Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

6 M 20 day Acute Febrile illness image, : :pencil2: เอกสารอ้างอิง …

- - - - S: มารดาบอกว่า “มีไข้สูง”
        O: BT= 38 °c
    - - ไข้ (Fever) หรือตัวร้อนเป็นอาการเมื่ออุณหภูมิในร่างกายเพิ่มขึ้นมากกว่าปกติชั่วคราว มักจะมีสาเหตุมาจากความเจ็บป่วยหรือโรคภัยต่าง ๆ ที่พบบ่อยจะเป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย นอกจากนั้น การเป็นไข้เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่ามีความผิดปกติบางอย่างเกิดขึ้นในร่างกายอาการไข้เกิดขึ้นเมื่ออุณหภูมิในร่างกายเพิ่มสูงขึ้นมากกว่าอุณหภูมิปกติ ซึ่งอุณหภูมิปกติของร่างกายของคนเรานั้นจะอยู่ที่ 37 องศาเซลเซียส โดยที่อาจสูงหรือต่ำกว่าเล็กน้อย อาการที่พบได้ทั่วไปเมื่อเป็นไข้ เช่น หนาวสั่น ง่วงซึม เป็นต้น จึงเกิดอาการไม่สุขสบายได้ จากกรณีศึกษารายนี้พบว่า ผู้ป่วยมีไข้วัดสัญญาณชีพพบ BT = 38 °C
    - - อุณหภูมิร่างกายอยู่ในเกณฑ์ปกติ
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีอาการ และอาการแสดงของภาวะไข้ เช่น หนาวสั่น ง่วงซึม เป็นต้น
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ ดังนี้
        BT= 36.8-37.2 °C
        PR= 120-160 bpm
        RR= 40-60 bpm
        BP= 80-100 /55 - 65 mmHg
    - - ประเมินระดับความรู้สึกตัว โดยสังเกตอาการและอาการแสดงของไข้ เช่น อาการหนาวสั่น ง่วงซึม เป็นต้น เพื่อติดตามอาการและอาการแสดงของภาวะไข้
        
        ประเมินสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง โดยเฉพาะอุณหภูมิกาย เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลง
        
        ดูแลเช็ดตัวลดไข้ ควรเช็ดตัวลดไข้ในแต่ละครั้ง นานประมาณ 10-20 นาที และวัดอุณหภูมิร่างกายภายหลังการเช็ดตัว 30 นาที เพื่อเพิ่มการระบายความร้อนในร่างกายให้กับผู้ป่วย
        
        สวมเสื้อผ้าที่เบาสบาย ไม่หนาเกินไปเพื่อระบายความร้อนออกจากร่างกาย
        
        ดูแลให้ได้รับยา paracetamol 2.5 ml ทุก 6-8 hr. ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อลดไข้และเฝ้าระวังผลข้างเคียงของยา ได้แก่ ง่วงซึม คลื่นไส้อาเจียน เป็นต้น
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำตามแผนการรักษาของแพทย์ 5% DN/2 1000 ml IV rate 15 ml/hr. เพื่อเพิ่มการไหลเวียนในร่างกายและขับสารน้ำออกทางปัสสาวะ
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้เงียบสงบ เพื่อให้ทารกได้พักผ่อน
    - - สังเกตอาการและอาการแสดงของภาวะ
        ไข้ เช่น หนาวสั่น ง่วงซึม หากพบความผิดปกติให้รายงานพยาบาลหรือแพทย์ทราบเพื่อให้การรักษา
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการ และอาการแสดงของภาวะไข้สูง เช่น หนาวสั่น ง่วงซึม
      - ผู้ป่วยมีสัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        BT= 36.7 °C
        PR= 104 bpm
        RR= 32 bpm
        BP= 100/56 mmHg
  - - - S: มารดาบอกว่า “มีเสมหะก่อนมาโรงพยาบาล”
      - O: CXR พบ perihilar infiltration
    - - เมื่อมีเสมหะมากจนเกิดการคั่งค้างหรืออุดกั้นทางเดินหายใจได้ง่าย โดยเฉพาะในเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 5 ปี เด็กที่ไม่รู้สึกตัว หรือเด็กที่มีความพิการทางสมอง ซึ่งจะไม่สามารถสั่งน้ำมูกและไอได้เอง ผลของการคั่งค้างของเสมหะทำให้เกิดการอุดกั้นทางเดินหายใจทำให้เด็กหายใจไม่สะดวกหายใจลำบากเกิดแรงต้านของทางเดินหายใจมากขึ้น เกิดภาระการหายใจ (work of breathing) นำไปสู่การหายใจไม่มีประสิทธิภาพได้ จากกรณีศึกษาผู้ป่วยมีอาการไอแห้ง ๆ และตรวจ CXR พบ perihilar infiltration
    - - ไม่มีการคั่งของเสมหะทางเดินหายใจ
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        CXR ไม่พบ perihilar infiltration
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ ดังนี้
        BT= 36.8-37.2 °C
        PR= 120-160 bpm
        RR= 40-60 bpm
        BP= 80-100 /55 - 65 mmHg
    - - ประเมินและวัดสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของร่างกายที่ผิดปกติ
        
