Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความหมายของผู้นำและภาวะผู้นำ - Coggle Diagram

- - - - ความสัมพันธ์ทางด้านการใช้อำนาจอิทธิพล
      - ความสัมพันธ์บุคคลอื่น ได้แก่ ผู้ใต้บังคับบัญชา ผู้ร่วมงาน
      - มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้งานของหน่วยงานหรือกลุ่มสำเร็จตามวัตถุประสงค์
- - - - ลักษณะสำคัญ 6 ประการ
        
        ลักษณะด้านแรงจูงใจ (motives needs)
        
        1.ชอบอำนาจ (liked power)
        2.ชอบความสำเร็จ (liked achievement)
        3.มีความทะเยอทะยาน (ambitious)
        
        ลักษณะด้านอารมณ์ (temperament)
        
        1.มีความมั่นคงทางอารมณ์ (emotionally stable and event)
        2.เป็นคนมองโลกในแง่ดี (optimistic)
        
        ลักษณะด้านความคิด (cognitive )
        
        1.ฉลาดกว่าบุคคลทั่วไป (above – average intelligence)
        2.มีความสามารถในการวิเคราะห์จากระดับปานกลางถึงระดับมาก (analytically)
        3.มีความสามารถในการหยั่งรู้ในระดับมาก (intuitively)
        
        ลักษณะด้านปฏิสัมพันธ์ (interpersonal)
        
        1.มีรูปลักษณ์ที่ดีและเป็นที่ดึงดูดใจผู้พบเห็น (personable)
        2.มองผลประโยชน์ขององค์การในมุมกว้าง (broad)
        
        ลักษณะด้านความรู้ (knowledge)
        
        1.มีความรู้ในสิ่งที่ตนปฏิบัติ (business)
        2.มีความรู้เกี่ยวกับองค์กรของตน (organization)
        
        ลักษณะด้านมนุษย์สัมพันธ์ (relationship)
        
        1.สามารถร่วมมือ (cooperative) กับบุคลากรส่วนใหญ่ขององค์การ
        2.สามารถร่วมมือ (cooperative) กับบุคคลที่อยู่ในองค์การประเภทเดียวกัน
    - - คุณสมบัติที่สำคัญ 6 ประการ
        
        มีแรงจูงใจสูง (drive) คือ เป็นลักษณะที่ผู้นำแสดงออกให้เห็นถึงความเป็นผู้ที่มีความพยายามในการทำงานสูงมากที่จะทำงานให้บรรลุความสำเร็จ
        
        มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะนำผู้อื่น (desire to lead)
        
        มีความซื่อสัตย์และมีศักดิ์ศรี (honesty and integrity) คือ ผู้นำจะสร้างความไว้วางใจให้กับผู้อื่นเกิดความเชื่อถือ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมกับผู้ใต้บังคับบัญชา และแสดงออกถึงความเสมอต้นเสมอปลายในการทำงานร่วมกับผู้อื่น
        
        มีความเชื่อมั่นในตนเอง (self – confidence)
        
        มีความฉลาด (intelligence) คือ ผู้นำจะต้องมีความฉลาดเพียงพอที่จะรวบรวมสังเคราะห์และตีความสารสนเทศที่มีอยู่มากมายหรือมีอยู่อย่างจำกัด
        
        มีความรู้เกี่ยวกับงานในหน้าที่ (job - relevant knowledge) คือ ผู้นำที่มีศักยภาพสูงจะต้องมีความรู้และความรอบรู้เกี่ยวกับองค์การ ตลอดจนเทคนิคในการทำงาน
    - - ลักษณะภาวะผู้นำ 9 คุณลักษณะ
        
        ความเห็นพ้องทางค่านิยม (affirm value) เพื่อปรับให้สอดคล้องกับปัจจุบัน
        
        การจูงใจ (motivation) ผู้นำต้องจูงใจบุคลากรในการทำงานและช่วยแก้ปัญหาสังคม มองไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ
        
