Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร, นางสาวเพ็ญนภา แดงท่าขาม…
ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
ความหมายของการสื่อสาร
หมายถึงการติดต่อกันระหว่างมนุษย์เพื่อทำให้รับรู้เรื่องราว
อันมีความหมายร่วมกันและเกิดการตอบสนองต่อกัน
ความสำคัญของการสื่อสาร
การสื่อสารเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตโดยเฉพาะมนุษย์มีการเปลี่ยนแปลง
และพัฒนาตลอดเวลา พัฒนาการทางสังคมจึงต้องดำเนินไปพร้อมกับพัฒนาทางการสื่อสาร
การสื่อสารช่วยธำรงสังคมให้อยู่ร่วมกันเป็นปกติสุข
ซึ่งเกี่ยวกับระเบียบ กฎเกณฑ์ทางสังคม จำเป็นต้องรับการถ่ายทอด
การสื่อสารเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนา
ประโยชน์ของการสื่อสาร
ให้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ
ทำความเข้าซึ่งกันและกัน
เป็นเครื่องมือในการเข้าสังคม
เป็นเครื่องระบาย และถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดและอารมณ์
เป็นเครื่อมือสร้างความสุข ความพอใจ หรือความบันเทิง
เป็นเครื่องมือจำเป็นในธุรกิจการงาน
เป็นเครื่องมือโน้มน้าวจิตใจ หรือชักจูงให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
วัตถุประสงค์ในการสื่อสาร
เพื่อแจ้งให้ทราบและชี้แจงข่าวสารเพื่อให้ผู้รับสารได้ทราบและเข้าใจในขณะเดียวกัน
เพื่อให้ความรู้และเพื่อเรียนรู้
เพื่อเสนอหรือชักจูงและเพื่อกระทำและตัดสินใจ
เพื่อให้เข้าใจและหาความพอใจ
องค์ประกอบของการสื่อสาร
ผู้ส่งสาร (Sender) คือบุคคลหรือผู้ส่งสารไปยังบุคลอื่น
สาร (Message) เรื่องราวหรือสิ่งต่างๆ
ที่อยู่ในรูปของข้อมูล ความรู้ ความคิด ความรู้สึก อารมณ์
รหัสสาร คือสัญลักษณ์
สัญญาณ หรือภาษา
รหัสสารที่ไม่ใช้ถ้อยคำ (อวัจนภาษา) ภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำแต่เป็นกิริยาต่างๆ
รหัสสารที่ใช้ถ้อยคำ (วัจนภาษา) เป็นคำพูดหรือตัวอักษรที่กำหนดรวมทั้งเสียงเเละลายลักษณ์อักษร
เนื้อหาสาร หมายถึงมวลความรู้ และประสบการณ์ที่ผู้ส่งสารต้องการจะถ่ายทอด
เนื้อหาของสารที่เป็นข้อคิดเห็น ได้แก่ ความรู้สึก ความคิดอันเป็นลักษณะส่วนตัวของผู้ส่งสาร
เนื้อหาสารที่เป็นข้อเท็จจริง ได้แก่ องค์ความรู้ หลักเกณฑ์ ทฤษฎีหรือข้อสรุป
การจัดสาร ได้แก่ การรวบรวมเนื้อหาของสารแล้วนำมาเรียบเรียง
สื่อ หรือ ช่องทาง (Media or channel)
สื่อ (Medai) เป็นพาหนะในการ
ทำให้สารเคลื่อนที่ออกไปจากตัวผู้ส่งสาร
สื่อธรรมชาติ คือสื่อที่อยู่เองโดยธรรมชาติ มนุษย์เป็นเจ้าของได้
สื่อสาธารณะ คือสื่อที่มนุษย์จัดทำขึ้น เช่นโทรทัศน์ หนังสือ การแสดง นิทรรศการต่างๆ เป็นต้น
สื่อมวลชน คือสื่อที่มนุษย์จัดทำขึ้นเช่นเดียวกับสื่อสาธารณะ
ช่องทาง (Channel) ทำให้ผู้ส่งสารและผู้รับสารติดต่อกันได้
ผู้รับสาร (Receiver) คือปลายทางที่แหล่งสารส่งถึง หรือบุคคลเพียงคนเดียวหรือกลุ่มคน
ผลของการสื่อสาร (Effect) หมายถึง
ความเปลี่ยนแปลง หรือความแตกต่าง
ระดับบุคคล (จุลภาค) รูปของการเปลี่ยนแปลงระดับความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรม
ระดับส่วนรวม (มหภาค) มุ่งเน้นผลการสื่อสารกับปรากฎการณ์ทางสังคม
