็มแรก ฉีดเข้าที่กล้ามเนื้อ
        
        เข็มที่ 2 ฉีดห่างจากเข็มแรก 1 - 2 เดือน
        
        เข็มที่ 3 หลังจากฉีดเข็มแรก 6 เดือน
        
        เด็ก ป.5
        
        เข็มแรกฉีดเข้ากล้ามเนื้อ
        
        เข็มที่ 2 ห่างจากเข็มแรก 6 เดือน
  - - - ระยะที่ 1 (Early/Primary Syphilis) จะเกิดแผลขนาดเล็กบริเวณที่ได้รับเชื้อ ก้นขอบแผลมีลักษณะเรียบและแข็งที่เรียกว่า แผลริมแข็ง (Chancre) โดยเฉพาะตามอวัยวะเพศและริมฝีปากหลังการได้รับเชื้อประมาณ 3 สัปดาห์ แต่ก็อาจพบอาการได้ในช่วง 10-90 วัน มักไม่มีอาการเจ็บปวดและจะค่อย ๆ หายไปได้เองภายใน 6 สัปดาห์แม้ไม่ได้รับการรักษา
      - ระยะที่ 2 (Secondary Stage) โรคจะเริ่มพัฒนาจากระยะแรกใช้เวลาประมาณ 1-3 เดือน ผู้ป่วยจะเริ่มเกิดผื่นที่มีลักษณะตุ่มนูนคล้ายหูดขึ้นตามบริเวณฝ่ามือและฝ่าเท้า อวัยวะเพศ หรือส่วนอื่นของร่างกาย เช่น ขาหนีบ ทวารหนัก ภายในช่องปาก
      - ระยะที่ 3 (Tertiary Syphilis) หากผู้ป่วยไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องจะทำให้โรคพัฒนามาจนถึงระยะสุดท้ายที่ก่อให้เกิดความผิดปกติและภาวะแทรกซ้อนที่หัวใจ สมอง เส้นประสาท หรืออวัยวะหลายส่วนของร่างกายเมื่อเชื้อไปอยู่ในบริเวณนั้น ซึ่งจะนำไปสู่โรคต่าง ๆ เช่น อัมพาต ตาบอด ภาวะสมองเสื่อม หูหนวก ไร้สมรรถภาพทางเพศ โรคหัวใจ เสียสติ และมีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตได้
    - - การใช้เข็มฉีดยารวมกับผู้อื่น
      - การรับเลือดจากผู้อื่น
    - - การตรวจเลือด
      - การเก็บตัวอย่างเชื้อไปตรวจ (Swab Test)
    - - ผู้ป่วยระยะที่ 1-2 จะฉีดเบนซาธีน เพนิซิลลิน จี ขนาด 2.4 ล้านยูนิต เข้ากล้ามเนื้อให้ผู้ป่วย 1 ครั้ง
      - ผู้ป่วยระยะแฝงหรือระยะที่ 3 จะฉีดเบนซาธีน เพนิซิลลิน จี ขนาด 2.4 ล้านยูนิต เข้ากล้ามเนื้อให้ผู้ป่วยสัปดาห์ละ 1 ครั้งติดต่อกัน 3 สัปดาห์
  - - - การมีเพศสัมพันธ์กับคนที่มีเชื้อโดยไม่ได้สวมถุงยางอนามัย
      - การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน
      - การใช้เข็มสักตามตัวหรือสีที่ใช้สักตามตัวร่วมกัน และการเจาะหู
      - การใช้แปรงสีฟัน มีดโกน ที่ตัดเล็บร่วมกัน
      - การติดเชื้อขณะคลอดจากแม่ที่มีเชื้อ (ถ้าแม่มีเชื้อลูกมีโอกาสได้รับเชื้อ 90%)
        
        ให้ลูกกินนมได้แต่ต้องหัวนมไม่แตกเลือดไหล
      - การถูกเข็มตำจากการทำงาน
      - การสัมผัสกับเลือด น้ำเลือด น้ำคัดหลั่ง โดยผ่านเข้าทางบาดแผล
    - - ฉีดวัคซีนป้องกัน โดยผู้ที่ควรฉีดวัคซีนมากที่สุดคือ เด็กแรกเกิด
      - ผู้ที่อยู่ในครอบครัวที่เป็นพาหะ ควรตรวจเลือดเพื่อทราบถึงภาวะของการติดเชื้อก่อนการฉีดวัคซีน การฉีดวัคซีนต้องฉีดให้ครบชุดจำนวน 3 เข็ม
    - - แบ่งได้เป็น 2 ระยะ คือ
        
        ระยะเฉียบพลัน
        
        ผู้ป่วยจะเริ่มมีอาการภายใน 1-4 เดือนหลังติดเชื้อ ดังนี้
        
        อาการไข้ ตัวเหลืองตาเหลือง ปวดท้องใต้ชายโครงขวา
        
        อาการอื่นๆ ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย ผื่น ปวดข้อ
        
        ผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการรุนแรง เกิดจากการที่เซลล์ตับถูกทำลายเป็นจำนวนมาก ในกรณีนี้อาจทำให้เกิดภาวะตับวายได้
        
        อาการตับอักเสบระยะเฉียบพลันจะดีขึ้นใน 1-4 สัปดาห์ และจะหายเป็นปกติเมื่อร่างกายสามารถกำจัดและควบคุมเชื้อไวรัสตับอักเสบได้ ซึ่งมักใช้เวลาไม่เกิน 3 เดือน
        
        ระยะเรื้อรัง
        
        ระยะเรื้อรังแบ่งผู้ป่วยได้เป็น 2 กลุ่มคือ
        
        พาหะ คือ ผู้ป่วยที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบีในร่างกาย ผู้ป่วยจะไม่มีอาการแต่สามารถแพร่เชื้อสู่ผู้อื่นได้
        
        ตับอักเสบเรื้อรัง คือ ผู้ป่วยที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบีในร่างกาย และตรวจเลือดพบค่าการทำงานของตับผิดปกติ
        
        ผู้ป่วยส่วนมากมักไม่มีอาการ บางรายอาจมีอาการอ่อนเพลียหรือเบื่ออาหารได้
        
        การติดเชื้อแบบเรื้อรังพบบ่อยในเด็กที่ติดเชื้อตั้งแต่แรกเกิด
  - - - ปอดอักเสบ
      - สูญเสียความจำ อาการซึมเศร้าและอาการทางระบบประสาทอื่นๆ
      - ท้องเสียเรื้อรังนานกว่าหนึ่งสัปดาห์
      - เหนื่อยผิดปกติ
      - อาการไข้ที่กลับมาเป็นซ้ำๆ
      - น้ำหนักลดอย่างรวดเร็ว
      - แผลที่ริมฝีปาก อวัยวะเพศและทวารหนัก
      - อาการบวมที่ต่อมน้ำเหลืองบริเวณคอ รักแร้และขาหนีบ
    - - ติดเชื้อเอชไอวีโดยการสัมผัสกับเลือด น้ำอสุจิ ของเหลวจากช่องคลอดผ่านบาดแผล
      - การมีเพศสัมพันธ์โดยไม่สวมถุงยางอนามัยป้องกัน
      - การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน
      - จากแม่สู่ลูกระหว่างการตั้งครรภ์
        
        โอกาสติดจากมารดาขณะตั้งครรภ์ 30 %
        
        งดการให้นมลูกจากเต้า
    - - 500-1,500
    - - 1,000
      - ต่ำกว่า 200 อันตราย