        กำหนดภาพในอนาคตของเป้าหมาย ( envisioning goals) และนำไปสู่การปฏิบัติได้
        
        การจัดการ (managing) ผู้นำต้องกำหนดเป้าหมาย วางแผนงาน จัดลำดับความสำคัญ มีการตัดสินใจที่เหมาะสมและฉับไว
        
        ความเป็นหนึ่งเดียวกันเพื่อความสำเร็จของงาน (achieving workable unity) สร้างความยุติธรรม หาทางประนีประนอมให้ทุกคนมีความสามัคคี
        
        การอธิบาย (explaining) ผู้นำต้องสอนหรืออธิบายให้ผู้อื่นเข้าใจได้ง่าย
        
        การแสดงสัญลักษณ์แห่งการเป็นผู้นำ (serving as a symbol) เป็นตัวแทนที่จะสร้างองค์กรให้มีชื่อเสียง
        
        เป็นตัวแทนกลุ่ม (representing the group ) ผู้นำต้องใจกว้าง เป็นที่พึ่งของคนอื่นได้
        
        การสร้างสิ่งใหม่ ๆ (renewing) ผู้นำต้องรู้จักสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
    - - คุณลักษณะ (Traits)
        
        1.ความสามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์
        2.รับรู้ไวต่อสภาพแวดล้อมทางสังคม
        3.มีความทะเยอทะยานมุ่งความสำเร็จ
        4.มีความเปิดเผยตรงไปตรงมา
        5.ให้ความร่วมมือ
        6.ตัดสินใจดี
        7.สามารถพึ่งพาอาศัย
        8.ต้องการมีอำนาจเหนือและมีแรงจูงใจด้านอำนาจ
        9.มีพลังหรือมีระดับความกระตือรือร้นสูง
        10.มีความมุมานะ พยายามอย่างต่อเนื่อง
        11.มีความมั่นใจในตนเอง
        12.สามารถทนต่อภาวะความเครียด
        13.เต็มใจแสวงหางานรับผิดชอบ
      - ทักษะ(Skills)
        
        1.เฉลียวฉลาด มีสติปัญญา
        2.มีทักษะด้านมโนทัศน์
        3.มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
        4.มีความนุ่มนวลและมีอัธยาศัยดี
        5.มีความคล่องแคล่วด้านการพูด
        6.มีความรอบรู้เกี่ยวกับงาน
        7.มีความสามารถจัดองค์การ หรือ ความสามารถด้านบริหาร
        8.มีความสามารถในการชักชวน
        9.มีทักษะทางสังคม
    - - มี 4 ลักษณะร่วม ได้แก่ ความฉลาด(Intelligence) ความคิดสร้างสรรค์ (Initiative) ความร่าเริง (Sense of Humor) และชอบแสดงออก(Extroversion)
    - - คุณลักษณะ 6 ด้าน
        
