Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

GA 38 wk. Respiratory Distress Syndrome with Early-onset sepsis,…

- - - - O : แพทย์วินิจฉัยว่ามีภาวะหายใจลำบาก มีอัตราการหายใจ 70 ครั้งต่อนาที ฟังเสียงปอดพบเสียง secretion สัญญาณชีพ วันที่ 22 กันยนยน 2564 RR = 70 bpm หลัง observe มี O2Sat = 90-92 %
      - S : -
    - - ภาวะพร่องออกซิเจนเป็นภาวะที่ร่างกายมีปริมาณออกซิเจนในเนื้อเยื่อต่ำกว่าเกณฑ์ปกติจึงทำให้เลือดไม่สามารถนำออกซิเจนไปเลี้ยงเนื้อเยื่อในส่วนต่าง ๆ ของร่างกายได้ จนทำให้การทำงานของร่างกายและสมองบกพร่อง อาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน ได้แก่ หายใจเหนื่อยหอบ หน้าอกบุ๋ม ปลายมือปลายเท้าเขียว ผิวหนังซีด ซึมลง อ่อนเพลีย ปีกจมูกบาน ภาวะหายใจลำบาก (Respiratory Distress) เป็นปัญหาที่พบบ่อยในทารกแรกเกิด เมื่อใดก็ตามที่เกิดความผิดปกติที่ทำให้ร่างกายต้องมีการใช้ออกซิเจนเพิ่มขึ้น จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระบบทางเดินหายใจ เพื่อปรับให้ได้ออกซิเจนเข้าไปเลี้ยงเนื้อเยื่อของร่างกายได้เพิ่มมากขึ้น โดยเริ่มแรกจะมีอาการหายใจเร็ว เพื่อให้ได้ปริมาณออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายเพิ่มขึ้น และต่อมาร่างกายจะพยายามใช้กล้ามเนื้อการช่วยหายใจในการหายใจ จึงพบมีอาการปีกจมูกบาน กล้ามเนื้อระหว่างซี่โครง ใต้ซี่โครงและสันอกมีการดึงรั้ง ถ้าเป็นมากขึ้นขณะหายใจออกจะมีเสียงคราง ถ้าการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวยังทำให้เนื้อเยื่อของร่างกายได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอตามความต้องการ จะทำให้ทารกมีอาการเขียว โดยมีอาการและอาการแสดง คือ หายใจลำบาก เช่น หายใจเร็วมากกว่า 60 ครั้ง/นาที มีปีกจมูกบาน หรือร่องใต้ซี่โครงบุ๋ม หายใจออกมีเสียงดัง มีอาการเขียว สำหรับผู้ป่วยรายนี้ แพทย์วินิจฉัยว่ามีภาวะหายใจลำบาก (RD) มีอัตราการหายใจ 70 ครั้งต่อนาที และหลังสังเกตอาการมี O2 = 90-92 % จึงทำให้เกิดภาวะพร่องออกซิเจนได้
    - - ไม่มีภาวะพร่องออกซิเจน
    - - 1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจนได้แก่ หายใจเหนื่อยหอบ หน้าอกบุ๋ม ปลายมือปลายเท้าเขียว ผิวหนังซีด ซึมลง อ่อนเพลีย ปีกจมูกบาน
      - 2.ไม่มีอาการหายใจลำบาก ได้แก่ หายใจเร็วมากกว่า60 ครั้งต่อนาที มีปีกจมูกบาน ร่องใต้ซี่โครงบุ๋ม
      - 3.สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ ได้แก่ T= 36.8-37.2 °C
        RR= 40-60 bpm O2Sat = 95-100%
      - 6.Chest x-ray ไม่พบความผิดปกติ ได้แก่ ลักษณะคล้ายกระจกฝ้า (ground glass appearance)
      - 5.ติดตามผลตรวจค่าก๊าซในเลือด (Arterial blood gas : ABG ) ได้แก่ pH = 7.25 - 7.35
        แรงดันออกซิเจนในเม็ดเลือดแดง (PaO2) = 50-70 มิลลิเมตรปรอท
        แรงดันคาร์บอนไดออกไซต์ในเม็ดเลือดแดง (PaCO2) = 45-55 มิลลิเมตรปรอท
      - 4.ฟังเสียงปอดไม่พบเสียงผิดปกติ เช่น secretion
    - - 1.ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน ได้แก่ หายใจเหนื่อยหอบ ปลายมือปลายเท้าเขียว ผิวหนังซีด ซึมลง อ่อนเพลีย ปีกจมูกบาน เพื่อสังเกตอาการและสามารถแก้ไขได้ทันท่วงที
      - 2.ประเมินลักษณะและอัตราการหายใจ และฟังเสียงปอด พร้อมทั้งสังเกตอาการของภาวะหายใจลำบาก ได้แก่ หายใจเร็วมากกว่า60 ครั้งต่อนาที มีปีกจมูกบาน ร่องใต้ซี่โครงบุ๋ม
      - 3.บันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมงหรือตามความจำเป็น และวัด O2Sat, Keep ≥ 95%, RR < 60 bpm เพื่อประเมินสภาพของผู้ป่วย ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงจะได้ให้การช่วยเหลือได้ทันท่วงที
      - 4.ดูแลจัดท่านอนโดยใช้ผ้าหนุนไหล่ เพื่อให้ทางเดินหายใจเปิดกว้าง และช่วยให้มีการแลกเปลี่ยนออกซิเจนได้อย่างเหมาะสม
      - 5.ดูแลให้ได้รับ On Incubator with O2 box 5 LPM ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อให้ได้รับออกซิเจนได้อย่างเพียงพอ
      - 6.งดนม แล้วให้สารน้ำตามแผนการรักษาของแพทย์ ได้แก่ 10% DW 100 ml IV rate 10 ml/hr เพื่อให้ผู้ป่วยมีพลังงานอย่างเพียงพอตามความต้องการของร่างกาย และสังเกตอาการข้างเคียง เช่น เกิดอาการบวม แดง ร้อนตรงบริเวณที่แทงเข็ม
      - 7.ควบคุมอุณหภูมิร่างกายให้คงที่ โดยให้ทารกอยู่ในตู้อบ เพื่อลดการสูญเสียความร้อนออกจากร่างกาย และลดการใช้ออกซิเจน
      - 8.ดูแลสิ่งแวดล้อมให้เงียบสงบ พยายามรบกวนทารกให้น้อยที่สุด เพื่อลดการใช้พลังงานของทารก
      - 9.ฟังเสียงปอด ติดตามผลตรวจค่าก๊าซในเลือด และ Chest x-ray เพื่อสังเกตค่าที่ผิดปกติ และนำมาวางแผนการพยาบาล
    - - กิจกรรมผู้ป่วย -
      - กิจกรรมญาติ
        
