Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

รายงานการแผนการพยาบาลผู้สูงอายุในชุมชน, เอกสารอ้างอิง, ข้อมูลผู้ดูแล,…

- - - - O: แบบประเมินภาวะโภชนาการ (Mini Nutritional Assessment: MNA) ได้ 11 คะแนน แปลผลว่า มีความเสี่ยงต่อภาวะขาดสารอาหาร
      - S: ผู้สูงอายุบอกว่า “รู้สึกเบื่ออาหาร”
        “กินยาเสริมธาตุเหล็ก”
        “ตอนเย็นรับประทานอาหารน้อย ประมาณครึ่งทัพพี”
    - - ภาวะขาดสารอาหาร (under-nutrition) หมายถึง สภาวะของร่างกายที่เกิดจากการได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ หรือได้รับสารอาหารไม่ครบ หรือมีปริมาณต่ำกว่าที่ร่างกายต้องการทำให้เกิดโรคขึ้น เช่น โรคขาดโปรตีน โรคขาดวิตามินต่างๆ เป็นต้น การเบื่ออาหารมักเกิดในผู้สูงอายุ ทำให้รับประทานอาหารได้น้อยลง ผลกระทบที่ตามมาจากการรับประทานอาหารได้น้อยลง คือ ภาวะโลหิตจาง ร่างกายอ่อนเพลีย ผมร่วง เวียนศีรษะ น้ำหนักลด สูญเสียมวลกล้ามเนื้อและไขมัน ผมร่วง เวียนศีรษะและอ่อนเพลียได้ง่ายกว่าปกติ ใจสั่น ชาหรือเสียวบริเวณข้อต่อ แก้มตอบและตาโหล ท้องบวม ผมและผิวเเห้ง แผลหายช้า อ่อนล้าหมดแรง ไม่มีสมาธิจดจ่อ มีอารมณ์ฉุนเฉียวและหงุดหงิด ซึมเศร้าและวิตกกังวล ซึ่งในผู้สูงอายุรายนี้มีภาวะโลหิตจาง มีภาวะเบื่ออาหาร และจากการประเมินจากแบบประเมินภาวะโภชนาการ (Mini Nutritional Assessment: MNA) ได้ 11 คะแนน แปลผลว่า มีความเสี่ยงต่อภาวะขาดสารอาหาร
    - - เพื่อป้องกันภาวะขาดสารอาหาร
    - - ทำแบบประเมินภาวะโภชนาการ (Mini Nutritional Assessment: MNA) ได้ 12-14 คะแนน แปลผลว่า มีภาวะโภชนาการปกติ
      - ผู้สูงอายุได้รับพลังงาน 1000 Kcal/วัน
      - ผู้สูงอายุบันทึกอาหารที่รับประทานในแต่ละวัน (Record food)
      - ผู้ป่วยสามารถตอบคำถามเกี่ยวกับภาวะสุขภาพถูกต้องมากกว่า 8 จาก 9 ข้อ หรือมากกว่า 80%
    - - ผู้ป่วยทำแบบประเมินภาวะโภชนาการ (MNA) ได้ 11 คะแนน แปลผลว่าเสี่ยงต่อภาวะขาดสารอาหาร
      - ผู้ป่วยรับประทานอาหารครบ 5 หมู่ ได้แก่ ขนมปัง สลัด ผลไม้ กาแฟ ปลากะพงทอด ยำวุ้นเส้น ลาบ ต้มยำกุ้ง ข้าวครึ่งทัพพี
      - ผู้สูงอายุรับฟังกิจกรรมอย่างตั้งใจ และทำแบบประเมินความรู้เรื่องโภชนาการ ได้ 8 ใน 9 ข้อ หรือคิดเป็น 88 %
    - - จัดอาหารให้น่ารับประทาน จัดอาหารใหม่ ๆ อยู่เสมอเพื่อกระตุ้นการอยากอาหารและป้องกันภาวะเบื่ออาหาร
      - ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมให้น่ารับประทานเพื่อกระตุ้นความอยากอาหารของผู้สูงอายุ
    - - ประเมินภาวะโภชนาการโดยทำแบบประเมินภาวะโภชนาการ (MNA) เพื่อประเมินภาวะขาดสารอาหาร
      - แนะนำให้ผู้สูงอายุและญาติคำนวณปริมาณแคลอรี่ที่ควรได้รับโดยใช้สูตร BEE ของเพศหญิง ซึ่งในผู้สูงอายุรายนี้พลังงานที่ควรได้รับในแต่ละวันคือ 1000 Kcal และบันทึกอาหารที่รับประทานเข้าไป เพื่อประเมินว่าได้รับอาหารเพียงพอต่อความต้องการหรือไม่
      - ให้คำแนะนำผู้สูงอายุโดยการทำกิจกรรม เรื่อง ผู้สูงวัยกินอย่างไรให้เพียงพอ โดยการแสดงภาพอาหาร พลังงานที่ควรได้รับ ตัวอย่างอย่าพลังงานอาหารแต่ละประเภท และทำแบบทดสอบ 9 คำถาม
      - แนะนำผู้สูงอายุจดบันทึกชนิดอาหารที่บริโภคในแต่ละวันโดยวิธีการกะปริมาณของอาหารและชนิดเพื่อคำนวณพลังงานที่ได้รับ