        1) ความสามารถในการบังคับบัญชา
        
        2) ความต้องการความสำเร็จในอาชีพ
        
        3) สติปัญญา
        
        4) ความเด็ดขาด
        
        5) ความมั่นใจในตนเอง
        
        6) ความคิดริเริ่ม
    - - 1) เป็นผู้ที่มีพลังสูงและทนต่อความเครียดได้ดี
        
        2) มีความมั่นใจในตนเอง
        
        3) มีความเชื่อมั่นต่อความสามารถของตนเอง
        
        4) มีวุฒิภาวะด้านอารมณ์
        
        5) เป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์ ยึดถือคุณธรรม
        
        6) มีแรงจูงใจด้านอำนาจทางสังคม
        
        7) ต้องการประสบความสำเร็จในระดับสูงปานกลาง
        
        8) ต้องการได้ความรัก ผูกพันจากผู้อื่นในระดับต่ำ
    - - ผู้นำทางการศึกษาควรเป็นคนที่เอาใจเขามาใส่ใจเรา มีความรู้สึกไวต่อความต้องการหรืออารมณ์ของสมาชิกกลุ่ม ผู้นำควรมองผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นคน ที่มีชีวิตจิตใจ มีความคิด มีความต้องการส่วนตนด้วย
        ผู้นำทางการศึกษาควรเป็นคนที่มีความกระฉับกระเฉง กระทำตนให้สมาชิกเห็นว่าเป็นผู้มีความกระตือรือร้น มีความตื่นตัว แจ่มใส ร่าเริง
      - ผู้นำทางการศึกษาควรได้รับการยอมรับจากสมาชิกว่า เป็นสมาชิกกลุ่ม ซึ่งรวมถึงพฤติกรรมของผู้นำจะต้องสอดคล้องกับเกณฑ์เฉลี่ยของกลุ่ม มีความคิดไม่ต่างหรือห่างจากกลุ่มมากนัก
        ผู้นำทางการศึกษาควรจะเป็นที่พึ่งของสมาชิก ครู นักเรียน คนงาน ภารโรงต่างต้องการความช่วยเหลือเมื่อเผชิญกับปัญหา
      - ผู้นำทางการศึกษาควรจะเป็นผู้ที่ควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาจำเป็นต้องเผชิญกับความตึงเครียด วิตกกังวล ก้าวร้าว ผู้นำจึงจำเป็นต้องควบคุมอารมณ์ของตนให้อยู่
      - ผู้นำทางการศึกษาควรเป็นคนที่มีสติปัญญา เนื่องจากในสถานศึกษาต่างๆ คณะครูเป็นผู้มีปัญญา ดังนั้นผู้นำของผู้มีปัญญาจำเป็นต้องมีปัญญาด้วย และผู้นำทางการศึกษาควรเป็นผู้มีความรอบรู้ทางวิชาการเป็นอย่างดี
        ผู้นำทางการศึกษาควรจะสนใจในบทบาทการเป็นผู้นำของตนเอง จำเป็นต้องรู้จักบทบาทของตนเป็นอย่างดี จำเป็นต้องรับผิดชอบ
  - - - ตามทฤษฎี X เชื่อว่า คนมีความเกียจคร้าน ไม่ชอบทำงาน และพยายามหลีกเลี่ยงงาน จะทำงานที่ได้รับมอบหมาย เมื่อได้รับการจูงใจด้วยเงินหรือสิ่งของที่ต้องการ ไม่สามารถควบคุมตนเองในการทำงานให้แล้วเสร็จตามกำหนด เพราะฉะนั้นบุคคลกลุ่มนี้จำเป็นต้องคอยควบคุมตลอดเวลา
      - ตามทฤษฎี Y เชื่อว่า คนต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต มีความตระหนักในหน้าที่มีความรับผิดชอบ เต็มใจทำงาน มีการเรียนรู้ มีการพัฒนาตนเอง พัฒนางาน มีความคิดสร้างสรรค์และมีศักยภาพในตนเอง ผู้นำตามทฤษฎีนี้จึงเป็นไปในลักษณะตรงข้ามกับทฤษฎี X คือ เป็นแบบประชาธิปไตย
    - - 1.ผู้นำแบบอัตนิยม (Autocratic Leader) ตัดสินใจด้วยตนเองไม่มีเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์แน่นอน คิดถึงผลงานไม่คิดถึงคน ผู้นำลักษณะนี้จะใช้ได้ดีในช่วงวิกฤตเท่านั้น และจะทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง และไม่เกิดความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
