Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เคสกรณีศึกษาที่ 2 - Coggle Diagram

- - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่มีภาวะพร่องออกซิเจนเเละเนื้อเยื่อในร่างกายได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        เกณฑ์ในการประเมินผล
        
        ไม่มีอาการเหนื่อยหอบ ปลายมือปลายเท้าซีด
        
        สัญญาณชีพปกติตามวัยโดยเฉพาะชีพจรเเละความดันโลหิด
        BT=36.5-37.5 องศาเซลเซียส
        HR = 140-160 ครั้ง/นาที
        RR=40-60 ครั้ง/นาที
        BP=60/40-80-60 มิลลิเมตร
        O2 sat >95 %
        
        Capillary refill < 2 min
        
        ระดับฮีมาโตคริทอยู่ในเกณฑ์ปกติ 31.2-37.2 %
        
        ระดับฮีโมโกลบินอยู่ในเกณฑ์ปกติ 10.4-12.4 g/dl
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        1.วัดเเละทำการประเมิน vital sign เเละ O2 sat เพื่อประเมินภาวะพร่องออกซิเจน
        
        ทำการประเมินเเละสังเกตอาการผิดปกติต่างๆ
        ที่บ่งบอกถึงภาวะพร่องออกซิเจน ได้เเก่ อาการหอบเหนื่อย อ่อนเพลีย ปลายมือปลายเท้าเขียว ซีด
        
        ดูเเลให้ผู้ป่วยพักผ่อนบนเตียงเเละกำหนดกิจกรรมที่เด็กกระทำได้ตามความรุนเเรงของภาวะซีด เพื่อลดความต้องการใช้ออกซิเจน
        
        ดูเเลให้ได้รับประทานธาตุเหล็กที่จำเป็นต่อการสร้างเม็ดเลือดเเดง ได้เเก่ ธาตุเหล็ก โปรตีน วิตามินซี เเละดูเเลให้ผู้ป่วยได้รับยาเสริมธาตุเหล็กตามเเผนการรักษาของเเพทย์
        
        ทำการป้องกันเเละลดภาวะติดเชื้อที่ซึ่งทำให้ร่างกายต้องใช้ออกซิเจนเพิ่มขึ้นเเละทำให้เม็ดเลือดเเดงเเตกได้ง่ายขึ้น
        
        ทำการติดตามผลการตรวจทางห้องปฎิบัติการ เช่น Hb,Hct เเละในกรณีที่ผู้ป่วยมีภาวะซีดรุนเเรงควรดูเเลให้ผู้ป่วยได้รับเลือดตามเเผนการรักษาของเเพทย์
  - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่เกิดภาสะเเทรกซ้อนจากความดันโลหอตสูง
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่เกิดภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ หลอดเลือดสมองตีบแตบ เส้นเลือดโป่งพอง หัวใจขาดเลือด กล้ามเนื้อหัวใจตาย หัวใจวาย โรคไต จอจาบวมและมีเลือดออกทำให้ตาบอด hypertensive encephalophaty
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ โดยเฉพาะความดันโลหิต BT 36.5 - 37.5 องศาเซลเซียส HR 140 - 160 ครั้งต่อนาที RR 40 - 60 ครั้งต่อนาที BP 60/40 - 80/60 มิลลิเมตรปรอท
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้ได้รับยาครบถ้วนตามแผนการรักษาของแพทย์ ได้แก่ Hydralazine 1 mg v prn q 6 hr if SBP > 110 mmHg
        
        ประเมินอาการที่แสดงถึงการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากความดันโลหิตสูง เช่น อาการปวดศีรษะ เห็นภาพซ้อน คลื่นไส้ อาเจียน แขนขา อ่อนแรง
        
        ติดตามประเมินความดันโลหิตทุก 4 ชั่วโมง
        
        แนะนำให้ได้รับอาหารเสริมให้เหมาะสมตามวัยอย่างครบถ้วน
  - - - เป้าหมายทางการพยาบาล
        
        ป้องกันการติดเชื้อในร่างกาย
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะติดเชื้อในระบบต่างๆ ของร่างกาย ได้แก่ อาการไข้ ไอมีเสมหะ ปัสสาวะขุ่น หรือแสบขัด ถ่ายเหลว
        
        สัญญาณชีพปกติตามวัย BT 36.5 - 37.5 องศาเซลเซียส HR 140 - 160 ครั้งต่อนาที RR 40 - 60 ครั้งต่อนาที BP 60/40 - 80/60 มิลลิเมตรปรอท
        