        2.ล้างมือก่อนและหลังเข้าเยี่ยมทารก
        
        1.ประเมินอาการและอาการของภาวะพร่องออกซิเจนขณะเข้าเยี่ยม ได้แก่ ปลายมือปลายเท้าเขียว ผิวหนังซีด ซึมลง ปีกจมูกบาน
  - - - S : -
      - O : แพทย์วินิจฉัยว่ามีการติดเชื้อในทารกแรกเกิด (EOS) สัญญาณชีพ 23 กันยนยน 2564 T= 37.4 °C RR = 70 ครั้งต่อนาที PR= 158 bpm ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ วันที่ 22 กันยนยน 2564 Lymphocyte = 14 % (ต่ำกว่าปกติ) Neutrophil = 74.0 (ต่ำกว่าปกติ)
    - - การติดเชื้อในทารกแรกเกิด หมายถึง การติดเชื้อในทารกแรกเกิดที่มีอายุน้อยกว่า 28 วัน ร่วมกับการพบเชื้อในกระแสเลือด หรือน้ำไขสันหลังจากการเพาะเชื้อ แบ่งเป็น 2 ระยะ ดังนี้ 1.การติดเชื้อในระยะแรก (Early-onset sepsis : EOS) เป็นการติดเชื้อที่เกิดภายใน 72 ชั่วโมง หรือ 3 วันแรกหลังเกิด ในทารกคลอดครบกำหนด Early-onset sepsis เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียจากระบบทางเดินอาหารและระบบทางเดินปัสสาวะที่อยู่ในช่องคลอดของมารดาเข้าไปในโพรงมดลูกในช่วงที่มารดาเข้าสู่ระยะคลอด ส่งผลให้ทารกติดเชื้อตั้งแต่ในครรภ์หรือสำลักน้ำคร่ำที่มีเชื้อแบคทีเรีย เข้าไปในปอด หรือทารกอาจได้รับเชื้อแบคทีเรียที่อยู่ในช่องคลอดของมารดาในระหว่างการคลอด 2. การติดเชื้อในระยะหลัง (Early-onset sepsis : LOS) เป็นการติดเชื้อที่เกิดชึ้นหลังอายุ 72 ชั่วโมง หรือหลังอายุ 3 วัน ทารกที่เกิดก่อนกำหนดหรืออายุน้อยกว่า 1 ปี มีโอกาสเกิดการติดเชื้อในกระแสเลือดได้ง่าย เนื่องจากภูมิต้านทานโรคและการสร้างภูมิคุ้มกันโรคยังเจริญได้ไม่เต็มที่ การตอบสนองของเม็ดเลือดขาวต่อเชื้อที่เข้าสู่ร่างกายเกิดขึ้นน้อย การกินและฆ่าเชื้อแบคทีเรียยังไม่ดีพอ และระดับคอมพลีเมนต์ ต่ำกว่าผู้ใหญ่รวมทั้งความสามารถในการสร้างอิมมูโนโกลบูลินเอ (IgA) และอิมมูโนโกลบูลินเอ็ม (IgM) มีน้อย สำหรับผู้ป่วยรายนี้แพทย์วินิจฉัยว่าเป็นการติดเชื้อในทารกแรกเกิด แบบ Early-onset sepsis และมารดาผ่าตัดคลอด ไม่มีเวลาเจ็บครรภ์และได้รับการเจาะถุงน้ำคร่ำ อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ทารกมีการติดเชื้อร่วมกับระบบภูมิคุ้มกันยังยังเจริญได้ไม่เต็มที่
    - - ไม่มีการติดเชื้อในร่างกาย
    - - 1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของการติดเชื้อ ได้แก่ อุณหภูมิกายไม่คงที่ ซึมลง หายใจเร็ว
        รับนมไม่ได้ ตัวลาย
      - 2.สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ ได้แก่ T= 36.8-37.2 °C RR= 40-60 bpm RR = 120-160 bpm