      - 2.ผู้นำแบบประชาธิปไตย (Democratic Leader) ใช้การตัดสินใจของกลุ่มหรือให้ผู้ตามมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ รับฟังความคิดเห็นของส่วนรวม ทำงานเป็นทีม มีการสื่อสารแบบ 2 ทาง การอิงกลุ่มอาจทำให้ต้องใช้เวลานานในการตัดสินใจช่วงเวลาที่เร่งด่วน ผู้นำลักษณะนี้ไม่เกิดผลดี
      - 3.ผู้นำแบบเสรีนิยม (Laissez-Faire Leader) ไม่ใช้อำนาจหน้าที่ควบคุมผู้ใต้บังคับบัญชา ภาระงานทุกอย่างจะปล่อยให้ผู้ใต้บังคับบัญชาวางแผนจัดการ ให้อิสระในการตัดสินใจแก้ปัญหา ไม่มีระเบียบ ผู้นำลักษณะนี้ จะทำให้เกิดความเครียด สับสนและความไม่พึงพอใจของผู้ร่วมงานได้เนื่องจากขาดผู้นำการกระจายงานไปที่กลุ่ม
    - - 1.แบบใช้อำนาจ (Explorative – Authoritative) ผู้บริหารใช้อำนาจเผด็จการสูง ไว้วางใจผู้ใต้บังคับบัญชาเล็กน้อย เข็ญมากกว่าการชมเชย การติดต่อสื่อสารเป็นแบบทางเดียวจากบนลงล่าง
      - 2.แบบใช้อำนาจเชิงเมตตา (Benevolent – Authoritative) ปกครองแบบพ่อปกครองลูก ให้ความไว้วางใจผู้ใต้บังคับบัญชา จูงใจโดยการให้รางวัล แต่บางครั้งขู่ลงโทษ ยอมให้การติดต่อสื่อสารจากเบื้องล่างสู่เบื้องบนได้บ้าง
      - 3.แบบปรึกษาหารือ (Consultative – Democratic) ผู้บริหารจะให้ความไว้วางใจ และการตัดสินใจแต่ไม่ทั้งหมด จะใช้ความคิดและความเห็นของผู้ใต้บังคับบัญชาเสมอ ให้รางวัลเพื่อสร้างแรงจูงใจ จะลงโทษนานๆครั้งและใช้การบริหารแบบมีส่วนร่วม มีการติดต่อสื่อสารแบบ 2 ทาง
      - 4.แบบมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง (Participative – Democratic) ผู้บริหารให้ความไว้วางใจ และเชื่อถือผู้ใต้บังคับบัญชา ยอมรับความคิดเห็นของผู้ใต้บังคับบัญชาเสมอ มีการให้รางวัลตอบแทนเป็นความมั่นคงทางเศรษฐกิจแก่กลุ่ม มีการบริหารแบบมีส่วนร่วม ตั้งจุดประสงค์ร่วมกัน มีการประเมินความก้าวหน้า มีการติดต่อสื่อสารแบบ 2 ทาง
    - - 1.แบบมุ่งงาน ผู้นำมุ่งเอาแต่งานเป็นหลัก เผด็จการ เป็นผู้วางแผน กำหนดแนวทางการปฏิบัติ และออกคำสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาปฏิบัติตาม เน้นผลผลิต ห่างเหินผู้ร่วมงาน
      - 2.แบบมุ่งคนสูง ผู้นำเน้นการใช้มนุษย์สัมพันธ์ และเน้นความพึงพอใจของผู้ตามในการทำงาน ไม่คำนึงถึงผลผลิตขององค์การส่งเสริมให้ทุกคนมีความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวใหญ่ที่มีความสุข มุ่งผลงานโดยไม่สร้างความกดดันแก่ผู้ใต้บังคับบัญชา ไม่ควบคุมการทำงาน
      - 3.แบบมุ่งงานต่ำมุ่งคนต่ำ ผู้นำสนใจคนและสนใจงานน้อยมาก ใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยเพื่อให้งานดำเนินไปตามที่มุ่งหมาย และคงไว้ซึ่งสมาชิกภาพขององค์การ ผู้บริหารมีอำนาจในตนเองต่ำขาดภาวะผู้นำและมักจะมอบหมายให้ผู้ใต้บังคับบัญชาทำเป็นส่วนใหญ่
      - 4.แบบทางสายกลาง หวังผลงานเท่ากับขวัญและกำลังใจของผู้ปฏิบัติงาน ใช้ระบบข้าราชการที่มีกฎระเบียบแบบแผน หลีกเสี่ยงการใช้อำนาจ จัดตั้งคณะกรรมการในการทำงานหลีกเลี่ยงการทำงานที่เสี่ยงเกินไป การประนีประนอมในการจัดการกับความขัดแย้ง
      - 5.แบบทำงานเป็นทีม สนใจทั้งเรื่องงานและขวัญกำลังใจของผู้ใต้บังคับบัญชา เน้นการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ บรรยากาศในการทำงานสนุก ผู้บริหารแบบนี้เชื่อว่า ตนเป็นเพียงผู้เสนอแนะ หรือให้คำปรึกษาแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาเท่านั้น อำนาจวินิจฉัยสั่งการ และอำนาจการปกครองบังคับบัญชายังอยู่ที่ผู้ใต้บังคับบัญชา
  - - - ผู้นำที่ไม่มีประสิทธิภาพ
        
