Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การประเมินความปวด, นางสาวสุดารัตน์ โต๊ะเด็น 61127301079 - Coggle Diagram

- - - - 1.การรักษาแบบไม่ใช้ยา
        
        เป็นการรักษาที่เหมาะสมกับความปวดระดับเล็กน้อยและระดับปานกลาง
        
        ตัวอย่างเช่น การใช้หลักการบรรเทาปวดแบบRICE
        
        การพัก (Rest: R)
        
        การใช้ความเย็น (Ice: I)
        
        การกด (Compression: C)
        
        การยกบริเวณ ที่บาดเจ็บให้สูง (Elevation of injuries: E)
      - 2.การรักษาแบบใช้ยา
        
        ที่เหมาะสมกับความปวดทุกระดับทัังระดับเล็กน้อย ระดับปานกลาง และระดับมาก การรักษาแบบใช้ยาแบ่งตามกลไกของ ความปวดได้ดังนี้
        
        1)nociceptive pain คือ ความปวด ที่มีสาเหตุมาจากการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อ การรักษาจะแบ่งตามระดับความปวด เช่น
        
        ปวดระดับเล็กน้อยใช้ยา paracetamol และ/หรือยาต้านการอักเสบชนิดไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs)
        
        ปวดระดับปานกลางใช้ยาพวก codeine ร่วมกับยาต้านการอักเสบชนิดไม่ใช่สเตียรอยด์
        
        ปวดระดับมากใช้ยา morphine ร่วมกับยาต้านการอักเสบชนิดไม่ใช่สเตียรอยด์และ/หรือยาparacetamol
        
        2)neuropathic pain คือ ความปวดที่เกี่ยวเนื่องกับความผิดปกติของระบบประสาท อาจเกิดจากการบาดเจ็บของเส้นประสาท การรักษาจะใช้ยาที่ใช้รักษา nociceptive pain ร่วมกับยาชนิดอื่นๆ แต่เน้นยา amitriptyline และยา carbamazepine โดยสามารถผสมผสานกับการรักษาแบบไม่ใช้ยาร่วมด้วย
  - - - ตระหนักถึงความปวดและสามารถบอกความปวดได้โดยพยาบาลสามารถสังเกตพฤตกิรรมของมารดาหลังคลอดที่เปลี่ยนแปลงไปเมื่อมีอาการปวดได้ง่ายควรคำนึงถึงความปวด จากการเย็บแผลฝีเย็บนอกเหนือจากการปวดมดลูกซึ่ง จะลดน้อยลงในระยะนี้และหลังจากนี้โดยศกึษา ข้อมูลการตัดฝีเย็บจากรายงานการคลอด ซึ่งจะทำให้ ทราบตำแหน่งและขนาดของแผลฝีเย็บ
      - .2 Assess
        
        อาการปวดหลังคลอดทั้งการปวดมดลูก (after pains) การปวดตึงเต้านม และการปวดแผลฝีเย็บ โดยมารดาหลังคลอดส่วนใหญ่จะมีความปวดในระดับเล็กน้อยถึงระดับปานกลาง ซึ่งหากใช้ Facial Scale ที่นิยมใช้ในการประเมินความปวดอยู่ในปัจจุบัน คะแนนจะอยู่ในช่วง 2-6 ทั้งนี้ความปวดในระยะหลังคลอด มักขึ้นอยูู่กับประสบการณ์ของมารดาหลังคลอด
        
        การเกิดปฏิกิริยิาการอักเสบของเนื้อเยื่อบริเวณแผลฝีเย็บ ซึ่่งทำให้เกิดอาการบวม แดง และร้อน โดยปฏิกิริยาการอักเสบนี้จะเกิดขึ้นสูงสุดในช่วงวันที่ 2-3 หลังคลอด ดังนั้น แผลฝีเย็บจะตึงและอาจปวดมาก ในช่วงดังกล่าว
        
        ลักษณะอาการปวดเป็นความปวดแบบเฉยีบพลัน เพราะมีระยะการปวดน้อยกว่า 3 เดือน และเป็น nociceptive pain เพราะเป็นความปวดจากการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อ (muscle injury) และเป็นความปวดจาก การอักเสบ (inflammatory pain)
        
        ลักษณะแผลฝีเย็บหลังคลอด ประเมินโดยใช้เครื่องมือ REEDA scale
        
        โดยมีการประเมินการอักเสบของแผลฝีเย็บ ได้แก่
        Redness: การแดงของแผล
        Edema: การบวมของแผล
        Ecchymosis: การห้อเลือดของแผล
        Drainage: สิ่งคัดหลั่งที่ออกมาจากแผล
        Approximation: การแยกของแผล
        
