Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
งานถอดคำประพันธ์ วิเคราะห์วิจารณ์เรื่องอิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง, image,…
งานถอดคำประพันธ์ วิเคราะห์วิจารณ์เรื่องอิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง
ถอดคำประพันธ์
หน้าที่ ๖๓
วิหยาสะกำได้ยินแล้วเคียดแค้นแทนท้าวกะหมังกุหนิง จึงกล่าวกับอิเหนาว่าอย่าปากกล้าโอหังลบหลู่ผู้ใหญ่ อย่าทะนงตัวว่าเก่ง เมื่อรบกัน ไม่ใครก็ใครก็ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง นี่ยังไม่ทันรบเลยก็มาพูดจาข่มขู่ให้คู่ต่อสู้ยอมแพ้เสียแล้ว สังคามาระตาฟังวิหยาสะกำพูดดังนั้นก็โกรธ ขออาสารบกับวิหยากะกำ อิเหนาก็อนุญาตแต่กำชับเตือนว่าอย่าลงจากหลังม้า เพราะไม่ชำนาญเพลงดาบ ให้รบด้วยทวนบนหลังม้าซึ่งชำนาญดีแล้วจะได้มีชัยชนะในการรบ สังคามาระตาจึงขับม้าไปหยุดที่หน้าวิหยาสะกำ ร้องท้าให้รบด้วยเพลงทวน และแกล้งเยาะเย้ยว่าหากมีฝีมือควรคู่กับวงศ์เทวัญก็จะยกนางบุษบาให้
วิหยาสะกำแค้นใจยิ่งนัก จึงถามออกไปว่าเจ้าผู้เก่งกล้ามีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร อยู่เมืองไหนเป็นเชื้อสายตระกูลใด หรือเป็นเชื้อสายในวงศ์เทวัญของสี่เมืองจึงมาท้ารบช่างไม่กลัวตาย และผู้ที่ทรงม้าอยู่ในร่มมีใครบ้าง แล้วค่อยมารบกัน สังคามาระตาได้ฟังก็โกรธมาก ก็ชี้แจงว่ามีอิเหนาเมืองกุเรปัน กะหรัดตะปาตีพี่ชายอิเหนา สุหรานากง แห่งเมืองสิงหัดส่าหรี ระเด่นดาหยนจากเมืองหมันหยา ตัวเราชื่อสังคามาระตาบุตรท้าวปักมาหงันเป็นน้องของอิเหนา วิหยาสะกำยิ้มเยาะแล้วว่ายังสงสัยว่าตัวสังคามาระตานั้นเป็นน้องอิเหนาได้อย่างไร หรือมีความรักใคร่กันขอให้บอกมาตามตรง
หน้าที่ ๖๔
สังคามาระตาโกรธมากร้องว่าไอ้ข้าศึกวาจาหยาบคายมาถามเอาอะไรนักหนา จึงตอบว่า “สุดแต่ว่าจิตพิศวาส ก็นับเป็นวงศ์ญาติกันได้” หลังจากที่เจรจาได้สักพักก็ลงมือรบกัน ทั้งสองสู้ด้วยทวนบนหลังม้าอย่างกล้าหาญ สง่างามร่ายรำยักย้ายเปลี่ยนแปลกระบวนท่าเพลงทวนอย่างชำนิชำนาญ ในที่สุดสังคามาระตา ก็แกล้งลวงให้วิหยาสะกำแทงทวนแล้วทำทีพ่ายหนี วิหยาสะกำหลงกลชักม้าเลี้ยวตาม สังคามาระตาตลบหลังกลับมาทันที
วิเคราะห์คำศัพท์ยากที่ปรากฏ
ปักมาหงัน = ชื่อเมืองของระตูผู้เป็นบิดาของสังคามาระตา
กราย = เคลื่อนไหวอย่างมีท่าที คำว่า กรายพระเเสง กรายทวน กรายกริช หมายความว่า เเสดงลีลาในการใช้อาวุธดังกล่าวก่อนเข้าประชิดตัวฝ่ายตรงข้าม
กลับกลอก = พลิกไปพลิกมา ในที่นี้หมายถึง ท่วงทีในการใช้อาวุธต่อสู้กันด้วยการพลิกหรือขยับอาวุธไปมา
ลักษณะนิสัยของตัวละคร
สังคามาระตา เป็นชายกนุ่มรูปงาม เฉลียวฉลาดรอบคอบ แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้เก่ง มีความซื่อสัตย์และกล้าหาญ ชำนาญในการใช้ทวนเป็นอาวุธ
วิหยาสะกำ เป็นหนุ่มน้อยรูปงาม โอรสองค์เดียวของท้าวกะหมังกุหนิง ลักษณะนิสัยคือเอาแต่ใจตนเอง จะเอาอะไรต้องได้ เป็นคนอ่อนไหว ขาดสติ เป็นคนที่รักศักดิ์ศรี มีความละอายแก่ใจที่ทำให้พ่อแม่เดือดร้อน
วิเคราะห์วรรณศิลป์
การใช้โวหารเปรียบเทียบ
เมื่อนั้น สังคามาระตาเรืองศรี ฟังวิหยาสะกำพาที ดังตรีเพชรบาดในอุรา
การใช้ภาษาสละสลวยงดงาม เล่นสัมผัสพยัญชนะ
เมื่อนั้น สังคามาระตาเเข็งขัน ขับม้าไวว่องป้องประจัญ เป็นเชิงชั้นชิงชัยในทีทวน
นายภัทรพล ปาลรังษี ม.๔/๙ เลขที่๑๗