        1.Deserter คือ ผู้นำแบบละทิ้งหน้าที่
        และหนีงาน
        2.Autocrat คือ ผู้นำที่เอาแต่ผลงาน
        อย่างเดียว
        3.Missionary คือ เห็นแก่สัมพันธภาพเสียสละทำคนเดียวจึงได้คุณภาพงานต่ำ
        4.Compromiser คือ ผู้ประนีประนอมทุก ๆ เรื่อง
      - ผู้นำที่มีประสิทธิภาพ
        
        1.Bureaucrat คือ ทำงานแบบเครื่องจักร
        ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ให้งานเสร็จไปวันๆ
        2.Benevolent autocrat คือ มีความเมตตากรุณาต่อผู้ร่วมงานมากขึ้น
        3.Developer คือ ต้องรู้จักพัฒนาผู้ตามให้มีความรับผิดชอบงานมากขึ้น
        4.Executive คือ ต้องมีผลงานดีเลิศและสัมพันธภาพก็ดีด้วย
    - - 1.ผู้นำแบบบงการ จะบอกพนักงานว่าผู้นำคาดหวังอะไรจากพนักงาน จะกำหนดวิธีการทำงาน รายละเอียดของงาน ตารางการทำงาน ตลอดจนมาตรฐานการทำงานให้กับพนักงาน จึงเป็นผู้นำประเภทเน้นงาน
      - 2.ผู้นำที่ให้การสนับสนุน มุ่งสร้างความเป็นอยู่ที่ดีให้กับพนักงาน รวมถึงสร้างโอกาสและสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ดีแก่พนักงาน เป็นผู้นำที่เน้นความสัมพันธ์
      - 3.ผู้นำแบบมีส่วนร่วม เป็นผู้นำที่ให้พนักงานมีส่วนร่วมโดยจะปรึกษาหารือ และให้โอกาสพนักงานมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ
    - - Willium Ouchi เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีความคิดสร้างสรรค์และความดีอยู่ในตัวควรเปิดโอกาสให้ผู้ปฏิบัติงานได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาและมีการกระจายอำนาจไปสู่ส่วนล่าง (Decentralization) และพัฒนา
        ถึงคุณภาพชีวิต ผู้นำเป็นเพียงผู้ที่คอยช่วยประสานงาน ร่วมคิดพัฒนาและใช้ทักษะในการอยู่ร่วมกัน
    - - 1.ผู้นำบอกทุกอย่าง (Telling) ผู้นำแบบนี่ใช้พฤติกรรมการบริหารโดยเน้นการใช้อำนาจการสั่งการและการตัดสินใจให้กับผู้ตามต้องปฏิบัติตาม สื่อสารแบบทางเดียว
      - 2.ผู้นำแบบขายความคิด (Selling) มุ่งเน้นการกำกับ สั่งการแต่ในขณะเดี่ยวกันก็เปิดช่องทางให้ผู้ตามได้มีโอกาสซักถามหรือแสดงความคิดเห็นในเรื่องต่างๆได้ สื่อสารแบบสองทาง
      - 3.ผู้นำแบบการทำงานแบบมีส่วนร่วม (Participation) คอยให้ความช่วยเหลืออำนวยความสะดวก ตลอดจนให้การส่งเสริมสนับสนุนด้าน ต่างๆ มุ่งความสัมพันธ์สูงแต่มุ่งงานต่ำ
      - 4.ผู้นำแบบมอบหมายงานให้ทำ (Delegation) ให้ความเชื่อถือ ไว้วางใจในฝีมือ ความรู้ ความสามารถ ตลอดจนความรับผิดชอบของผู้ตาม มักกระจายอำนาจและความรับผิดชอบรวมทั้งการตัดสินใจในงานนั้นแก่ผู้ตาม