      - แนะนำให้ผู้ป่วยจัดอาหาร โดยหลีกเสี่ยงอาหารที่ทำให้เกิดก๊าซและท้องอืด ควรเป็นอาหารที่เคี้ยวง่ายรสไม่จัด และควรร้อน ปรุงสุกใหม่ เนื่องจากการรับประทานอาหารร้อนจะกระตุ้นให้อยากอาหารมากขึ้น และควรมีเนื้อสัมผัสอาหาร (food texture) ที่กลิ่นและรสชาติอาหาร ที่ผู้สูงอายุยอมรับได้
      - แนะนำแนวทางการเลือกอาหารที่เหมาะสม ได้แก่ ต้มยำกุ้งน้ำใส ข้าวไรส์เบอรี่ ผัดไทยวุ้นเส้น ลาบ(รสไม่จัด) ขนมปังขาว ขนมปังโฮลวีท ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้ำใส ขนมจีน สลัดผัก สเต็กอกไก่ โยเกิร์ต คอนเฟรก
      - แนะนำให้ผู้สูงอายุแบ่งอาหารทานวันละ 5 – 6 มื้อ และให้ทานของว่างระหว่างวัน เพื่อให้ได้รับพลังงานอาหารที่เพียงพอ
      - แนะนำให้รับประทานอาหารรสชาติจืดอ่อน ไม่เผ็ดร้อน หากมีปัญหาเรื่องสุขภาพฟันให้รับประทานอาหารอ่อน ไม่แข็ง
      - สนับสนุนให้ผู้สูงอายุออกกำลังกายสม่ำเสมอ เนื่องจากการออกกำลังกายช่วยลดความดันโลหิต ลดไขมันส่วนเกิน เพิ่มระดับไขมันเอซดีแอล (HDL) ในกระแสเลือด และเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ช่วยให้ร่างกายดึงน้ำตาลไปใช้ได้ดีขึ้น ทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดลดลงป้องกันการเกิดภาวะระดับน้ำตาลในเลือดสูง
      - แนะนำผู้สูงอายุลดเครื่องดื่มชา และกาแฟ สุรา และการสูบบุหรี่ เพราะเป็นปัจจัยทำให้ขาดสารอาหาร
      - แนะนำให้ผู้สูงอายุเลือกรับประทานอาหารที่ตนเองชอบรสชาติที่ชอบและไม่ขัดต่อโรคประจำตัว เพื่อกระตุ้นความอยากอาหารและรับประทานอาหารได้มากขึ้น
      - แนะนำให้ผู้สูงอายุและผู้ดูแลจัดสภาพแวดล้อมให้สะอาด รับประทานร่วมกันหรือทานพร้อมญาติ เพื่อกระตุ้นความอยากอาหาร
  - - - S : ผู้สูงอายุบอกว่า “ขณะที่เที่ยวที่จังหวัดตราด ในช่วงการเดินทางต้องการให้มีคนช่วยพยุง” “รับประทานยาหลายตัว”
      - O : จากการส่งต่อ พบว่า การประเมิน Thai FRAT ผู้สูงอายุได้คะแนน 6 คะแนน แปลผล มีความเสี่ยงหกล้ม และผู้สูงอายุให้ประวัติว่า "ประมาณ 3 เดือนก่อน หกล้ม หัวฟาดขอบเตียง เย็บ 4 เข็ม"
    - - การหกล้ม เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ร่างกายบางส่วนสัมผัสพื้นโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ โดยส่วนใหญ่จะไม่นับรวมการหกล้มที่สาเหตุจากอุบัติเหตุจราจรด้วยความรุนแรง เช่น การถูกทำร้ายร่างกาย และการหกล้มที่เกิดจากการเป็นลมที่เกิดจากโรคต่างๆ ซึ่งภาวการณ์หกล้ม เป็นความเสี่ยงที่จะก่อให้เกิดอันตราย และพบบ่อยในผู้สูงอายุโดยแต่ละปี 1 ใน 3 ของผู้สูงอายุมักประสบกับการลื่นล้มและครึ่งหนึ่งลื่นล้มมากกว่า 1 ครั้ง เมื่อผู้สูงอายุหกล้มและกระดูกหัก พบว่า 1 ใน 5 ไม่สามารถกลับมาเดินได้อีกและบางส่วนต้องใช้รถเข็นไปตลอดชีวิต ส่งผลให้ผู้สูงอายุสูญเสียความสามารถในการดูแลตนเองและต้องมีคนดูแลตลอดเวลา มีภาวะสับสน มีปัญหาการเคลื่อนไหว ทำให้เกิดอาการซึมเศร้าตามมาได้ โดยปัยจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดการหกล้มในผู้สูงอายุ ได้แก่ อายุ โรคประจำตัว การใช้ยา สิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม เช่น แสงสว่างไม่เพียงพอ พื้นทางเดินไม่เรียบหรือลื่น เป็นต้น ในผู้สูงอายุจะมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย เช่น การทํางานของสมองลดลง อวัยวะที่ช่วยในการ เคลื่อนไหวทํางานไม่สัมพันธ์ กัน การทรงตัวบกพร่องปฏิกิริยาตอบสนองของม่าน ตาต่อแสงลดลง ทําให้ปรับตัวสําหรับการเห็นได้ไม่ดี โดยเฉพาะที่มืด สายตายาว มองภาพใกล้ไม่ชัด ลานสายตาแคบลง เป็นต้น ซึ่งสำหรับผู้สูงอายุรายนี้มีอายุที่มาก ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย เมื่อไปสถานที่ที่ไม่คุ้นชินต้องมีคนช่วงพยุง และผู้สูงอายุมีปัจจัยเสี่ยง เนื่องจากใช้ยารักษาโรคหลายชนิด เคยมีประวัติการหกล้มเมื่อ 3 เดือน และมีสัตว์เลี้ยงที่บ้าน
    - - ไม่เกิดอุบัติเหตุการพลัดตกหกล้ม
    - - ได้รับความรู้เกี่ยวกับการจัดสภาพแวดล้อมในบ้านที่ป้องกันการเกิดอุบัติเหตุพลัดตกหกล้ม
      - ได้รับการฝึกการออกกำลังกายเพื่อป้องกันการเกิดพลัดตกหกล้ม
    - - ประเมินความเสี่ยงในการเกิดการหกล้ม โดยใช้แบบประเมินภาวะเสี่ยงต่อการหกล้มของผู้สูงอายุในชุมชน (Thai FRAT) เพื่อใช้สำหรับวางแผนการพยาบาล เนื่องจากการเรียนออนไลน์จึงไม่สามารถประเมินได้ แต่ทางกลุ่มเห็นว่าผู้สูงอายุมีความเสี่ยงในการพลัดตกหกล้ม เนื่องจากผู้สูงอายุได้รับประทานยารักษาโรคประจำตัวหลายโรค และมีประวัติการหกล้ม
      - ประเมินปัจจัยเสี่ยงภายนอกทำให้ผู้สูงอายุเสี่ยงพลัดตกหกล้ม ได้แก่ สภาพแวดล้อมภายในบ้านได้แก่ พื้น บริเวณบันได ห้องน้ำ และการแต่งกาย โดยการสอบถาม
      - ให้คำแนะนำการปฏิบัติตัวในการป้องกันการหกล้ม และการจัดสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุ (ดังเอกสารแนบ shorturl.asia/NdBtv )
      - 4, เปิดโอกาสให้ผู้สูงอายุได้ซักถามในสิ่งที่ยังสงสัยหรือไม่เข้าใจ
    - - กิจกรรมผู้สูงอายุ : ผู้สูงอายุให้ความร่วมมือปฏิบัติตามคำแนะนำของพยาบาล
      - กิจกรรมผู้ดูแล : ดูแลจัดสิ่งแวดล้อมภายในบ้านให้เป็นระเบียบและปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุ เช่น เก็บของไว้ในที่ที่ผู้ป่วยสามารถหยิบได้สะดวก
    - - ผลการประเมินขาดการทดสอบการยืนต่อเท้าเป็นเส้นตรง (Tandem Test) เนื่องจากประเมินเป็นการสัมภาษณ์ออนไลน์และผู้สูงอายุมิได้อยู่ที่บ้านขณะทำการประเมิน แต่กลุ่มมีความเห็นว่าผู้สูงอายุมีความเสี่ยงเนื่องจากใช้ยาหลายตัวและมีประวัติหกล้ม
      - จากการพูดคุย ผู้สูงอายุให้ข้อมูลว่าภายในบ้านมีการติดตั้งมือจับในจุดต่างๆอย่างพอเพียง ส้วมเป็นส้วมนั่ง มีมือจับ ผู้สูงอายุนั่งขณะอาบน้ำ แสงสว่างของโถงทางเดินมีความเพียงพอ มีการติดไฟบริเวณบันไดทางขึ้นและมีสัตว์เลี้ยงบริเวณนอกบ้าน
      - ได้ให้คำแนะนำโดยทำเป็นสื่อมอบให้ทางแอพพลิเคชั่นไลน์
  - - - S: จากการทำแบบประเมิน 10 ข้อเกี่ยวกับโรคประจำตัวที่ผู้เรียนได้จัดทำขึ้นเอง ผู้สูงอายุทำได้ 7/10 ข้อ
      - O: U/D: HT, DM, DLP
