Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ประวัติการศึกษาทางดาราศาสตร์, ฮิปปาร์คัส - Coggle Diagram
ประวัติการศึกษาทางดาราศาสตร์
ดาราศาสตร์สมัยเริ่มแรก
ดาราศาสตร์ของชาวเมโสโปเตเมียร์
ชาวอิเดียที่เป็นชาวพุทธเชื่อว่าโลกเป็นวัตถุกลมที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่องจากอวกาศ
ชาวบาบิโลเนียได้สร้างปฏิทินกำหนดเวลาสำหรับพิธีที่แน่นอน และจัดแบ่งกลุ่มดาวโดยกำหนดเป็นรูปสัตว์ คนหรือเทพเจ้า
ดาราศาสตร์ของชาวอียิปต์
ชาวอียิปต์สามารถหาได้ว่า 1 ปีมี 365 วัน 12 เดือน 1เดือนมี30วัน ยกเว้นเดือนสุดท้ายที่มี35วันและทุก 4 ปีจะมีวันหายไป1วัน
ดาราศาสตร์จีน
นักดาราศาสตร์ชาวจีนได้สร้างปฏิทินช่วยทำนายการเกิดอุปราคา
เป็นชนชาตฺแรกที่ค้นพบว่าดวงจันทร์เคลื่อนที่จากทิศตะวันตกไปทิศตะวันตกใช้เวลาประมาณ 28 วัน
ประมาณ2500ปี ก่อนคริสต์ศักราช ชาวจีนหาได้ว่า 1 ปีมีความยาว365วัน
มีการบันทึกและทำนายการกลับมาของดาวหายฮัลเลย์ได้อย่างถูกต้อง
ดาราศาสตร์ของประเทศกรีซ
อลิสโตเติ้ล
มีข้อพิสูจน์ที่ทำให้เชื่อว่าโลกมีรูปร่างกลม และวัตถุบนท้องฟ้าก็ควรจะกลมเช่นกัน แต่เขายังคงเชื่อว่าโลกเป็นศูนย์กลางของเอกภพ
อาริสตาร์คัส
แสดงวิธีคำนวนหาระยะห่างระหว่างดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และโลก แต่คำนวนพลาดไปมาก
เสนอว่าดวงอาทิตย์และดาวฤกษ์อยู่กับที่ โดยที่ดวงอาทิตย์เป็นเป็นจุดศูนย์กลางของเอกภพ
และดาวเคราะห์เคลื่อนที่ไปรอบดวงอาทิตย์เป็นวงกลม
ไพธาโกรัส
เป็นผู้ที่เสนอว่าเอกภพเป็นทรงกลม มีลูกไฟอยู่ที่จุดศูนย์กลาง มีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ โลก ดาวเคราะห์ 5 ดวง ดาวฤกษ์และสิ่งที่เรียกว่า Antichthon โครจรไปรอบๆเป็นชั้นๆ ต่างระดับกัน10ชั้น
ทาเลสแห่งไมตุส
ทำนายสุริยุปราคาที่เกิดขึ้นหลายครั้ง
เป็นคนแรกที่แนะนำชาวเรือให้ใช้กลุ่มดาวหมีเล็กในการนำทาง
สามารถคำนวนได้ว่า 1 ปีมี 365 วัน
ปโตเลมี
เขียนหนังสืออัลมาเจสต์ มีทั้งหมด13เล่ม รวบรวมสรุปผลงานทางดาราศาสตร์ของนักดาราศาสตร์รุ่นก่อนๆ และความคิดเห็นของเขาเอง
ดาราศาสตร์สมัยกลาง
ไทโค บราฮี
สร้างควอดรันต์อันใหญ รัศมี 19 ฟุต สามารถบอกค่ามุมได้ถึงลิปดา
สร้างทรงกลมท้องฟ้าขนาดใหญ่มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 ฟุต ใช้บันทึกดาวฤกษ์ที่เขาสังเกตการณ์แล้ว
ได้ค้นพบดาวดวงใหม่ที่ปะทุขึ้นในกลุ่มดาวค้างคาว
มีการส้รางหอดูดาวชื่อว่า ป้อมแห่งเวหา เขาได้ตรวจสอบการเคลื่อนที่และตำแหน่งต่างๆที่นักดาราศาสตร์รุ่นก่อนเคยคำนวนไว้ คำนวนการส่างของอีควินอกซ์ เขาตรวจสอบตำแหน่งดาวฤกษ์ ไป 777 ดวง แต่ยังคงเชื่อว่าโลกเป็นศูฯย์กลางของเอกภพ
กาลิเลโอ กาลิเลอี
พบกาวระเบิดใหญ่ในกลุ่มดาวงูใหญ่
สร้างกล้องโทรทรรศน์ขึ้นเอง
ค้นพบหลุมบ่อบนดวงจันทร์ ได้เขียนแผนที่ดวงจันทร์ตามลักษณะที่เห็นในกล้อง
ศึกษากระจุดาวลูกไก่และทางช้างเผือก