ปฏิกิริยาตอบสนอง (Feed back)
วิธีการหรือกริยาท่าทางที่ฝ่ายผู้รับสารใช้หรือแสดงออกมาให้ผู้ส่งสารรับทราบ
การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ
ความรู้ของผู้ส่งสาร ถ้าผู้ส่งสารให้รายละเอียดไม่ชัดเจนจะทำให้สารไม่น่าเชื่อถือ
ความคิดของผู้ส่งสาร สารที่มีความชัดกระจ่างจะทำให้ผู้รับสารได้รับสารที่มีใจความชัดเจน
การส่งสารให้ตรงประเด็น ไม่แทรกประเด็นอื่นไปด้วยเพราะจะทำให้ผู้รับสารสับสน
การลำดับความในสาร ควรเรียงเนื้อหาตามลำดับ จะทำให้เข้าใจง่าย ไม่สับสน โดยอาจเรียงตามลำดับเหตุการณ์
ภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร จะต้องเป็นภาษาที่เรียบง่าย กระทัดรัด ไม่ซับซ้อน
ความตั้งใจ ความสนใจของผู้รับสาร ถ้าผู้รับสารมีความตั้งใจ สนใจ และมีความพยายามในการรับสาร การสื่อสารก็จะประสบผลสำเร็จ
อุปสรรคในการสื่อสาร
อุปสรรที่ผู้ส่งสาร
ผู้ส่งสารขาดความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับสารที่จะส่งไป
ผู้ส่งสารไม่มีความสามารถในการถ่ายทอด ไม่มีกลวิธีในการนำเสนอ
ผู้ส่งสารบกพร่องด้านบุคลิกภาพ แต่งการไม่เหมาะสมกับกาลเทศะ
ผู้ส่งสารไม่มีจุดมุ่งหมายที่แน่นอนชัดเจน
ผู้ส่งสารมีเจตคติที่พึงประสงค์ทั้งตนเองและผู้รับสาร
อุปสรรคที่สาร
สารนั้นยากซับซ้อนลึกซึ้งเกินไป
สารมากเกินไป อาจไม่เหมาะกับเวลาทำให้รวบรัดตัดตอนอาจทำให้เสียความได้
สารนั้นเป็นเรื่องที่ไกลตัวผู้รับมากเกินไป
จัดลำดับเนื้อหาสาระของสารไม่ดีพอ
สารมีความขัดแย้งในตัวเอง ทำให้ผู้รับสารเกิดความสับสน
อุปสรรคที่ช่องทางหรือสื่อ
ผู้ส่งสารใช้ช่องทางหรือสื่อที่ไม่เหมาะสม
ถ้าส่งสารด้วยการเขียนมักจะมีปัญหาเรื่องตัวหนังสือหวัดเกินไป
ตัวพิมพ์เลอะเลือน อ่านไม่ออก
บริเที่มีการสื่อสารมีเสียงรบกวน ทำให้ผู้รับสารฟังไม่ชัดเจน
ขัดข้องทางเทคนิค
กิริยาท่าทางประกอบสื่อไม่สอดคล้องกัน
อุปสรรคที่ผู้รับสาร
ผู้รับสารขาดความรู้พื้นฐานในเรื่องที่จะรับ
ผู้รับสารมีเจตคติที่ไม่ดีต่อสารและผู้ส่งสาร
ผู้รับสารขาดความพร้อมที่จะรับสาร
ผู้รับสารคิดว่าตนเองมีความรู้มากกว่าผู้ส่งสาร
อวัยวะของร่างกาย เช่น หูผิดปกติ
ประเภทของการสื่อสาร
พิจารณาจากความแตกต่าง
ระหว่างผู้รับสารกับผู้ส่งสาร
การสื่อสารระหว่างเชื้อชาติ คนละเชื้อชาติ คนละภาษา
การสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม มุ่งเน้นวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ทั้ง 2 ฝ่าย
การสื่อสารระหว่างประเทศ มุ่งเน้นการสื่อสารในระดับชาติ
พิจารณาจากจำนวนผู้สื่อสาร
การสื่อสารภายในตัวบุคคล การสื่อสารที่บุคคลเดียวทำหน้าที่ที้งผู้ส่งสารและผู้รับสาร
การสื่อสารกลุ่มใหญ่ การสื่อสารระหว่างคนจำนวนมาก
การสื่อสารระหว่างบุคคล การสื่อสารตั้งแต่ 2 คน ขึ้นไป
การสื่อสารองค์กร การสื่อสารระหว่างหน่วยงานกับหน่วยงาน
การสื่อสารมวลชน การสื่อสารไปยังประชาชนหรือกลุ่มชนจำนวนมากในเวลาเดียวกัน
หลักเกณฑ์ในการสื่อสาร
การสื่อสารทุกครั้งผู้ส่งสารใช้ภาษาเพื่อสื่อสารไปยังผู้รับตามวัตถุประสงค์ที่ต้องการเพื่อให้ผู้รับสารตอบสนอง
ภาษา > เลือกสรร > กาลเทศะ > เหมาะสม
นางสาวเพ็ญนภา แดงท่าขาม เลขที่ 30