        ดูแลให้ได้รับยา Bromhexine 4 mg 2.5 ml oral tid ตามแผนการรักษาเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยหายใจสะดวกขึ้นและละลายเสมหะ และเฝ้าระวังผลข้างเคียงของยา เช่น อาเจียน ท้องเสีย เป็นต้น
        
        ให้ผู้ป่วยนั่งจัดท่าเคาะปอด โดยประคองศีรษะและคอด้านหลัง ช่วยระบายเสมหะด้วยการเคาะปอดและสั่นทรวงอก เคาะเบาๆเป็นจังหวะสม่ำเสมอ บริเวณที่ทำการเคาะควรรองด้วยผ้าบาง ๆ เพื่อช่วยให้เสมหะเคลื่อนตัวออก และระบายออกง่ายขึ้น
        
        จัดท่าศีรษะสูงประมาณ 15 – 30 องศา เพื่อเพิ่มปริมาตรและการและเปลี่ยนก๊าซให้เพิ่มขึ้น
        
        ประเมินการฟังปอดก่อนและหลังเคาะปอดเพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลง
        ของเสียงปอด
        
        ดูแลให้ทารกได้รับนม BF และสารน้ำ เพื่อให้เสมหะอ่อนตัวลง
        
        ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ ได้แก่ CXR เพื่อประเมินอาการที่เปลี่ยนแปลงของร่างกายและบันทึกผล
    - - ญาติคอยสังเกตอาการข้างเคียง
        ของยา Bromhexine เช่น อาเจียน ท้องเสีย เป็นต้นหากมีอาการผิดปกติให้แจ้งแพทย์หรือ พยาบาลทันที
    - - CXR ไม่พบ perihilar infiltration
      - ผู้ป่วยมีสัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ ดังนี้
        BT= 36.7 °C
        PR= 104 bpm
        RR= 32 bpm
        BP= 100/56 mmHg
  - - - S: -
      - O: - Hemoglobin= 10.4 g/dl
        
        Hematocrit= 31.5 %
        
        MCV= 76.1 fL
        
        MCH= 25.1 pg
    - - โลหิตจางเป็นภาวะที่เกิดจากร่างกายมีเม็ดเลือดแดงน้อยกว่าปกติ ภาวะนี้พบได้บ่อย เนื่องจากเม็ดเลือดแดงมีหน้าที่ในการส่งออกซิเจนไปให้เซลล์และเนื้อเยื่อต่างๆ ทั่วร่างกาย การที่เม็ดเลือดแดงลดลงจึงส่งผลให้เกิดความผิดปกติได้หลากหลาย หากโลหิตจางเป็นรุนแรงอาจกระทบการทำงานของหัวใจเกิดภาวะหัวใจทำงานมากขึ้น
        จนถึงขั้นหัวใจล้มเหลวได้ หรือกระทบกับการทำงานของสมอง ส่วนอาการก็จะมี เช่น อ่อนเพลีย ปลายมือปลายเท้าซีด ง่วงซึม เป็นต้นและภาวะโลหิตจางสามารถก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนตามมาได้หากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง หรือปล่อยให้เป็นเรื้อรัง ซึ่งจะส่งผลต่อการทำงานของอวัยวะต่าง ๆ ที่ผิดปกติไป เนื่องจากการลำเลียงออกซิเจนไปยังอวัยวะต่าง ๆ ทำได้ไม่ดี เช่น อาการเหนื่อยง่ายกว่าปกติ ร่างกายอ่อนแอ ติดเชื้อได้ง่าย แผลหายได้ช้า ท้องเสีย เป็นต้น จากกรณีศึกษารายนี้พบว่า ผู้ป่วยมีตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC ต่ำกว่าเกณฑ์ ซึ่งส่งผลให้ผู้ป่วยรายนี้มีภาวะโลหิตจาง
    - - ไม่มีภาวะแทรกซ้อนจากโลหิตจาง
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีภาวะแทรกซ้อนจากโลหิตจาง เช่น ร่างกายอ่อนแอ ติดเชื้อได้ง่าย แผลหายได้ช้า ท้องเสีย เป็นต้น
        
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ ดังนี้
        
        Hemoglobin= 12.0-16.0 g/dl
        
        Hematocrit= 36.0-44.0 %
        
        MCV= 83.0-97.0 fL
        
        MCH= 27.0-33.0pg
        
        ผู้ป่วยไม่มีอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ของ
        ภาวะซีด เช่น เยื่อบุตาซีด อ่อนเพลีย ปลายมือปลายเท้าซีด ง่วงซึม Capillary refill time มากกว่า 2 วินาที เป็นต้น
    - - สังเกตอาการภาวะแทรกซ้อนจากโลหิตจาง เช่น ร่างกายอ่อนแอ ติดเชื้อได้ง่าย แผลหายได้ช้า ท้องเสีย เป็นต้น เพื่อติดตามอาการภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ของภาวะซีด เช่น เยื่อบุตาซีด อ่อนเพลียปลายมือปลายเท้าซีด ง่วงซึม Capillary refill time มากกว่า 2 วินาที เป็นต้น เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของภาวะซีด
        
        บันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง เพื่อประเมินอาการผิดปกติ
        
        ให้คำแนะนำญาติคอยกระตุ้นให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารที่มี
        ประโยชน์ มีคุณค่าอาหารสูง มีธาตุเหล็ก ได้แก่ นม ไข่แดงบด ตับบด ผักใบเขียวบด เป็นต้น เพื่อป้องกันภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก
        
        ติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ ได้แก่ Hemoglobin, Hematocrit, MCV และ MCH
    - - สังเกตอาการภาวะแทรกซ้อน จากโลหิตจาง เช่น ร่างกายอ่อนแอ ติดเชื้อได้ง่าย แผลหายได้ช้า ท้องเสีย เป็นต้น
      - มารดากระตุ้นให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารที่มีธาตุเหล็ก เช่น ตับบด ไข่แดงบด นม เป็นต้น
      - คอยสังเกตอาการและอาการแสดงที่
        บ่งชี้ของภาวะซีด เช่น เยื่อบุตาซีด ปลายมือปลายเท้าซีด ง่วงซึม เป็นต้น
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ของ ภาวะซีด เช่น เยื่อบุตาซีด ปลายมือปลายเท้าซีด ง่วงซึม Capillary refill time มากกว่า 2 วินาที เป็นต้น
      - ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ พบว่า
        
        Hemoglobin= 12.0-16.0 g/dl
        
        Hematocrit= 36.0-44.0 %
        
        MCV= 83.0-97.0 fL
        
        MCH= 27.0-33.0 pg
      - ผู้ป่วยไม่มีภาวะ แทรกซ้อนจากโลหิตจาง เช่น ร่างกายอ่อนแอ ติดเชื้อได้ง่าย แผลหายได้ช้า ท้องเสีย
  - - - S: มารดาบอกว่า “ไม่อยากให้ลูกอยู่ โรงพยาบาลนาน เพราะโควิดยังไม่หาย”
      - O: มารดามีสีหน้าไม่สดชื่น ไม่ยิ้มแย้ม
    - - ความวิตกกังวล คือ ภาวะที่รู้สึกไม่สุขสบายหรือหวาดหวั่นวิตก ตึงเครียดซึ่งเป็นความรู้สึกที่เกิดจากการรู้หรือ คาดการณ์ถึงอันตราย หรือความไม่แน่นอนของสิ่งที่มาคุกคามต่อความจำเป็นในการดำรง ชีวิตทั้งด้านร่างกายและจิตใจหรือบางครั้งก็ไม่รู้สึกเหตุที่แน่ชัด จากกรณีศึกษารายนี้พบว่าผู้ปกครองของผู้ป่วยมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับการเจ็บป่วยของบุตรที่ต้องนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลนาน หลายวันและเนื่องด้วยมีสถานการณ์โควิดระบาดจึงเกิดความ
        วิตกกังวล
    - - มีความวิตกกังวลลดลง
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        มารดามีสีหน้าสดชื่น แจ่มใส
        
        มารดามีความวิตกกังวลลดลงจากการสอบ ถามความวิตกกังวลของญาติ
    - - สร้างสัมพันธภาพแก่มารดาเพื่อสร้างความไว้วางใจ ให้การต้อนรับด้วยท่าทีที่เป็นมิตรสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมให้ความช่วยเหลือ
        
        เปิดโอกาสให้มารดาและญาติซักถามเกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยของบุตรขณะอยู่โรงพยาบาลเพื่อลดความ วิตกกังวล
        
        ให้ข้อมูลแก่บิดามารดาและญาติถึงอาการเจ็บป่วย
        ของบุตรและอธิบายเกี่ยวกับวิธีการรักษา โดยใช้ภาษาที่เข้าง่าย เพื่อให้มารดาและญาติเข้าใจ เพื่อลดความวิตกกังวล
        
        สนับสนุนให้มารดาคอยดูแลช่วยเหลือบุตรขณะอยู่ที่โรงพยาบาล เช่น การเช็ดตัว เพื่อให้มารดามีส่วนร่วมในการดูแลบุตร
        
        ให้กำลังใจมารดา เพื่อลดความวิตกกังวล
    - - ปฏิบัติตามคำแนะนำของ
        พยาบาล
      - สอบถามข้อสงสัยได้ตลอดเวลา
    - - มารดามีสีหน้าสดชื่นแจ่มใส
      - จากการสอบถาม มารดามีความวิตกกังวลลดลง