ค้นพบบริวาร 4 ดวงของดาวพฤหัสบดี
ค้นพบว่าดาวศุกร์ปรากฎเว้าแหว่งเหมือนดวงจันทร์
เชื่อว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของการเคลื่อนที่และหมุนรอบตัวเอง
ตีพิมพ์หนังสือ Dialogue Concerning the Two Chief World System Ptolcmaic and copernican
นิโคเลาส์ โคเพอร์นิคัส
สร้างอุปกรณ์สังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์
คิดค้นทฤษฎีให้ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของเอกภพ เขียนลงในหนังสือชื่อ De Revolutionibus Orbium Coelestium
ดาราศาสตร์ไทย
หนังสือจักรวาฬทีปนี
กล่าวถึงลักษณะของจักรวาลโดยย่อเรื่องโลกธาตุ และเรื่อวความไม่มีที่สิ้นสุด
หนังสือไตรภูมิโลกวินิจฉัยกถา
กล่าวถึงเรื่องของโลกดวงดาว และจักรวาลตามระบบโบราณ
หนังสือไตรภูมิพระร่วง
รวบรวมความรู้เกี่ยวกับโลกและเอกภพ มาอธิบายให้สอดคล้องกับคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
หนังสือแสดงกิจจานุกิจ
แสดงความรู้ความเข้าใจทางดาราศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภูมิศาสตร์และศาสนารวมไว้ด้วยกัน
หลักฐานเกี่ยวกับดาราศาสตร์ไทยสมัยใหม่
ภาพสมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงกล้องส่องจันทรุปราคาที่พระราชวังริมน้ำ ลพบุรี
บันทึกของซิโมน เดอลาลูแบร์ กล่าวถึงวิธีคำนวนการโคจรของดวงจันทร์แบะดวงจันทร์ตามระบบดาราศาสตร์ไทยโบราณ
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทรงทำนายการเกิดสุริยุปราคาเต็มดวง ที่บ้านหว้ากอ จังหวัดประจวบ ได้อย่างแม่นยำซึ่งคำนวนล่วงหน้าเป็นเวลา 2 ปี
พระราชนิพนธ์ถึงดาวหาง 3 ดวง
ดาวหางฟลูเกอร์กูล
ดาวหางโดนาติ
ดาวหางเทบบุท
การศึกษาดาราศาสตร์ต่อมาเพื่อใช้ในการเดินเรือ การรังวัดแผนที่
ดาราศาสตร์สมัยปัจจุบัน
เซอร์ไอแซก นิวตัน
ประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ชนิดสะท้องแสง
วางรากฐานการค้นพบแสงและออพติก
ก่อตั้งวิชาแคลคูลัส
กล่างถึงกฎการ้คลื่อนที่ 3 ข้อ
โจฮัน เอแลต โบด
รายงานการเกิดสุริยุปราคาเดือนสิหาคม พ.ศ.2309
เสนอกฎเกี่ยวกับระยะห่างของดาวเคราะทั้ง 5 ซึ่งเป็นส่วนช่วยในการค้นพบดาวยูเรนัสและว่าเคราะน้อย
โจฮันส์ เคปเลอร์
ตีพิมพ์กฎของเคปเลอร์ทั้ง 3 ข้อ
จัดทำตารางดวงจันทร์ที่ไทโค บราฮีทำค้างไว้จนเสร็จ
สร้างปฏิทินอันแรก โดยใส่ข้อมูลทางดาราศาสตร์ลงไปด้วย
ฮิปปาร์คัส
ค้นพบวิชาตีโกนมิติ
คิดค้นเครื่องมือวัดวงกลมเป็น360องศา
คิดค้นเครื่องมือวัดระยะห่างของดวงดาว
เขียนแผนภาพอธิบายการเคลื่องที่ของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์อย่างมีกฎเกณฑ์
ค้นพบว่าทางโคจรของดวงจันทร์รอบโลกเอียงทำมุมประมาณ 5 องศากับระนาบอีคลิปติก
คำนวนหาความยาวของฤดูได้แม่นยำ
พบว่าแกนโลลกไม่ได้อยู่คงที่ในอวกาศ แต่มีการส่ายอย่างช้าๆ
ทำแคตาล็กรวมรายชื่อดาวฤกษ์ไว้มากถึง 1080 ดวง
เป็นผู้ที่แนะให้ใช้เส้นรุ้งเส้นแวงกำหนดตำแหน่งบนโลก