Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวคิดเกี่ยวกับการเรียนรู้ - Coggle Diagram

- - - - -ผู้ที่เรียนรู้ทางสายตา เป็นพวกที่เรียนรู้ได้ดีถ้าเรียนจากรูปภาพแผนภูมิ แผนผังหรือจากเนื้อหาที่เขียนเป็นเรื่องราว
      - -ผู้ที่เรียนรู้ทางร่างงกายและความรู้สึก เป็นพวกที่เรียนโดยผ่านการรับรู้ทางความรู้สึก การเคลื่อนไหว และร่างกาย จึงสามารถจดจำสิ่งที่เรียนรู้ได้ดีหากได้มีการสัมผัสและเกิดความรู้สึกที่ดีต่อสิ่งที่เรียน
      - -ผู้ที่เรียนรู้ทางโสตประสาท เป็นพวกที่เรียนรู้ได้ดีที่สุดถ้าได้ฟังหรือได้พูดจะไม่สนใจรูปภาพ แต่ชอบฟังเรื่องราวซ้ำ ๆ และชอบเล่าเรื่องให้คนอื่นฟัง
    - - V-A-K เรียนรู้ได้ดีที่สุดหากได้อ่านได้เล่าเรื่องต่างๆ ให้ผู้อื่นฟัง เด็กดีที่ขยันเรียนหนังสือ ไม่ชอบเล่นกีฬา
      - V-K-A เรียนรู้ได้ดีที่สุดหากได้ลงมือปฏิบัติตามแบบอย่างที่ ได้ตั้งคำถามเรื่อย ๆ ชอบทำงานเป็นกลุ่ม
      - A-K-V เรียนรู้ได้ดีที่สุดหากได้สอนคนอื่น ชอบขยายความเวลาเล่าเรื่อง มีปัญหาเกี่ยวกับการอ่านและการเขียน
      - A-V-K ความสามารถในการเจรจาติดต่อสื่อสารกับคนอื่น พูดได้ชัดถ้อยชัดคำ พูดจามีเหตุมีผล
      - K-V-A เรียนได้ดีที่สุดหากได้ทำงานที่ใช้ความคิดในสถานที่เงียบสงบ ทำงานที่ใช้กำลังกายได้ดีไม่ต้องให้ผู้สอนคอยบอก หากฟังผู้สอนพูดมากๆอาจเกิดความสับสนได้
      - K-A-V เรียนได้ดีหากได้เคลื่อนไหวร่างกายไปด้วย ไม่ชอบอยู่นิง มีปัญหาเกี่ยวกับการอ่านและการเขียน
- - - - ปฏิบัติกิจกรรมที่ซับซ้อนขึ้น ไม่ต้องใช้ความคิดเยอะ และทำได้อย่างชำนาญ
    - - ปรับเปลี่ยนการปฏิบัติให้เข้ากับสถานการณ์
    - - ปฏิบัติเป็นลำดับขั้นได้ อย่างต่อเนื่องและมั่นใจจนชิน
    - - สร้างด้วยตนเอง โดยปรับปรุงจากประสบการณ์
    - - ลงมือปฏิบัติการ เพื่อเกิดการเรียนรู้ด้วยการเลียนแบบ
    - - ด้านนสมอง อารมณ์ และร่างกายที่ใช้ปฏิบัติ
    - - ใช้ระบบประสาททั้ง 5 ในการรับรู้และแปลความหมายสิ่งที่เจอ
  - - - การที่เชื่อว่าสิ่งนั้นมีคุณค่ากับตัวเองจะชอบสิ่งนั้นมากกว่าสิ่งอื่น และอุทิศตนเพื่อค่านิยมนั้น
    - - เมื่อเห็นคุณค่าแล้วจะรวบรวม นำมาเปรียบเทียบจัดลำดับความสำคัญของค่านิยม และกำหนดแนวทางการแสดงออก
    - - เมื่อเกิดความสนใจต่อสิ่งเร้านั้นอย่างเต็มที่ ก็จะตอบสนองความพึงพอใจ
    - - ค่านิยมนั้น ๆ ทำให้แสดงออกทางพฤติกรรมตามความเชื่อ
    - - การให้ผู้เรียนได้รับรู้ต่อสิ่งเร้า ทำให้เกิดความสนใจต่อสิ่งเร้านั้น
  - - - การแยกเนื้อหาให้เป็นส่วนย่อยเพื่อค้นหาองค์ประกอบ โครงสร้าง หรือความสัมพันธ์ในส่วนย่อยนั้น
    - - การนำเอาเนื้อหาสาระ หลักการ ความคิดรวบยอด และทฤษฎีต่าง ๆไปใช้ในรูปแบบใหม่
    - - จะนำองค์ประกอบหรือส่วนย่อย ๆ นั้นเข้ามารวมกันเป็นรูปแบบต่าง ๆ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
    - - การตัดสินคุณค่าของสิ่งต่าง ๆ โดยใช้หลักการแห่งเหตุผลภายในหรือเกณฑ์มาตรฐานมาใช้ในการตัดสินใจ
    - - จดจำหรือระลึกถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้หรือมีประสบการณ์ไปแล้ว
    - - การเข้าใจความหมายของเนื้อหาสาระ
    - - จำ
      - เข้าใจ
      - ประยุกต์ใช้
      - วิเคราะห์
      - ประเมินค่า
      - คิดสร้างสรรค์
- - - - สภาพความสมบูรณ์ทั้งทางร่างกาย จิตใจที่พร้อมจะตอบสนองต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
    - - คนเราเรียนรู้ความต้องการจากสังคม ความต้องการจึงถูกก่อตัวและพัฒนามาตลอดช่วงชีวิต
        -ความต้องการความสําเร็จ ต้องการที่จะทํางานได้ดีขึ้น