    - - 1.ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำและผู้ตาม บุคลิกภาพของผู้นำมีส่วนสำคัญ ที่จะทำให้กลุ่มยอมรับ
      - 2.โครงสร้างของงาน งานที่ให้ความสำคัญ เกี่ยวกับโครงสร้างของงาน อำนาจของผู้นำจะลดลงแต่ถ้างานใดต้องใช้ความคิด การวางแผน ผู้นำจะมีอำนาจมากขึ้น
      - 3.อำนาจของผู้นำ ผู้นำที่ดีที่สุด ผู้นำที่เห็นงานสำคัญที่สุด แต่ผู้นำที่จะทำเช่นนี้ได้จะต้องมีอำนาจและอิทธิพลมาก แต่ถ้าผู้นำมีอิทธิพลหรืออำนาจไม่มากพอ จะกลายเป็นผู้นำที่เห็นความสำคัญของสัมพันธภาพระหว่างผู้นำและผู้ตามมากกว่าเห็นความสำคัญของงาน
  - - - 1.ผู้นำต้องโอนความเป็นเจ้าของให้แก่ผู้ตาม
      - 2.ผู้นำต้องสร้างสิ่งแวดล้อม
      - 3.ผู้นำต้องเป็นผู้ฝึกสอนผู้ตามในการพัฒนาขีดความสามารถของตนเองให้สูงขึ้น
      - 4.ผู้นำต้องเรียนรู้อย่างรวดเร็วและส่งเสริมให้ผู้ตามเรียนรู้อย่างรวดเร็ว
    - - บทเรียนที่ 1 เมื่อห่านป่าตัวใดแตกฝูงออกจากรูปตัววีมันจะรู้สึกถึงแรงปะทะของการบินเดี่ยว แล้วจะรีบบินกลับเข้าฝูงทันที เปรียบเหมือนกับการที่คนเรามีเป้าหมายเดียวกันจะสามารถไปได้ ถึงเป้าหมายเร็วขึ้น เพราะเดินทางด้วยพลังขับเคลื่อนที่เกื้อหนุนซึ่งกันและกัน
      - บทเรียนที่ 2 เมื่อห่านป่าตัวที่อยู่ด้านหน้าซึ่งต้องรับแรงต้านสูงสุดมีอาการเหนื่อยล้า มันจะบินสลับไปอยู่ด้านท้ายสุดเพื่อออกแรงน้อยที่สุดแล้วตัวอื่นจะบินสลับขึ้นมานำหน้าฝูง เปรียบเหมือนกับการที่คนเรามีแนวคิดไปในทิศทางเดียวกัน เราจะยอมรับและให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
      - บทเรียนที่ 3 การบินสลับตำแหน่งมาอยู่ด้านหน้าเป็นการกระจายภาวะผู้นำและร่วมกันรับผิดชอบในการเดินทางไปสู่ความสำเร็จ เปรียบเหมือนกับการที่คนเราต้องพึ่งพาอาศัยกันทั้งในด้านความรู้ความสามารถ ทักษะ และทรัพยากรต่างๆ
      - บทเรียนที่ 4 เมื่อห่านป่าตัวใดป่วย บาดเจ็บหรือถูกยิง จะมีห่านป่าบางตัวออก จากฝูงมาให้ความช่วยเหลือและคอยป้องกันภัยให้มันจะอยู่ด้วยกันจนกว่าจะหายหรือตายจากกัน เมื่อหายดีแล้วพวกมันจะบินกลับเข้าฝูง ในขณะที่บินนั้นห่านป่าตัวหลังจะส่งเสียงให้กำลังใจตัวที่บินนำหน้า เปรียบเหมือนกับการทำงานเป็นทีมที่มีการชมเชยและให้กำลังใจกันอย่างสม่ำเสมอจะทำให้ทีมมีความสามัคคีและมีพลังในการขับเคลื่อนไปสู่เป้าหมาย
      - บทเรียนที่ 5 หากเรามีความเอื้ออาทรกัน มีความสามัคคีกันเช่นห่านป่า เราจะอยู่เคียงข้างกันในยามลำบาก และในยามที่เราแข็งแรง บทเรียนข้างต้นเป็นข้อเสนอแนะเชิงเปรียบเทียบสำหรับการอยู่ร่วมกันของมนุษย์
    - - ภาวะผู้นำเชิงปฏิรูป (Transformational Leadership)
        