        ปัจจัยอื่นๆ เช่น ปัจจัยด้านจิตใจ ประสบการณ์การหายของแผลฝีเย็บ การปวดมดลูกที่ผ่านมา
    - - 1 การรักษาแบบไม่ใช้ยา
        
        ให้ข้อมูลที่ชัดเจนและถูกต้อง โดยพยาบาลควรอธิบายสาเหตุของความปวดในแต่ละตำแหน่งโดยอธิบายสาเหตขุองการปวดมดลูกว่าเกิดจากการหดรัดตัวและการคลายตัวของกล้ามเนื้อมดลูก ซึ่งเป็นอาการที่เกิดขึ้นปกติในมารดาหลังคลอด และอธิบายสาเหตุของการปวดแผลฝีเย็บว่าเกิดจากล้ามเนื้อฝีเย็บถูกตัดในระยะคลอดทารก ทำให้เนื้อเยื่อหลอดเลือดและเส้นประสาทได้รับบาดเจ็บ ภายหลังการเย็บแผลฝีเย็บแล้ว เนื้อเยื่อจะ สมานกันภายในเวลา 2-3 สัปดาห์ และแผลจะหายเป็นปกติในระยะ 6สัปดาห์หลังคลอด
        
        การอยู่เป็นเพื่อน พยาบาลควรช่วยดูแลทารกในระยะ 24 ชั่วโมงแรกหลัง คลอดและอนญุาตให้สามีหรือครอบครัวอยู่ดูแลมารดาหลังคลอดและทารก เพื่อลดความวิตกกังวลของมารดาหลังคลอดและครอบครัว
        
        การจัดท่านอนควรจัดใหันอนตะแคงเพราะเป็นท่าที่ช่วยป้องกันแรงกดที่แผลฝีเย็บได้ดี ส่วนท่านอนหงายจะทำให้มารดาหลังคลอดรู้สึกตึงแผล มากกว่า
        
        การประคบ ในช่วงแรกที่แผลฝีเย็บมีอาการปวดและบวม ควรใช้ความเย็นในการบรรเทาอาการ โดยใช้ผ้าห่อน้ำแข็ง หรือเจลประคบเย็น (cold pack) ประคบบริเวณแผลฝีเย็บครั้งละ 2-3 นาที
        
        การเบี่ยงเบนความสนใจจากความปวดโดยแนะนำการผ่อนคลายด้วยวิธีต่างๆ เช่น ฟังเพลง อ่านหนังสือ
      - การรักษาแบบใช้ยา
        
        การบรรเทาอาการปวดแผลฝีเย็บนั้นควรให้รับประทานยา paracetamol ซึ่งเป็นยาที่ควรเลือกใช้เป็นอันดับแรก เนื่องจากมีฤทธิ์บรรเทาปวดที่ไม่รุนแรงได้ดี และมีผลข้างเคียงน้อย ให้รับประทานเมื่อมีอาการปวด ทุก 4-6 ชั่วโมง ซึ่งอาจให้ร่วมกับยาในกลุ่ม NSAIDs เช่น ponstan โดยให้รับประทานครั้งละ 1 เม็ด วันละ 3 เวลา หลังอาหาร หากให้ยา paracetamol และ ponstan แล้วยังคงมีอาการปวดควรเลือกใช้ยา ibuprofen เป็นอันดับต่อไป เพราะเป็นยาที่มีผลข้างเคียงน้อยกว่ายาอื่นๆ
- - - - ตรวจการหดรัดตัวของมดลูก ซึ่่งประเมินจากระยะเวลา ความถี่ และความรุนแรงในการหดรัดตัว ประกอบกับการตรวจร่างกายเพื่อประเมิน อาการหัวใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง เหงื่อออกมาก หน้าซีด และอาการคลื่นไส้ เมื่อผู้คลอดมีอาการปวดที่ รุนแรงมากขึ้น
    - - เพื่อประกอบการตัดสินใจในการให้ยาบรรเทาปวด
    - - Visual Analog Scale (VAS)
        
        ให้ผู้ป่วยบอกว่ามีอาการปวดหรือไม่โดยบอกเป็นความปวดตั้งแต่ไม่ปวด จนถึงปวดมากที่สุด
      - Facial Scale (FS)
      - Numerical Rating Scale (NRS)
        
        การใช้ต้วเลขมาช่วยบอกระดับความรุนแรงของอาการปวด ใช้ตัวเลขตั้งแต่0 – 10 อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจก่อนวา่ 0 หมายถึงไม่มีอาการปวด และ10 หมายถึงอาการปวดมากที่สุด ให้ผู้ป่วยบอกถึงตัวเลขที่แสดงถึงความปวดที่ผู้ป่วยมีขณะนั้น ๆ