      - 3.ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ ได้แก่
        
        CBC ได้แก่ WBC = 10.0-11.0 Neutrophil = 40.0-70.0% Lymphocyte = 20.0-50.0 % Monocyte = 2.0-10.0% Eosinophil = 1.0-6.0% Basophil = 0.0-1.0%
        
        Hemoculture = Negative
        
        C-reactive protein (CRP) = < 5.0 mg/L
    - - 1.ประเมินอาการและอาการแสดงของการติดเชื้อ ได้แก่ อุณหภูมิกายไม่คงที่ ซึมลง หายใจเร็ว รับนมไม่ได้ ตัวลาย เพื่อสังเกตอาการและนำไปวางแผนทางการพยาบาล
      - 2.บันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและ ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงจะได้ให้การช่วยเหลือได้ทันท่วงที
      - 3.ดูแลให้ได้รับยาตามแผนการรักษาได้แก่ Ampicilin (50mkdose) 190 mg ทางหลอดเลือดดำ ทุก 8 ชั่วโมง เพื่อรักษาการติดเชื้อแบคทีเรีย และสังเกตผลข้างเคียง ได้แก่ ผื่นคัน หายใจหรือกลืนอาหารลำบาก หายใจมีเสียงหวีด ไม่สบายท้อง ท้องเสีย อาเจียน และ Gantamicin (4mkdose) 14 mg ทางหลอดเลือดดำ วันละ 1 ครั้ง เพื่อรักษาการติดเชื้อแบคทีเรีย และสังเกตผลข้างเคียง ได้แก่ อาการเวียนศีรษะ บ้านหมุน ได้ยินเสียงอื้อในหู
      - 4.ดูแลอุณหภูมิของทารกให้อยู่ในระดับปกติและคงที่ และควบคุมอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมให้เหมาะกับการปรับอุณหภูมิของทารก หากทารกมีภาวะอุณหภูมิกายต่ำ อาจจำเป็นต้องอยู่ในตู้อบ เพื่อควบคุมอุณหภูมิกายให้คงที่
      - 5.ดูแลทำความสะอาดร่างกายของทารกวันละ 2 ครั้งและทำความสะอาดทุกครั้งหลังขับถ่าย ทำความสะอาดสะดือด้วย Providone iodine ตามด้วย Alcohol 70% พร้อมทั้งสังเกตลักษณะของสะดือ เช่น แฉะ มีกลิ่นเหม็น พร้อมทั้งดูแล Hygiene care
      - 6.ให้การพยาบาลโดยยึดหลัก Aseptic Tecnique และ Sterile Tecnique เพื่อลดการแพร่ระจายเชื้อ
      - 8.จำกัดการเข้าเยี่ยมเฉพาะบิดามารดาของผู้ป่วยล้างมือก่อนและหลังเข้าเยี่ยมทุกครั้ง เพื่อลดการแพร่กระจายเชื้อมากขึ้น
      - 9.ติดตามผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ ได้แก่ CBC Hemoculture และ C-reactive protein (CRP)
      - 7.ดูแลอุปกรณ์ที่ใช้กับทารกให้สะอาดหรือนำไปฆ่าเชื้อ เช่น เครื่องให้ออกซิเจน เพื่อป้องกันการติดเชื้อ
      - 10.ส่งเสริมการเลี้ยงดูบุตรด้วยนมแม่เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ทารก สามารถป้องกันการติดเชื้อได้
    - - กิจกรรมผู้ป่วย -
      - กิจกรรมญาติ
        