        -ความต้องการอํานาจ ต้องการที่จะมีส่วนควบคุม
        -ความต้องการความผูกพัน ต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์
    - - ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการกระตุ้น ไม่ว่าจะเป็นสิ่งเร้าภายในหรือสิ่งเร้าภายนอก
    - - การกระตุ้นหรือล่อให้เกิดพฤติกรรมการเรียนรู้ขึ้นด้วยสิ่งเร้าใด ๆ
    - - การทําให้ผู้ทําพฤติกรรมเกิดความพึงพอใจ
    - - เแรงผลักดันที่เกิดในร่างกาย เพื่อให้แสดงพฤติกรรมตอบสนองต่อสิ่งเร้า
    - - ก่อนจัดกิจกรรมการเรียนการสอน ผู้สอนต้องศึกษาความความสนใจของผู้เรียน จัดสภาพห้องเรียนให้น่าสนใจ
    - - เข้าใจประเภทของสิ่งต่าง ๆ ได้ถูกต้องตามกฎเกณฑ์ที่กําหนดไว้
    - - สะสมประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ได้จากการเรียนรู้ แล้วสามารถถ่ายทอดออกมาในรูปของการระลึกได้
  - - - บทเรียนที่ง่ายจะช่วยให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้เร็วกว่าบทเรียนที่ยาก
    - - บทเรียนที่มีความยาวมาก ๆ ย่อมทำให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ได้ช้ากว่าบทเรียนสั้น ๆ
    - - บทเรียนมีความหมายต่อผู้เรียนช่วยให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ได้ดีกว่าบทเรียนที่ไม่มีความหมาย เพราะจะช่วยทำให้ผู้เรียนเข้าใจองค์ความรู้ได้อย่างดี
  - - - บุคคลที่มีประสบการณ์มากจะช่วยทำให้เกิดการเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้เร็วและดีกว่าผู้ที่มีประสบการณ์น้อย
    - - ยิ่งอายุมากขึ้นความสามารถในการเรียนรู้ของบุคคลจะยิ่งลดลง
    - - เมื่อสภาพของ บุคคลมีวุฒิภาวะ มีความสนใจและประสบการณ์เดิมเพียงพอที่จะเอื้อต่อการเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้ดี จึงเรียกได้ว่ามี ความพร้อมที่จะเรียนรู้
    - - ผู้มีระดับสติปัญญาสูงจะมีความสามารถในการเรียนรู้ได้ดีกว่าผู้ที่มีระดับสติปัญญาต่ำ
    - - คำนึงถึงการเจริญเติบโตสูงสุดในระยะเวลาใดเวลาหนึ่งที่บุคคลมีความพร้อมที่จะกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้เหมาะสมกับวัย
    - - ผู้ที่มีอารมณ์ปกติจะสามารถรู้สิ่งต่างๆ ได้ดีกว่าผู้ที่มีอารมณ์ไม่มั่งคง
    - - ผู้ที่มีสภาพร่างกายปกติก็จะเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้ดีกว่าผู้ที่มีความบกพร่องทางร่างกาย
    - - การเรียนรู้จะประสบผลดีถ้าบุคคลมีแรงจูงใจในการเรียนรู้ และจะไม่ประสบผลเท่าที่ควรถ้าบุคคลขาดแรงจูงใจในการเรียน
    - - ถ้าผู้เรียนได้เรียนในสิ่งที่ตนถนัด ก็ช่วยให้เกิดการเรียนรู้ที่ดีขึ้น แต่ถ้าผู้เรียนได้เรียนในสิ่งที่ตนไม่ถนัดก็อาจทำการเรียนรู้เกิดขึ้นช้าลงได้
  - - - สิ่งที่สามารถรับรู้สัมผัสจับต้องได้ ที่อยู่รอบตัวของผู้เรียน
    - - บรรยากาศในห้องเรียนหรือแหล่งเรียนรู้
        ความสัมพันธ์ระหว่างผู้สอนกับผู้เรียน
  - - - การให้รางวัล การแข่งขัน เป็นต้น จะช่วยกระตุ้นให้ผู้เรียนมีความปรารถนาที่จะเรียนและสนใจในการเรียนดีขึ้น
    - - การโยงความสัมพันธ์ของประสบการณ์เดิมกับประสบการณ์ใหม่
    - - ผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้ได้ดีและรวดเร็วถ้าผู้เรียนมีส่วนร่วมในการเรียนการสอนอย่างเหมาะสม
    - - ช่วยให้ผู้เรียนเรียนได้ดีขึ้น ถ้าได้รับการแนะแนวที่ถูกต้อง
    - - ถ้าจัดให้ผู้เรียนได้เรียนในช่วงก่อนพักกลางวัน จะช่วยให้เรียนรู้ได้ดีกว่าเรียนในตอนบ่าย
    - - เมื่อผู้เรียนได้เรียนรู้แล้ว มีโอกาสฝึกฝนหรือกระทำซ้ำๆ อยู่เสมอจะทำให้การเรียนรู้สิ่งนั้นมีความมั่นคงถาวรขึ้น