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการไม่พบเชื้อใดๆ WBC 6000 - 17500 cell/cu.m Neutrophil 54-62 เปอร์เซ็นต์ Lymphocyte 25-33 เปอร์เซ็นต์ Eosinophil 1-3 เปอร์เซ็นต์
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินและบันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง
        
        ประเมินภาวะติดเชื้อในร่างกาย ได้แก่ อาการไข้ ไอ มีเสมหะ มีสิ่งคัดหลั่งผิดปกติออกจากตา หู จมูก ปัสสาวะขุ่นแสบขัด
        
        อธิบายและชี้แจงผู้ป่วยและผู้ปกครองเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันการติดเชื้อ ได้แก่ การรักษาความสะอาดของร่างกาย ปากฟัน และสิ่งแวดล้อม
        
        แนะนำให้ผู้ป่วยและผู้ดูแลสวมใส่หน้ากากอนามัยล้างมือให้สะอาดก่อนและหลังสัมผัสเด็กป่วย
        
        จำกัดการเยี่ยมหรือแยกเด็กป่วยเข้าห้องแยกเมื่อค่า ANC ต่ำกว่า 500 ตัวต่อลูกบาศก์มิลิเมตร
        
        ดูแลความสะอาดของเครื่องใช้ส่วนตัวและสิ่งแวดล้อม
        
        แนะนำการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์และสะอาด ปรุงสุกใหม่ หลีกเลี่ยงอาหารหมักดอง ผักผลไม้สดที่ไม่ปลอกเปลือก
  - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่เกิดพัฒนาการล่าช้าในช่วงที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
        
        เกณฑ์ในการประเมินผล
        
        เด็กสามารถนั่งได้มั่งคงเเละเอี้ยวตัวหรือหมุนตัวไปหยิบกรุงกริ๋งเเล้วกลับมานั่งตัวตรงอีก
        
        เด็กสามารถยืนเกาะเครื่องเรืนได้เองอย่างน้อย 10 วินาที โดยใช้เเขนพยุงตัวไว้เเละสามารถขยับขาได้
        
        เด็กสามารถจ้องมองที่รูปภาพขณะที่ผู้ปกครองหรือผู้ดูเเลเด็กพูดด้วยเป็นเวลา 2-3 วินาที
        
        เด็กเรียนเสียงที่เเตกต่างกันอย่างน้อย 2 เสียง เช่น จา มา ปา ดา อู ดา
        
        เด็กสามารถจ้องมองตรงที่ผู้ประเมินโผล่หน้าออกไปหรือเด็กรู้จักซ่อนหน้าเเละเล่นจะเอ๊กับผู้ประเมิน
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ทำการประเมินพัฒนาการตามคู่มือการเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัย Developmental Surveillance and Promotion Manual (DSPM ) ของเด็กอายุ 7-8 เดือน
        
        ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความเจ็บป่ วย การรักษา พยาบาลที่ทารกได้รับใน
        ขอบเขตความรับผิดชอบของพยาบาลที่จะทำได้
        
        สอนให้มารดาทราบ ถึงพฤติกรรมหรือสื่อสัญญาณของทารก
        
        กระตุ้นให้บิดามารดาอุ้มกอด หรือสัมผัสทารก ไม่บังคับหรือตำหนิถ้า
        มารดายังไม่พร้อมที่จะทำ
        
        เปิดโอกาสให้บิดามารดาซักถามระบายความรู้สึกส่งเสริมการเลี้ยง
        ทารกด้วยนมมารดา
  - - - เป้าหมายทางการพยาบาล
        
        ผู้ป่วยและญาติมีความพร้อมสำหรับการผ่าตัด
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ผู้ป่วยสามารถปฏิบัติตนก่อนการผ่าตัดได้อย่างถูกต้อง
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        เนื่องจากมีเวลาน้อยในการเตรียมตัวเด็กและบิดามารดา เพื่อการตรวจวินิจฉัยและผ่าตัด พยาบาลจึงต้องอธิบายให้เด็กและบิดามารดาทราบพอสังเขปและง่ายต่อการเข้าใจ
        
        ห้ามคลำก้อนบริเวณหน้าท้องเด็กโดยไม่จำเป็นเด็ดขาดเพราะจะทำให้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายได้ อาจใช้ป้ายเขียนติดไว้ซึ่งต้องอธิบายให้บิดามารดาทราบด้วย
        