        แนวคิดของเบิร์นส์ (Burns)
        
        1.ผู้นำการแลกเปลี่ยน คือ ผู้นำที่ติดต่อกับผู้ตามโดยการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน เป็นประโยชน์ร่วมกัน เช่น ทำงานดีได้เลื่อนขั้น
        
        2.ผู้นำการเปลี่ยนแปลง คือ ผู้นำที่ตระหนักถึงความต้องการของผู้ตาม พยายามให้ผู้ตามได้รับการตอบสนองสูงกว่าความต้องการของผู้ตาม เน้นการพัฒนาผู้ตาม กระตุ้นและยกย่องซึ่งกันและกันจนเปลี่ยนผู้ตามเป็นผู้นำ
        
        3.ผู้นำจริยธรรม คือ ผู้นำที่สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้ตาม ซึ่งผู้นำจะมีความสัมพันธ์กับผู้ตามในด้านความต้องการ ความปรารถนา ค่านิยม และควรยึดจริยธรรมสูงสุด
        
        แนวคิดของแบสส์
        
        1.สิ่งแวดล้อมภายนอกองค์กร ได้แก่ เศรษฐกิจ การเปลี่ยนแปลงในสังคม วัฒนธรรม และประเพณีของแต่ละท้องถิ่น
        
        2.สิ่งแวดล้อมภายในองค์กร ได้แก่ งาน เพื่อนร่วมงาน ผู้บังคับบัญชา ผู้ใต้บังคับบัญชา และวัฒนธรรมองค์กร
        
        3.คุณลักษณะส่วนตัวของผู้นำเอง ได้แก่ บุคลิกภาพ ความสามารถเฉพาะบุคคล และความสนใจของแต่ละบุคคล
        
        แนวคิดของคูเนอร์ท
        
        1.ทำให้บุคลากรตระหนัก ถึงปัญหาขององค์การและผลที่จะเกิดขึ้นจากปัญหานั่น คือสมาชิกขององค์การจะต้องมีความเข้าใจถึงปัญหาที่มีความสำคัญเร่งด่วนขององค์กร
        
        2.กำหนดวิสัยทัศน์ขององค์การ คือ การกำหนดว่าองค์การควรเจริญเติบโตไปทิศทางใดในอนาคต สร้างการผูกพันและการยอมรับในวิสัยทัศน์ให้ครอบคลุมทั้งองค์การ
        
        3.พัฒนากลยุทธ์ ขององค์การ ให้เกิดขึ้นในกระบวนการเชิงกลยุทธ์ทั้งระบบขององค์การ
      - ภาวะผู้นำแบบสอนงาน (Coaching leadership)
        
        แนวคิดของเซอร์โต (Certo)
        
        1.เอาใจใส่ความรู้สึกของผู้อื่น จะต้องฝึกรับฟังความคิดเห็น และทำความเข้าใจผู้อื่น
        
        2.มีทักษะในการฟัง ฝึกความอดทนในการฟังเป็นพิเศษ
        
        3.มีความสามารถในการมองผู้อื่นได้ทะลุปรุโปร่ง ฝึกสังเกตบุคคลเมื่อแรกพบแล้วขยายผลในโอกาสต่อไป
        
        4.มีกุศโลบายทางการทูตและยุทธวิธี จะต้องศึกษาจากตำราและเอกสารที่เกี่ยวกับจรรยาบรรณและพิธีกรรมทางการพูด
        
        5.มีความอดทนต่อผู้อื่น จะต้องฝึกอดกลั้นและสงบสติอารมณ์ เมื่อพบเห็นผู้อื่นกระทำผิด
        
        6.สนใจจัดสวัสดิการให้บุคลากร เมื่อพบปะกับผู้ใต้บังคับบัญชาจะต้องฝึกวิเคราะห์ว่าแต่ละคนควรจะได้รับบริการทางด้านใด
        
