ความปวด หรือ Pain คือ ประสบการณ์ที่ไม่สบายทั้งทางด้านความรู้สึกและอารมณ์ ซึ่งเกิดร่วมกับการทำลายหรือมีศักยภาพที่จะทำลายเนื้อเยื่อร่างกาย หรือถูกบรรยายประหนึ่งว่ามีการทำลาย ของเนื้อเยื่อนั้น (สิระ บุณยะรัตเวช, 2557)
ภาวะกระดูกบาง คือ ภาวะที่มีความหนาแน่นและคุณภาพของกระดูกลดลง ทำให้กระดูกเปราะและแตกหักได้ง่าย (นัยนา พิพัฒน์วณิชชา, 2563)
โรคข้อเสื่อม (Osteoarthritis: OA) เป็นโรคที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของผิวข้อกระดูกที่เปลี่ยนไปจากปกติที่เป็นอยู่ คือ กระดูกผิวข้อจะบางลงและสูญเสียการทำหน้าที่ มีการงอกของกระดูกบริเวณริมขอบของข้อต่อ ทำให้พื้นผิวกระดูกเกิดการเสียดสีกันขณะมีการเคลื่อนไหว ส่งผลทำให้มีอาการปวดข้อจากการอักเสบของข้อกระดูก ข้อฝืด มีเสียงดังกรอบแกรบบริเวณข้อเมื่อมีการเคลื่อนไหว (วัชรา ตาบุตรวงศ์, 2563)
วัยทอง (Menopause) คือ ภาวะที่สตรีเข้าสู่วัยหมดประจำเดือน โดยรังไข่หยุดการผลิตไข่ ส่งผลให้ไม่มีประจำเดือนอีกต่อไป ผู้หญิงที่เข้าสู่วัยทองจะมีอายุเฉลี่ยประมาณ 45-55 ปี การที่รังไข่หยุดทำงานทำให้ร่างกายผลิตฮอร์โมนเพศหญิงที่เรียกว่า "เอสโตรเจน" ได้น้อยลง ซึ่งส่งผลให้เกิดความเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายและจิตใจ โดยที่อาการไม่พึงประสงค์ช่วงวัยทองอาจหายไปเมื่อเริ่มเข้าสู่วัยชรา หรืออาจคงอยู่ไปตลอดจนสิ้นอายุขัย ผู้หญิงที่หมดประจำเดือนไปนานแล้ว มักพบปัญหากระดูกพรุน โรคหลอดเลือดหัวใจ และสมองเสื่อม ชาตามปลายมือ ปลายเท้า ปัสสาวะบ่อย และกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ มีปัญหาเรื่องการนอน นอนน้อย นอนไม่หลับ (โรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ต, 2561)
การเปลี่ยนแปลงทางด้านระบบกล้ามเนื้อและกระดูกในวัยสูงอายุ จํานวนและขนาดเส้นใยของกล้ามเนื้อลดลง กําลังการหดตัวของกล้ามเนื้อลดลง การเคลื่อนไหวในลักษณะต่างๆ ไม่คล่องตัว กระดูกมีน้ำหนักลดลง เพราะแคลเซียมสลายออกจากกระดูกมากขึ้น ทำให้กระดูกเปราะและหักง่ายความยาวของกระดูกสันหลงลดลง หมอนรองกระดูกบางลง หลังค่อมมากขึ้น ความสูงลดลงประมาณ 3-5 นิ้ว น้ำไขข้อลดลง กระดูกอ่อนบริเวณข้อเสื่อม มีแคลเซียมเกาะมากขึ้น การเคลื่อนไหวข้อต่างๆไม่สะดวก เกิดการตึงแข็งอักเสบและติดเชื้อได้ง่าย ข้อที่พบเกิดความเสื่อมได้มาก คือ ข้อเข่า ข้อสะโพกและข้อกระดูกสันหลัง (วิไลวรรณ ทองเจริญ, ม.ป.ป)
ทฤษฎีความเสื่อมโทรมของเซลล์ เป็นการสึกหรอหรือเสื่อมโทรมของเซลล์ เป็นผลมาจากการใช้งานที่มากเกินไปและการใช้งานที่ผิด ๆ ของเซลล์อย่างต่อเนื่อง ทำให้มีการตายของเชลล์ที่เกิดจากเซลล์เสื่อมโทรมลง และไม่สามารถซ่อมแซมเพื่อให้กลับคืนภาวะปกติหรือให้สามารถทำงานเหมือนปกติได้ (พรชัย จูลเมตต์, 2563)
ซึ่งผู้สูงอายุรายนี้หมดประจำเดือนแล้ว ทำให้ฮอร์โมนเอสโตรเจนลดลง ทำให้มีปัญหาเป็นโรคกระดูกบาง ส่งผลให้เกิดความปวดบริเวณข้อนิ้วมือได้ง่าย ประกอบกับผู้สูงอายุชอบทำงานฝีมือ เล่นโทรศัพท์ และเล่นอังกะลุง ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่มีการเคลื่อนไหวแขนและสะบักซ้ำๆ จึงส่งผลให้เกิดอาการปวดเมื่อยบริเวณสะบักและข้อนิ้วมือได้ นอกจากนี้ในวัยผู้สูงอายุนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงของกล้ามเนี้อไปในทางที่เสื่อมถอยจากการใช้งานที่มากเกินไปตามทฤษฎีความเสื่อมโทรม จึงเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดส่งเสริมให้มีอาการปวดเมื่อยเพิ่มขึ้นได้ ดังนั้น การให้คำแนะนำในการบริหารร่างกายเพื่อลดความปวดจึงมีความสำคัญมากเพราะเป็นการบรรเทาอาการ และลดความรุนแรงของโรคได้