        การผ่าตัด โดยทั่วไปในเด็กโตจะงดน้ำงดอาหาร 4-5 ชั่วโมง เด็กเล็ก งดนม 3-4 ชั่วโมงก่อนการผ่าตัด
        
        อาบน้ำ เช็ดตัวให้เด็กด้วยความระมัดระวัง ป้องกันการบาดเจ็บที่จะเกิดขึ้นบริเวณเนื้องอก
        
        บอกให้บิดามารดาของเด็กทราบถึงขนาดของแผลผ่าตัด และการทำแผลก่อนการผ่าตัด
        
        วัดความดันโลหิตอย่างระมัดระวัง เพราะอาจเกิดความดันโลหิตสูงได้จากการหลั่งเรนินมากเกินไป
- - - - มีก้อนที่ท้องด้านซ้าย CT พบก้อนขนาด 8*9 cm ที่เนื้อไตด้านซ้าย
        
        การเคลื่อนไหวแขน ขา ปกติ พัฒนาการเป็นไปตามวัย
- - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        มีความสุขสบายมากขึ้น ป้องกันภาวะเเทรกซ้อนหรืออาการข้างเคียงจากการได้รับรังสี
        
        เกณฑ์ในการประเมินผล
        
        ไม่มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ถ่ายอุจาระเหลว
        
        สามารถรับประทานอาหารได้
        
        ผิวหนังบริเวณที่ฉายรังสีไม่มีอาการอักเสบ หรือเป็นเเผล
        
        ไม่มีการติดเชื้อในร่างกาย
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินสภาวะผู้ป่วยเด็กว่าสามารถรับการรักษาด้วยรังสีรักษาได้ โดยมีเกณฑ์ ดังนี้ เม็ดเลือดขาวรวม มีจำนวนไม่น้อยกว่า 3000 cell/mm3 หรือค่า ANC > 500 cell/mm3, ไม่มีภาวะที่ติดเชื้อที่รุนแรง, ไม่มีภาวะซีดรุนแรง, ไม่มีไข้เนื่องจากติดเชื้อ, รักษาความสะอาดของร่างกายและสิ่งแวดล้อมของผู้ป่วย แยกจากผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อ
        
        รักษาความสะอาดของร่างกายและสิ่งแวดล้อมของผู้ป่วยแยกจากผู้ป่วยอื่นที่มีภาวะติดเชื้อ
        
        ให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารอ่อน ย่อยง่าย แคลอรี่สูง
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยทำความสะอาดช่องปากด้วยการบ้วนปากบ่อยบ่อยๆ แปรงฟันอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง ด้วยแปรงขนนุ่ม ขนาดเล็ก ถ้ามีแผลในปากให้ทาด้วยยาแก้อักเสบหรือยาชา เช่น Xylocaine viscous ก่อนรับประทานอาหารทุกมื้อ
        
        ถ้าเป็นเด็กเล็ก อาจจำเป็นต้องให้ยานอนหลับก่อนส่งไปฉายรังสี
        
        ดูแลผิวหนังบริเวณที่จะฉายแสงให้แห้งสะอาดอยู่เสมอ หากเป็นแผลให้ทำความสะอาดด้วย 0.9% NSS
        
        หลีกเลี่ยงการใช้แป้งฝุ่น โลชั่น ครีม เพราะอาจมีส่วนผสมของโลหะหนัก ทำให้ระคายเคืองต่อผิวหนัง อาจใช้แป้งข้าวโพดเพื่อช่วยเรื่องการดูดซับความชื้น ทำให้ผิวลื่นเย็น สบาย ไม่คัน
        
        หลีกเลี่ยงการถูกแสงแดดจัด เพราะอาจทำให้เกิดการระคายเคืองผิวหนังมากขึ้น งดใช้ความร้อนหรือความเย็นประคบ ทาครีมกันแดดที่มี SPF15 นาน 1 ปี
        
        ใส่เสื้อผ้าหลวมๆ ผ้าที่อ่อนนุ่ม ซับน้ำได้ดี เพื่อช่วยในการซับเหงื่อและลดการเสียดสีถูไถของผิวหนังกับเสื้อผ้า เสื้อผ้าควรซักล้างให้สะอาดไม่มีสารตกค้างผงซักฟอกหรือสบู่
        
        สังเกตและสอนผู้ป่วยและบิดามารดาหรือผู้ดูแลเด็กให้สังเกตอาการที่ผิดปกติ เช่น อ่อนเพลียมาก ซึม เบื่ออาหาร ถ่ายอุจจาระเหลว หากมีอาการผิดปกติควรรายงานให้แพทย์หรือพยาบาลทราบ
  - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        มีความวิตกกังวลลดลง
        
        มีความรู้ ความเข้าใจในการรักษาด้วยวิธีการฉายเเสงมากขึ้น
        
        เกณฑ์ในการประเมินผล
        
        มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการฉายรังสี , สีหน้าสดชื่น , มารับการรักษาตามนัด
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ให้ความมั่นใจและข้อมูลที่ถูกต้อง เนื่องจากทั้งเด็กและบิดามารดาอาจยังมีความเชื่อความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการฉายรังสีและมีความรู้สึกไม่ปลอดภัยไม่คุ้นเคยกับเครื่องมือฉายรังสีที่ค่อนข้างมืด เย็น จึงควรมีการเตรียมเด็ก บิดามารดาก่อนที่จะได้รับการฉายรังสีด้วยการพาไปดูสถานที่ที่จะใช้ในการรังสี
        
        ตอบคำถามพร้อมอธิบายให้ความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับผลประโยชน์ที่จะได้รับจากการฉายรังสี สิ่งที่จะต้องเจอในการฉายรังสี ผลข้างเคียงจากการฉายรังสี วิธีการดูแลตนเองในระหว่างการฉายรังสี ซึ่งการอธิบาย การสร้างความมั่นใจจะช่วยลดความกลัว ความเครียดในเด็กโตและบิดามารดาได้มาก
        
        ในเด็กเล็กหรือทารก อาจต้องให้ยากล่อมประสาทช่วยตามแผนการรักษา เพื่อให้แน่ใจว่าเด็กจะอยู่อย่างสงบในระหว่างการฉายรังสี
- - - - สาเหตุไม่ทราบแน่ชัด แต่เนื่องจากเป็นเนื้องอกที่พบมากในวัยเด็ก จึงเชื่อว่าอาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลง ของเนื้อเยื่อชั้น Mesoderm ผิดปกติตั้งแต่ระยะที่ทารกเป็นตัวอ่อนในครรภ์ (Embryo)
    - - ได้เเก่ มีก้อนในช่องท้อง มีอาการมากที่สุดเมื่อคลำพบว่าก้อนเคลื่อนไหวได้,ปัสสาวะเป็นเลือดสด โดยไม่มีอาการเจ็บปวด,มีภาวะซีดเล็กน้อย,ปวดท้อง สังเกตได้จากเด็กร้องกวน และคลาบริเวณช่องท้อง,ความดันโลหิตสูง เนื่องจากมีการหลั่งเรนินเพิ่มขึ้น 25%, หากโรคแพร่กระจายไปยังปอด จะทาให้เกิดอาการหายใจลาบาก ไอ เจ็บหน้าอก,มีไข้โดยไม่ทราบสาเหตุ
        
        ภาวะเเทรกซ้อนที่อาจเกิดได้
        
        มีภาวะน้ำท่วมปอด
        
        หัวใจขาดเลือด
        
        มีภาวะโพเเทสเซียมสูง
        
        มีภาวะซีดหรือภาวะเลือดจาง
        
        มีภาวะยูเรียหรือระดับยูเรียสูงมาก
        
        ต่อมไร้ท่อทำงานผิดปกติ
        
        ติดเชื้อได้ง่ายเเละมีอาการรุนเเรง
    - - มะเร็งที่ไตหรือก้อนเนื้องอกที่ไต เริ่มต้นจากการเป็นก้อนเนื้อเล็กเเละค่อยๆโตขึ้น โดยชั้นเเรกลุกลามอยู่ในไตก่อนเมื่อขณะโตขึ้นจึงลุกลามเข้าเยื่อหุ้มไต ลุกลามออกนอกไตไปยังต่อมน้ำเหลือง หลอดเลือดดำที่ไตหรือหลอดเลือดดำ (vena cava) ตลอดจนอวัยวะอื่นๆ เช่น ปอด
        กระดูกเเละสมอง พบได้ทั้งเป็นที่ไตข้างเดียวหรือเป็นทั้ง 2 ข้าง
    - - ซักประวัติและตรวจร่างกาย และประวัติการตั้งครรภ์ของมารดา พันธุกรรมความผิดปกติเกี่ยวกับระบบทางเดินปัสสาวะ แพทย์จะตรวจร่างกาย และตรวจเลือดและตรวจัสสาวะเพิ่มเติม อัลตราซาวน์ , CT, MRI , เอกซเรย์ปอด และการตรวจสแกนกระดูก
- - - - เป้าหมายทางการพยาบาล
        