        7.ไม่ทำตัวเป็นปฏิปักษ์ต่อผู้อื่น จะต้องตรวจเช็คตนเองว่า ทำไมจึงโกรธให้ผู้อื่นเป็นประจำ
        
        8.มีความเชื่อมั่นในตนเอง จะต้องพยายามปรับปรุงบุคลิกภาพของตนเองในแต่ละด้านให้ประสบผลสำเร็จอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง
        
        9.ไม่ทำตัวเป็นคู่แข่งกับสมาชิกนทีมงาน จะต้องรักษาความเป็นหนึ่งเดียวของทีมงาน
        
        10.กระตือรือร้นในการพบปะกับบุคคล จะต้องค้นหาส่วนที่ดีงานที่มีอยู่ในแต่ละบุคคล
        
        แนวคิดของปาโกนิส
        
        1.การฟังด้วยความตั้งใจ ผู้นำแบบงานพยายามจะมองปัญหาทั้ง 2 ด้าน รวบรวมข้อเท็จจริง จากสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาพูดและขณะเดียวกัน ก็ต้องใส่ใจต่อความรู้สึก อารมณ์ ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาพูดออกไป
        
        2.สนับสนุนจูงใจพนักงาน ผู้นำแบบสอนงานจะต้องให้กำลังใจ การจูงใจในพนักงาน เพื่อจูงใจให้ทำงานให้องค์การประสบผลสำเร็จอย่างสูงสุด
        
        3.สามารถแสดงพฤติกรรมให้เป็นแบบอย่างแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาได้อย่างเหมาะสม แสดงวิธีการทำงานให้เป็นแบบอย่างแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาได้อย่างเหมาะสม และสามารถแสดงวิธีการแก้ปัญหาในการทำงาน หรือวิธีการแก้ปัญหาการผลิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ
      - ภาวะผู้นำแบบพิเศษ (Super leadership)
        
        แนวคิดของแมนซ์และซิมส์
        
        แสดงให้เห็นว่าบุคคลจะสามารถนำตนเองได้อย่างไร กล่าวคือ ผู้นำแบบพิเศษจะประสบผลสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อพวกเขาสามารถพัฒนาผู้ตามให้เป็นบุคคลที่มีผลิตภาพสูง ทำงานได้อย่างอิสระและต้องการให้ผู้นำเข้ามาควบคุมน้อยที่สุด ผู้นำแบบพิเศษต้องมีความสามารถในการสอนให้ผู้ใต้บังคับบัญชาให้มีความสามารถในการติดตามวิธีการของผู้ใต้บังคับบัญชาของแต่ละคน พร้อมกับสามารถกระทำกิจกรรมต่างๆได้อย่างมีรูปธรรม และดำเนินได้อย่างอิสระ โดยผู้นำจะพยายามส่งเสริมให้บุคลากรได้ขจัดความคิดและความเชื่อในทางที่ไม่ดีที่มีต่อองค์การและเพื่อนร่วมงานออกไปจากกระบวนการคิด พร้อมกับให้ทบทวนความคิดและความเชื่อมั่นในตนเอง ให้กับผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยวิธีการยอมรับอย่างจริงใจ ยอมรับว่าผู้ใต้บังคับบัญชามีศักยภาพสำรองเพียงพอ และพร้อมที่จะเผชิญกับสิ่งท้าทายต่าง ๆ ขององค์การในสถานการณ์ทำงานได้
      - ภาวะผู้นำแบบประกอบการ (Entrepreneurial leadership)
        
        ภาวะผู้นำแบบผู้ประกอบการอยู่บนพื้นฐานที่ว่าผู้นำเป็นนายจ้างของตนเอง (Self - employed) มีความสำคัญยิ่งต่อองค์การในการแก้ปัญหาวิกฤติ โดยผู้นำจะต้องดำเนินการราวกับว่าเป็นผู้ที่มีความเสี่ยงในทางการเงินสูงในการลงทุน แต่ก็อาจจะทำกำไรได้อย่างสูงหากอีกฝ่ายเกิดการพ่ายแพ้