    - - ความรู้ เป็นความคุ้นเคย ความตระหนักหรือความเข้าใจในเกี่ยวกับบุคคลหรือความรู้ เป็นความคุ้นเคย ความตระหนักหรือความเข้าใจในเกี่ยวกับบุคคลหรือสิ่งอื่น เช่น ข้อเท็จจริง ทักษะ หรือวัตถุ วิธีหาความรู้มีหลายวิธีและมีแหล่งที่มาต่าง ๆ เช่น ประสบการณ์ การศึกษา เหตุผล ความทรงจำ วิธีการทางวิทยาศาสตร์ การสำรวจและการฝึกฝน ซึ่งผู้สูงอายุมักจะใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมาในการดูแลสุขภาพของตนเอง อาจจะมีทั้งความรู้ที่ถูกต้องและความรู้ที่ยังไม่ถูกต้องหากผู้สูงอายุขาดความรู้ความเข้าในเรื่องโรคประจำตัวจะทำให้มีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพที่ไม่เหมาะสม โรคไม่ติดต่อเรื้อรัง พบว่ามีด้วยกันทั้งหมด 5 โรคที่สำคัญคือ โรคความดันโลหิตสูง โรคหลอดเลือดสมอง โรคปอด อุดกั้นเรื้อรัง โรคเบาหวาน และโรคทางเดินหายใจอุดกั้นเรื้อรัง หากมีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพที่ดีและมีความเหมาะสม ก็สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุข ไม่เป็น ภาระแก่บุคคลรอบข้าง สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ยาวนาน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการดูแลเอาใจใส่ในการปฏิบัติอย่าง สม่ำเสมอและต่อเนื่อง โดยพฤติกรรมการดูแลสุขภาพที่สำคัญ ได้แก่ พฤติกรรมการออกกำลังกาย การบริโภค อาหารและยา และการจัดการความเครียดที่เหมาะสม จะช่วยบรรเทาปัญหาความเจ็บป่วย และการลดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้น ได้ หากเราขาดความรู้ความเข้าใจเรื่องโรคไม่ติดต่อเรื้อรังจะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ และเกิดความรุนแรงของโรคตามมา
    - - ผู้สูงอายุมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยกับโรคประจำตัว
    - - 1.ผู้สูงอายุสามารถวิเคราะห์ตัวชี้วัดการควบคุมโรค
      - 2.ระบุภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของโรค
      - 3.ระบุพฤติกรรมที่เกี่ยวกับการดูแลของโรค
    - - ให้ความร่วมมือในการทำแบบประเมิน
      - ซักถามข้อสงสัยเกี่ยวกับโรคประจำตัว
    - - จากการทำกิจกรรมประเมินความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคประจำตัวผู้สูงอายุทำได้ 7/10 คะแนน โดยผู้สูงอายุตอบเรื่องอาการของภาวะความดันโลหิต ผิด 1 ข้อ
        เรื่องภาวะแทรกซ้อนภายหลังการเกิดโรคเบาหวานผิด 1 ข้อ
        เรื่องภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญภายหลังการเกิดโรคไขมันในเลือดสูง ผิด 1 ข้อ
      - ผู้สูงอายุตั้งใจฟังขณะอธิบาย และใส่ใจเกี่ยวกับโรคประจำตัวของตนเอง
      - การใช้คำถามปลายเปิดทำให้เห็นว่าผู้สูงอายุตอบคำถามจากประสบการณ์ส่วนตัว
      - ผู้สูงอายุกล่าวขอบคุณและบอกว่าจะนำความรู้ที่ได้ไปพูดคุยกับผู้สูงอายุท่านอื่น
    - - สร้างสัมพันธภาพ เพื่อให้ผู้สูงอายุมีความร่วมมือในการทำกิจกรรม โดยการทักทายแนะนำตัว บอกวัตถุประสงค์ของการพูดคุยและทำแบบประเมินในครั้งนี้
      - จัดกิจกรรม “ประเมินความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคประจำตัว” ที่นิสิตได้จัดเตรียมไว้ ได้แก่ โรค HT, DM, DLP เป็นคำถามให้เลือกตอบ คำถามปลายเปิดและคำถามที่ให้ผู้สูงอายุวิเคราะห์ค่าตัวชี้วัดของโรคประจำตัวที่ผู้สูงอายุเป็น (ดังเอกสารแนบการทำกิจกรรมของผู้สูงอายุสไลด์ที่7-26) https://bit.ly/3Dw4XIj
      - ขณะทำกิจกรรมให้คำแนะนำและให้ความรู้เกี่ยวกับโรคในประเด็นที่ผู้สูงอายุยังขาดความรู้ความเข้าใจ
        