        ป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการผ่าตัด
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนจากการผ่าตัด เช่น bleeding ภาวะซีด Hypovolemic Shock Hypothermia
        
        สัญญาณชีพปกติตามวัย BT 36.5 - 37.5 องศาเซลเซียส HR 140 - 160 ครั้งต่อนาที RR 40 - 60 ครั้งต่อนาที BP 60/40 - 80/60 มิลลิเมตรปรอท
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ระยะพักฟื้นหลังผ่าตัดเร็วมากในเด็กผ่าตัด Wim's Tumor การดูแลเช่นเดียวกับการผ่าตัดหน้าท้องทั่วไป หลังผ่าตัดระยะแรกปัญหาที่สำคัญคือ เด็กอาจเกิดภาวะไหลเวียนเลือดที่ล้มเหลว เนื่องจากการเสียเลือด ควรติดตามสัญญาณชีพทุก 15 นาที (จนครบ 1 ชั่วโมง) และทุก 30 นาที (จนครบ 1 ชั่วโมง) จากนั้นทุก 1 ชั่วโมง จนกว่าสัญญาณชีพจะคงที่
        
        ในระยะ 24 ชั่วโมงแรก ควรติดตามปริมาณและความถ่วงจำเพาะของปัสสาวะเพื่อประเมินว่าเด็กได้รับเลือดและสารน้ำทดแทนเพียงพอกับที่เสียไปหรือไม่ โดยปัสสาวะควรออกประมาณ 1 ml/kg/hr ความถ่วงจำเพาะไม่เกิน 1.020
        
        ตรวจดูเปลือกตาเพื่อประเมินภาวะซีด ติดตามค่า Hct เป็นระยะตามแผนการรักษาเพื่อประเมินว่าเด็กได้รับเลือดเพียงพอหรือไม่ มีการเสียเลือดต่อเนื่องในอัตรารวดเร็วหรือไม่ ในรายที่มะเร็งมีการกระจายแล้ว หลังการผ่าตัดเสร็จจะยังคงมีการสูญเสียเลือดบริเวณที่อยู่ของเนื้องอกต่ออีกระยะหนึ่ง ในกรณีเช่นนี้ ศัลยแพทย์จะใส่สายระบายทรวงอกออกมา จะต้องประเมินว่าเลือดออกมามากน้อยและรวดเร็วเพียงใด ร่วมกับตรวจสอบปริมาณเลือดที่ออกจากความชุ่มของก็อชที่ปิดแผล
        
        ดูแลร่างกายเด็กให้อบอุ่นหลังกลับจากห้องผ่าตัดและติดตามอุณหภูมิกายจนกว่าจะปกติ เนื่องจากในการผ่าตัดตัวเด็กจะสูญเสียความร้อนได้มากเนื่องจากการเปิดทางช่องท้อง การเปิดอวัยวะภายใน การสูญเสียเลือดและจากอุณหภูมิในห้องผ่าตัด ควรดูแลร่างกายเด็กให้อบอุ่นติดตามอุณหภูมิกายจนกว่าจะปกติ
        
        เด็กจะเสี่ยงต่อการเกิดการอุดตันของลำไส้ เนื่องจากยา Vincristine ทำให้ลำไส้ทำงานน้อยลง รังสีทำให้เกิดการบวมของลำไส้ และการยึดติดกันจากการผ่าตัด จึงจำเป็นที่พยาบาลจะต้องสังเกตุอาการทางระบบทางเดินอาหาร เช่น ท้องอืด อาเจียน หน้าท้องแข็งตัว ปวดท้อง
        
        หลังผ่าตัดเอาก้อนมะเร็งออกแล้วความดันโลหิตจะลดลงได้จึงต้องคอยวัดความดันโลหิตเสมอ
        
        ประเมินการทำหน้าที่ของไตข้างที่เหลืออยู่ โดยการบันทึกปริมาณน้ำปัสสาวะ
        
        ขณะให้เคมีบำบัดจะต้องสังเกตุอาการของการติดเชื้อ เนื่องจากยาจะกดไขกระดูก
        
        ประเมินสภาพการทำงานของปอดหลังผ่าตัดทันที เพื่อป้องกันอาการแทรกซ้อนหรือการแพร่กระจายไปยังปอด
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        มีก้อนที่หน้าท้องด้านซ้าย , รับประทานอาหารได้น้อยลง , อ่อนเพลีย
        