        2.ล้างมือก่อนและหลังเข้าเยี่ยมทารก
        
        1.ประเมินอาการและอาการแสดงของการติดเชื้อขณะเข้าเยี่ยม ได้แก่ ซึมลง หายใจเร็ว ตัวลาย
  - - - S : -
      - O : วันที่ 22 กันยนยน 2564 ตรวจ DTX = 155 DTX หลังให้ IV 1 hr = 137
    - - ภาวะน้ำตาลในเลือดสูง (Hyperglycemia) หมายถึง ภาวะที่มีระดับกลูโคสในเลือด > 130 mg/dl ภาวะนี้พบบ่อยในทารกแรกเกิดที่เจ็บป่วย สาเหตุของภาวะน้ำตาลในเลือดสูงในทารกแรกเกิด ได้แก่ ทารกเจ็บป่วย การได้รับคอร์ติโคสเตียรอยด์ การให้ปริมาณกลูโคสที่เข้าทางหลอดเลือดดำมากเกินไป ทารกมีการติดเชื้อในกระแสเลือด เนื่องจากการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันที่มีหน้าที่ต่อสู้กับเชื้อโรคเสียไป ภูมิต้านทานโรคและการสร้างภูมิคุ้มกันโรคยังเจริญได้ไม่เต็มที่ การตอบสนองของเม็ดเลือดขาวต่อเชื้อที่เข้าสู่ร่างกายเกิดขึ้นน้อย การกินและฆ่าเชื้อแบคทีเรียยังไม่ดีพอ กระบวนการอักเสบจากการติดเชื้อจะกระตุ้นให้ร่างกายเกิดภาวะต้านอินซูลินของเนื้อเยื่อส่วนปลาย ส่งผลให้มีระดับน้ำตาลในเลือดสูง สำหรับผู้ป่วยรายนี้แพทย์วินิจฉัยว่ามีการติดเชื้อในทารกแรกเกิด และผลการเจาะ DTX มากกว่า 130 ทำให้เกิดภาวะน้ำตาลในเลือดสูงได้
    - - ไม่มีภาวะน้ำตาลในเลือดสูง
    - - 1.ค่า DTX = 40-130 mg/dl
    - - 1.ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง ซึ่งทารกแรกเกิดที่มีระดับน้ำตาลในเลือดสูง มักไม่มีอาการแสดงให้เห็น จึงต้องตรวจวัดปริมาณกลูโคสในเลือดตามแผนการรักษา
      - 2.บันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลงของร่างกายของทารก
      - 3.เจาะ DTX ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อทราบการเปลี่ยนแปลงและนำมาวางแผนการพยาบาล
      - 4.ดูแลให้ได้รับสารน้ำตามแผนการรักษา ได้แก่ 10% DW 100 ml IV rate 10 ml/hr เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับพลังงานอย่างเพียงพอ และสังเกตอาการข้างเคียง เช่น เกิดอาการบวม แดง ร้อนตรงบริเวณที่แทงเข็ม
      - 5.ดูแลสิ่งแวดล้อมให้เงียบสงบ พยายามรบกวนทารกให้น้อยที่สุด เพื่อลดการใช้พลังงานของทารก
    - - กิจกรรมผู้ป่วย -
      - กิจกรรมญาติ
        