        ผู้สูงอายุตอบเรื่องโรค HT ผิด 1 ข้อ ในประเด็นอาการของภาวะความดันโลหิตสูง (ดังเอกสารแนบการทำกิจกรรมของผู้สูงอายุสไลด์ที่8) https://bit.ly/3Dw4XIj
        
        ผู้สูงอายุตอบเรื่องโรค DM ผิด1ข้อ ในประเด็นภาวะแทรกซ้อนภายหลังการเกิดโรคเบาหวาน(ดังเอกสารแนบการทำกิจกรรมของผู้สูงอายุสไลด์ที่16) https://bit.ly/3Dw4XIj
        
        ผู้สูงอายุตอบเรื่องโรค DLP ผิด 1 ข้อในประเด็นภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญภายหลังการเกิดโรคไขมันในเลือดสูง (ดังเอกสารแนบการทำกิจกรรมของผู้สูงอายุสไลด์ที่25) https://bit.ly/3Dw4XIj
      - ขณะให้ความรู้เรื่องโรคประจำตัวได้เปิดโอกาสให้ผู้สูงอายุถ่ายทอดประสบการณ์และความคิดในมุมมองของตนเองและสอดแทรกความรู้เพิ่มเติมในประเด็นนั้นเพื่อให้ผู้สูงอายุเกิดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพและเปิดโอกาสให้ผู้สูงอายุได้ซักถามเกี่ยวกับโรคประจำตัวในประเด็นที่สงสัย
  - - - S : -
      - O : ผู้สูงอายุเพศหญิง อายุ 82 ปี
        จากการทดสอบแบบประเมิน MMSE ข้อ 5 เรื่องการจำผู้สูงอายุจำได้ 1 คำจาก 3 คำ
    - - การส่งเสริมการคิด เพื่อป้องกันภาวะสมองเสื่อม เป็น ภาวะการณ์รู้คิดบกพร่องในผู้สูงอายุจะมีปัญหาทางด้านความจำมากกว่าคนที่อยู่ในวัยและการศึกษาระดับเดียวกันและมีโอกาสพัฒนาเป็นโรคสมองเสื่อมได้แต่ไม่ถึงกับทำให้สูญเสียหน้าที่การทำงานของกระบวนการ รู้คิดเหมือนในผู้ป่วยสมองเสื่อม ผู้สูงอายุที่มีการรู้คิดบกพร่องจะเริ่มมีการสูญเสียความจำ ที่เป็นเรื่องใหม่ๆ ดังนั้นการทบทวนความรู้ในผู้สูงอายุที่มีภาวการณ์รู้คิดบกพร่องเล็กน้อย เพื่อช่วยในการป้องกันและชะลอความเสื่อม ด้วยการส่งเสริมการบริหารสมองโดยใช้ Neurobics Exercise เพื่อส่งเสริมความจำแก่ผู้สูงอายุ โดยการออกแบบกิจกรรมสนับสนุนที่เอื้อต่อการมีพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพในแบบจำลองการส่งเสริมสุขภาพของเพนเดอร์ (Penderctal., 2002) เพื่อส่งเสริมความจำเนื่องจาก
        