        เป้าหมายทางการพยาบาล
        
        ไม่มีภาวะขาดสารน้ำเเละขาดสารอาหาร มีความอยากอาหารเพิ่มมากขึ้น
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        น้ำหนักตัวไม่ลดลง , รับประทานอาหารได้ , ไม่มีอาการคลื่นไส้อาเจียน
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้เด็กได้รับสารอาหารตามแผนการรักษา คือ นมผสมและอาหารเสริมตามวัยวันละ 1 มื้อ เพื่อช่วยเสริมสร้างเนื้อเยื่อที่ถูกทำลายไปในระหว่างการรักษาเนื่องจากเด็กที่เป็นมะเร็งอาจจะเกิดภาวะทุพโภชนาการได้อย่างรวดเร็วจากเซลล์มะเร็ง มีการใช้สารอาหารจากเซลล์ปกติ มีอาการคลื่นไส้ อาเจียนจากผลข้างเคียงของยาหรือในบางครั้งเด็กบางรายอาจเกิดอาการคลื่นไส้อาเจียนจากการกระตุ้นด้วยสิ่งที่รู้สึก เช่น การมองเห็น ได้ยินเกี่ยวข้องกับการให้ยาเคมีผ่านระบบประสาทรับรู้ได้กลิ่นและความวิตกกังวล
        
        ดูแลให้เด็กได้รับสารน้ำตามแผนการรักษา คือ 5% D/NSS/3 1000 ml v cc/hr
        
        ส่งเสริมและกระตุ้นให้เด็กรับประทานอาหารตามแผนการรักษาในขณะที่ไม่มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน
        
        จัดบรรยากาศของการรับประทานอาหารที่ส่งเสริมให้เด็กรับประทานอาหารได้มากขึ้น มีบรรยากาศที่สนุกสนาน หาวิธีผ่อนคลายความวิตกกังวล หลีกเลี่ยงการสัมผัสกลิ่นที่ไม่สะอาด เสียง และภาพคนอื่นกำลังอาเจียน
        
        ติดตามประเมินภาวะโภชนาการ เช่น การชั่งน้ำหนัก ผลการตรวจระดับโปรตีน อิเล็กโตรลัย บันทุกปริมาณสารน้ำที่ได้รับและขับออก ความรุนแรงของการอาเจียน
- - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        เเพทย์วางเเผนให้ยาเคมีบำบัด
        
        เป้าหมายการพยาบาล
        
        เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยเกิดภาวะเลือดออกในกระเพาะปัสสาวะตลอดระยะเวลาที่อยู่โรงพยาบาล
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ปัสสาวะออกมาเป็นสีใส ไม่ปนเลือด
        
        ขณะปัสสาวะไม่มีเลือดออกมากับปัสสาวะ
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        อธิบายให้มารดาเเละผู้ป่วยเด็กเข้าใจถึงภาวะเเทรกซ้อนที่อาจเกิดภาวะเลือดออกในกระเพาะปัสสาวะเพื่อเตรียมความรู้ก่อนได้รับยาเคมีบำบัด
        
        ดูเเลให้ได้รับสารละลายทางหลอดเลือดดำ 5% D/NSS/3 1000 ml iv 60 ml/hr ตามเเผนการรักษา เพื่อป้องการอันตรายของยาเคมีบำบัดต่อกระเพาะปัสสาวะ
        
        สอบถามอาการผิดปกติที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย เช่น ปัสสาวะมีเลือดปน ปวดขณะปัสสาวะ ลักษณะปัสสาวะผิดปกติ เช่น สีเข้ม ปริมาณน้อยหรือมีเลือดปน เพื่อให้การดูเเลอย่างทันท่วงที
        
        บันทึกปริมาณปัสสาวะเข้าทุก 8 ชม เพื่อประเมินการทำงาของระบบทางเดินปัสสาวะ
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        เเพทย์วางเเผนให้ยาเคมีบำบัด
        