        1.ล้างมือก่อนและหลังเข้าเยี่ยมทารก
  - - - S : มารดาถามว่า “ลูกจะออกจากโรงพยาบาลเมื่อไร”
      - O : มารดามีสีหน้าวิตกกังวล หน้านิ่วคิ้วขมวด
    - - ความวิตกกังวลเป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อความเครียดที่มีประโยชน์ในบางสถานการณ์เพราะช่วยให้เราตื่นตัวและพร้อมรับมือกับปัญหาหรือเหตุการณ์ต่างๆที่จะเกิดขึ้น ความวิตกกังวลเป็นความรู้สึกไม่สบายใจ หวาดหวั่นต่อสถานการณ์ในอนาคตเกรงว่าจะเกิดอันตรายหรือเกิดความเสียหาย เมื่อเด็กเกิดการเจ็บป่วยต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเด็กจะเกิดความกลัวและเครียดจากการเข้ามาในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยนอกจากส่งผลกระทบต่อเด็กแล้วยังส่งผลกระทบต่อครอบครัวทำให้วิตกกังวลเกี่ยวกับความเจ็บป่วยของเด็กและค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล สำหรับผู้ป่วยรายนี้แพทย์วินิจฉัยว่าเป็น Respiratory Distress และ Early-onset sepsis ร่วมกับบิดามารดามีสีหน้าวิตกกังวล หน้านิ่วคิ้วขมวด ทำให้บิดามารดามีความวิตกกังวลเกี่ยวกับการเจ็บป่วยของบุตร
    - - บิดาและมารดาไม่มีภาวะวิตกกังวล
    - - 1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของความวิตกกังวล ได้แก่ กระสับกระส่าย กระวนกระวาย หงุดหงิด ไม่มีสมาธิ นอนไม่หลับ มือเท้าเย็น เหนื่อยล้า
      - 2.มีสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
    - - 1.ประเมินอาการและอาการแสดงของความวิตกกังวล ได้แก่ กระสับกระส่าย กระวนกระวาย หงุดหงิด ไม่มีสมาธิ นอนไม่หลับ มือเท้าเย็น เหนื่อยล้า เพื่อประเมินอาการของความวิตกกังวล
      - 2.สร้างสัมพันธภาพที่ดีกับเด็กและบิดามารดา เพื่อให้บิดามารดาเกิดความไว้ใจและมีสัมพันธภาพที่ดีกับพยาบาล
      - 3.ซักถาม เปิดโอกาสให้บิดามารดาระบายความรู้สึกหรือสิ่งที่วิตกกังวล เพื่อทราบสิ่งที่กังวล
      - 4.อธิบายให้บิดา มารดาเข้าใจเกี่ยวกับโรคและการรักษาอย่างง่าย เกี่ยวกับอาการหายใจลำบากและการติดเชื้อในทารกแรกเกิด และเปิดโอกาสให้ซักถามรวมทั้งประสานงานให้พบแพทย์ตามความต้องการ
      - 5.อธิบายเกี่ยวกับปฏิกิริยาของเด็กต่อการเจ็บป่วยและพฤติกรรมที่เด็กแสดงออก เช่น การร้อง การงอแง เพื่อให้ครอบครัวเกิดความเข้าใจ
      - 6.อธิบายเหตุผลที่ผู้ป่วยต้องได้รับการทำหัตถการ เพื่อการรักษาและตอบข้อสงสัยของบิดา มารดา ด้วยท่าทีที่เป็นมิตร
      - 7.แจ้งอาการของผู้ป่วยให้บิดา มารดาทราบเป็นระยะๆทุกครั้งที่เข้าเยี่ยมผู้ป่วย เพื่อให้บิดามารดาได้ทราบข้อมูล และลดความวิตกกังวล
      - 8.ให้กำลังใจบิดา มารดา และให้ความมั่นใจในการดูแลเด็ก และแนะนำวิธีคลายความวิตกกังวล เช่น การดูหนัง ฟังเพลง การทำกิจกรรมทีชอบ เพื่อลดความวิตกกังวล
    - - กิจกรรมผู้ป่วย -
      - กิจกรรมญาติ
        
        1.ซักถามข้อสงสัยและระบายความรู้สึก
        
        2.เข้าเยี่ยมทารก
        
        3.หลีกเลี่ยงความวิตกกังวล หาวิธีลดความวิตกกังวลโดยการดูหนังหรือทำกิจกรรมที่ชอบ