        ผู้สูงอายุอาจเกิดโรคสมองเสื่อมโดยอายุร่วมกับการมีโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูงเป็นปัจจัยเสริมสำคัญที่ทำให้มีโอกาสเกิด โรคสมองเสื่อมได้ง่ายกว่าผู้สูงอายุทั่วไป
        
        ผู้สูงอายุถ้าพบมีภาวะสมองเสื่อมร่วมด้วยอาจส่งผลให้ลืมกินยา กินยาผิดชนิด กินยาผิดเวลา ลืมนัด และยังมีผลกับการประกอบกิจวัตรประจำวัน ทำให้ไม่สามารถควบคุมโรคได้ จนอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนร่วมด้วย
        
        ผู้สูงอายุอาศัยอยู่ในบริบทเขตเมือง มีหลายรายอาศัยเพียงลำพังขาดผู้ดูแล ด้วยอายุและการเจ็บป่วยที่เป็นอยู่ก็ถือว่ามีความพร่องในการดูแลตนเองอยู่แล้วถ้าต้องมาเจอปัญหากับภาวะสมองเสื่อมร่วมด้วยอาจทำให้เกิดปัญหาในการดำเนินชีวิตและเป็นปัญหาแก่ชุมชนในอนาคต การมีความจำดีขึ้นจะส่งผลให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดีตามไปด้วย
    - - ส่งเสริมให้ผู้สูงอายุออกกำลังกายทางกายภาพ
    - - ผู้สูงอายุสามารถทำแบบประเมิน MMSE ได้คะแนนมากกว่าหรือเท่ากับ 22 คะแนน จาก 30 คะแนน เมื่อทำการประเมินซ้ำ
    - - แนะนำให้ผู้สูงอายุฝึกการทำกิจกรรมที่ทำให้สมองซึกที่ไม่ค่อยได้ใช้ได้ใช้ง่ายเยอะขึ้น ได้แก่ การทำกิจกรรม “ฝึกสมองสองมือ” โดยการฝึกทำดังนี้
        
        2.1 ท่าจีบ แอล เป็นท่าที่กระตุ้นกล้ามเนื้อมือให้ประสานกัน และเป็นการกระตุ้นสมองเกี่ยวกับการสั่งการให้สมดุล ให้เกิดการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่ว
        
        2.2 ท่าแตะจมูก แตะหู เป็นท่าที่ช่วยให้เกิดการมองภาพด้านซ้ายและขวาดีขึ้น
        
        2.3 ท่าโป้งก้อย เป็นท่าที่กระตุ้นการสั่งการของสมองให้สมดุลทั้งซีกซ้ายและซึกขวา และเป็นการกระตุ้นสมองส่วนการคิดคำนวณกะระยะ
        