        เป้าหมายการพยาบาล
        
        ผู้ป่วยไม่เกิดปฎิกิริยาอาการเเพ้ขณะที่ให้ยาเคมีบำบัด
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ผู้ป่วยไม่เกิดอาการของการเเพ้ยาเคมีบำบัดขณะที่ให้ยาเคมีบำบัด เช่น มีไข้ หนาวสั่น ซีด เหนื่อย อ่อนเพลีย มีจุดเลือดจ้ำเลือดตามตัว คลื่นไส้ อาเจียน เจ็บปากเจ็บคอ ท้องเสีย
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        อธิบายให้ครอบครัวผู้ป่วยเด็กทราบชนิดของยาเคมีบำบัดที่ได้รับ ตลอดจนผลข้างเครียงของยาที่อาจเกิดขึ้นได้ เเละการทดสอบอาการเเพ้เพื่อให้เกิดความเข้าใจเเละให้ความร่วมมือในการดูเเลรักษาเด็ก
        
        ดูเเลให้ได้รับยาเคมีบำบัดตามเเผนการรักษา
        
        ประเมินลักษณะของตุ่มที่เกิดจากปฎิกิริยาการเเพ้ภายใน 1 ชั่วโมง หากพบตุ่มนูนหรือเเดงให้ผลบวก ให้รายงานเเพทย์เพื่อปรับเเผนการรักษา
        
        เตรียมอุปกรณ์การช่วยเหลือเมื่อเกิดจากการเเพ้ไว้ใกล้เตียงผู้ป่วย เช่น ยา epinephrine, diphenhydramine ,and hydrocortisone เพื่อให้การช่วยเหลือได้ทันทีหากผู้ป่วยมีอาการเเพ้
    - - เสี่ยงต่อการเกิดอันตรายต่อเนื้อเยื่อจากการรั่วซึมของยาเคมีบำบัดออกนอกหลอดเลือด
        
        ข้อมูลสนับสนุน
        
        เเพทย์วางเเผนให้ยาเคมีบำบัด
        
        เป้าหมายการพยาบาล
        
        ผู้ป่วยไม่เกิดอันตรายต่อเนื้อเยื่อจากการรั่วซึมของยาเคมีบำบัดออกนอกหลอดเลือด
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีลักษณะ ปวด บวม เเดงบริเวณหลอดเลือด
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        อธิบายให้ผู้ป่วยเเละครอบครัวเข้าใจเกี่ยวกับการใช้ยาเคมีบำบัดทางหลอดเลือดเเละอันตรายที่เกิดขึ้น หากมีการรั่วซึมของยาเคมีบำบัดเพื่อให้เกิดความเข้าใจเเละความร่วมมือในการดูเเลรักษา
        
        ประเมินความร่วมมือของผู้ป่วยเด็กก่อนการให้ยา เพื่อป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
        
        ขณะให้ยาเคมีบำบัดสังเกตบริเวณหลอดเลือดให้ยาสม่ำเสมอว่ามีการอักเสบ บวม เเดงหรือไม่ เพื่อให้การดูเเลรักษาอย่างทันท่วงที
        
        หากพบว่ามีการรั่วซึมให้หยุดยาเคมีบำบัดทันทีเเละดูดยาออกให้ได้มากที่สุดเเละรายงานเเพทย์เพื่อให้ยา Antidote เเละประคบร้อนครั้งละประมาณ 20 นาที ทำซ้ำอย่างน้อย วันละ 4 ครั้ง ในช่วง 1-2 วันเเรก จากนั้นประคบวันละ 4 ครั้งต่ออีก 2-3 วัน เเละเเนะนำให้ผู้ป่วยยกบริเวณทีมีการรั่วซึมของยาสูงนาน 48 ชั่วโมง
      - ข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลที่สำคัญหลังได้รับยาเคมีบำบัด
        
        มีโอกาสเกิดความไม่สุขสบายและอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังการให้ยาเคมีบำบัด
        
        ข้อมูลสนับสนุน
        
        หลังจากผ่าตัด ให้แนวทางการรักษา แพทย์วางแผนให้เคมีบำบัด
        
        เป้าหมายทางการพยาบาล
        
        มีความสุขสบายมากขึ้น/ป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากอาการข้างเคียงหลังจากให้ยาเคมีบำบัด
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน, รับประทานอาหารได้, ไม่มีแผลในปากหรือเยื่อบุต่างๆของร่างกาย, ไม่มีการอักเสบของหลอดเลือดดำบริเวณที่ฉีดยาเคมีบำบัด, ไม่มีอาการติดเชื้อในร่างกาย
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินสภาวะของผู้ป่วยเด็กว่าสามารถรับการรักษาด้วยเคมีบำบัดได้ โดยมีเกณฑ์ ดังนี้ เม็ดเลือดขาวรวม มีจำนวนไม่น้อยกว่า 3000 cell/mm3 หรือค่า ANC > 500 cell/mm3, ไม่มีภาวะที่ติดเชื้อที่รุนแรง, ไม่มีภาวะซีดรุนแรง, ได้รับการตรวจหน้าที่การทำงานของไต ตับ โดยการเจาะเลือดตรวจก่อนการให้ยาครั้งแรก
        
        รักษาความสะอาดของร่างกายและสิ่งแวดล้อมของผู้ป่วย แยกจากผู้ป่วยอื่นที่มีภาวะติดเชื้อ
        
        ให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารอ่อนย่อยง่าย แคลอรี่สูง
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยทำความสะอาดช่องปากด้วยการบ้วนปากบ่อยบ่อยๆ แปรงฟันอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง ด้วยแปรงขนนุ่ม ขนาดเล็ก ถ้ามีแผลในปากให้ทาด้วยยาแก้อักเสบหรือยาชา เช่น Xylocaine viscous ก่อนรับประทานอาหารทุกมื้อ
        
        สังเกตผิวหนังบริเวณที่แทงเข็มเพื่อให้ยาเคมีบำบัด ว่ามีอาการบวมแดง อักเสบหรือไม่ ถ้ามีต้องหยุดให้ยาทันที ประคบด้วยความเย็นภายใน 1 ชั่วโมงแรก และรายงานให้แพทย์ทราบ
        
        ให้ผู้ป่วยดื่มน้ำมากๆ เพื่อป้องกันภาวะกรดยูริคในเลือดสูง
        
        วัดและบันทึกสัญญาณชีพหรือสังเกตและบันทึกอาการของผู้ป่วยขณะให้ยาบางชนิดที่อาจทำให้เกิดอาการแพ้ที่รุนแรง
        
        มีโอกาสเกิดความบกพร่องของเยื่อบุปากจากผลข้าง เคียงของยา
        
        ข้อมูลสนับสนุน
        
        หลังจากการผ่าตัด ให้เเนวทางการรักษาของเเพทย์ วางเเผนการให้เคมีบำบัดเเละฉายเเสงในลำดับต่อไป
        
        เป้าหมายการพยาบาล
        
        ลดอาการอักเสบในช่องปากจากผลข้างเคียงของยาเคมีบำบัด
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีเเผลในช่องปาก
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ทำการประเมินช่องปากก่อนให้ยาเคมีบำบัด ถ้าพบมีฟังผุหรือโรคเหงือก ควรปรึกษาเเพทย์เพื่อให้การเเกไข ก่อนที่จะเริ่มให้เคมีบำบัด
        
        ทำการรักษาความสะอาดของช่องปากเเละฟันอย่างถูกวิธี โดยใช้เเปรงสีฟันที่อ่อนนุ่มเป็นพิเศษ บ้วนปากให้สะอาดหรือบ้วนด้วยน้ำเกลือหลังเเปลงฟันหลังอาหารทุกมื้อเเละก่อนนอน ไม่ควรใช้น้ำยาบ้วนปากที่มีส่วนผสมของ เเอลกอฮอล์ ทาริมฝีปากด้วยวาสรีนเพื่อให้ริมฝีปากชุ่มชื่นหรือถ้าช่องปากอักเสบ อาจใช้วิธีการบ้วนปากหรือกลั้วคอบ่อยๆ ทุๆ 1-2 ชม ด้วยน้ำอุ่น
        
        อมน้ำเเข็งนาน ครั้งละ 5 นาที ทุก 2 ชม เพื่อลดอาการปวด ถ้าปวดมากหรือรุนเเรงใช้ยาชาเฉพาะที่ตามเเผนการรักษา ซึ๋งจะต้องระวังการใช้ควรป้ายเฉพาะบริเวณที่มีบาดเเผล
        
        ตรวจประเมินภายในช่องปากอย่างน้อยวันละครั้งโดยเฉพาะในรายที่รับยาในกลุ่ม Antimetabolite ซึ่งมีผลข้างเครียงทำให้เกิดเยื่อบุปากอักเสบได้ง่าย
        
        หลีกเลี่ยงอาหารที่กระตุ้นให้เกิดความเจ็บปวด เช่น อาหารร้อน อาหารที่มีรสจัดเเละหลีกเลี่ยงการวัดปรอททางทวารหนัก เพราะหากมีการทำลายเยื่อบุปากอาจมีการทำลายเยื่อบุทวารหนักด้วย