        2.4 ท่าแตะหู เป็นท่าที่กระตุ้นการสั่งการของสมองให้สมดุลทั้งซีกซ้ายและซึกขวา และเป็นการกระตุ้นสมองส่วนการคิดคำนวณกะระยะ และเพื่อป้องกันการยึดติดของไหล่
      - ทำกิจกรรมเกมฝึกสมอง Stroop Test เพื่อเป็นการฝึกสมองและสมาธิ
      - ทำกิจกรรม “จับให้ได้ อะไรหายไป” เพื่อเป็นการฝึกสมอง เสริมทักษะความจำ จินตนาการ แก้ปัญหาเฉพาะหน้า ฝึกสายตา สร้างสมาธิ
      - ทำกิจกรรม “มากลางวัน เธอนัดให้มากลางคืน” เพื่อเป็นการฝึกสมาธิและไหวพริบในการทำท่าทางที่ตรงข้ามกัน
      - ทำกิจกรรมการเล่น “กรรไก ไข่ ผ้าไหม” เพื่อเป็นการฝึกสมาธิกระตุ้นการทำงานที่สัมพันธ์กันระหว่างมือกับตา
    - - ส่งเสริมให้ผู้สูงอายุได้ทำกิจกรรมต่างๆ ได้ออกกำลังกาย และสนับสนุนให้ผู้สูงอายุได้ปฏิบัติกิจวัตรประจำวันด้วยตัวเอง เพื่อป้องการการพึ่งพา และเป็นการส่งเสริมให้ผู้สูงอายุได้ใช้ความคิด และไตร่ตรองในการทำกิจวัตร
    - - กิจกรรม “กรรไกร ไข่ ผ้าไหม” ผู้สูงอายุเข้าร่วมกิจกรรมและสามารถทำตามได้อย่างช้าๆและถูกต้อง โดยรอบแรกผู้สูงอายุยังเปลี่ยนมือตามเพลงไม่ทัน ผู้นำจึงค่อยๆทำท่าทางและร้องเพลงให้ช้าลงตามความสามารถของผู้สูงอายุ ในรอบที่ 2 ผู้สูงอายุสามารถเปลี่ยนมือและทำตามจังหวะเพลงได้พร้อมๆกัน
      - กิจกรรม “ฝึกสมองสองมือ” ผู้สูงอายุมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมตลอด สามารถทำตามได้ทุกท่า ยกเว้นท่าจีบ แอล ผู้สูงอายุมีสับสนบ้างเล็กน้อย
      - กิจกรรม “เกมฝึกสมอง Stroop Test” ผู้สูงอายุเข้าร่วมกิจกรรมตลอดระยะเวลา และสามารถบอกสีได้อย่างถูกต้อง มีสีเหลือง และ สีเขียวที่ผู้สูงอายุยังตอบผิดบ้างในรอบแรก และในรอบสอง ผู้สูงอายุสามารถบอกสีได้อย่างถูกต้องทั้งหมด
      - กิจกรรม “จับให้ได้ อะไรหายไป” ผลการประเมิน ทำกิจกรรมโดยการประเมิน 2 รอบ คือ วันพฤหัสบดี และวันศุกร์ ผลการเล่นรอบแรกในวันพฤหัสบดี แสดงผลให้เห็นว่า ผู้สูงอายุยังไม่สามารถที่จะหาสิ่งที่หายไปจากภาพที่สาธิตได้ แต่พอเริ่มเล่นไประยะหนึ่งของเวลา ผู้สูงอายุสามารถที่จะเข้าใจในการทำกิจกรรมและสามารถเลือกภาพที่หายไปได้อย่างถูกต้อง และรอบที่ 2 ของการทำกิจกรรมในวันศุกร์ แสดงผลให้เห็นว่า ผู้สูงอายุทำกิจกรรมในครั้งนี้ออกได้มาค่อนข้างดี แต่มีความสับสนกับรูปภาพที่ให้เลือกบางช่วง ซึ่งพอทำกิจกรรมได้สักระยะหนึ่งของเวลา ผู้สูงอายุสามารถเลือกภาพได้ถูกหมดทุกภาพ
      - กิจกรรม “มากลางวัน เธอนัดให้มากลางคืน” ผู้สูงอายุมีความตั้งใจที่จะทำตาม แต่ยังสับสนและแยกสิ่งที่ตรงข้ามกันไม่ค่อยได้
- - - - รับประทานอาหารกลางวันประมาณ 14.00 น.
        
        อาหารเย็นประมาณ 18.00 น. รับประทานอาหารน้อย ประมาณครึ่งทัพพี
        
        เวลา 20.00 น�. ดื่มมโกโก้ อาหารเสริมโปรตีนของamwayและขนมปังลูกเกดปิ้ง 2 แผ่น